Obsypana nagrodami “Substancja” ze scenariuszem i w reżyserii Coralie Fargeat wstrząsnęła widzami na całym świecie i cieszy się reputacją filmu mocno kontrowersyjnego. Maciek i Daniel stawiają pytania o temat filmu, jego gatunek oraz o to, czy “Substancji” zabrakło głębi na poziomie scenariusza, czy może nigdy jej tak naprawdę nie potrzebowała.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Substancja” i "Piąty element".
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Joker w reżyserii Todda Philipsa zrobił furorę – jako jedyny film, który można określić jako superbohaterski, zdobył Złotego Lwa w Wenecji. Miał więc duże aspiracje i cieszy się dużą popularnością. A jednak Maciek i Daniel znajdują w nim sporo problemów i dyskutują o tym, czy ten film w ogóle jest etyczny. I co właściwie oznacza etyka w kinie.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Joker”, “Król Komedii” i “Taksówkarz”.
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 2.25 - Dlaczego „Joker”?
2.25 - 9.50 - Streszczenie fabuły.
9.50 - 12.10 - Pierwsze odczucia Macieja, czyli dlaczego „Joker” traci przy drugim oglądaniu?
12.10 - 14.35 - Mrok, smutek i rozpacz - pierwsze odczucia Daniela;
14.35 - 17.20 - Dlaczego przedstawianie genezy Jokera samo w sobie jest niewłaściwe?
17.20 - 20.00 - Moralne wątpliwości według Daniela
20.00 - 23.50 - Maciej wątpi w dobre intencje Todda Phillipsa. Daniel ma więcej wiary w ludzi.
23.50 - 26.45 - W celu obrony Phillipsa i jego dobrych intencji Daniel sięga po „Folie a deux”, a Maciej kontruje SpoilerMasterem i historią o prawdziwym seryjnym mordercy.
26.45 - 29.00 - Potrzeba wyboru. Bohater powinien dostać szansę wyjścia z mroku. Powinien zostać postawiony przed decyzją.
29.00 - 31.20 - Intencje bohatera: chęć stworzenia ikony vs poszukiwanie ojca;
31.20 - 34.00 - Czy fakt, że Joker był już wielokrotnie przedstawiany w filmach, animacjach i komiksach przeszkadza temu „Jokerowi”?
34.00 - 38.10 - Referencje filmowe. Oczywiście „Taksówkarz”, oczywiście „Król komedii”.
38.10 - 40.30 - O nihilizmie słów kilka.
40.30 - 41.40 - „Robię filmy bo nie wolno zabijać ludzi”.
41.40 - 43.00 - Wszystkie pozytywy w tym świecie są iluzją.
43.00 - 44.40 - Maciej ponownie wypomina Phillipsowi jego majątek, a „Kac Vegas” nazywa pogodną komedią.
44.40 - 46.15 - Daniel docenia scenariusz „Jokera”.
46.15 - 52.45 - Struktura. Zgadzamy się co do pierwszego punktu zwrotnego, nie zgadzamy się co do punktu środkowego, a drugi punkt zwrotny i trzeci akt jest wyjściem do rozmowy o tym czy rzeczywiście potrzeba było tak dużo czasu na zakończenie wszystkich wątków w tym filmie.
52.45 - 54.20 - Akcenty, rytm i Robert McKee.
54.20 - 1.04.45 - Szukamy alternatywnych rozwiązań! Maciej posiłkuje się „Zabójczym żartem” Alana Moore’a i „Obywatelem Kane’em” Orsona Wellesa. Daniel mocno stawia na potencjał kreacji iluzji przez umysł szaleńca.
1.04.45 - 1.08.00 - Maciej zadaje fundamentalne pytanie - po co ten film powstał? W międzyczasie spieramy się kto zasługuje na miejsce w panteonie filmowych superzłoczyńców.
1.08.00 - 1.10.45 - Daniel stawia własne fundamentalne pytanie - czy odkrywanie originu Jokera działa na plus czy na minus tej postaci?
1.10.45 - 1.13.30 - „Pingwin” jako wzór realizacji tego typu opowieści?
1.13.30 - 1.15.40 - Czy zwiększenie roli urojeń głównego bohatera pomogłoby tej opowieści?
