คนเราไม่ว่าจะเป็นคนด้อยปัญญาหรือเป็นคนฉลาด หากถูกความโลภความอยากได้เข้ามาบดบังความคิดแล้วก็จะกลายเป็นคนหูเบา เชื่อคนง่าย หลงงมงาย และมักจะตกเป็นเหยื่อของคนที่ฉลาดกว่าได้ง่าย 

เช่นหลงไปตามการโฆษณาประชาสัมพันธ์บ้าง หลงคำพูดหว่านล้อมบ้าง หลงท่าทางและการแต่งตัวที่ภูมิฐานบ้าง เมื่อหลงแล้วก็เชื่อสนิทด้วยความพาซื่อ ไม่ได้คิดไตร่ตรองให้รอบคอบว่าที่ได้ฟังได้เห็นมีความจริงและความเป็นไปได้แค่ไหน กว่าจะรู้ตัวก็เสียรู้ หรือเสียท่าเขาไปเสียแล้ว หากเฉลียวใจสักนิดฉุกคิดสักหน่อย ก็อาจเอาตัวรอดจากการถูกหลอกต้มได้

แต่สำหรับคนที่ถุกความโลภเข้าครอบงำจนถึงกับหน้ามืดตามัวแล้ว ต่อให้เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ ย่อมเตลิดไปให้เขาหลอกให้เข้าต้มตุ๋นจนได้

ต้องคิดเสียว่าเป็นเวรกรรมประการเดียว คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree