W halloweenowym odcinku Maciek i Daniel omawiają głośną adaptację powieści Stephena Kinga. Chłopaki rozmawiają o tym, czego sami się boją i czego zabrakło w filmie. Próbują też ustalić, czy mają do czynienia z przegiętym horrorem dla dzieci, czy może z niedojrzałym horrorem dla dorosłych.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu "To" i serialu "Stranger Things"
0.00 - 0.25 - Intro
0.25 - 3.00 - Dlaczego „To”?
3.00 - 4.30 - Krótka historia scenariusza
4.30 - 8.00 - Streszczenie fabuły
8.00 - 9.30 - Dla kogo jest ten film?
9.30 - 13.00 - A czy ty spędzałeś w dzieciństwie wakacje na gonieniu morderczego klauna?
13.00 - 14.30 - Brawa dla młodych aktorów
14.30 - 15.30 - Dublowanie funkcji postaci
15.30 - 16.40 - główny bohater jako skuteczny nośnik tematu
16.40 - 19.20 - Dlaczego ten film nie straszy?
19.20 - 21.50 - różnica między lękiem, a fobią
21.50 - 23.30 - Co jest pierwszym punktem zwrotnym w tej historii?
23.30 - 27.00 - Skąd w finale Bill wie, że Georgie to nie Georgie? Gdy przemiana bohatera następuje niezależnie od wydarzeń fabularnych.
27.00 - 36.20 - Dlaczego przedstawienie zasad panujących w świecie danej opowieści jest tak ważne?
36.20 - 47.00 - Czarne charaktery - dlaczego nie działają?
47.00 - 49.50 - Problem szczęśliwego zakończenia.
49.50 - 51.20 - Czego mamy się bać w drugiej części?
51.20 - 1.00.20 - Pennywise - gdzie tkwi siła i słabość tej postaci?
1.00.20 - 1.05.30 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: skoro nie można wyciąć klauna, to co można zrobić?
1.05.30 - 1.08.35 - Na co zwrócić uwagę pisząc horror?
1.08.35 - 1.12.00 - Kogo łatwiej przestraszyć?
1.12.00 - 1.12.20 - Temat jest kluczem do wszystkiego
1.12.20 - 1.18.00 - Polecenia: Dwa seriale - Daniel pozostaje w horrorowych klimatach nawiedzonych miejsc, Maciej woli byłego księdza ścigającego złodziei.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
ODCINEK XIV – Mickey 17 – jak satyra polityczna współgra z filozoficznym sci-fi?
Po tym jak “Parasite” zawojował świat i wygrał praktycznie wszystkie możliwe nagrody, Bong Joon-ho miał złoty bilet, żeby stworzyć niemal dowolny pomysł jaki chciał. Czy wolność twórcza wyszła mu na dobre? Maciek i Daniel biorą jego najnowsze dzieło pod lupę i zastanawiają się wspólnie ile filmów koreański reżyser próbował upchnąć w jednym.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Mickey 17”.
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 2.50 - Dlaczego „Mickey 17”?
2.50 - 3.30 - Kącik autopromocyjny.
3.30 - 8.10 - Streszczenie fabuły.
8.10 - 14.10 - Z czym zostawił nas seans tego filmu?
14.10 - 16.00 - Zakładamy funclub Roberta Pattinsona.
16.00 - 21.30 - Pierwsze dziesięć minut - doskonałe wprowadzenie w historię.
21.30 - 22.00 - Mickey 17 vs Mickey 18 - świetnie działający punkt zwrotny.
22.00 - 24.00 - Podoba nam się świat wykreowany przez Bong Jooon Ho.
24.00 - 27.05 - Kilka słów o miłości na przykładzie relacji Mickey’a i Nasty.
27.05 - 28.30 - Kolejne pozytywy: humor i „dziwność”.
28.30 - 31.30 - Satyra zderzona z traktatem filozoficznym. Czy nie za dużo na raz?
31.30 - 33.30 - Pozostałości kośćca emocjonalnego.
33.30 - 38.30 - Antagonista. Trumpizm szkodzi?
38.30 - 42.40 - Struktura: przesunięty pierwszy punkt zwrotny zaburza rytm opowieści.
42.40 - 45.05 - O sytuacjach, które muszą się wydarzyć, chociaż nie wynikają z rozwoju fabuły.
45.05 - 51.00 - O czym jest ta historia? Co z tym kapitalizmem?
51.00 - 58.40 - Czy bohater przechodzi przemianę w tym filmie?
58.40 - 1.00.40 - O czym jest ta historia? Czym jest człowieczeństwo?
1.00.40 - 1.04.10 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: rywalizacja Mickey’ów fundamentem opowieści.
1.04.10 - 1.06.20 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: dyscyplina i oszczędność.
