การหาคู่ครองให้ลูกของพ่อแม่ก็ดี การหาคู่ครองเองของชายหญิงก็ดี จําต้องพิถีพิถันและใช้ความรอบคอบในการเลือกเฟ้นให้มากที่สุด เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องของชีวิตทั้งชีวิต ไม่ควรเลือกแค่เปลือกนอกคือดูแค่รูปร่างหน้าตา ดูฐานะการเงิน หรือดูวงศ์ตระกูลเป็นหลักเท่านั้น ควรดูให้ถึงอุปนิสัยใจคอ ดูความประพฤติ ดูความละเอียดลออ ดูความเป็นคนสะอาดเรียบร้อย ฉลาดจัดการงานดี เป็นต้นประกอบไปด้วย ลําพังแต่มีฐานะตระกูลดี มีความรู้ดี หรือมีหน้าตาดี แต่มีอุปนิสัยไม่งาม หยิบโหย่ง ทําอะไรไม่เป็น หรือเป็นคนหยาบ ก็จะไม่อาจรักษาสมบัติและชื่อเสียงวงศ์ตระกูลไว้ได้ หรือไม่ก็อาจเข้ามาผลาญ เข้ามาก่อความร้าวฉาน เข้ามาทําความเดือดร้อนให้ทุกคนก็เป็นได้ เลือกให้ดีย่อมจะไม่ผิดหวัง หากไม่พิถีพิถันก็จะต้องช้ําใจไปตลอด หรือไม่หม้อข้าวยังไม่ทันดําก็ต้องแยกกันไป กลายเป็นปมด้อยติดตัวติดใจกันไปตลอดชีวิต.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

Music Background :
นิก กอไผ่ - มยุราภิรมย์ : https://www.youtube.com/watch?v=bA83dvMKPjw
นิก กอไผ่ - ลาวคำหอม : https://www.youtube.com/watch?v=sk-r2epfMRk

การทําบุญนั้นเป็นการทําความดีอย่างหนึ่งที่ผู้ทําต้องการสิ่งตอบแทนคือผล อานิสงส์ที่ดีๆ จึงควรทําด้วยอารมณ์ที่ค ไม่ให้ขุ่นมัว ขณะทํานั้นควรรักษาอารมณ์ให้ยิ้ม แย้มแจ่มใสไว้เสมอ มีอะไรมากระทบซึ่งจะทําให้อารมณ์เสียหรือไม่พอใจ ต้องระงับไป ให้ได้โดยพลัน มิเช่นนั้นจะเสียการได้ ท่านว่าในการทําบุญต้องมีเจตนาคือความตั้งใจที่ดีใน ๓ ระยะ คือก่อนทํา ขณะ ทํา และหลังจากทําแล้ว บุญที่ทําจึงจะส่งผลอานิสงส์ให้อย่างสมบูรณ์ เช่นเดียวกัน แม้การทําความดีอย่างอื่นเพื่อหวังผลตอบแทน เช่นการทํางาน การ ประกอบอาชีพ การติดต่อกับผู้คน การค้าขาย การขอความช่วยเหลือ ก็จําต้องรักษา อารมณ์ให้ยิ้มแย้มแจ่มใส หน้าชื่นตาบานไว้ตลอดเวลา เก็บน้ําขุ่นเข้าไว้ข้างใน แสดงน้ํา ใสออกมาข้างนอก จะสําเร็จประโยชน์ที่ต้องการ หากปล่อยให้น้ําขุ่นออกมาข้างนอก นอกจากจะอดได้ผลที่ต้องการแล้วยังอาจถึง กับพังไปเลยก็ได้ เพราะอารมณ์เสียอารมณ์บูดซึ่งเหมือนกลิ่นขยะเน่านั้นไม่อาจสร้าง แรงจูงใจและมิตรภาพได้เลยแม้แต่น้อย.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การพูดจาไพเราะอ่อนหวานนั้นย่อมเป็นที่ชอบใจของผู้ฟังเสมอ แม้จะไม่ได้พูดจากใจจริงก็ยังมีคนชอบอยู่ดี โบราณท่านจึงว่า “ปากเป็นเอกเหมือนเสกมนตร์ให้คนเชื่อ”