1.15.40 - 1.17.15 - Gdy zły zabija tylko tych, którzy na to zasłużyli…
1.17.15 - 1.19.10 - Słowo końcowe o „Joker: Folie a deux” i fanpage’u Spisku na Facebooku.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Wes Anderson to twórca ukochany przez hollywoodzkich aktorów i fanów zakręconych, lekko autystycznie kręconych komedii. Jednak po “Grand Budapest Hotel” jego projekty przestały się cieszyć aż taką przychylnością krytyków. Daniel i Maciek oglądają świeże jeszcze “Asteroid City” i próbują doszukać się w filmie opowieści. Czy mamy do czynienia z przerostem formy nad treścią, czy może treść jest po prostu ukryta za formą? UWAGA: W odcinku więcej nawiązań niż zwykle, chłopaki fleksują się znajomością kina 😅
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Asteroid City”, “Podwodne życie ze Stevem Zissou” i “Synekdocha: Nowy Jork”.
Rozpiska minutowa:
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 3.20 - Dlaczego „Asteroid City” i pierwsze przemyślenia z nim związane.
3.20 - 8.00 - Streszczenie fabuły.
8.00 - 11.00 - Maciej podejrzewa Wesa Andersona o przedkładanie drogi nad cel, czyli przerost formy nad treścią.
11.00 - 13.40 - Daniel zgłasza zdanie odrębne i pięknie peroruje na temat treści i znaczenia filmu.
13.40 - 17.30 - Problem drugiego aktu, który istnieje tylko teoretycznie oraz dlaczego brak związania emocjonalnego z bohaterem może być dużą przeszkodą w odbiorze i interpretacji całości.
17.30 - 21.00 - Co się dzieje gdy wątki poboczne nie grają do jednej bramki z wątkiem głównym?
21.00 - 22.00 - „Kochankowie z księżyca” jako przykład filmu Wesa Andersona gdzie forma współgra z treścią.
22.00 - 23.40 - Ciąg dalszy analizy problemów wątków pobocznych.
23.40 - 27.00 - Maciej obwinia pandemię za niespójność tematyczną „Asteroid City”.
27.00 - 33.00 - Poruszamy wątek kosmity. Maciej przyznaje się do porażki interpretacyjnej, a Daniel dobudowuje do niego głęboką znaczeniowość.
33.00 - 35.40 - O subiektywnym odbiorze filmów słów więcej niż kilka…
35.40 - 36.30 - Daniel mówi czego mu zabrakło, by „Asteroid City” mocniej go poruszyło.
36.30 - 43.00 - Czy autorskość da się zauważyć i docenić na poziomie scenariusza, czyli czy gdybyśmy dostali do oceny scenariusz „Asteroid City” podpisany przez Jana Kowalskiego, a nie Wesa Andersona, to czy zauważylibyśmy jego potencjał?
43.00 - 44.05 - Definicja arcydzieła według Macieja
44.05 - 45.50 - O eksperymentach i stawianiu granic
45.50 - 46.30 - Dlaczego obaj uwielbiamy Kubricka?
46.30 - 48.30 - „Synekdocha, Nowy Jork” - korelacje.
48.30 - 58.00 - Przychodzi Kowalski z „Asteroid City” do konsultanta…
58.00 - 1.00.05 - Kluczowe zadanie jakie stoi przed konsultantem scenariuszowym
1.00.05 - 1.02.45 - Pomysł Daniela na inny początek „Asteroid City” jako punkt wyjścia do rozmowy o potrzebie (lub jej braku) eksploracji różnych filmowych kierunków. Czyli zastanawiamy się co by było gdyby Wes Anderson chciał nakręcić „Siedem”.
1.02.45 - 1.06.40 - Robimy krótką przerwę na rozważania o tym co Hollywood zrobiło z Taiką Waititi (przy okazji: tytuł filmu, którego nie możemy sobie przypomnieć w podcaście to „Orzeł kontra rekin”).
1.06.40 - 1.07.50 - Kogo jeszcze studio-korporacje zużyły? Hello mister Burton…
1.07.50 - 1.09.15 - Ryan Coogler jako przykład artysty, który wyrósł na produkcji studyjnej i korzysta z osiągniętego statutu, by tworzyć swoje, oryginalne filmy.
1.09.15 - 1.12.00 - Wracamy do Wesa Andersona! Czy doczekamy się kiedyś mniej Andersona w Andersonie? Maciej straszy Wesa Woody Allenem.
1.12.00 - 1.13.40 - Pytanie czy Wes Anderson dostałby pieniądze na realizację nowego „Milczenia owiec” zaprowadziło nas do Christophera Nolana.
1.13.40 - 1.15.30 - Daniel usilnie próbuje wrócić do rozmowy o „Asteroid City”, a Maciej równie mocno stara się tego uniknąć
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Milczenie owiec” zdobyło 5 Oscarów i rzeszę innych nagród. Uważane jest za film kultowy. Jego kontynuacja – niekoniecznie. I to mimo gwiazdorskiej obsady i nie mniej gwiazdorskiego zespołu za kamerą, gdyż film wyreżyserował Ridley Scott, a za scenariusz odpowiadają David Mamet i Steven Zaillian. W tym odcinku Maciek i Daniel rozkładają film na czynniki pierwsze i przyglądają się, co poszło nie tak. Wspólnymi siłami starają się odpowiedzieć na pytanie, czy w przypadku filmu tak wybitnego jak “Milczenie owiec”, da się stworzyć sequel, który będzie odpowiadał poziomowi pierwowzoru.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Hannibal” i “Milczenie owiec”.
0 - 0.20 - intro
0.20 - 5.10 - Dlaczego „Hannibal”?
5.10 - 9.10 - Streszczenie fabuły
9.10 - 10.00 - Jakie emocje wzbudził w nas ten film?
10.00 - 13.20 - Niespełnione obietnice
13.20 - 14.40 - Szlachetny seryjny morderca - archetyp Dextera?
14.40 - 19.30 - Dlaczego zbyt wielka miłość twórców do postaci może ją wypaczyć? "Ufajnianie" Hannibala Lectera.
19.30 - 26.10 - Kto jest protagonistą tego filmu?
26.10 - 27.05 - Specyfika sequela - co nowego ma do przepracowania znana nam bohaterka?
27.05 - 30.30 - Odstąpienie od książkowego zakończenia.
30.30 - 31.20 - Jeśli nie książkowe zakończenie i nie filmowe zakończenie, to jakie?
31.20 - 33.15 - Co się wydarzyło w życiu bohaterów między „Milczeniem owiec”, a „Hannibalem”?
33.15 - 35.00 - Ocieplanie wizerunku seryjnego mordercy
35.00 - 39.00 - Jaka jest tutaj stawka?
39.00 - 46.45 - Co działa? Co nam się podobało?
46.45 - 49.20 - Po siedmiu minutach szukania pozytywów wracamy na krytyczne tory.
49.20 - 52.50 - Czy Clarice Sterling to James Bond?
52.50 - 54.25 - Czy zamiana aktorki w roli Clarice Sterling mogła w jakiejkolwiek konfiguracji się udać?
54.25 - 58.10 - Pomysły Macieja na alternatywną kontynuację przygód Hannibala
58.10 - 1.00.50 - Pomysły Daniela na alternatywną kontynuację przygód Hannibala
1.00.50 - 1.06.40 - Co jest prawdziwą naturą Hannibala Lectera?
1.06.40 - 1.09.20 - Lęk przed powielaniem schematu
1.09.20 - 1.11.10 - Zrozumieć Hannibala Lectera
1.11.10 - 1.14.45 - Jakie są przykłady udanych sequeli filmów idealnych?
1.14.45. - 1.20.15 - Przepisu na udany sequel
1.23.10 - 1.25.45 - Jaki świetny film zasługuje na sequel?
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Tylko nie ty” ze scenariuszem Willa Glucka i Ilany Wolpert zarobił na świecie $220 mln przy budżecie $25 mln. Maciek i Daniel tropią źródło tego oszałamiającego sukcesu, który nie ma wcale bardzo imponującego scenariusza. A oparty jest przecież o “Wiele hałasu o nic” Szekspira, więc rodowód dramaturgiczny wydaje się szlachetny. Jak napisać dobrą komedię romantyczną? Czy jest jakiś sekretny składnik, który czyni ten film szczególnym? W tym odcinku chłopaki szukają odpowiedzi na te pytania.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Tylko nie ty” i “Czas na miłość”.
Rozpiska minutowa:
0 - 0.20 - intro
0.20 - 4.20 - Dlaczego „Tylko nie ty”?
4.20 - 9.15 - Streszczenie fabuły
9.15 - 11.40 - Z jakim odczuciem zostawił nas ten film?
11.40 - 12.20 - Jaki świat został tutaj wykreowany?
12.20 - 15.00 - co nam się podobało?
15.00 - 17.20 - Aktorzy. Dobór do ról i do siebie nawzajem. Jaki potencjał ma Glenn i Sydney?
17.20 - 20.45 - Humor. Od pierwszej sceny wiemy czego się spodziewać.
20.45 - 22.00 - Szekspir i mruganie okiem do widza.
22.00 - 25.30 - Problem drugiego planu. Dlaczego w komedii romantycznej tak ważne jest posiadanie ciekawych postaci drugoplanowych i mocnych wątków pobocznych?
25.30 - 26.50 - Struktura. Gdzie jest pierwszy punkt zwrotny?
26.50 - 28.20 - Ekspozycja. Czy dostajemy dostateczną ilość informacji o głównych bohaterach?
28.20 - 29.00 - Konstruowanie bohaterów. Czy są oni wzajemnie kompatybilni (czy uzupełniają swoje braki)?
29.00 - 29.50 - Miłość czy pożądanie?
29.50 - 30.15 - Kto jest tutaj protagonistą?
30.15 - 31.45 - Want versus need na przykładzie Bridget Jones.
31.45 - 36.10 - Czy wierzymy w podstawę konfliktu będącego między nimi?
36.10 - 37.50 - Czy wszyscy jesteśmy w siódmej klasie podstawówki?
37.50 - 39.30 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Za pomocą morskiej analogii próbujemy wytłumaczyć dlaczego odhaczanie kolejnych punktów strukturalnych może być niewystarczające.
39.30 - 43.00 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 1: para głównych bohaterów między, którymi jest chemia.
43.00 - 49.20 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 2: Meet Cute.
49.20 - 54.10 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 3: Happy End (+ rozwinięcie zagadnienia want vs need).
54.10 - 56.45 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 4: ciekawe postacie drugoplanowe („About Time” jako przykład filmu w którym to idealnie funkcjonuje).
56.45 - 58.20 - Jaki jest temat tego filmu?
58.20 - 59.50 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 5: olśnienie bohatera (moment żarówki).
59.50 - 1.01.35 - Gdy najgorszy moment dla bohaterów nie jest wcale taki zły…
1.01.35 - 1.04.00 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 6: wielki finał
1.04.00 - 1.05.30 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - wprowadzenie.
1.05.30 - 1.20.50 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - pomysł Daniela.
1.20.50 - 1.25.30 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - pomysł Macieja.
1.25.30 - 1.29.25 - Czego jeszcze potrzebuje komedia romantyczna? (Ponownie nawiązujemy do „About Time”)
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
W cieniu toczącego się właśnie realnego konklawe, Maciek i Daniel biorą na warsztat film “Konklawe” ze scenariuszem Petera Straughana, zwycięzcę tegorocznego Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany. W tym odcinku rozmawiają o tym, co ten film może oznaczać dla osoby wierzącej, a co dla niewierzącej, oraz jak indywidualne przekonania wpływają na odbiór dzieła filmowego. Wskazują również na zaskakujące połączenia między realnymi kandydatami na papieża, a bohaterami filmu.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Konklawe”.
Rozpiska minutowa:
0.00 – 0.20 – Intro
0.20 – 4.30 – O czym rozmawiamy?
4.30 – 5.10 – Dlaczego Bóg pokonał diabła i co ma z tym wspólnego Roman Polański
5.10 – 10.00 – Streszczenie fabuły
10.00 – 11.50 – O czym jest ta historia dla Macieja?
11.50 – 14.00 – Autorzy wiedzą do kogo mówią
14.00 – 14.50 – Pierwszy problem Konklawe
14.50 – 15.20 – Mniejsze zło, a większe dobro
15.20 – 19.00 – Spektrum bohaterów
19.00 – 20.40 – Dwuznaczność zakończenia. Istnieje? Co by było gdyby Tedesco miał te informacje co Lawrence?
20.40 – 25.00 – Droga bohatera, jako droga dochodzenia do wiary
25.00 – 28.30 – Czy kardynałowie wierzą w Boga? Kreacja stronnictw i postaci
28.30 – 29.00 – Konsekwencja w prowadzeniu głównego bohatera
29.00 – 30.50 – Opowieść o bohaterze, a nie o arenie. Ale…
30.50 – 33.25 – Trzeci akt. Jaka jest kluczowa decyzja bohatera?
33.25 – 34.00 – To kto broni, a kto atakuje?
34.00 – 36.00 – Daniel nazywa problem tej opowieści
36.00 – 38.05 – Realizm. Jak filmowe konklawe ma się do tego zbliżającego się Konklawe?
38.05 – 40.20 – Potencjał drzemiący w postaciach drugoplanowych
40.20 – 43.00 – Lęk i bezpieczeństwo jako podstawa konserwatywnej opcji kościelnej
43.00 – 45.30 – Co by dało tej historii gdyby stronnictwa były mniej jednoznaczne
45.30 – 48.40 – Co by było gdyby dobrą ideę reprezentował zły człowiek?
48.40 – 51.00 – Czy istnieje idealny film?
