Είδαμε τις δύο πιο πολυσυζητημένες ταινίες των ημερών, Don't Look Up και The French Dispatch δηλαδή, ώστε να μην χρειαστεί να τις δείτε εσείς, παρά μόνο να ακούσετε τον σχολιασμό επί αυτών! (Trigger Warning για τους πολύ φαν του Leonardio DiCaprio)
Για να μην κατηγορηθούμε όμως ότι κυνηγάμε τα τρεντ της επικαιρότητας με απώτερο σκοπό το μεγαλύτερο δυνατό άνοιγμα προς τις μάζες, αλλά και προκειμένου να αντέξουμε στο πέρασμα του χρόνου και να μην είμαστε σε λίγο καιρό πιο dated και από τις πρόσφατες μουσικές προσπάθειες της Katy Perry να μας επαναφέρει στο 2010 μέσω επιστημονικών μεθόδων ή/και μαγικών κόλπων, σχολιάζουμε τα ανεξίτηλα πλέον Gossip Girl και Desperate Housewives, όπως και το θέμα του πως συγκρίνονται γενικά τέτοιου βεληνεκούς παλιές «καλές» σειρές της αμερικανικής broadcast τηλεόρασης με τα νέα φρούτα από μεριάς Netflix, τοποθετούμαστε επί των τακτικών της Tyra Banks στο America's Next Top Model, εκτιμούμε αν η Kathy Griffin ανήκει όντως στo D-List, όπως διατράνωνε στο ομώνυμο ριάλιτί της, ή λιγάκι πιο πάνω, ψυχολογούμε γιατί η Taylor Swift δεν θα συνεργαζόταν ποτέ σε δίσκο με κάποια φίλη της, όπως με τη Selena Gomez καλή ώρα, που είναι υποδεέστερή της «καλλιτεχνικά», ενώ η Ariana Grande αντιθέτως θα έκανε την αλογοουρά της χαλί να την πατήσουν, και τέλος τονίζουμε την ανάγκη του να διαχωρίζουμε τον καλλιτέχνη από την τέχνη του με αφορμή τον Woody Allen!
Όλα καλά μέχρι που της μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής και έκανε και την ταινία αυτή
Κι από την ώρα που της την βάρεσε έτσι έχουμε εντελώς διχαστεί
Και είν' και δεν είν' του γούστου μας ταινίες σαν του Ridley Scott αλλά
Κάτι έχουμε πάθει τελευταία και πρέπει να κάνουμε επεισόδια μες την επικαιροτητά
Με τις ατάκες της Patrizzia Reggiani κολλήσαμε και δεν μπορούμε τίποτα άλλο πια να κουοτάρουμε
Δεν την γουστάρουμε τη Lady Gaga σαν σοβαρή ηθοποιό και καθόλου δεν απορούμε γι' αυτό
Ύφος πολλών «I've been wanting to do that since I was four» και μεγάλο τουπέ
Για ξεκαβάλα το, ψηλά έχεις πάρει την Υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου, ντε
Έχεις μεγάλη γκάμα καρά gay θαυμαστών που κάνουν κρά
Από μικρούς τυπάδες σαν εμάς μέχρι σαν τους Al Pacino και Tony Bennett ματσωμένα πουρά
Παίζεις με όλους και με όλα, είπα ξείπα για έναν νέο The Fame Monster δίσκο μας λες
Και θέλεις να 'ναι οι επιθυμίες σου για μας διαταγές και ακριβά αγορασμένες σκληρές cd κοπιές
Έλα που όμως μπορούμε
Πλέον να σου αντισταθούμε
Σ' αυτή την ταινία για τα του οίκου gucci προϊόντα που φοράς
Και στον ρυθμό του ταψιού που απόψε βράδυ τον ρόλο του Adam Driver μας κουνάς.
Βάσει του τίτλου του επεισοδίου της εβδομάδας τούτης χωρίς κεντρική θεματολογία και πάλι, όπως ακριβώς δηλαδή κάθε φτωχό πλην τίμιο podcast που σέβεται τον εαυτό του, θα έλεγε κανείς ότι έχουμε πέσει θύμα της πρακτικής του clickbait μαζί με όλα τα ΜΜΕ του κόσμου, μπρος στον δρόμο που χάραξε εγχώρια το πάλαι πότε Troktiko (RIP Σωκράτη Γκιόλια) για να βαδίσει το hic et nunc Μακελειό (σ.σ. «ούρλιαζε η Μενεγάκη!»). Αλλά δεν μιλάμε μόνο για τα θέματα της επικαιρότητας στην παντοκυριαρχία του Netflix, όπως τα Britney vs. Spears, Squid Game και Alice in Borderland, καθώς μένουμε πιστοί στις mid '00s-early '10s ρίζες μας ξεθάβοντας τόσο τα feuds της Christina Aguilera με την προαναφερθείσα Miss American Dream και με την Mariah Carey, όσο και τις εφηβικές ταινίες που και αν δεν άφησαν το αποτύπωμά τους στην κουλτούρα του Tumblr σε βαθμό ορατό από το διάστημα. Μετέπειτα κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην καριέρα της Paris Hilton από το The Simple Life μέχρι το τελευταίο από τα πολλά ντοκιμαντέρ για την πολύπαθη ζωή της, κακαρίζουμε με την προσπάθεια της επίσης πολύπαθης (μην κάνουμε και διακρίσεις μεταξύ των απόλυτων bad gals!) Lindsay Lohan να σώσει τα παιδιά μιας ανήξερης περαστικής με μια απόπειρα απαγωγής τους, εκτιμούμε τα αυτοαναφορικά αστεία της Kim Kardashian (West;) στο Saturday Night Live που ήταν ικανά να σε κάνουν να φτύσεις τον χυμό πορτοκάλι που τυχόν έπινες (get it; χυμός πορτοκάλι aka juice aka OJ aka Orenthal James Simpson aka o πιο δημοφιλής πελάτης του δικηγόρου πατέρα της και ο δολοφόνος στην πρώτη σεζόν του American Crime Story, αλλά και στην πραγματικότητα, allegedly!), και προβαίνουμε τέλος χωρίς φόβο και πάθος στην παραδοχή πως από μια ιστορία που βασίζεται σε ένα τίποτα αλά Seinfeld και Once Upon a Time… In Hollywood μπορεί να γεννηθεί ένα ριάλιτι με δεκαετή διάρκεια, όπως το The Real Housewives of Beverly Hills (ή για μεγαλύτερη ευκολία #RHOBH), του οποίου οι πρώτες σεζόν τουλάχιστον τοποθετούνται στο πάνθεον της αμερικανικής τηλεόρασης.
Αυτό το επεισόδιο «το μήνυμα που ακολουθεί, αποτελεί πολιτική διαφήμιση» τα έχει όλα, όπως θα έλεγε και ο απόλυτος gay χαρακτήρας του Saturday Night Live, Stefon πριν παντρευτεί και γίνει νοικοκυρά σε απόγνωση. Λίγο από την ιστορία του Stonewall και την απαρχή των LGBTQ+ παρελάσεων κάθε έτος αρχές Καλοκαιριού, λίγο από μια γλυκιά ανάμνηση σε πάρτυ με το Break Free της Ariana Grande που επάξια πλέον συναγωνίζεται τους παγιωμένους προ αμνημονεύτων χρόνων ύμνους του Pride, λίγο ξεμάλλιασμα σχετικά με το αν πρέπει να δεχόμαστε άλλα άτομα να μας τρατάρουν ποτό στο μπαρ ή αυτό θεωρείται παραδοχή της πατριαρχικής κουλτούρας ότι ο άντρας έχει τον παρά άρα και κερνά (εν προκειμένω η καραμπούτς λεσβία), λίγο κράξιμο/kink-shaming με το γάντι σε όσους παρευρίσκονται στην παρέλαση με BDSM αμφίεση που θα ταίριαζε μάλλον σε όργιο στο μπουντρούμι της έπαυλης του James Franco στο Malibu, CΑ, και λίγο από μία ρομαντική ψευδαίσθηση πως αν όλος ο κόσμος αποκτήσει ένα τσακ περισσότερο ενσυναίσθηση και αρχίσει να κατεβαίνει στους δρόμους, ενδεχομένως να πραγματωθεί επιτέλους η ρημάδα η ουσιαστική ισότητα των εν γένει μειονοτήτων. Ε, και αν ντρέπεσαι να πας στην παρέλαση επειδή δεν έχεις παρέα, στείλε να πάμε μαζί!