„Kod Życia” to nie tylko biografia Jennifer Doudny, ale również dogłębna analiza rewolucyjnej technologii CRISPR-Cas9, która zmienia oblicze medycyny i biologii.



Issacson, znany z precyzji i gruntownych badań, wplata w swoją narrację nie tylko życie osobiste naukowczyni, ale także kontekst społeczny, etyczny i polityczny związany z jej odkryciami. Dowiesz się tu o życiu Jennifer Doudny – od jej dzieciństwa po dorosłe życie, o jej dążeniach, ambicjach, ale także wątpliwościach i konfliktach moralnych, jakie towarzyszyły jej w drodze do sukcesu.



Issacson ukazuje ją jako postać pełną pasji, ale także jako człowieka z krwi i kości, który nie unika trudnych pytań dotyczących odpowiedzialności naukowca za skutki swoich odkryć.



„Kod Życia” to pozycja obowiązkowa dla każdego myśliciela, któremu nieobce są pytania o granice ludzkiej wiedzy i moralności. Jeśli chcesz zgłębić tajniki najnowszych osiągnięć naukowych i zastanowić się nad ich implikacjami dla naszej przyszłości, to ta książka jest dla Ciebie. Znajdziesz w niej nie tylko wnikliwą analizę technologii CRISPR-Cas9, ale także inspirującą historię kobiety, która odważyła się zmienić świat i dorównać swoim autorytetom.



Zapraszam do odsłuchania i dyskusji na temat „Kodu Życia”!




Kliknij i przeczytaj całą książkę








Odsłuchaj podcast







Obejrzyj na YouTube













Czy myśleliście kiedyś o tym, żeby zmienić coś w swoim wyglądzie, poziomie inteligencji, albo możliwościach fizycznych swojego ciała? I choć medycyna estetyczna rozwija się prężnie i przybywa zabiegów związanych z wypełnianiem zmarszczek, powiększaniem biustu i pośladków, to wyobrażam sobie znaczną grupa osób, która wolałaby nie mieć w ogóle takich problemów.



A co, gdyby dało się to zmienić jednym prostym zastrzykiem? A co, gdyby można było nie tylko pozbyć się zmarszczek czy innych niedoskonałości, ale także wyleczyć choroby genetyczne, zwiększyć długość życia, czy uodpornić się na wszystkie możliwe wirusy? Czy to nie byłby piękny świat, w którym ludzkość pozbywa się problemów, a wyginięcie naszego gatunku staje się wręcz niemożliwe?



Zafascynowani tym tematem byli nie tylko naukowcy, ale także i pisarze. Najbardziej znaną książką mówiącą o tworzeniu zaprogramowany genetycznie ludzi jest prawodopodobnie “Nowy wspaniały świat” Aldous Huxley’a.



I chociaż autor nie przedstawia w niej utopijnej wersji rzeczywistości, to wyobrażam sobie, że wielu naukowców mogło być zapalonych wizją tworzenia ludzi na zamówienie. Ludzi o konkretnych możliwościach i parametrach, zaprogramowany genetycznie w taki sposób, by być doskonałymi formami życia.



W tamtych czasach było jednak wciąż bardzo daleko, aby uzyskać takie możliwości programowania ludzi. Nie jako gwoździem do trumny był przypadek Jesse’ego Gelsingera.



Jesse chorował na łagodną postać schorzenia wątroby wywołanego prostą mutacją genetyczną. Powoduje ona że wątroba nie radzi sobie z usuwaniem z organizmu amoniaku, czyli ubocznego produktów rozkładu białek. Osoby dotknięte tą chorobą zazwyczaj umierają wcześnie, ale ponieważ Gelsinger cierpią na jej łagodny wariant, mógł funkcjonować stosunkowo normalnie. Pod warunkiem utrzymania ścisłej diety i przyjmowania 32 tabletek dziennie.



Kiedy pojawiła się możliwość przetestowania terapii genetycznej,

“Zielone światła” to zdecydowanie jedna z najlepszych biografii jakie kiedykolwiek przeczytałem. I nie chodzi tutaj o jej wartość merytoryczną czy unikatowy przekaz, dzięki któremu osiągnięcie niesamowite rezultaty, a wasze życie wzniesie się na wyższy poziom. Nie, kompletnie nie o to chodzi. I choć ta książka jest niesamowicie inspiracyjna, to moim zdaniem jej unikatową wartością jest – przede wszystkim – wyjątkowość historii autora.




Kliknij i przeczytaj całą książkę








Odsłuchaj podcast







Obejrzyj na YouTube













Matthew McConaughey zagrał w ogromnej ilości filmów i jest nikła szansa, że nigdy nie widzieliście go na ekranie. Ukoronowaniem jego dorobku było otrzymanie Oscara za rolę w filmie “Witaj w klubie” (ang. Dallas Buyers Club), który miał premierę w 2013 roku.