ความจริงเป็นดังนี้ จึงมีคนประเภทหนึ่งชอบใช้คารมหวานหว่านไปทั่ว หรือหาผลประโยชน์จากคนอื่นด้วยคําหวาน และก็มีคนอีกประเภทหนึ่งที่ชอบและหลงใหลได้ปลื้มกับคารมคําหวานอย่างนั้นถึงกับเชื่อและตายใจง่ายดาย จนยอมเสียทรัพย์สิน ยอมเสียคน แม้กระทั่งยอมเสียตัวให้เขาไป กว่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้วคําหวานก็เหมือนกับน้ําตาล หากมากเกินไปก็เป็นพิษได้เหมือนกัน คําหวานจึงเป็นสิ่งที่พึงระวัง อย่าเพิ่งเทใจเชื่อสนิทเพียงแค่ได้ฟังเท่านั้น แต่ควรตรองให้ดี ฟังไปนานๆ ดูกันบ่อยๆ อย่างที่พูดกันว่า “ฟังหูไว้หูดูให้แน่” จึงจะชอบด้วยประการทั้งปวงคนบ้ายอ หูเบา ชอบฟังแต่เรื่องไม่จริงซึ่งปกปิดปมด้อยของตัว มักตกเป็นเหยื่อของคนปากหวานแต่ใจเปรี้ยวได้ง่ายนัก.

การไม่รู้จักกินไม่รู้จักใช้นั้นเป็นเหตุสําคัญที่ทําให้คนเรายากจนและตั้งตัวไม่ได้ แม้จะมีปัญญามีกําลังหาเงินทองมาได้ แต่ไม่มีหัวคิดที่จะเก็บออมรอมริบ ไม่คิดที่จะประหยัดไว้ทําทุนต่อไป คิดแต่เพียงว่าเมื่อมีแล้วก็ควรใช้ให้คุ้ม หมดแล้วก็สามารถหาใหม่ได้ตราบใดที่ยังมีเรี่ยวแรงมีกําลังอยู่ คิดได้แค่เพียงเท่านี้ก็เหมาะที่จะเป็นได้แค่ลูกน้องเขาเท่านั้น โอกาสที่จะขยับฐานะขึ้นเป็นเถ้าแก่เป็นหัวหน้าคนนั้นย่อมมีน้อยเต็มที เพราะรัศมีเถ้าแก่นั้นจะทาบถึงเฉพาะคนที่ประหยัด อดออม ฉลาดในการทํางาน ฉลาดในการบริหารงานและเงินทองที่หาได้ และฉลาดในการใช้คนเท่านั้นคนที่มีลักษณะนิสัยหยิบโหย่ง ฟุ้งเฟ้อ เห็นแก่กิน เห็นแก่เที่ยว เห็นแก่สนุกสนาน เข้าข่ายกินไม่เป็นใช้ไม่เป็นนั้น รัศมีเถ้าแก่ย่อมไม่เฉียดกรายไปหาแน่นอนในเรื่องนี้ใบมะขามและต้นมะขามสองขนาดย่อมเป็นครูสอนใจได้เป็นอย่างดี.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

กฎหมายและกฎกติกาต่างๆที่บัญญัติจัดวางกันไว้นั้นเป็นเครื่องมือสําคัญในการปกป้องหมู่คณะ ทําให้ผู้คนอยู่กันอย่างสงบสุข มิใช่สิ่งที่ผูกรัดมัดตัวจนหายใจไม่ออก

หรือจํากัดสิทธิเสรีภาพจนเกินไป ทั้งยังป้องกันคนภายนอกมิให้เข้ามามีอํานาจเหนือคนภายในด้วย เหมือนรั้วบ้านมีประโยชน์ ๒ อย่างคือทําให้คนที่อยู่ในบ้านรู้สึกปลอดภัย มี