1.06.20 - 1.10.10 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: jak to zrobić, by to było o społeczeństwie?
1.10.10 - 1.12.40 - Chcemy takich przywódców?
1.12.40 - 1.14.30 - Czy to powinien być serial?
1.14.30 - 1.20.30 - Jak podchodzić do konstruowania antagonisty?
1.20.30 - 1.26.30 - Polecajki.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Disney wypuszcza jeden live-action remake za drugim i Maciek z Danielem mają dość. Żeby postawić tamę tej fali twórczego warcholstwa postanowili poznęcać się nad najnowszym dziełem wytwórni, które miało wielki potencjał, ale nie sprostało ogromnemu dziedzictwu. Podczas wiwisekcji filmu, chłopaki rozmawiają o tym, czy w idei remake’u drzemie w ogóle jakiś potencjał i jak oni podeszli by do ponownej adaptacji klasycznej baśni.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Nieustraszeni Bracia Grimm” i “Śnieżka”.
Rozpiska minutowa:
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 2.25 - Dlaczego „Królewna Śnieżka”?
2.25 - 6.00 - Streszczenie fabuły.
6.00 - 7.30 - Disney, why? For money!
7.30 - 8.10 - „Śnieżka” jako przykład typowo korporacyjnego produktu.
8.10 - 11.00 - Co nam się podobało?
11.00 - 14.40 - Krótka przerwa w chwaleniu na karcenie Disneya za bezduszne kalkulowanie (tak, tak, to o obsadzie).
14.40 - 16.30 - Wracamy do chwalenia.
16.30 - 18.20 - Kolejna przerwa w chwaleniu. Tym razem zwracamy uwagę na różnicę jakości między scenami śpiewanymi, a tradycyjnymi i co to mówi o scenarzystce Erin Wilson.
18.20 - 20.45 - Znaleźliśmy jeszcze kilka plusików.
20.45 - 26.00 - Co oznacza piękno w tym filmie?
26.00 - 28.40 - Nadal próbujemy znaleźć pozytywy, chociaż coraz trudniej nam to przychodzi.
28.40 - 33.30 - Co nas rozczarowało? Ubogość wizji.
33.30 - 38.00 - Krasnoludki. Skrzywdzone fizycznie i psychicznie.
38.00 - 45.30 - O braku zdecydowania czym ten film ma być.
45.30 - 46.30 - Daniel poleca „Nieustraszonych braci Grimm” w reżyserii Terry’ego Gilliama.
46.30 - 50.30 - Jak ciekawie opowiadać historię, której zakończenie wszyscy znają? O archetypach i odwrotnym ich wykorzystywaniu.
50.30 - 1.00.00 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: wyposażamy Śnieżkę w nową skazę.
1.00.00 - 1.04.00 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: szukamy nowej definicji prawdziwej miłości.
1.04.00 - 1.04.40 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: jeśli Gapcio ma przemawiać, niech to ma znaczenie.
1.04.40 - 1.06.20 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: Ocean’s seven?
1.06.20 - 1.17.00 - Moda na live action remake.
1.17.00 - 1.18.00 - Propozycja dla zainteresowanych dramatopisarstwem.
1.18.00 - 1.20.20 - Polecenia: Maciej zaprasza do świata filmowego rewolucjonisty, a Daniel sięga po rycersko-musicalowy serial.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Christopher Nolan jest jednym z najbardziej uznanych reżyserów naszego pokolenia, a większość jego filmów spotyka się z uniwersalnie pozytywnym odbiorem. Tenet to chyba najbardziej kontrowersyjne spośród dokonań genialnego brytyjczyka i dlatego Maciek z Danielem postanowili przyjrzeć się temu fenomenowi bliżej.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Tenet”, “Interstellar”, “Przeznaczenie”, “Nowy początek” i “Rękopis znaleziony w Saragossie”.
0.00 - 0.25 - Intro
0.25 - 3.30 - Dlaczego „Tenet”?
3.30 - 9.15 - Streszczenie fabuły
9.15 - 13.00 - Diagnoza podstawowego problemu: budowa relacji między bohaterami;
13.00 - 15.20 - Co łączy Protagonistę i Kat?
15.20 - 16.20 - Czy relacja Protagonisty i Neala została w pełni wykorzystana?
16.20 - 18.30 - Jaki jest temat tego filmu?
18.30 - 22.20 - Jaką podróż odbywa bohater?
22.20 - 25.20 - Doceniamy sceny akcji, ale…
25.20 - 26.30 - Czy stawka została właściwie przedstawiona?
26.30 - 31.30 - Czy Sator to dobry antagonista?
31.30 - 33.30 - McGuffin Party.
33.30 - 36.00 - Czym ten film ma być? Daniel wyciąga „Rękopis znaleziony w Saragossie”.