Matthew urodził się – jak już się domyślacie – w bardzo nietypowej rodzinie, bardzo nietypowym podejściu do relacji, jak i do wychowania dzieci. Bardzo różnił się od swoich rodziców i braci, głównie ze względu na swoją wrażliwość. Mimo wszystko był jednak zadziornym chłopakiem, a przy okazji najprzystojniejszym w swojej szkole. Bardzo lubił być na świeczniku, popisywać się przed innymi i zwracać na siebie uwagę. Czy to przez swoje zachowanie, czy przez samochód, który był jego narzędziem do przyciągania ludzi.



I w tej chwili możecie pomyśleć – tak, lubił być na świeczniku i lubił kiedy ludzie na niego patrzą, więc to oczywiste że został aktorem, co w tym wyjątkowego. Otóż wyjątkowe nie jest to, dlaczego został aktorem i jak się nim stał, a to, jaka była jego droga, by to osiągnąć.



Żeby zostać aktorem, musiał najpierw nie zostać prawnikiem. Dokładnie – rzucił studia prawnicze.



I na nasze polskie standardy wydaje się to dość błahe, bo przecież to normalne że można rzucić studia i zacząć coś nowego. Tylko, że w USA wiąże się to z ogromną stratą pieniężną, ponieważ dobre studia są płatne. Musiał więc poświęcić pieniądze swoich rodziców i postawić wszystko na jedną kartę. Pójść do szkoły aktorskiej i zostać aktorem. Stawka była ogromna, ponieważ na studia prawnicze nie mógł by już wrócić, a to by oznaczało brak jakiejkolwiek stabilnej i dobrze płatnej kariery.



Prawo nudziło go jednak niesamowicie. Pod koniec drugiego roku, tuż przed końcowymi egzaminami trafił na książkę “Największy kupiec świata” – oczarowała go jej treść. Już w pierwszym rozdziale zatytułowanym “Ukształtuję dobre nawyki i stanę się ich niewolnikiem” otrzymał odpowiedź na swoje wątpliwości. Stwierdził, że to zły nawyk okłamywać się przez dłuższy czas. Czas rzucić prawo i udać się do szkoły filmowej.



Pierwsze, czego się dowiedział na studiach aktorskich to było to, że same studia w niczym mu nie pomogą. Zamiast spotkać się tam z atmosferą promującą zdobywanie ról i zostawanie faktycznym aktorem, i granie w filmach, spotkał się przede wszystkim z krytykowaniem kultury popularnej, szyderstwem z blockbusterów i trwonieniem czasu na analizowanie nudnych filmów.



Dlatego od samego początku postanowił, że będzie jeździł na castingi i szukał jakiejkolwiek zaczepki w branży. Łapał się dosłownie wszystkiego i wszędzie zbieram kontakty, by w końcu dostać drugą planowo rolę w mało znaczącym, niszowym filmie. Uczniowska balanga.



I właśnie to był początek naprawdę dużej kariery.



Na planie tego filmu pierwszy raz wcielił się w rolę.

Jeśli jesteś właścicielem małego biznesu, freelencerem pragnącym zarabiać więcej lub dopiero zastanawiasz się nad rezygnacją z etatu i zaczęciem “czegoś swojego”, to Mit Przedsiębiorczości będzie dla Ciebie idealną książką.



To pozycja, którą czytałem z zapartym tchem i praktycznie na każdej stronie znajdowałem odpowiedź na już istniejące bolączki i problemy. Zawiera tony wskazówek i zdecydowanie należy do grona najlepszych książek biznesowych napisanych do tej pory.




Kliknij i przeczytaj całą książkę








Odsłuchaj podcast







Obejrzyj na YouTube

















Większość osób zaczynających biznes zakłada, że jeśli potrafi dostarczyć klientowi to, czego ten chce – i potrafi to robić dobrze – to bez problemu odniesie ogromy sukces sukces.



Sam też tak myślałem i… nie mogłem się bardziej mylić.



Smutna prawda jest taka, że są w błędzie.



Nie bez powodu prawie 1/3 przedsiębiorstw upada w pierwszym roku swojej działalności.



Z badań Związku Przedsiębiorców i Pracodawców (ZPP) wynika, że:



* wysokie koszty pracy i składki ZUS* Nieregularne zarobki (41% badanych)* Wysokie podatki (40% badanych)* i duży poziom stresu (37% badanych)



znacznie utrudniają prowadzenie zyskownego biznesu przez długie lata.



Ale jakby nie patrzeć, jest cała masa firm, które prosperują bardzo dobrze, a ich właściciele są w stanie żyć na dobrym poziomie, wychowywać dzieci a nawet jeździć na wakacje 2-3 razy w roku.



Jak oni to robią, że firma pracuje na nich, zamiast wysysać z nich ostatnie siły?



O tym dowiecie się z dzisiejszego streszczenia – tak, streszczenia – książki Mit Przedsiębiorczości.



Autor



Michael E. Gerber Jest założycielem i dyrektorem zarządzającym firmy E-Myth Worldwide z siedzibą w Santa Rosa w Kalifornii, firmy, z której usług skorzystało już ponad 25 000 przedsiębiorców. Jest autorem bestsellerów biznesowych, a jego warsztaty i seminaria z przedsiębiorczości przyciągają tysiące właścicieli i menedżerów małych firm na całym świecie.