อิสระที่จะทําอะไรได้ตามสะดวกภายในรั้วบ้าน และป้องกันคนภายนอกรวมทั้งสัตว์ต่างๆมิให้เข้ามาก่อเรื่องก่อความรําคาญในบ้านตามอําเภอใจ

กฎระเบียบจึงจําเป็นสําหรับคนที่อยู่รวมกันเป็นหมู่เป็นสังคม หาไม่แล้วต่างก็จะทําจะพูดตามต้องการ ความวุ่นวายก็จะเกิดขึ้นไม่รู้จบ แต่คนประเภทเห็นแก่ตัว ชอบ

ทําอะไรตามใจ ไม่คํานึงถึงความเดือดร้อนของใคร และผู้ที่ตกอยู่ในอํานาจของกระแสกิเลสและกระแสโลกนั้นมักไม่ชอบกฎหมาย ไม่ชอบกฎเกณฑ์ต่างๆ ชอบแต่จะฝ่าฝืน

และหาทางหลบเลี่ยงเสมอ 

การที่โลกเดือดร้อนและไม่สงบสุขมาโดยตลอดก็เกิดจากคนประเภทนี้เป็นส่วนใหญ่

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

ปกติคนเราย่อมได้ฟังคำพูดที่ดีๆ ที่เป็นคำสอน คำเตือนสติ หรือคำที่เป็นหลักปฏิบัติตัวง่ายๆจากผู้ใหญ่เช่นพ่อแม่หรือครูอาจารย์มาด้วยกันทุกคน แต่มักจะไม่ใส่ใจจดจำไม่ให้ความสำคัญ ส่วนคำด่า คำหยาบคาย หรือคำที่เพ้อเจ้อไม่มีประโยชน์กลับจดจำนำไปพูดกัน โดยเห็นว่าโก้เก๋ทันสมัย ในชีวิตจึงไม่มีแก่นสารอะไรสำหรับยึดเป็นแนวปฏิบัติอารมณ์ก็อ่อนไหว เต้นไปตามกระแส เป็นคนหูเบา เชื่อคนง่าย เมื่อได้รับความสูญเสียหรือความผิดหวังเข้าก็ร่ำไห้เสียใจ ตีโพยตีพาย ประชดตัวเอง หรือไม่ก็เก็บตัวหลบหนีสังคมไปเลย เป็นการทรมานตัวเองโดยแท้ คำเตือนคำสอนของผู้ใหญ่นั้นมีค่ายิ่งกว่าเพชรเม็ดงามหลายเท่า เพราะใช้ไม่มีวันหมด ไม่มีวันเสื่อมราคา ใครจะมาขโมยไปก็ไม่ได้ สามารถประดับตัวประดับใจได้ทุกโอกาสและทุกสถานที่ใครได้ไว้ก็งดงามและสุขกายสบายใจไปตลอด และคนที่มีผู้คอยเตือนคอยสอนนั้นถือว่าเป็นคนมีโชคที่สุดแล้ว เมื่อไม่รับโชคไว้กับตัวก็ต้องอับโชคตลอดไปโดยไม่มีใครช่วยได้นอกจากช่วยตัวเอง ซึ่งต้องเหนื่อยและหนักแน่นอน.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การกล่าวหาผู้อื่นว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้โดยปราศจากข้อมูลที่ถูกต้องชัดเจนนั้น ท่านว่าเป็นบาปปาก เป็นการกล่าวเพ้อเจ้อ เพราะทำให้คนที่ไม่รู้ไม่เห็นข้อเท็จจริงหรือ คนที่หูเบาเชื่อง่ายเข้าใจผิด แต่เรื่องนั้นผู้รู้จริง ผู้เห็นจริง หรือผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ได้สัมผัสเองย่อมรู้ว่าเป็นเรื่องที่พูดโดยปราศจากข้อเท็จจริง พูดเพื่อให้เป็นข่าวหรือเพื่อ สะใจบางอย่างเท่านั้น คนพูดนั้นเองก็เสียรังวัดไป ทำให้คำพูดไม่มีน้ำหนัก ทำให้เป็นคนขาดความน่าเชื่อถือตลอดไป และคนที่โกหกหลอกลวงผู้อื่นโดยไม่ละอายบาปเพียงเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด ไม่ต้องเสีย ไม่ต้องรับผิดชอบ หนีหน้าไปเฉยๆ นั้นเริ่มมีดาดดื่นขึ้น เพราะจิตสำนึกในการละอายชั่วกลัวบาปในหมู่ผู้คนยุคใหม่เริ่มลดน้อยลงเรื่อยๆ จำต้องรู้เท่าทันและระวังตัวกันไว้ให้ดี ทำตามคำโบราณที่สอนไว้ว่า “กันไว้ดีกว่าแก้” ย่อมเหมาะสมที่สุดเมื่อเกิดความสงสัยว่าเขาจะเล่นไม่ซื่อ.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