36.00 - 38.20 - Trochę oczywistości - Nolan lubi bawić się czasem.
38.20 - 42.30 - „To nie jest film, który trzeba zrozumieć, to film, który trzeba poczuć”
42.30 - 44.00 - Czy „Tenet” jest zbyt „mądry”?
44.00 - 46.40 - „Interstellar” i „Nowy początek” jako przykłady łączenia nauki i emocji.
46.40 - 50.00 - Jaka jest struktura tego filmu?
50.00 - 56.00 - Co działa? Sceny akcji, aktorstwo, koncepcja czasu, relacja Protagonisty i Neala, łuk postaci Kat.
56.00 - 1.10.20 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: jesteśmy zgodni - trzeba zmienić głównego bohatera!
1.10.20 - 1.14.10 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: czy wojna informacyjna może być ciekawa?
1.14.10 - 1.21.00 - Nolan prowadzi nas do zadumy nad naszą podcastową działalnością, czyli o potykaniu się podczas przesuwania granic słów kilka.
1.21.00 - 1.26.10 - Polecenia: obaj przyznajemy się do wstydliwych przeoczeń i polecamy niedawno odkryte klasyki z lat osiemdziesiątych.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Maciek i Daniel łączą w tym odcinku siły z Brunonem Hawrylukiem z Natural Born Writers, żeby rozwikłać tajemnicę Glass Onion. Przy okazji rozbierania struktury filmu na czynniki pierwsze, dyskutują o gatunkach, wyważaniu otwartych drzwi i tym jak ograniczenia mogą wzmagać kreatywność.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Glass Onion: A Knives Out Mystery” i "Pięć nieczystych zagrań".
Brunona znajdziecie tu: https://www.facebook.com/naturalbornwriterspodcast
I tu: https://open.spotify.com/show/2CxMdRK0FCLeGxBlSK7l71?si=9078b8bf16c84056
Rozpiska minutowa:
0.00 - 0.25 - Intro.
2.00 - 5.40 - Natual Born Writers jako inspiracja dla Spisku scenarzystów oraz o promowaniu roli scenarzystów i scenarzystek.
5.40 - 11.50 - Dlaczego „Glass Onion”?
11.50 - 17.50 - O łamaniu zasad i lęku przed kinem gatunkowym.
17.50 - 19.40 - „The Five Obstructions”.
19.40 - 25.20 - Streszczenie fabuły.
25.20 - 29.15 - Pierwsze odczucia - Brunon.
29.15 - 31.20 - Pierwsze odczucia - Maciej.
31.20 - 34.00 - Daniel podejmuje się obrony filmu wychwalając posługiwanie się negatywną przestrzenią.
34.00 - 38.00 - Jak dużo tropów trzeba dawać widzom?
38.00 - 38.50 - Co się dzieje w kryminale gdy nie ma zagadki kryminalnej?
38.50 - 42.00 - Postacie drugoplanowe: czy potencjalni podejrzani są wiarygodni w tej roli? Czy dostatecznie się od siebie różnią?
42.00 - 42.50 - Czy bohaterowie odzwierciedlają temat filmu?
42.50 - 49.40 - Czy motywacje postaci drugoplanowych są wiarygodne?
49.40 - 55.05 - Miles Bron - geniusz czy idiota? Jakie były zamierzenia Riana Johnsona, a jak tą postać odczytujemy w filmie?
55.05 - 1.00.00 - Kto jest głównym bohaterem tego filmu?
1.00.00 - 1.03.20 - Czy osiągnięcie celu przez bohaterów jest trudne?
1.03.20 - 1.06.00 - Czy początkowy plan bohaterów był na miarę geniuszu Benoit Blanca?
1.06.00 - 1.14.20 - Jaki jest plan antagonisty?
1.14.20 - 1.19.05 - Struktura. Gdzie jest pierwszy punkt zwrotny?
1.19.05 - Co zrobić gdy nie ma morderstwa w filmie o morderstwie?
1.31.00 - 1.35.45 - Struktura. Midpoint i drugi punkt zwrotny. Jak zastosowano ciekawy zabieg przesunięcia drugiego punktu zwrotnego do środka opowieści.
1.35.45 - 1.45.10 - Temat filmu. Dlaczego trudno go klarownie określić?
1.45.10 - 1.47.30 - O co chodzi z Derrolem?
1.47.30 - 1.48.30 - O nadchodzącej 3 części.
1.48.30 - 1.51.10 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: Maciej stawia na konfrontację zamiast współpracy głównych bohaterów.
1.51.10 - 1.56.00 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: Brunon wskazuje na konieczność wzmocnienia drugiego planu i skrócenia ekspozycji.
1.56.00 - 2.03.00 - W poszukiwaniu nowych rozwiązań: Daniel zmienia zabójcę.