Treść



Podstawą tej książki jest twierdzenie, że aby rozwinąć jakikolwiek biznes musisz przede wszystkim pracować “nad firmą”, a w drugiej kolejności “w firmie”. Jeśli jesteś teraz w miejscu, w którym 80-90% czasu pracy poświęcasz na projekty dla klientów, 10-20% na obsługę zleceń, faktury i sprzedaż, a kompletnie olewasz budowanie strategii i myślenie o rozwoju, to tak naprawdę masz etat, a nie firmę.



I żeby nie było, nie ma w tym nic złego. Sam jestem freelancerem i bardzo cienię sobie pracę z moimi klientami. Wiem jednak, że jeśli chcę pójść o krok dalej, pomagać większej ilości osób ale także zarabiać więcej, to potrzebuję zespołu.



Da się to zrobić w pojedynkę, ale ma to swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku usług.



Więc jeśli masz tak jak ja i chcesz pójść o krok dalej w swojej biznesowej podróży, to słuchaj dalej. Znajdziesz w tym odcinku dużo przydatnych informacji.



Przejdźmy więc do omówienia książki “Mit przedsiębiorczości”.



Jedną z motywacji do założenia własnej firmy jest przeświadczenie, że skoro znam się na wykonywanej pracy, to potrafię prowadzić firmę,

Książka „Ludzie, nie ideologia” jest odpowiedzią na coraz głośniejszy temat sytuacji osób LGBT+ w Polsce. Skłania do refleksji nad tym, jak społeczeństwo może podchodzić do różnorodności i jakie są konsekwencje tej postawy.



Zapraszam do wysłuchania rozmowy z jej redaktorem, Bartoszem Żurawieckim.




Kliknij tutaj by przeczytać opis książki




Odsłuchaj podcast:







Obejrzyj na YouTube:











O redaktorze:



Bartosz Żurawiecki (ur. 1971) – dziennikarz, krytyk filmowy, felietonista i pisarz. Szef działu recenzji w miesięczniku „Kino”. Laureat Nagrody im. Krzysztofa Mętraka (1996) i Nagrody PISF-u (2014). Autor powieści Trzech panów w łóżku, nie licząc kota (2005), Ja, czyli 66 moich miłości (2007), Nieobecni (KP 2011) i Do Lolelaj. Gejowska utopia (2017), a także zbioru dramatów Erotica alla polacca (2005). W 2001 roku był jednym z założycieli Kampanii Przeciw Homofobii (KPH).



Przydatne linki:



* strona magazynu Replika* Bartosz Żurawiecki – wikipedia* opis książki „Ludzie nie ideologia”







Zasubskrybuj podcast w swojej ulubionej aplikacji:




Spotify





Apple Podcasts





Empik Go





Google Podcasts





Pocket Casts

„Ekstremalne przywództwo” pokazuje, w jaki sposób w dowolnym zespole, rodzinie czy organizacji, wykorzystać sposób myślenia i reguły umożliwiające oddziałom SEALs realizację dowolnych misji. Choć niektóre z tych lekcji mogą Ci się wydawać znajome, to perspektywa, z poziomu której je przedstawiają jest całkiem inna i pokazuje, że zasady wykorzystywane na polu walki świetnie sprawdzają się także w biznesie.




Kliknij i przeczytaj całą książkę








Odsłuchaj podcast







Obejrzyj na YouTube













Ekstremalne przywództwo – autorzy



Jocko Willink przez 20 lat służył w amerykańskiej elitarnej jednostce Navy SEALs, w której osiągnął stopień oficera dowodzącego. Służył podczas wojny w Iraku, stacjonując i wykonując misje w Ar Ramadi, a następnie szkolił kolejne pokolenia dowódców SEAL. W 2010 roku, w wieku 39 lat, odszedł na emeryturę. 



Leif Babin służył wraz z Jacko jako oficer podczas misji w Iraku, przeprowadzając operacje na terenie Ar Ramadi. Dzięki ich doświadczeniu i pracy całego zespołu, ich jednostka została najwyżej odznaczoną jednostką w historii wojny w Iraku. 



Wspólnie, po przejściu na emeryturę, założyli firmę doradczą, która naucza menedżerów wszystkich szczebli i kierowników grup projektowych skutecznych metod przywództwa i wygrywania w biznesie.



Dla kogo jest książka „Ekstremalne przywództwo”?



Polecam ją wszystkim osobom, które udzielają się w jakimkolwiek zespole – bez względu na rolę jaką w nim pełnią. Sprawdzi się ona zarówno dla członków dużych organizacji, małych firm, jak i w rodzinach.