51.00 – 52.00 – Dlaczego film to taka piękna sprawa
53.00 – 55.40 – „Wavelength” – reż. Michael Snow, jako przyczynek do rozmowy o odbiorze osobistym dzieła i funkcji sztuki
55.40 – 1.00.50 – Jaki jest gatunek tego filmu?
1.00.05 – 1.14.00 – Gdzie widzimy jeszcze potencjał w tej historii?
1.14.00 – 1.15.15 – Zapraszamy do komentowania i podpowiadania następnych filmów
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Anora” Seana Bakera jest filmem, który bez wątpienia wywołuje kontrowersje. W Spisku dotyczą one jednak głównie struktury jej scenariusza i podróży głównej bohaterki. Maciek i Daniel poruszają również temat rosyjskich aktorów zaangażowanych w obsadzie, zastanawiają się, czy 5 Oscarów dla reżysera kina niezależnego zwiastuje jakieś zmiany w Hollywood, a na koniec stawiają fundamentalne pytania o to, czy warto dyskutować o jakości scenariusza filmu, czy lepiej kierować się uczuciami, jakie wzbudza on w widzu.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Anora”.
Rozpiska minutowa:
0.00 – 0.20 – Intro
0.20 – 1.30 – O czym rozmawiamy?
1.30 – 9.30 – Streszczenie fabuły
9.30 – 11.30 – Jaki jest temat „Anory”?
11.30 – 12.15 – Punkt wyjścia Seana Bakera
12.15 – 14.00 – Sex working w „Anorze”
14.00 – 15.30 – Ani: jaką jest postacią?
15.30 – 23.40 – Co mówi nam ekspozycja? Czego potrzebuje bohaterka?
23.40 – 26.30 – Jakie są oczekiwania względem tego filmu?
26.30 – 28.10 – Czy „Anora” spełnia wymogi dobrze opowiedzianej historii?
28.10 – 29.15 – Czy Ani przechodzi przemianę?
29.15 – 31.10 – Możliwe koncepcje bohaterki – naiwność vs marzenia
31.10 – 31.55 – Wyznaczniki i wskazówki
31.55 – 36.00 – Hipokryzja, a działanie opowieści
36.00 – 37.20 – Powtórzenia
37.20 – 40.30 – Pierwszy punkt zwrotny, struktura filmu
40.30 – 44.05 – Gdzie jest konflikt?
44.05 – 45.30 – Problem pierwszego aktu
45.30 – 46.15 – Oczekiwania bohaterki
46.15 – 54.15 – Rosjanie na ekranie
54.15 – 57.30 – Czy coś tutaj zaskakuje?
57.30 – 1.01.40 – Czas na poprawki Daniela
1.01.40 – 1.04.25 – Czy zawsze potrzebujemy głębi?
1.04.25 – 1.05.30 – Nagroda za całokształt?
1.05.30 – 1.09.00 – Czego wymaga sztuka?
1.09.00 – 1.15.00 – Znaczenie oscarowego zwycięstwa „Anory”
1.15.00 – 1.16.15 – Myśli na koniec
1.16.15 – 1.18.25 – Co Danielowi się podobało, ale jest to nietypowy komplement
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
W coraz bardziej niepewnym świecie film Alexa Garlanda z 2024 roku uderza mocno. Maciek i Daniel dyskutują o tym, czy mógłby uderzać jeszcze mocniej i jak wybory, których dokonał reżyser i scenarzysta w jednej osobie wpływają na jego odbiór. Wspólnie zastanawiają się, kto powinien być bohaterem tego filmu i jak mogłaby przebiec fabuła, gdyby przenieść skupienie na postać, mogłoby się zdawać, poboczną.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Civil War”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Stawiamy czoła klasykowi – niesławnemu otwarciu trylogii prequeli Gwiezdnych Wojen. W rozmowie, która zahacza o kodeks Jedi, stawia pytania o żyjące w George’u Lucasie wilki i diagnozuje, dlaczego tak widowiskowy film ma tak niewielki rezonans emocjonalny, staramy się znaleźć nici za które można by pociągnąć, żeby spiąć ten scenariusz i stworzyć arcydzieło na miarę klasycznej trylogii.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Gwiezdne Wojny: Część I – Mroczne widmo”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
ODCINEK 1 – SALTBURN
W tym odcinku przyglądamy się drugiemu filmowi Emerald Fennell, twórczyni “Obiecującej Młodej Kobiety”, i zadajemy sobie pytania o temat “Saltburn”, jego gatunek, oraz dyskutujemy o tym, czy psychopata może sprawdzić się jako protagonista.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Saltburn” oraz “Taksówkarz”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