2.03.00 - 2.09.40 - Brunon poleca dwa seriale kryminalne - jeden nowy i jeden mniej nowy.
2.09.40 - 2.12.20 - Daniel nieoczekiwanie poleca anime.
2.12.20 - 2.13.50 - Maciej poleca Jona Hamma zmagającego się z amerykańskimi przedmieściami.
2.13.50 - 2.14.50 - Pożegnania.
Występ gościnny: Brunon Hawryluk
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Obsypana nagrodami “Substancja” ze scenariuszem i w reżyserii Coralie Fargeat wstrząsnęła widzami na całym świecie i cieszy się reputacją filmu mocno kontrowersyjnego. Maciek i Daniel stawiają pytania o temat filmu, jego gatunek oraz o to, czy “Substancji” zabrakło głębi na poziomie scenariusza, czy może nigdy jej tak naprawdę nie potrzebowała.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Substancja” i "Piąty element".
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Joker w reżyserii Todda Philipsa zrobił furorę – jako jedyny film, który można określić jako superbohaterski, zdobył Złotego Lwa w Wenecji. Miał więc duże aspiracje i cieszy się dużą popularnością. A jednak Maciek i Daniel znajdują w nim sporo problemów i dyskutują o tym, czy ten film w ogóle jest etyczny. I co właściwie oznacza etyka w kinie.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Joker”, “Król Komedii” i “Taksówkarz”.
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 2.25 - Dlaczego „Joker”?
2.25 - 9.50 - Streszczenie fabuły.
9.50 - 12.10 - Pierwsze odczucia Macieja, czyli dlaczego „Joker” traci przy drugim oglądaniu?
12.10 - 14.35 - Mrok, smutek i rozpacz - pierwsze odczucia Daniela;
14.35 - 17.20 - Dlaczego przedstawianie genezy Jokera samo w sobie jest niewłaściwe?
17.20 - 20.00 - Moralne wątpliwości według Daniela
20.00 - 23.50 - Maciej wątpi w dobre intencje Todda Phillipsa. Daniel ma więcej wiary w ludzi.
23.50 - 26.45 - W celu obrony Phillipsa i jego dobrych intencji Daniel sięga po „Folie a deux”, a Maciej kontruje SpoilerMasterem i historią o prawdziwym seryjnym mordercy.
26.45 - 29.00 - Potrzeba wyboru. Bohater powinien dostać szansę wyjścia z mroku. Powinien zostać postawiony przed decyzją.
29.00 - 31.20 - Intencje bohatera: chęć stworzenia ikony vs poszukiwanie ojca;
31.20 - 34.00 - Czy fakt, że Joker był już wielokrotnie przedstawiany w filmach, animacjach i komiksach przeszkadza temu „Jokerowi”?
34.00 - 38.10 - Referencje filmowe. Oczywiście „Taksówkarz”, oczywiście „Król komedii”.
38.10 - 40.30 - O nihilizmie słów kilka.
40.30 - 41.40 - „Robię filmy bo nie wolno zabijać ludzi”.
41.40 - 43.00 - Wszystkie pozytywy w tym świecie są iluzją.
43.00 - 44.40 - Maciej ponownie wypomina Phillipsowi jego majątek, a „Kac Vegas” nazywa pogodną komedią.
44.40 - 46.15 - Daniel docenia scenariusz „Jokera”.
46.15 - 52.45 - Struktura. Zgadzamy się co do pierwszego punktu zwrotnego, nie zgadzamy się co do punktu środkowego, a drugi punkt zwrotny i trzeci akt jest wyjściem do rozmowy o tym czy rzeczywiście potrzeba było tak dużo czasu na zakończenie wszystkich wątków w tym filmie.
52.45 - 54.20 - Akcenty, rytm i Robert McKee.
54.20 - 1.04.45 - Szukamy alternatywnych rozwiązań! Maciej posiłkuje się „Zabójczym żartem” Alana Moore’a i „Obywatelem Kane’em” Orsona Wellesa. Daniel mocno stawia na potencjał kreacji iluzji przez umysł szaleńca.
1.04.45 - 1.08.00 - Maciej zadaje fundamentalne pytanie - po co ten film powstał? W międzyczasie spieramy się kto zasługuje na miejsce w panteonie filmowych superzłoczyńców.
1.08.00 - 1.10.45 - Daniel stawia własne fundamentalne pytanie - czy odkrywanie originu Jokera działa na plus czy na minus tej postaci?
1.10.45 - 1.13.30 - „Pingwin” jako wzór realizacji tego typu opowieści?
1.13.30 - 1.15.40 - Czy zwiększenie roli urojeń głównego bohatera pomogłoby tej opowieści?