Ekstremalne przywództwo – najważniejsze lekcje



Weź pełną odpowiedzialność



Ekstremalne przywództwo zakłada branie pełnej odpowiedzialności przez lidera za to, co dzieje się w zespole. W przeciwnym wypadku konsekwencje mogą być dalekosiężne. Z doświadczenia Willinka wynika, że obwinianie przez lidera wszystkich oprócz siebie za popełnione błędy, uczy tej postawy podwładnych. Oni następnie robią dokładnie to samo. Powoduje to, że zespół staje się nieefektywny i niezdolny do wykonywania swoich działań. Taki zespół po prostu wymyśla wymówki i przekazuje odpowiedzialność dalej, zamiast dostosowywać się i rozwiązywać pojawiające się problemy. 



Każdy lider popełnia błędy, ale tylko dobrzy biorą za nie odpowiedzialność



Z tego samego powodu podwładni liderów, którzy biorą na siebie całkowitą odpowiedzialność, sami naśladują to zachowanie. W ten sposób odpowiedzialność za wynik i inicjatywa rozprzestrzeniają się na całym środowisku.



Zrozum istotę zadania



Zbyt często zdarza się w firmach, że jako lider zespołu otrzymuje zadanie, który wygląda totalnie od czapy. Nie dość, że będzie trudne w wykonaniu, to jeszcze spowoduje straty i opóźnienia w innych projektach. Negowanie takiego planu, otwarta krytyka wobec niego, może tylko spowodować dynamiczny sprzeciw zespołu i spadek motywacji do działania.



Co robić?



Trzeba dowiedzieć się, dlaczego dane zadanie zostało przydzielone i w jaki sposób wpisuję się ono w cele strategiczne organizacji. Znając cel, można uwierzyć w dany plan i przekonać do niego zespół,

Może Ci się wydawać, że pisanie to jakaś archaiczna umiejętność.



W końcu, kto cokolwiek czyta w internecie? Przecież mamy wideo i podcasty! Nikt nie ma teraz czasu siedzieć przed ekranem i czytać!



Prawda jest jednak taka, że pisanie to uniwersalna umiejętność, która nie tylko jest podstawą tworzenia dobrych treści, ale także uczy klarownego i logicznego myślenia.



Właśnie dlatego rozmawiam dziś z Klaudyną Maciąg, która zajmuje się pisaniem od 20 lat, a także pomaga twórcom w projektowaniu strategii marketingowych dla ich marek.



Z tego odcinka dowiesz się, od czego zacząć naukę pisania do internetu (i nie tylko), a także jak poprawić swoje umiejętności, jeśli tworzenie treści to Twoja codzienność.



Zanim jednak zaproszę Cię do rozmowy – ważna wiadomość.



Jeśli zechcesz kupić tę książkę, to korzystając z kodu „PISZPUBLIKUJ” dostaniesz 35% rabatu na tę i wszystkie inne książki z wydawnictwa MT Biznes, jeśli złożysz zamówienie na ich stronie. Kod działa do końca marca ?



A teraz zapraszam Cię do rozmowy z Klaudyną!




Kliknij tutaj by przeczytać opis książki




> Użyj kodu „PISZPUBLIKUJ” i uzyskaj 35% rabatu na książkę <



Odsłuchaj podcast:







Obejrzyj na YouTube:











O autorce:



Klaudyna Maciąg pracuje jako content writerka oraz copywriterka. Szkoli w zakresie tworzenia (skutecznych) treści i pomaga twórcom projektować strategie marketingowe dla ich marek.



Na jej blogu znajdziesz treści dotyczące kreatywnego pisania, prowadzenia biznesu i samorozwoju. Możesz też posłuchać podcastu Zacznijmy od słowa, kierowanego dla twórców i przedsiębiorców.



Z Klaudyną Maciąg rozmawiam o tym:



* dlaczego wciąż warto uczyć się pisania* czy sztuczna inteligencja wyprze copywirterów z rynku* jak tworzyć lepsze treści* od czego zacząć naukę pisania* jakie są etapy nauki pisania* jak zweryfikować napisany przez siebie tekst



Przydatne linki:



* strona internetowa Klaudyny* korektortekstu.pl* opis książki „Pisz. Publikuj. Działaj.”







Zasubskrybuj podcast w swojej ulubionej aplikacji:




Spotify





Apple Podcasts





Empik Go





Google Podcasts





Pocket Casts

To książka, która zwraca się już przy zastosowaniu kilku pierwszych wskazówek. Choć jest o prowadzeniu budżetu firmowego, to Adam jasno w niej tłumaczy, że budżet jest tylko narzędziem, dzięki któremu dowiesz się:



* na czym niepotrzebnie tracisz pieniądze, które możesz zainwestować;* jak udoskonalić ofertę;* kiedy i jak prowadzić negocjacje z dostawcami i podwykonawcami.



To nie jest książka do czytania, tylko do stosowania.




Kliknij tutaj by przeczytać opis książki




>Użyj kodu „KKU” i uzyskaj rabat na książkę <



Odsłuchaj podcast:







Obejrzyj na YouTube:











O autorze:



Adam Grzesik – z którym zaraz usłyszysz rozmowę – latami zdobywał doświadczenie w wielkich firmach, by później przenieść to na grunt małych i mikro firm. W trakcie kariery jako doradca skonsultował ponad 700 firm, przeprowadził liczne szkolenia, a opinie na jego temat mówią same za siebie.