เพลง Narongrit Tosa-nga - ลาวครวญ https://open.spotify.com/track/5KjWSuam4CtWbfAqNBcSWe?si=eaea9048f97f4da3

ทองเหลืองทองแดงที่เคยเป็นกลักฝิ่นเป็นกล้องฝิ่น เป็นที่บรรจุฝิ่นที่น่ารังเกียจมาโดยตลอด เมื่อนำมาหล่อหลอมให้ละลายแล้วหล่อเป็นพระพุทธรูปขึ้นมา ผู้คนยังกราบไหว้บูชาอย่างสนิทใจ ไม่เคยนึกไกลไปถึงว่าพระพุทธรูปองค์นี้หล่อมาจากโลหะที่เคยคลุกคลีอยู่กับฝิ่นมา ฉันใด คนเราก็เป็นฉันนั้น 

ก่อนหน้าแม้จะเคยเป็นคนเสียเป็นคนไม่ดีทำตัวเลวเหลวแหลก ทำแต่เรื่องร้ายๆ ไว้มากมายจนผู้คนเขารังเกียจและเอือมระอา แต่ภายหลังขอเพียงให้คิดได้ กลับตัวกลับใจเลิกละสิ่งเลวร้ายเหล่านั้นได้ หันกลับมาประพฤติตัวเป็นคนดี ทำสิ่งที่ดีงามที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นและสังคม ทำให้ทุกคนสบายใจและเบาใจ ผู้คนทั่วไปและพ่อแม่พี่น้องญาติมิตรเพื่อนฝูงก็พร้อมที่จะให้อภัย ลืมเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา และพร้อมที่จะยอมรับในความดีทั้งจะยกย่องเชิดชูให้มีเกียรติโดยไม่คำนึงถึงความหลังเลย 

คนที่ต้นร้ายปลายดีแบบนี้มีอยู่ไม่น้อย คนเช่นนี้ก็ย่อมควรแก่การยกย่อง สรรเสริญไม่แพ้คนดีทั่วไป.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การเล่นที่พิเรนนั้นควรดูที่ต่ำที่สูง ความควรไม่ควร ไม่ใช่เล่นเพียงเพื่อให้สนุกเท่านั้น กาลเทศะ บุคคล และสถานที่ก็สำคัญไม่น้อย ต้องมีสติบ้างเมื่อจะทำอะไรเล่นอะไร แต่การที่ผู้ใหญ่เมื่อถูกผู้น้อยล่วงเกินด้วยความไม่ตั้งใจหรือด้วยความไม่รู้ที่ต่ำที่สูงสามารถอดกลั้นได้ให้อภัยไม่ถือโทษได้ย่อมแสดงถึงความหนักแน่นแห่งจิตใจและความใจกว้าง ซึ่งอันนั้นจะกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้คนที่เกี่ยวข้องหรือได้ยินได้ฟังเกิดความประทับใจ ยกย่องเชิดชู ยอมรับ และยอมเป็นพวกด้วยความสมัครใจ ในที่สุดหากรักษาอาการนี้ไว้ได้ตลอดก็จะเป็นที่รักและยำเกรงของเขาตลอดไป.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คำส่อเสียดหรือคำพูดยุยงให้คนแตกแยกกันเป็นมหันตภัยร้ายสำหรับคนที่อยู่ด้วยกันหากไม่ระวังหรือรู้เท่าไม่ทันก็จะแตกกันไปโดยไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริง เพราะผู้พูดส่อเสียดจะมีวิธีการพูดที่แยบยล มีน้ำหนักน่าเชื่อ มองเห็นเป็นเรื่องจริงได้ง่าย ใครหูเบา ใครใจอ่อน ใครเชื่อคนง่าย ก็มักจะตกเป็นเหยื่อของคนส่อเสียดโดยไม่รู้ตัว อันคนส่อเสียดนั้นมีมาก เพราะเขาต้องการผลประโยชน์ส่วนตัวบ้าง เพราะเห็นว่าสนุกดีที่เห็นคนเต้นแร้งเต้นกาโกรธกันทะเลาะกันบ้าง