1.15.40 - 1.17.15 - Gdy zły zabija tylko tych, którzy na to zasłużyli…
1.17.15 - 1.19.10 - Słowo końcowe o „Joker: Folie a deux” i fanpage’u Spisku na Facebooku.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Wes Anderson to twórca ukochany przez hollywoodzkich aktorów i fanów zakręconych, lekko autystycznie kręconych komedii. Jednak po “Grand Budapest Hotel” jego projekty przestały się cieszyć aż taką przychylnością krytyków. Daniel i Maciek oglądają świeże jeszcze “Asteroid City” i próbują doszukać się w filmie opowieści. Czy mamy do czynienia z przerostem formy nad treścią, czy może treść jest po prostu ukryta za formą? UWAGA: W odcinku więcej nawiązań niż zwykle, chłopaki fleksują się znajomością kina 😅
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Asteroid City”, “Podwodne życie ze Stevem Zissou” i “Synekdocha: Nowy Jork”.
Rozpiska minutowa:
0.00 - 0.25 - Intro.
0.25 - 3.20 - Dlaczego „Asteroid City” i pierwsze przemyślenia z nim związane.
3.20 - 8.00 - Streszczenie fabuły.
8.00 - 11.00 - Maciej podejrzewa Wesa Andersona o przedkładanie drogi nad cel, czyli przerost formy nad treścią.
11.00 - 13.40 - Daniel zgłasza zdanie odrębne i pięknie peroruje na temat treści i znaczenia filmu.
13.40 - 17.30 - Problem drugiego aktu, który istnieje tylko teoretycznie oraz dlaczego brak związania emocjonalnego z bohaterem może być dużą przeszkodą w odbiorze i interpretacji całości.
17.30 - 21.00 - Co się dzieje gdy wątki poboczne nie grają do jednej bramki z wątkiem głównym?
21.00 - 22.00 - „Kochankowie z księżyca” jako przykład filmu Wesa Andersona gdzie forma współgra z treścią.
22.00 - 23.40 - Ciąg dalszy analizy problemów wątków pobocznych.
23.40 - 27.00 - Maciej obwinia pandemię za niespójność tematyczną „Asteroid City”.
27.00 - 33.00 - Poruszamy wątek kosmity. Maciej przyznaje się do porażki interpretacyjnej, a Daniel dobudowuje do niego głęboką znaczeniowość.
33.00 - 35.40 - O subiektywnym odbiorze filmów słów więcej niż kilka…
35.40 - 36.30 - Daniel mówi czego mu zabrakło, by „Asteroid City” mocniej go poruszyło.
36.30 - 43.00 - Czy autorskość da się zauważyć i docenić na poziomie scenariusza, czyli czy gdybyśmy dostali do oceny scenariusz „Asteroid City” podpisany przez Jana Kowalskiego, a nie Wesa Andersona, to czy zauważylibyśmy jego potencjał?
43.00 - 44.05 - Definicja arcydzieła według Macieja
44.05 - 45.50 - O eksperymentach i stawianiu granic
45.50 - 46.30 - Dlaczego obaj uwielbiamy Kubricka?
46.30 - 48.30 - „Synekdocha, Nowy Jork” - korelacje.
48.30 - 58.00 - Przychodzi Kowalski z „Asteroid City” do konsultanta…
58.00 - 1.00.05 - Kluczowe zadanie jakie stoi przed konsultantem scenariuszowym
1.00.05 - 1.02.45 - Pomysł Daniela na inny początek „Asteroid City” jako punkt wyjścia do rozmowy o potrzebie (lub jej braku) eksploracji różnych filmowych kierunków. Czyli zastanawiamy się co by było gdyby Wes Anderson chciał nakręcić „Siedem”.
1.02.45 - 1.06.40 - Robimy krótką przerwę na rozważania o tym co Hollywood zrobiło z Taiką Waititi (przy okazji: tytuł filmu, którego nie możemy sobie przypomnieć w podcaście to „Orzeł kontra rekin”).
1.06.40 - 1.07.50 - Kogo jeszcze studio-korporacje zużyły? Hello mister Burton…
1.07.50 - 1.09.15 - Ryan Coogler jako przykład artysty, który wyrósł na produkcji studyjnej i korzysta z osiągniętego statutu, by tworzyć swoje, oryginalne filmy.
1.09.15 - 1.12.00 - Wracamy do Wesa Andersona! Czy doczekamy się kiedyś mniej Andersona w Andersonie? Maciej straszy Wesa Woody Allenem.
1.12.00 - 1.13.40 - Pytanie czy Wes Anderson dostałby pieniądze na realizację nowego „Milczenia owiec” zaprowadziło nas do Christophera Nolana.