Obecnie jest także inwestorem, posiada 5 działających firm i doradza mikro i małym firmom w jaki sposób mogą ogarnąć temat finansów i jak uniknąć problemów w przypadku rozrostu firmy.



Zarządzał grupą 5 hurtowni i jednym dużym magazynem. Odpowiadał za ponad 30 milionów miesięcznego przychodu.



Z Adamem Grzesikiem rozmawiam o tym:



* czy każda firmy potrzebuje prowadzić budżet firmowy;* co daje prowadzenie budżetu;* jak rozwijać firmę w oparciu o dane finansowe;* jakie dobre praktyki z dużych firm pomagają także małym przedsiębiorstwom;* jak wykorzystać system podatkowy na swoją korzyść;* gdzie szukać pieniędzy z działalności pozabiznesowej;* gdzie szukać pomysłów i inspiracji.



Przydatne linki:



* strona internetowa Adama* Business Insider* Poradnik Przedsiębiorcy







Zasubskrybuj podcast w swojej ulubionej aplikacji:




Spotify





Apple Podcasts





Empik Go





Google Podcasts





Pocket Casts

Trafiłem w tej książce na bardzo ciekawe pytanie i teraz zadam je Tobie.



Czy wiesz co jest przeciwieństwem ambicji?



Niektórzy, a pewnie większość z Was powie, że to brak osiągnięć, lenistwo, może depresja.



Są jednak osoby które się z tym nie zgodzą i odpowiedzą na to pytanie w sposób, którego kompletnie się nie spodziewacie.



Chcesz poznać ich zdanie? Posłuchaj najnowszego odcinka 🙂




Kup książkę i wesprzyj podcast
























Książka, o której dzisiaj porozmawiamy ma tytuł “Jak być mniej ambitnym”.



Książka o rozmiarze adekwatnym do tytułu, bo ma raptem 70 stron i wydrukowana jest w malutkim formacie.



Nie znajdziecie w niej porad, praktycznych wskazówek i tony dowodów w postaci badań naukowych. Ta książka to bardziej osobisty rozmyślnik, w którym Ańa spisała swoje spostrzeżenia dotyczace ambicji.



Ambicji, która w swej najgorszej postaci odbierała jej – raz za razem – kolejne chwile życia i nie pozwalała cieszyć się tym, co faktycznie było dla niej ważne.



I choć nie jest to ambitna książka – ciekawie powiedzieć to bez poczucia, że kogoś obrażam – to bardzo zależało mi na tym, żeby Wam o niej opowiedzieć.



Dlaczego?



Bo i mnie dotknęła ta destrukcyjna moc.



Jeśli zdażyło się Wam zastanowić, dlaczego od tak dawna nie pojawiaja się żadne odcinki, to właśnie moja nadmierna ambicja jest jednym z powodów.



Przy większość książek starałem się przekazać jak najwięcej wiedzy, a jednocześnie nie zadużo, żeby nie odebrać Wam przyjemności z czytania. Dać jak najwięcej, jednocześnie zostawiając uczucie niedostatku i zachęcić do sięgnięcia po konkretną pozycję z półki.



Czyli dać jak najwięcej, jednocześnie dając niewiele.



Czujecie to?



No właśnie. Wpędzało mnie to w ogrom trudności i teraz wiem, że była to zdradziecka droga. Może Ty też masz podobnie i chcesz to w sobie zmienić, tylko jeszcze nie masz do końca pomysłu jak?



W takim razie z tego odcinka dowiesz się:



* jakie szkody może wyrządzić w życiu ambicja;* jak wyjść z błędnego koła robienia „więcej i lepiej”;* czy ambicja jest faktycznie tak zła, a jeśli nie, to co zamiast niej;* co autorka radzi osobom nadmiernie ambitnym;* co jest przeciwieństwem ambicji.








Kup książkę i wesprzyj podcast
























Jeśli nadmierna ambicja jest dla Ciebie przeszkodą i odbiera Ci radość z życia, to naprawdę polecam sięgnąć po tę książkę. Udowodni Ci, że nie trzeba wiele, by osiągnąć w życiu to, czego chcemy.



Link do niej znajdziesz w opisie do tego odcinka, lub na stronie wydawnictwa Ań, czyli Niespieszne.pl.



A czym dla Ciebie jest ambicja? Podziel się w komantarzu i… podyskutujmy ?



Zawsze z przyjemnością przeczytam o Twoich przemyśleniach.

W 2008 roku Daniel Coyle ruszył w podróż po świecie, by dowiedzieć się jak to w ogóle możliwe, że:



* 33 ze 100 topowych golfistek pochodzi z Korei Połudiowej, która historycznie nie była w żaden sposób zwizana z golfem;* w latach 2005-2007 mały kort tenisowy w Rosji wypuścił na świat więcej topowych tenisistek, niż całe Stany Zjednoczone;* jedna szkoła w Stanach Zjednoczonych wysyła na studia 4 razy więcej uczniów z niezamożnych rodzin, niż jakakolwiek inna szkoła?



