Dawno się nie widzieliśmy, więc pytamy się: „Co u Ciebie?”. Mija moment, a już rozmawiamy o sprawach ważnych. O odwadze odpuszczania części swojej tożsamości, która bardziej nas męczy niż nam służy.

- „Przecież muszę to robić, to jestem ja! Muszę znaleźć na to sposób!”. 
- „Wcale nie - nie muszę. Mogę to odpuścić i zrobić miejsce na coś nowego!”. 

Bo gdy odpuścimy to, co już nie działa i damy sobie chwilę odetchnąć, pojawia się w nas głos, który na nowo wskazuje nam naszą ścieżkę. A kiedy wracamy na swoją ścieżkę, sukces może przychodzić bez wysiłku.

Chcesz więcej? Posłuchaj…

Zaliczamy wiele szkoleń, pracujemy nad sobą, kumulujemy wiedzę, a „narzędzia”, które zbieramy jakoś nie działają. Jak to się dzieje? Czy to złe „narzędzia”? Czy to ja jestem zepsuty/a?
Przyglądamy się temu niezwykle popularnemu problemowi. Okazuje się, że kiedy jesteśmy w porwaniu emocjonalnym, to zapominamy o „narzędziach” lub nie umiemy po nie świadomie sięgnąć. No właśnie - samoświadomość! Ona jest kluczowa, a z nią - samokontrola. To w nich potrzebujemy się ćwiczyć, aby móc korzystać z bogactwa rozwiązań, jakie proponuje nam współczesna wiedza.
Co jest kluczowe w budowaniu samoświadomości? Posłuchaj.

W tym odcinku dużo się śmiejemy, choć poruszamy niezmiernie ważny temat.
Szukamy odpowiedzi na pytanie: Co jest potrzebne, by być sobą w relacjach z innymi?
Okazuje się, że potrzebujemy zatrzymać się jednak najpierw przy innych pytaniach:

• Kim tak naprawdę jestem?
• Czy jestem rolami, jakie pełnię, czy kimś więcej?
• W jakim stopniu to, kim jestem, wyznaczają moje relacje?
• A może jest jeszcze inaczej?

Wracamy do celowego i świadomego życia. Bo jeśli wiem, jaki jest mój kierunek, to mogę budować swoje relacje z innymi w oparciu o tę wiedzę.
Dopiero wtedy pojawia się przestrzeń na

• prawdziwy dialog, a nie dwa monologi,
• dogadywanie się, a nie przegadywanie,
• na konsensus, a nie kompromis.

Być może znajdziesz tu odpowiedź, jak nie tracić siebie w relacjach, by je zachować. Posłuchasz?

Wydaje się, że nawiązywanie nowych relacji w dorosłym życiu bywa trudne. Mamy przecież tak mało czasu i zgromadziliśmy tyle doświadczeń, że możemy mieć opór przed tym, co nowe, nieznane. Równocześnie bywa, że tkwimy w relacjach przestarzałych, takich które kiedyś miały ogromną wartość, zaś aktualnie postrzegamy je jak za małe ubranie.

• Czy pozwalamy odpadać temu co uschło?
• Czy mamy otwartość na nowych ludzi w swoim życiu?
• A z drugiej strony, czy my w ogóle tego potrzebujemy?
• I w jakim celu nawiązujemy nowe relacje?

Rozważamy te pytania i nagle pada pytanie: „Czy potrafię być sobą w relacji z Tobą?”.
Posłuchaj, jeśli masz czas ;)

Niby bez przygotowania zabieramy się za pojęcia intuicji oraz zaufania do samych siebie i życia. Czym jest intuicja i czy wolno jej ufać? Jaką rolę pełni w tym nasze ciało i sygnały z niego dobiegające?
Możemy podejmować trudne decyzje we współpracy z naszym ciałem, bo przecież emocje czujemy w ciele. Emocje są danymi, w oparciu o które możemy nawigować naszą codziennością. Jakimś cudem trudne decyzje przynoszą nam spokój, a w procesie autorefleksji, nawet jeśli jest wymagający, mamy szansę nauczyć się nowego sposobu myślenia.
Wspiera nas w tym zadawanie dobrych pytań:

• W jakim celu myślę, to co myślę?
• Czy to mnie wspiera, a jeśli nie?
• Co powinienem myśleć, by dać sobie wsparcie, zamiast je zabierać?

Kończymy małym wyzwaniem: sprawdź, czy podczas wakacyjnych spotkań przy winie znajdziesz przestrzeń, by wysłuchać perspektywy drugiego człowieka i nic do niej nie dodawać, nie próbować jej zmienić, tylko ją poobserwować. Warto to zrobić, bo w życiu możesz mieć rację lub relację.
Zapraszamy :)

Zajechać się czy sobie odpuścić? Jedni nam mówią, że trzeba być „hustlerem”, działać teraz, mocno, na maxa. Drudzy na to: „Odpuść sobie. Będzie, co będzie - nie ciśnij. Let it be!”.
Czy to sensowna alternatywa?
Oba podejścia wydają się pomocne, ale równocześnie mogą stać się pułapkami! Wpadając w pułapkę sprawczości bez określonego celu, możemy się po prostu wykończyć, wypalić - a nic tak naprawdę nie osiągnąć. Jeśli jednak odpuścimy nieodpowiednie sprawy, może się okazać, że się nie rozwijamy. Czy można mieć sprawczość i umieć odpuszczać?
Pewnie, że tak! Odpuszczaj to, co bez sensu i rób to, co ważne.
O tym rozmawiamy. Posłuchasz?

Co dzieje się z Tobą i w Tobie, kiedy ktoś dzieli się z Tobą swoją trudnością? Uciekasz, włącza Ci się "Wujek Dobra Rada" czy też nie masz na to siły, ale czujesz powinność, by wspierająco zareagować?
Nie ma większego prezentu dla drugiej osoby niż nasza uważna obecność. A czym ona tak naprawdę jest? Potrzebujemy być otwarci na siebie i swoje zasoby, zanim świadomie odpowiemy. Skoro ktoś się jednak przed nami otwiera, widocznie potrzebuje naszej obecności.
Warto się zastanowić, w jakim celu i z jakiego powodu ktoś nam opowiada swoją historię i czego w związku z tym potrzebuje. Ludzie nie zawsze oczekują rady. Często nie są gotowi na to, aby nasze wskazówki wprowadzić w swoje życie.
Tym razem rozmawiamy o tym, jak budować w takich sytuacjach poczucie sprawczości - własne i drugiej osoby. Posłuchaj, jeśli masz chęć.

Wielu z nas cieszy się, że już po Świętach. Ten czas mógłby być świetną okazją, by dobrze spędzić ze sobą czas, a jednak bywa tak, że wkraczamy na pole minowe, które stawiamy sobie od lat. Wizyta w domu rodzinnym odpala nam stare schematy i autopiloty, tak bardzo już nieaktualne i dlatego takie męczące.
Czy jest szansa, abyśmy pobyli ze sobą naprawdę? Czy możemy spojrzeć przede wszystkim w swoje wnętrza, by zobaczyć, że nie jesteśmy swoimi myślami i nawykami? Zdać sobie sprawę, że nie musimy iść za tym, co już nieaktualne i ze świeżością zadbać o nasze relacje? Na gorąco badamy te tematy, posłuchajcie…

W życiu pełnimy różne role społeczne. Każda z nich wymaga od nas innego nastawienia, innego zestawu kompetencji i zachowań.
Kiedy w domu wchodzisz w rolę Rodzica i musisz za chwilę być w roli Partnera,a za chwilę znów Rodzica wymaga to od Ciebie nie lada elastyczności oraz kosztuje konkretny wydatek energetyczny. Podobnie w pracy pełnisz wiele ról, od pracownika, po szefa, a w obrębie tych ról są jeszcze pod-role. Codzienność mnoży role, jakie potrzebujemy przyjmować i daje nam coraz mniej czasu (albo wcale) na to, aby skutecznie się między nimi przełączać. Czy zwracasz na to uwagę?
W tym odcinku mówimy o „rolowaniu” i jak nim skutecznie kierować. Posłuchaj, jak się sprawdzamy w roli podcasterów ;)

Otacza nas zgiełk: kierunków, celów, potrzeb. Czy słyszymy w tym wszystkim swój głos? Gdzie teraz jestem? Czego potrzebuję? Czy wiem, dokąd ja w ogóle idę? Zastanawiamy się, co może nam pomóc żyć świadomie i celowo. Andrzej opowiada o swoich doświadczeniach z wypracowaną przez niego przestrzenią na pauzę strategiczną, która pozwala na nowo skalibrować swoje życie. A Dawid podsuwa, że codzienna chwila ciszy i wyjścia z narracji może być skuteczną pauzą taktyczną. Czas spędzony ze sobą ma sens!
Zapraszamy!

Nowy rok, nowi my? Cały czas jesteśmy nowi i świeży, bo człowiek to proces. Przyglądamy się postanowieniom i noworocznym planom z perspektywy tego, co działa. Z jednej strony opowieść o nowym roku daje nam pewną szansę, z drugiej możemy się zanurzyć w iluzjach i halucynacjach a przez to srogo się na sobie zawieść. To postanawiać, czy nie postanawiać? Jak badać swoje motywacje, aby odnaleźć te wartościowe i głębokie? Jak odłożyć to, co stare i zapracować sobie na nowe? Jak zrobić to wszystko z życzliwością dla siebie, ale skutecznie? Posłuchajcie ;)

Zaczynamy tam, gdzie ostatnio urwaliśmy, czyli "nagle wchodzi syndrom oszusta".
Skąd bierze się ten bagaż, który sobie wrzucamy na plecy, dlaczego tak trudno być szczerym wobec siebie i innych?
Rozmawiamy o prawdziwej pokorze i o mocy, jaka tkwi w powiedzeniu na głos "Nie wiem".
Do tego zbliżają się Święta i wielu z nas czuje, że będzie musiało założyć zbroję mentalną, która z jednej strony chroni, a z drugiej uwiera ... a może jest jeszcze inne wyjście?
Jak to zrobić, by przy wigilijnym stole spotkał się człowiek z człowiekiem, a nie role, które pełnimy od lat?

Wracamy do podstaw uważności. Przede wszystkim sami wyluzowaliśmy i zaczynamy po prostu uważnie rozmawiać. Co daje nam uważność w codzienności? Jak to działa w zwykłych sprawach? Co uważność z nami robi? Jak możemy sobie pomóc lub co warto abyśmy po prostu zaakceptowali? A zamykamy dyskusję w stylu Netflix, zostawiając pewne sprawy niedokończone ;)

Codziennie większość czasu spędzamy przed ekranami. Ma to na nas ogromny wpływ: prowadzi do deficytu uwagi, regularnie rozprasza i zaburza nasze relacje z bliskimi. Czy można coś na to poradzić? Rozmawiamy o tym, czy można przetrwać 30 dni bez smartfona i jak ogląda się czarno-białego instagrama. Dawid zaprasza na „medytację notyfikacji”, a Andrzej proponuje ćwiczenia, które zmienią Twoją relację z smartfonem i komputerem. Wszystko po to, by digital przestał nas zniewalać i na nowo stał się po prostu narzędziem w naszych rękach.

Spotykamy się po raz pierwszy, choć planowaliśmy to od dawna. Rozmawiamy o kryzysie: co z nami robi, jak mu się nie poddać, jak odbudowywać poczucie bezpieczeństwa oraz o tym, czy kiedykolwiek, tak naprawdę, było stabilnie. Proponujemy 2 proste a potężne ćwiczenia, które pomogą Ci zadbać o siebie w dłuższej perspektywie. Złap z nami oddech.