1.13.40 - 1.15.30 - Daniel usilnie próbuje wrócić do rozmowy o „Asteroid City”, a Maciej równie mocno stara się tego uniknąć
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Milczenie owiec” zdobyło 5 Oscarów i rzeszę innych nagród. Uważane jest za film kultowy. Jego kontynuacja – niekoniecznie. I to mimo gwiazdorskiej obsady i nie mniej gwiazdorskiego zespołu za kamerą, gdyż film wyreżyserował Ridley Scott, a za scenariusz odpowiadają David Mamet i Steven Zaillian. W tym odcinku Maciek i Daniel rozkładają film na czynniki pierwsze i przyglądają się, co poszło nie tak. Wspólnymi siłami starają się odpowiedzieć na pytanie, czy w przypadku filmu tak wybitnego jak “Milczenie owiec”, da się stworzyć sequel, który będzie odpowiadał poziomowi pierwowzoru.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Hannibal” i “Milczenie owiec”.
0 - 0.20 - intro
0.20 - 5.10 - Dlaczego „Hannibal”?
5.10 - 9.10 - Streszczenie fabuły
9.10 - 10.00 - Jakie emocje wzbudził w nas ten film?
10.00 - 13.20 - Niespełnione obietnice
13.20 - 14.40 - Szlachetny seryjny morderca - archetyp Dextera?
14.40 - 19.30 - Dlaczego zbyt wielka miłość twórców do postaci może ją wypaczyć? "Ufajnianie" Hannibala Lectera.
19.30 - 26.10 - Kto jest protagonistą tego filmu?
26.10 - 27.05 - Specyfika sequela - co nowego ma do przepracowania znana nam bohaterka?
27.05 - 30.30 - Odstąpienie od książkowego zakończenia.
30.30 - 31.20 - Jeśli nie książkowe zakończenie i nie filmowe zakończenie, to jakie?
31.20 - 33.15 - Co się wydarzyło w życiu bohaterów między „Milczeniem owiec”, a „Hannibalem”?
33.15 - 35.00 - Ocieplanie wizerunku seryjnego mordercy
35.00 - 39.00 - Jaka jest tutaj stawka?
39.00 - 46.45 - Co działa? Co nam się podobało?
46.45 - 49.20 - Po siedmiu minutach szukania pozytywów wracamy na krytyczne tory.
49.20 - 52.50 - Czy Clarice Sterling to James Bond?
52.50 - 54.25 - Czy zamiana aktorki w roli Clarice Sterling mogła w jakiejkolwiek konfiguracji się udać?
54.25 - 58.10 - Pomysły Macieja na alternatywną kontynuację przygód Hannibala
58.10 - 1.00.50 - Pomysły Daniela na alternatywną kontynuację przygód Hannibala
1.00.50 - 1.06.40 - Co jest prawdziwą naturą Hannibala Lectera?
1.06.40 - 1.09.20 - Lęk przed powielaniem schematu
1.09.20 - 1.11.10 - Zrozumieć Hannibala Lectera
1.11.10 - 1.14.45 - Jakie są przykłady udanych sequeli filmów idealnych?
1.14.45. - 1.20.15 - Przepisu na udany sequel
1.23.10 - 1.25.45 - Jaki świetny film zasługuje na sequel?
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Tylko nie ty” ze scenariuszem Willa Glucka i Ilany Wolpert zarobił na świecie $220 mln przy budżecie $25 mln. Maciek i Daniel tropią źródło tego oszałamiającego sukcesu, który nie ma wcale bardzo imponującego scenariusza. A oparty jest przecież o “Wiele hałasu o nic” Szekspira, więc rodowód dramaturgiczny wydaje się szlachetny. Jak napisać dobrą komedię romantyczną? Czy jest jakiś sekretny składnik, który czyni ten film szczególnym? W tym odcinku chłopaki szukają odpowiedzi na te pytania.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Tylko nie ty” i “Czas na miłość”.
Rozpiska minutowa:
0 - 0.20 - intro
0.20 - 4.20 - Dlaczego „Tylko nie ty”?
4.20 - 9.15 - Streszczenie fabuły
9.15 - 11.40 - Z jakim odczuciem zostawił nas ten film?
11.40 - 12.20 - Jaki świat został tutaj wykreowany?
12.20 - 15.00 - co nam się podobało?
15.00 - 17.20 - Aktorzy. Dobór do ról i do siebie nawzajem. Jaki potencjał ma Glenn i Sydney?
17.20 - 20.45 - Humor. Od pierwszej sceny wiemy czego się spodziewać.
20.45 - 22.00 - Szekspir i mruganie okiem do widza.
22.00 - 25.30 - Problem drugiego planu. Dlaczego w komedii romantycznej tak ważne jest posiadanie ciekawych postaci drugoplanowych i mocnych wątków pobocznych?
25.30 - 26.50 - Struktura. Gdzie jest pierwszy punkt zwrotny?
26.50 - 28.20 - Ekspozycja. Czy dostajemy dostateczną ilość informacji o głównych bohaterach?
28.20 - 29.00 - Konstruowanie bohaterów. Czy są oni wzajemnie kompatybilni (czy uzupełniają swoje braki)?
29.00 - 29.50 - Miłość czy pożądanie?
29.50 - 30.15 - Kto jest tutaj protagonistą?
30.15 - 31.45 - Want versus need na przykładzie Bridget Jones.
31.45 - 36.10 - Czy wierzymy w podstawę konfliktu będącego między nimi?
36.10 - 37.50 - Czy wszyscy jesteśmy w siódmej klasie podstawówki?
37.50 - 39.30 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Za pomocą morskiej analogii próbujemy wytłumaczyć dlaczego odhaczanie kolejnych punktów strukturalnych może być niewystarczające.
39.30 - 43.00 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 1: para głównych bohaterów między, którymi jest chemia.
43.00 - 49.20 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 2: Meet Cute.
49.20 - 54.10 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 3: Happy End (+ rozwinięcie zagadnienia want vs need).
54.10 - 56.45 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 4: ciekawe postacie drugoplanowe („About Time” jako przykład filmu w którym to idealnie funkcjonuje).
56.45 - 58.20 - Jaki jest temat tego filmu?
58.20 - 59.50 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 5: olśnienie bohatera (moment żarówki).
59.50 - 1.01.35 - Gdy najgorszy moment dla bohaterów nie jest wcale taki zły…
1.01.35 - 1.04.00 - Co powinna zawierać komedia romantyczna? Punkt 6: wielki finał
1.04.00 - 1.05.30 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - wprowadzenie.
1.05.30 - 1.20.50 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - pomysł Daniela.
1.20.50 - 1.25.30 - Szukamy alternatywnych ścieżek dla tej historii i tych bohaterów - pomysł Macieja.
1.25.30 - 1.29.25 - Czego jeszcze potrzebuje komedia romantyczna? (Ponownie nawiązujemy do „About Time”)
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
W cieniu toczącego się właśnie realnego konklawe, Maciek i Daniel biorą na warsztat film “Konklawe” ze scenariuszem Petera Straughana, zwycięzcę tegorocznego Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany. W tym odcinku rozmawiają o tym, co ten film może oznaczać dla osoby wierzącej, a co dla niewierzącej, oraz jak indywidualne przekonania wpływają na odbiór dzieła filmowego. Wskazują również na zaskakujące połączenia między realnymi kandydatami na papieża, a bohaterami filmu.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Konklawe”.
Rozpiska minutowa:
0.00 – 0.20 – Intro
0.20 – 4.30 – O czym rozmawiamy?
4.30 – 5.10 – Dlaczego Bóg pokonał diabła i co ma z tym wspólnego Roman Polański
5.10 – 10.00 – Streszczenie fabuły
10.00 – 11.50 – O czym jest ta historia dla Macieja?
11.50 – 14.00 – Autorzy wiedzą do kogo mówią
14.00 – 14.50 – Pierwszy problem Konklawe
14.50 – 15.20 – Mniejsze zło, a większe dobro
15.20 – 19.00 – Spektrum bohaterów
19.00 – 20.40 – Dwuznaczność zakończenia. Istnieje? Co by było gdyby Tedesco miał te informacje co Lawrence?
20.40 – 25.00 – Droga bohatera, jako droga dochodzenia do wiary
25.00 – 28.30 – Czy kardynałowie wierzą w Boga? Kreacja stronnictw i postaci
28.30 – 29.00 – Konsekwencja w prowadzeniu głównego bohatera
29.00 – 30.50 – Opowieść o bohaterze, a nie o arenie. Ale…
30.50 – 33.25 – Trzeci akt. Jaka jest kluczowa decyzja bohatera?
33.25 – 34.00 – To kto broni, a kto atakuje?
34.00 – 36.00 – Daniel nazywa problem tej opowieści
36.00 – 38.05 – Realizm. Jak filmowe konklawe ma się do tego zbliżającego się Konklawe?
38.05 – 40.20 – Potencjał drzemiący w postaciach drugoplanowych
40.20 – 43.00 – Lęk i bezpieczeństwo jako podstawa konserwatywnej opcji kościelnej
43.00 – 45.30 – Co by dało tej historii gdyby stronnictwa były mniej jednoznaczne
45.30 – 48.40 – Co by było gdyby dobrą ideę reprezentował zły człowiek?
48.40 – 51.00 – Czy istnieje idealny film?
51.00 – 52.00 – Dlaczego film to taka piękna sprawa
53.00 – 55.40 – „Wavelength” – reż. Michael Snow, jako przyczynek do rozmowy o odbiorze osobistym dzieła i funkcji sztuki
55.40 – 1.00.50 – Jaki jest gatunek tego filmu?