To, co zobaczył w tych i wielu innych miejscach na świecie dało mu dowód na to, że największe talenty nie rodzą się skazane na skuces. To nie są zwycięzcy genetycznych loterii. To osoby, które doświadczyły 3 elementów prowadzących do osiągnięcia mistrzowskiego poziomu umiejętności.



Dzisiaj omówimy sobie te 3 elementy i zastanowimy się, dlaczego tak dobrze na nas działają.













Dzisiejszy odcinek powstał na podstawie książki Kod Talentu, której autorem jest Daniel Coyle.



Udowadnia w niej, że najbardziej utalentowani ludzie nie rodzą się skazani na sukces.



Ich talent powstaje w wyniku ciężkiej pracy i odpowiedniego wpływu środowiska.



Dowiesz się przede wszystkim, jak Ty możesz wykorzystać te informacje, by podnieść poziom swoich umiejętności, a także jak pomóc swoim dzieciom w osiąganiu ponad przeciętnych wyników.



Głęboka praktyka



Kiedy obserwujemy występ utalentowanej osoby, niezależnie od tego, czy jest to muzyk, sportowiec czy szachista, często jesteśmy pod wrażeniem tego, jak płynnie i elegancko wykonuje swój występ.



Jednak czego nie widzimy, to że za każdym pozornie bezwysiłkowym występem kryje się dużo, dużo pracy, która charakteryzuje się następującymi trzema czynnikami:



* Po pierwsze, aby skutecznie przećwiczyć określone zadanie lub czynność, należy je „rozdrobnić”. Oznacza to spojrzenie na zadanie jako całość, a następnie rozbicie go na bardzo małe jednostki. Intensywnie badając i ucząc się tych małych jednostek, zyskujemy głębsze zrozumienie każdego kluczowego elementu danej umiejętności. Robienie tego zwykle wiąże się ze spowolnieniem tempa akcji. Powtarzając ruch powoli, umożliwiasz sobie zarówno wykonywanie go z większą precyzją, jak i identyfikowanie błędów, które należy naprawić. Żeby lepiej się z tym zapoznać, autor odwiedził Meadowmount – szkołę muzyczną w Nowym Jorku, zwaną „wylęgarnią talentów”. Zauważył tam, że partytury są podzielone na kawałki. Następnie fragmenty utworu ćwiczy się w losowej kolejności, a dopiero po ich opanowaniu gra się go w całości. Ważnym elementem ćwiczeń jest też bardzo, ale to baaardzo powolne odgrywanie utworu. Chodzi o to, że ćwicząc coś szybko, kiedy nie mamy jeszcze tej umiejętności, łatwo przeoczyć oczywiste pomyłki. Dlatego każdę nutę odgrywa się bardzo starannie i z wyczuciem, a każdy zauważony błąd natychmiast poprawia. W Meadowmount mówi się, że jeśli ktoś przechodzący obok jest w stanie rozpoznać utwór, który grasz, to grasz go za szybko.* Po drugie, aby opanować umiejętność w stopniu mistrzowskim, należy ją bardzo często powtarzać. Im częściej powtarzamy zadanie, tym akcja staje się bardziej precyzyjna i szybsza, ponieważ wzmacniają się obwody w mózgu odpowiedzialne za daną czynność. Jeśli się czegoś nie ćwiczy, to po czasie zapominamy jak to się robiło. Nawet jeśli nie w pełni, to częsciowo. Jak też podkreśla Coyle, długość sesji treningowej nie jest istotna, dopóki jest efektywna i intensywna.* Po trzecie, należy ćwiczyć na granicy swoich możliwość. Powtarzanie czegoś, co już znasz na wylot, nie poprawia twoich umiejętności. Zamiast tego zawsze musisz ćwiczyć na granicy swoich możliwości i uczyć się na błędach.

Jakie książki i tematy będziemy omawiać?



Co nowego przyniosą najbliższe odcinki?



Dlaczego “nowy sezon” a nie po prostu nowe odcinki?



Lecimy z tematem 🙂











Jakie książki i tematy będziemy omawiać?



Przygotowałem na ten sezon bardzo różnorodny zestaw.



Trochę tak, jak to było do tej pory, czyli z jednej strony pomieszanie z poplątaniem i będziemy skakać między tematami, ale mam nadzieję, że dzięki temu wszyscy znajdziecie coś dla siebie.



Będą to zarówno tematy biznesowe, bo to zglębiąlem najbardziej przez czas nieobecności tutaj, ale także tematy społeczne i rozwojowe. W końcu książki, które uczą, więc nie skupiamy się nie jednym, tylko na różnorodnych aspektach otaczającej rzeczywistości.



Co nowego przyniosą najbliższe odcinki?



Właściwie niewiele będą się różnić od tego, co do tej pory prezentowałem w tym programie, czyli dostaniecie ode mnie najważniejsze lekcje z ciekawych książek.



W najbliższych 3 odcinkach porozmawiamy o przywództwie, talencie, a także ambicji.



Ambicji z przymrużeniem oka 😉



Na tym polu nic się w takim razie nie zmienia.



