การทําบุญนั้นเป็นการทําความดีอย่างหนึ่งที่ผู้ทําต้องการสิ่งตอบแทนคือผล อานิสงส์ที่ดีๆ จึงควรทําด้วยอารมณ์ที่ค ไม่ให้ขุ่นมัว ขณะทํานั้นควรรักษาอารมณ์ให้ยิ้ม แย้มแจ่มใสไว้เสมอ มีอะไรมากระทบซึ่งจะทําให้อารมณ์เสียหรือไม่พอใจ ต้องระงับไป ให้ได้โดยพลัน มิเช่นนั้นจะเสียการได้ ท่านว่าในการทําบุญต้องมีเจตนาคือความตั้งใจที่ดีใน ๓ ระยะ คือก่อนทํา ขณะ ทํา และหลังจากทําแล้ว บุญที่ทําจึงจะส่งผลอานิสงส์ให้อย่างสมบูรณ์ เช่นเดียวกัน แม้การทําความดีอย่างอื่นเพื่อหวังผลตอบแทน เช่นการทํางาน การ ประกอบอาชีพ การติดต่อกับผู้คน การค้าขาย การขอความช่วยเหลือ ก็จําต้องรักษา อารมณ์ให้ยิ้มแย้มแจ่มใส หน้าชื่นตาบานไว้ตลอดเวลา เก็บน้ําขุ่นเข้าไว้ข้างใน แสดงน้ํา ใสออกมาข้างนอก จะสําเร็จประโยชน์ที่ต้องการ หากปล่อยให้น้ําขุ่นออกมาข้างนอก นอกจากจะอดได้ผลที่ต้องการแล้วยังอาจถึง กับพังไปเลยก็ได้ เพราะอารมณ์เสียอารมณ์บูดซึ่งเหมือนกลิ่นขยะเน่านั้นไม่อาจสร้าง แรงจูงใจและมิตรภาพได้เลยแม้แต่น้อย.

จากหนังสือ กิร ดังได้สดับมา โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙) ; ผู้อ่าน AmJaree