1.00.05 – 1.14.00 – Gdzie widzimy jeszcze potencjał w tej historii?
1.14.00 – 1.15.15 – Zapraszamy do komentowania i podpowiadania następnych filmów
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
“Anora” Seana Bakera jest filmem, który bez wątpienia wywołuje kontrowersje. W Spisku dotyczą one jednak głównie struktury jej scenariusza i podróży głównej bohaterki. Maciek i Daniel poruszają również temat rosyjskich aktorów zaangażowanych w obsadzie, zastanawiają się, czy 5 Oscarów dla reżysera kina niezależnego zwiastuje jakieś zmiany w Hollywood, a na koniec stawiają fundamentalne pytania o to, czy warto dyskutować o jakości scenariusza filmu, czy lepiej kierować się uczuciami, jakie wzbudza on w widzu.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Anora”.
Rozpiska minutowa:
0.00 – 0.20 – Intro
0.20 – 1.30 – O czym rozmawiamy?
1.30 – 9.30 – Streszczenie fabuły
9.30 – 11.30 – Jaki jest temat „Anory”?
11.30 – 12.15 – Punkt wyjścia Seana Bakera
12.15 – 14.00 – Sex working w „Anorze”
14.00 – 15.30 – Ani: jaką jest postacią?
15.30 – 23.40 – Co mówi nam ekspozycja? Czego potrzebuje bohaterka?
23.40 – 26.30 – Jakie są oczekiwania względem tego filmu?
26.30 – 28.10 – Czy „Anora” spełnia wymogi dobrze opowiedzianej historii?
28.10 – 29.15 – Czy Ani przechodzi przemianę?
29.15 – 31.10 – Możliwe koncepcje bohaterki – naiwność vs marzenia
31.10 – 31.55 – Wyznaczniki i wskazówki
31.55 – 36.00 – Hipokryzja, a działanie opowieści
36.00 – 37.20 – Powtórzenia
37.20 – 40.30 – Pierwszy punkt zwrotny, struktura filmu
40.30 – 44.05 – Gdzie jest konflikt?
44.05 – 45.30 – Problem pierwszego aktu
45.30 – 46.15 – Oczekiwania bohaterki
46.15 – 54.15 – Rosjanie na ekranie
54.15 – 57.30 – Czy coś tutaj zaskakuje?
57.30 – 1.01.40 – Czas na poprawki Daniela
1.01.40 – 1.04.25 – Czy zawsze potrzebujemy głębi?
1.04.25 – 1.05.30 – Nagroda za całokształt?
1.05.30 – 1.09.00 – Czego wymaga sztuka?
1.09.00 – 1.15.00 – Znaczenie oscarowego zwycięstwa „Anory”
1.15.00 – 1.16.15 – Myśli na koniec
1.16.15 – 1.18.25 – Co Danielowi się podobało, ale jest to nietypowy komplement
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
W coraz bardziej niepewnym świecie film Alexa Garlanda z 2024 roku uderza mocno. Maciek i Daniel dyskutują o tym, czy mógłby uderzać jeszcze mocniej i jak wybory, których dokonał reżyser i scenarzysta w jednej osobie wpływają na jego odbiór. Wspólnie zastanawiają się, kto powinien być bohaterem tego filmu i jak mogłaby przebiec fabuła, gdyby przenieść skupienie na postać, mogłoby się zdawać, poboczną.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Civil War”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
Stawiamy czoła klasykowi – niesławnemu otwarciu trylogii prequeli Gwiezdnych Wojen. W rozmowie, która zahacza o kodeks Jedi, stawia pytania o żyjące w George’u Lucasie wilki i diagnozuje, dlaczego tak widowiskowy film ma tak niewielki rezonans emocjonalny, staramy się znaleźć nici za które można by pociągnąć, żeby spiąć ten scenariusz i stworzyć arcydzieło na miarę klasycznej trylogii.
Odcinek zawiera spojlery dla filmu “Gwiezdne Wojny: Część I – Mroczne widmo”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
ODCINEK 1 – SALTBURN
W tym odcinku przyglądamy się drugiemu filmowi Emerald Fennell, twórczyni “Obiecującej Młodej Kobiety”, i zadajemy sobie pytania o temat “Saltburn”, jego gatunek, oraz dyskutujemy o tym, czy psychopata może sprawdzić się jako protagonista.
Odcinek zawiera spojlery dla filmów “Saltburn” oraz “Taksówkarz”.
Prowadzący: Maciej Słowiński, Daniel Sołtysiński
Montaż: Maciej Słowiński
Muzyka intro: Michał Lazar
Oprawa graficzna: Marta Paź