Co chcę wprowadzić do podcastu i co moim zdaniem będzie bardzo wartościowe zarówno dla Was, jak i dla mnie, to głosy autorów i ekspertów, których czasem poproszę o dopowiedzienie czegoś w temacie książki, wyjaśnienie lub skomentowanie treści.



Miałem bardzo duży problem z niektórymi tytułami i często dopadał mnie syndrom oszusta, kiedy z jednej strony mówiłem o czym autor pisze, ale z drugiej strony wiedziałem, że to nie jest w pełni zgodne z aktualną wiedzą w tej dziedzinie. Bardoz chcę to zmienić i dawać Wam nie tylko omówienia książek, ale także wskazać błędy, które się w nich czasem pojawiają.



Dlaczego “nowy sezon” a nie po prostu nowe odcinki?



To znów ma związek ze mną.



Przez jakiś czas publikowałem materiały bardzo regularnie. Zależało mi na tym, starałem się i robiłem co w mojej mocy, żeby to dowieźć. Czasem zdarzyło mi się przeczytać 3 książki w ciągu 2 tygodni, bo dwie pierwsze okazywały się po protu słabe i dopiero z trzeciej mogłem zrobić jakiś sensowny, jakościowy odcinek.



Z jednej strony było to mega motywujące, a z drugiej… Po prostu się wypaliłem i miałem tego dość.



Teraz – mam takie wrażenie – trochę zmądrzałem i chcę wypuszczać w okolicach 10 odcinków w serii, a później robić np. miesiąc lub 2 miesiące przerwy. Tak, żeby mieć czas na znalezienie wartościowych książek i ich opracowanie, a jednocześnie się nie zajechać bo – jak wiecie lub nie – mam na codzień inną pracę, z której się utrzymuję, czyli zajmuję się nagrywaniem i edycją wideo dla biznesów on-line, takich jak kursy on-line czy reklamy.



#autopromocja xD



To też wiąże się z tym, czemu tak długo nie nagrywałem nowych odcinków.



Podcast KKU powstał z potrzeby kreatywnego wyżycia się i zrobienia czegoś innego, niż codzienna praca.



Stało się jednak tak, że dzięki niemu zacząłem się rozwijać zawodowo w tym kierunku, montując najpier podcasty dla różnych marek, a później także nagrywając i montując wideo. I coś, co było odskocznią, stąło się bardzo intensywną – i czasami męczącą – codziennością.



Sporo czasu potrzebowałem, żeby przemielić to w sobie i dziękuję wszystkim Wam, którzy czekaliście na nowe materiały i pisaliście na Instagramie “Hej, kiedy nowy odcinek?”.

Mam takie wrażenie, że istnieje pewna uniwersalna instrukcja obsługi człowieka.



Rodząc się dostajemy do ręki zeszyt. Ten zeszyt – wierzyć lub nie – zapiszemy przede wszystkim naszymi błędami. Pomyłkami. Niechcianymi słowami, których żałujemy do dziś i pięknymi chwilami, po których została tylko lekka mgiełka.



Zastanawiam się, czy gdyby każdemu włożyć zamiast pierwszej strony kartkę z napisem „instrukcja obsługi – będziesz żałować, jeśli się nie zastosujesz” to czy jest szansa, ze na tych kartkach będzie choć trochę więcej dobrych, niż złych doświadczeń?



Mam wrażenie, że streszczenie książki „Listy starego diabła do młodego” mogłoby być właśnie taką kartką. Lewis w przezabawnej satyrze wytknął wszystkie przywary i mechanizmy rządzące ludzkością. Pokazał, już 80 lat temu, że jako gatunek ludzki wciąż wchodzimy do tej samej rzeki. A choć mosty, które próbujemy nad nią budować są ładniejsze, to wcale nie są bardziej użyteczne.







Obejrzyj na YouTube:









Posłuchaj podcastu:







O czym są „Listy starego diabła do młodego”?



Po raz pierwszy opublikowana w lutym 1942 r. napisana jest w formie listów od starszego demona Krętacza do jego siostrzeńca Piołuna, młodszego kusiciela. Celem młodego diabła jest kuszenie przypisanego mu człowieka w taki sposób, by po zakończeniu żywota bezapelacyjnie trafił do piekła. Jak możecie się domyślać, praca w piekle łatwa nie jest, a przełożeni do wyrozumiałych nie należą. To, co więc czytamy, to upomnienia i instrukcje, w jaki sposób Krętacz powinien podchodzić do ludzi, żeby z powodzeniem sprowadzić ich dusze na manowce.



Właśnie w ten sposób Lewis przedstawiają nam typowe ludzkie życie, ze wszystkimi jego pokusami i upadkami, ale widziane z diabelskiego punktu widzenia. W 31 listach Krętacz daje Piołunowi szczegółowe porady na temat różnych metod podważania bożych słów i promowania porzucenia Boga. Piołun zaś zdaje mu pełne sprawozdania z postępów swoich działań, a przy każdej próbie kuszenia odkrywa przed nami kolejne ludzkie przywary i niedoskonałości.