สามีภรรยาที่ต้องทะเลาะกันไม่เลิก หวาดระแวงกันตลอด หรือต้องแยกทางกัน เพื่อนฝูงที่แตกคอกันเชื่อมกันไม่ติด ผู้ใหญ่ที่ต่างมองหน้ากันไม่สนิท ส่วนหนึ่งก็มาจาก

สาเหตุคือคำส่อเสียดของพวกบางช่างยุเช่นนี้เอง 

วีธีป้องกันก็คือเมื่อมีใครมาพูดถึงคนที่สนิทชิดชอบหรือรักใคร่กันอยู่กับตนในทางที่เสียหายให้ฟัง พึงชั่งใจ ฟังหูไว้หู อย่าให้น้ำหนักในทางเชื่อทันทีก่อน ค่อยตรวจ

ตราสอบหาความจริงภายหลังได้ หรือไม่อย่างนั้นก็ให้ผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาไปเลย อย่าให้คาหูคาใจอยู่แม้แต่น้อยนิด นั่นแหละป้องกันได้ดีที่สุด.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

อันว่าความรู้และศิลปะนั้นไม่ว่าจะเป็นแบบไหน หากมีความเชี่ยวชาญชำนาญเป็นเลิศจนเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไปแล้ว ย่อมจะนำประโยชน์มาให้ทั้งสิ้น ยิ่งเป็นชนิดที่คนอื่นไม่มีและทำไม่ได้ด้วยแล้วยิ่งจะมีค่าและมีผลตอบแทนมากมายมหาศาล ท่านจึงว่า อันวิชาความรู้นั้นควรศึกษาทุกอย่างไป แต่ไม่ควรใช้ทุกอย่างที่ศึกษา หรือฝึกฝนมา ควรเลือกใช้เฉพาะที่ตัวเองถนัดที่สุด ต้องมีสักวันหนึ่งจะได้ใช้วิชาเหล่านั้น

ความรู้และศิลปะทำให้คนจน คนพิการ และคนที่ด้อยกว่าคนอื่นในเรื่องต่างๆกลายเป็นคนเด่นคนดัง ได้รับยกย่องชมเชย และตั้งเนื้อตั้งตัว อยู่ในสังคมได้อย่างสง่า มี

ศักดิ์ศรีและเป็นสุขได้อย่างสมบูรณ์ ความรู้และศิลปะเป็นมงคลชีวิต เป็นเหตุผลักดันให้เจริญก้าวหน้าได้ทุกเมื่อ คนมีความรู้และศิลปะเท่านั้นจึงจะสามารถอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างไม่ลำบากยากเข็ญ หากไม่มีหรือมีไม่มากแล้ว ย่อมหาไม่พอกินไม่พอใช้ต้องทำงานหนัก และต้องเหน็ดเหนื่อยตลอดชีวิตแน่นอน

คนเราจึงต้องศึกษาหาความรู้และศิลปะไว้ประดับตัวและเป็นเครื่องมือหากินกันไม่อย่างนั้นจะลำบากไปตลอดชาติ.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การพูดจาโกหกนั้นเป็นไม่ดี เป็นเรื่องน่ารังเกียจสำหรับคนทั่วไป ไม่มีใครยอมรับคนที่ชอบโกหก เมื่อเขาจับได้ ก็จะตั้งท่ารังเกียจตีตนออกห่าง แม้จะพูดจริงเขาก็ไม่ไว้ใจ กลายเป็นคนเสียไป พฤติกรรมเช่นเด็กเลี้ยงแกะไม่มีใครรับได้จริงๆ

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คนเราไม่ว่าจะเป็นคนด้อยปัญญาหรือเป็นคนฉลาด หากถูกความโลภความอยากได้เข้ามาบดบังความคิดแล้วก็จะกลายเป็นคนหูเบา เชื่อคนง่าย หลงงมงาย และมักจะตกเป็นเหยื่อของคนที่ฉลาดกว่าได้ง่าย 

เช่นหลงไปตามการโฆษณาประชาสัมพันธ์บ้าง หลงคำพูดหว่านล้อมบ้าง หลงท่าทางและการแต่งตัวที่ภูมิฐานบ้าง เมื่อหลงแล้วก็เชื่อสนิทด้วยความพาซื่อ ไม่ได้คิดไตร่ตรองให้รอบคอบว่าที่ได้ฟังได้เห็นมีความจริงและความเป็นไปได้แค่ไหน กว่าจะรู้ตัวก็เสียรู้ หรือเสียท่าเขาไปเสียแล้ว หากเฉลียวใจสักนิดฉุกคิดสักหน่อย ก็อาจเอาตัวรอดจากการถูกหลอกต้มได้

แต่สำหรับคนที่ถุกความโลภเข้าครอบงำจนถึงกับหน้ามืดตามัวแล้ว ต่อให้เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ ย่อมเตลิดไปให้เขาหลอกให้เข้าต้มตุ๋นจนได้

ต้องคิดเสียว่าเป็นเวรกรรมประการเดียว คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

ผู้รู้วิชาการต่างๆ ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรมนสามารถยกย่องได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญหรือเป็นครูอาจารย์ของคนหมู่มาก หากไม่เคยได้ฝึกฝนจิต ควบคุมจิตไม่ได้ ก็เรียกได้แต่เพียงว่า "พระใบลานเปล่า" หรือ "คนตำราเปล่า" เท่านั้น แต่ไม่อาจจะเอาตัวรอดคือทำให้มีความสุขความสงบใจแท้จริงได้ ย่อมวนเวียนอยู่ในวังวนแห่งความโลภ ความโกรธ ความหลง ความอิจฉาริษยา ความชิงดีชิงเด่น และอื่นๆ อยู่ร่ำไป

และที่สำคัญย่อมมีทิฐิมานะสูง ไม่ยอมฟังใคร ไม่ยอมให้ใครเตือนใครสอนกลายเป็นคนที่ใครๆ ไม่อยากเตือนไม่อยากแนะนำ ในที่สุดก็ได้แต่กอดใบลานหรือตำราไว้เท่านั้น แต่ไม่เคยได้ลิ้มรสอันเป็นสาระสำคัญที่แฝงอยู่ในนั้นเลย

แต่หากได้สติเกิดความรู้สึกว่าลำพังความรุ้ตามตำราตามคัมภีร์ไม่อาจเอาตัวรอดได้จริง จึงมุ่งมั่นหันมาปฏิบัติจิตตามตำราตามคัมภีร์ก็จะสามารถเอาตัวรอดโดยพบทางแห่งสันติสุขในชีวิตอย่างแท้จริงได้

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คนรวยที่ได้ทรัพย์มาง่ายๆ จากกองมรดก มักจะไม่เห็นคุณค่าของทรัพย์สมบัติ จึงกินใช้หมดเปลืองไปในทางที่ไม่เป็นประโยชน์ และมักจะไม่เชื่อเรื่องบุญบาป ชาตินี้ชาติหน้า ทำให้พลาดโอกาสที่จะสร้างกุศล สำหรับต่อยอดทรัพย์สินให้อยู่นาน ทั้งที่มีโอกาสมากกว่าคนอื่น ส่วนคนจนเล่า ก็มักจะไม่คิดตระหนักว่าที่ตนเองยากจนอยู่นั้น เป็นเพราะในชาติก่อนตนคงเป็นคนตระหนี่  ไม่เคยให้ไม่เคยเอื้อเฟื้อใครมา แม้พอจะมีให้ทาน พอจะเอื้อเฟื้อคนอื่นได้ เมื่อจำเป็นต้องให้ก็ให้อย่างลำบากใจ อย่างเสียดาย ผลที่ได้รับคือจนหนักขึ้นไปอีก

ส่วนคนที่คิดได้พิจารณาเห็นว่า ตนเองเป็นเช่นนี้เพราะเหตุไร เขาจึงได้อานิสงส์ มั่งมีขึ้นได้เรื่อยๆ เป็นอันพ้นจากวิบากกรรมที่ทำให้ยากจน และกลายเป็นคนรวยได้ในที่สุด

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คติสอนใจการใช้คนให้เป็น ให้เหมาะกับงาน

การใช้คนให้ทำงานต้องรอบคอบ และใช้คนให้เป็นให้เหมาะกับงาน เมื่อใช้คนที่มีความรู้ในเรื่องนั้นดี ย่อมจะได้ผลงานตามที่ประสงค์ ในทางตรงกันข้าม ใช้คนไม่เป็น ขาดความรู้ในด้านนั้นๆ นอกจากจะไม่ประสบความสำเร็จตามที่ประสงค์แล้ว อาจจะทำให้งานเสียหายย่อยยับอีกด้วย หรือไม่ก็เกินเวลา อืดอาดล่าช้า ต้องตามแก้ไขกันบ้าง เรื่องที่ตลกๆ ดูเหมือนขำๆ ในเรื่องนี้ แต่หากเราลองพิจารณาดูในชีวิตจริงของเรา มีบ้างไหม ที่คนที่ไม่เหมาะกับงาน แล้วต้องมาบริหารในเรื่องนั้นๆ นอกจากสร้างความเสียหายให้แก่เรื่องนั้นๆ ที่เขาดูแลแล้ว ยังเสียเวลา เสียเงินทองที่ต้องใช้จ่ายไปอย่างไม่เกิดประโยชน์ อีกทั้งยังต้องเสียอารมณ์อีกด้วย

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การประหยัดมัธยัสถ์ เป็นเรื่องที่ดีและควรปฏิบัติ แต่การกระทำโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ หรือไตร่ตรองให้ถ่องแท้ ย่อมทำให้เกิดโทษได้เหมือนกัน บางครั้งได้ทำอีกทางนึงแต่เสียอีกทางนึง บางทีเราควรต้องเลือกข้างบางส่วน อย่างที่พระท่านสอนไว้ว่า พึงสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต พึงสละชีวิตเพื่อรักษาธรรม

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คติสอนใจ เรื่องราวในครอบครัว เมื่อคุณพ่อไม่รู้จะดูแลลูกอย่างไร จนสุดท้ายเรื่องที่น่าเกิดก็เกิดขึ้น

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

คติสอนใจการดำรงชีวิตให้อยู่อย่างดีมีความสุข ถ้าเราละ ๓ สิ่งดังที่หลวงพ่อท่านสอนไว้ ระวังน้ำท่วม ระวังไฟไหม้ และระวังผีหลอก

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree

การอยู่ร่วมกันและการดำเนินชีวิตประจำวัน ต้องให้สอดคล้องตามครรลองของภาวะที่เป็นอยู่ มิเช่นนั้นจะดูผิดแผก แปลกไป บางครั้งจะดูขวางโลกเสียด้วยซ้ำ ยิ่งการอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว การระมัดระวังตัวเองเมื่ออยู่ร่วมกับผู้อื่นจึงเป็นสิ่งสำคัญ เช่นนั้นจะหาความสุขสบายกันได้อย่างไร คติสอนใจ จากเรื่องของทิด ๒ คน ที่ไม่ยอมปรับตัวเมื่อต้องมาครองเพศฆราวาส

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree