Ik was al in katzwijm gevallen voor haar kleding. Ik word aangetrokken door de intense kleuren en de aaibare stoffen. Tijdens het gesprek viel ik ook als een blok voor haar verhaal.
Maar de kledingindustrie en duurzaamheid gaan toch niet samen? Joline Jolink werkt als mode-ontwerper en impactondernemer aan duurzame kleding:
“Ik ontwerp kleding met liefde en aandacht, zodat je blij bent en het lang draagt – dat is de meest duurzame manier."
De liefde begon bij haar Oekraïnse oma aan de naaimachine en heeft haar inmiddels gebracht bij haar eigen boerderij waar ruimte is voor het experiment. Zelf vlas (waar linnen van wordt gemaakt) verbouwen, kleurstoffen uit planten halen, wol van de schaapjes verwerken.
Ik zag haar verwondering, haar innige connectie met mens en natuur. Dat deed iets met me. Ik hoop ook met jou, dus luister mee.
Verhalen kunnen dingen tot leven wekken. "Je moet het voor je zien. Zodat je ziet wat de impact is op de ander. Pas dan kun je het juiste doen in je werk en het goede verhaal erbij vertellen."
Theo Hendriks doet aan corporate storytelling door óók de hoogste bazen op het podium te hijsen en een écht verhaal te laten vertellen.
Want verhalen vertellen kunnen we allemaal, maar op het werk pakken we de saaiste powerpoint erbij.
Zonde.
Want met verhalen geef je pas echt betekenis aan je werk. Hoe? Luister in deze aflevering naar de verhalengoeroe Theo Hendriks.
"We vragen om meer informatie aan onze baas om beter ons werk te kunnen doen. Denken we. Eigenlijk zijn we stiekem aan het afwegen of we dat werk wel wíllen doen. Heb het dáár dan over," daagt Jaap Weijers - partner bij Jawel- ons uit.
Ik herken de 'JA zeggen, NEE doen' dynamiek. Maar hoe breek je daar doorheen? Hoe krijg je voor elkaar dat mensen echt zeggen wat er op hun hart ligt?
Jaap: "Ik heb ontdekt dat je jezelf moet laten zien, door persoonlijke verhalen te delen. Dat doe ik sindsdien bewust."
Wat dat oplevert, hoor je in deze aflevering.
Ferry's verhaal komt binnen. Hij overleefde de aanslag in de Bataclan, tijdens een concert in 2015. Maar mensen om hem heen niet. Als hij dat expliciet omschrijft, ben ik er stil van. “Je staat gezellig naar een concert te kijken en ineens is het oorlog om je heen."
We hebben het in dit gesprek niet alleen over de aanslag. Ook over wat dat met hem als persoon gedaan heeft - van boos mannetje die iedereen de schuld geeft naar een wijze(re) man die de rijkheid van het leven omarmt.
Hij kan als geen ander lessen delen over hoe je je verhaal vertelt. Hij had nooit verwacht een zaal toe te gaan spreken, maar inmiddels vliegt hij de wereld over om zijn inspirerende boodschap te delen. Wat werkt?
"Ik doe nooit een statement zonder dat ik er een persoonlijk voorbeeld bij kan vertellen. Anders werkt het niet."
Luister naar nog meer verteltips in deze aflevering.
Sinds het gesprek met Joke de Vries laat het me niet meer los. Veranderen voelt voor mensen als levensbedreigend. Klinkt heftig hè? Moet je je eens indenken dat mensen dat echt zo voelen.
Zo had ik weerstand tegen verandering nooit opgevat. Ik zag het als 'noodzakelijk kwaad' waar je mee moest 'dealen' als verandermanager.
Joke laat me inzien dat het ons in ons wezen raakt als we eraan twijfelen of we nog wel van toegevoegde waarde kunnen zijn.
Ik dacht altijd dat ik als eerste mijn vinger opstak als er iets moest veranderen. Maar ik realiseer me dat ook ik die knagende twijfel ken: "Wat kan ik dan nog betekenen? Doet mijn werk er dan nog wel toe?"
Joke legt de vinger op de zere plek én komt met toepasbare oplossingen. Luister in deze aflevering naar haar wetenschappelijke en praktische inzichten.
Een experiment: twee gasten met 1 microfoon. Zou het werken? Ik wilde het graag uitproberen om te laten zien hoe je én een gezamenlijk verhaal hebt als je samenwerkt, maar ook altijd je eigen verhaal.
Anneke en Liliana laten zien dat zij er beiden voor gaan om de CO²-uitstoot van de maakindustrie naar beneden te krijgen, met behoud van winst in euro's. Maar wat zijn de voorbeelden uit hun werk waar zij met trots op terugkijken?
Anneke: "Bij deze bakker gaan er duizenden kilo's minder afval per week doorheen." Liliana: "Het moet niet onze show zijn, het is geslaagd als de ideeën van de mensen zelf komt."
We duiken nog wat dieper in het vertellen van persoonlijke verhalen. En dan blijkt dit het eerste stel te zijn dat mij doet twijfelen aan mijn eigen boodschap: dat het altijd werkt om je persoonlijke motivatie te delen. Mijn gasten zetten me op een ander spoor.
Luister mee en oordeel zelf.
"Het Ronald McDonaldhuis is de mooiste en fijnste plek waar je eigenlijk niet wil zijn", duidt Natasja Jongenotter, manager, het Huis Sophie Rotterdam. De ouders en eventuele broertjes en zusjes van de zieke kindjes in het Sophia Kinderziekenhuis kunnen in het Huis overnachten om dichtbij ze te zijn.
De dagelijkse verhalen gaan in dit Huis letterlijk over leven en dood: "Afgelopen week was intens. Een vader vertelde me dat de behandeling van zijn kindje zou stoppen, na al negen weken eerder een kind te hebben verloren."
Hoe gaat Natasja om met de emoties die bij haar werk horen?
"Er gebeuren intens verdrietige dingen in ons Huis, maar er zijn ook heel veel mooie en blije momenten. Dat heeft veel impact op mij. Daarom pak ik af en toe de fiets om mijn hoofd leeg te maken."
Hoe Natasja de balans heeft gezocht en gevonden om op een respectvolle en ráke manier te vertellen over haar werk hoor je in deze aflevering.
Het verhaal van Titus - ervaar ik in dit gesprek aan den lijve - raakt steeds weer. Het gaat over een heftig moment dat hij heeft overleefd. Het is indringend om naar te luisteren, omdat je meevoelt met wat hij heeft meegemaakt. Dat komt aan en doet pijn.
Zijn ervaring als patiënt gebruikt hij om de zorg inclusiever te maken. Die persoonlijke missie is inmiddels een grote beweging geworden, waarin spelers die ertoe doen in de zorg samenwerken.
Meer info over die beweging vind je hier:
en hier lees je meer over één van de projecten die daaruit is voortgekomen:
Mijn reintegratie – Mijn reintegratie.
Feest! De podcast #Vertelmaarraak! bestaat 1 jaar. Ik trakteer je in deze feest-editie op de waardevolle lessen uit de 3 best beluisterde afleveringen (meer dan 1.000 keer!) :
#11: Karin de Galan, met een dijk van een tip voor trainers: laat de deelnemer(s) voordoen hoe het niet moet en - later in je training - hoe het wel moet.
#13: Vicky Marijnen, over What Makes You Tick? en hoe je daar achter komt. Bijvoorbeeld met een kleine oefening, die je elke dag kan doen: "Vlinders vangen van de dag"
#12: Vráág maar raak! Confronterende vragen van luisteraars aan mij. Die simpel lijken, maar waar een dieper verhaal achter blijkt te zitten. Zelfs over mijn schoenmaat.
Is dat alles?
Nee! Er zitten nog veel meer lessen in alle afleveringen. Over de impact van verhalen. Die deel ik ook met je. En ik laat je weten hoe deze podcastshow verder gaat.
Hilma van Slooten weet - net als ik - niets van dementie, totdat het haar vader treft. Ze besluit niet alles wat de zorg adviseert klakkeloos over te nemen, maar met een eigenwijze en empathische houding te kijken naar wat wél kan.
Ze roept op (en ik voel me aangesproken) om als ‘kind van’ in actie te komen, ook al houden je ouders die hulp af.
Aflevering 14 van deze podcast, met Ton in ‘t Veen, gaat ook over dementie. Ik heb even getwijfeld om weer een gast uit te nodigen over dit onderwerp. Maar omdat Hilma ‘kinderen van’ helpt met advies en concrete tips over het aanbod bij jou in de buurt, wilde ik graag haar verhaal laten horen.
Haar verhaal raakt en zet aan tot denken, voelen en handelen
René gaat wat? "Mijnen op de maan", zodat bewoning in de toekomst mogelijk wordt 'in outer space'.
René blaast mij in dit gesprek van de sokken. Door zijn ondernemerschap, zijn durf om grote technische projecten aan te pakken, zijn nuchterheid:
"We bestelden een Kippie-pan om het te vieren: geld voor champagne hadden we niet."
Hij praat als vanzelfsprekend over zijn werk voor NASA, terwijl mijn oren klapperen.
Verwacht geen feelgood gesprek. Om zijn droom waar te maken, moet hij concessies doen. Zijn die de investeringen en moeite waard?
Willem: "In één klap veranderde mijn leven: op een brancard weggedragen. Het licht was uit. Wakker geworden in een ziekenhuis, waar bleek dat een herseninfarct mijn muzikale brein had getroffen en ik halfzijdig verlamd was geraakt."
Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Volgens mij zeg ik met ingehouden stem: "Ajj..."
Ik heb Willem gevraagd om live de podcast op te nemen tijdens het Vertelcafé dat we in het kader van Wereldverteldag organiseren. Het publiek luistert ademloos.
Willem was gitarist en speelde nationaal en internationaal met grote namen. Door zijn plotselinge beperkingen zoekt hij met - letterlijk - vallen en opstaan naar een nieuwe invulling in zijn leven.
In dit gesprek luister je naar een inkijkje in hoe dat is gegaan en hoe zijn leven er nu uitziet. Als ambassadeur van Rotterdam Onbeperkt, als spreker en door zijn boek "Met de stroom mee" kun je zijn levenswerk nog beter leren kennen.
Ik zeg: check uit die gast, hij laat je inzien waar het leven om draait.
Hij wilde als kleine jongen de beschermer worden van de laatste witte neushoorns op aarde. Zodat die niet zou uitsterven.
Inmiddels werkt hij aan een betere wereld - als projectleider energietransitie voor de provincie Utrecht.
Ik wil van hem weten hoe je koers houdt in het grote vraagstuk van de energietransitie. Hoe weet je wat je moet kiezen uit al die mogelijke invalshoeken en oplossingen?
Raunieck zet me met beide benen op de grond. De grote, allesomvattende, meespelende energietransitie red je alleen met kleine stappen. Zodat bewoners ook echt mee gaan doen.
Zijn die kleine stappen voldoende voor hem? Ik krijg een volmondig JA van hem te horen:
"Elke dag begint met de missie om samen met inwoners oplossingen te vinden die hun leven beter maken."
"Hoezo zou je posts van McDonalds willen zien op je Insta?", vraag ik Maartje Blijleven vol verbazing.
"Tja," zegt ze nuchter, "als je daar niet in geïnteresseerd bent, val je niet in hun doelgroep. Voor jou bestaan er andere communities."
Een community is namelijk een groep mensen die (online) bij elkaar komt, met een gedeelde passie, pijn of ideaal. Een bubbel met gelijkgestemden, waar je samenkomt om te delen en te doen:
"Sociale bewegingen, of ze nu grassroots-initiatieven zijn zoals Extinction Rebellion of top-down zoals in de zakenwereld, zijn allemaal gericht op het verbinden en mobiliseren van mensen voor gemeenschappelijke doelen." 'Samen' staat op Maartjes voorhoofd. Daarom houdt ze zo van communities en kunnen wij van haar rijke ervaring leren.
Ik heb Dennis nog nooit gezien, dus ik loop hem straal voorbij wanneer hij op me wacht in de lobby.
Ik ken Dennis van zijn stem. Hij is voetbalcommentator bij o.a. Feyenoord en ik ben fan. Niet van de voetbalclub, maar van zijn live commentaar.
Hoe doet hij dat? Zo direct, zo grappig. Hoe kan hij dat on-the-spot?
"Ik let op de details om spelers uit elkaar te houden die op het eerste gezicht op elkaar lijken. Hun kenmerkende loopje, kapsel en zelfs de kleur van hun schoenen prent ik me in."
Ons gesprek gaat over zijn werk en zijn ontwikkeling. Openhartig en persoonlijk.
Ik wist niet dat er zoveel schuil ging achter zo'n voetbalman.
Mijn volleybalhart maakt een sprongetje als hij de studio binnen loopt. Dé spelverdeler van het Oranje team uit mijn tijd.
Peter praat met mij alsof we gelijken zijn. Aangemoedigd door zijn makkelijke manier van praten, durf ik uiteindelijk de vraag te stellen die ik al maanden in mijn hoofd heb: "Had ik ook mee kunnen doen aan het WK?" Zijn antwoord is niet mis te verstaan. Eén troost. Wat je ook bent, topsporter of amateur: het is hem even lief. Ook al is hij de directeur van Rotterdam Topsport, hij komt iedere dag zijn bed uit om iederéén lekker te laten bewegen:
"Van de elite tot de jongste jeugd, elk kind heeft recht op een fatsoenlijke koprol en radslag."
Hij vertelt hoe hij zijn ervaring als topsporter elke dag inzet in zijn werk.
Zijn vader was loods in de haven. Gerard Nauta (hoe kan het anders met zo'n achternaam?) voelt zich als een loods aan boord van een organisatie in verandering.
Roept verandering altijd weerstand op? Is verandering ooit klaar?
Gerard blijft er koel onder: "Verandering is geen ongrijpbaar fenomeen. Het is het uitzetten van een richting. Communiceren, verbinden, samen beleven, doorleven en uiteindelijk doorzetten – een proces dat mensen altijd willen omarmen als je hen overtuigend meeneemt in het verhaal van verandering."
Hij heeft er een flinke internationale prijs mee gewonnen, good for him, en hij deelt graag zijn aanpak met je in deze podcast.
Werkgeluk is belangrijk. Of toch een luxe 'nice to have' voor de verwende nieuwe generatie?
Itamar ging op onderzoek uit: wat is het, wie heeft er wat aan en wat levert het op voor de organisatie?
Hij maakt in dit gesprek duidelijk hoe concreet en doelgericht werken aan werkgeluk is. En hoe je óók leidinggevenden meekrijgt die in eerste instantie pukkels in hun nek krijgen van het woord 'werkgeluk'.
"Werkgeluk ontstaat wanneer de mate van vrijheid en autonomie op maat is, zodat je je werk kunt uitvoeren op een manier die aansluit bij jouw individuele behoeften en persoonlijkheid."
Klinkt logisch? Bofkont, dan heb jij (werk)geluk!
Kees laat je stuiteren van energie als hij over zijn werk vertelt. Hij komt niet uit Rotterdam, maar toch geboren met opgestroopte mouwen.
Hij geeft een inkijkje in de spagaat waarin je terechtkomt als je projecten leidt voor de maakindustrie:
het moet snel, maar ook innovatief en goed.
Zijn boodschap - geïnspireerd op de 'Rules of Flow' van Goldratt:
"Streef naar minder projecten tegelijkertijd."
Klinkt simpel, maar is o zo moeilijk. Want wat laat je dan vallen?
Gelukkig heeft Kees - als een ware rots in de branding - het antwoord.
Sannah - kwartiermaker Diversiteit en Inclusie bij de grootste kunsteducatie-instelling van Rotterdam (de SKVR) - vertelt over wat diversiteit en inclusie voor haar betekent. "De moed ontwikkelen om samen naar iets te kijken en iets anders te zien."
Ze deelt haar persoonlijke verhaal:
Hoe zij zelf op school mensen heeft gevonden als 'support-systeem',
Hoe ze - ook nu nog - trouw blijft aan zichzelf door iedere dag de motivatie en goede energie op te zoeken;
Hoe ze ervan doordrongen is dat je een diverse en inclusieve organisatie niet 'vanzelf' voor elkaar krijgt.
Hoe dan wel? Check het concrete boodschappenlijstje wat ze aan het eind van het gesprek deelt.