To książka dla osób, które:



* lubią abstrakcyjny sposób myślenia* Lubią filozofować.



Krętacz przeplata demoniczne porady obserwacjami na temat ludzkiej natury i Biblii. W jego systemie moralnym samolubny zysk i władza są postrzegane jako jedyne dobro i żaden demon nie może uznać ludzkiej cnoty. Te głębokie wywody mogą być źródłem nowej prawdy i przemyśleń. Jednak dla niektórych rozległe wypowiedzi Krętacza będą przypominać bardziej tyrady i jedyną korzyścią będzie ułatwienie zasypiania.



Nie jest dla osób, które:



* Nudzi dawny sposób pisania;* Nie przepadają za filozofowaniem;* Nie lubią czytać fikcji,



Choć moje serce skradła, to absolutnie nie powinniście tracić na nią czasu.



Kim jest autor?



C.S. Lewis, właściwie Clive Staples Lewis, pseud. Jack (ur. 29 listopada 1898 w Belfaście, zm. 22 listopada 1963 w Kilns) – brytyjski pisarz, filozof i filolog. Znany jest ze swoich prac na temat literatury średniowiecznej, dzieł krytycznoliterackich oraz z zakresu apologetyki chrześcijańskiej, jak również cyklu powieści fantastycznych Opowieści z Narnii.



Był jednym z najbliższych przyjaciół J.R.R. Tolkiena, wraz z którym wykładał na wydziale literatury angielskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim. Wspólnie należeli do literackiej grupy Inklingów...

Żyjemy w pięknych czasach. Mamy zderzacze hadronów, robimy zdjęcia czarnym dziurom, a poziom naszej wiedzy zależy właściwie tylko od naszej wytrwałości i ciekawości.



Oczywiście tak nie było zawsze.



W książkach i filmach wciąż dowiadujemy się o tym, że kiedyś najlepszym znanym sposobem na leczenie było np. upuszczanie krwi, wiek Ziemii oceniano na 6 tysięcy lat, pochodzenie człowieka od małpy uważano za herezję.



Choć nie wszyscy zaakceptowali te zmiany i jeszcze dużo odkryć przed nami, to mogę sie pokusić o stwierdzenie, że świat poszedł bardzo do przodu, jeśli chodzi o poziom tego, co o nim wiemy.



Tylko skąd właściwie wiemy, że to prawada? Jak – jako ludzkość – doszliśmy do tego miejsca i czy powinniśmy wierzyć w każde słowo naukowców?



Z pewnością nie powinniśmy być łatwowierni, ale to temat na całkiem inny odcinek. Dziś zajmiemy się genezą naszej wiedzy i jak to się stało, że wiemy tak dużo, a jednocześnie tak wiele przed nami.



Posłuży nam do tego książka Billa Brysona pt. Krótka historia prawie wszystkiego.











Obejrzyj na YouTube:



https://youtu.be/EcWTJ1EwM34



Posłuchaj podcastu:







To książka dla osób, które:



Jest to książka dla osób:



* ciekawych świata;* lubiących znać odpowiedź na pytania: jak, skąd i dlaczego;* zainteresowanych nauką i odkryciami.



Nie jest dla osób, które:



Nie jest to książka dla osób, które:



* chcą szybkiego dostępu do wiedzy, bez wczytywania się w szczegóły;* nie przepadają za przesadnymi opisami;* szukają odpowiedzi na konkretne zagadnienia.



O tym, dlaczego takie a nie inne argumenty wskazałem, opowiem więcej na koniec, w części poświęconej mojemu osobistemu doświadczeniu z tą książką 🙂







O czym jest Krótka historia prawie wszystkiego?



„Krótka historia prawie wszystkiego” to książka, która nie streszcza całej naszej wiedzy, jak może wskazywać tytułu.



To książka, która opowiada historię ludzi i wydarzeń, które doprowadziły do poszerzenia naszej świadomości i wiedzy o otaczającym świecie. Bill bryson przedstawia portrety skrajnych Introwertyków, ekscentryków, duchownych i wszelkich innych badaczy, których nazwiska widujemy w nazwach ulic, ośrodków naukowych czy nawet pierwiastków chemicznych.



Ludzi o różnych motywacjach, różnych skrajnościach i niekiedy bardzo nietypowych początkach kariery.



Bo wiecie o tym że w Freud zaczynał swoją karierę naukową od patroszenia węgorzy, prawda? 😉



Ale żeby nie było, to wcale nie jest wszystko. Z tej książki dowiadujemy się masy ciekawostek na temat geologii, antropologii, fizyki i wielu innych dziedzin nauki. Kilka z tych ciekawostek za chwilę Wam przedstawię, ale najpierw dowiedzmy się kim jest autor i kto powinien sięgnąć po tę książkę 🙂




William McGuire „Bill” Bryson to amerykański pisarz, autor wielu bestsellerów o tematyce podróżniczej oraz dotyczących języka angielskiego.



Urodził się w 1951 roku w stanie Iowa. Uczył się w Drake University. Od 1973 pracował w Wielkiej Brytanii. Jest związany z Durham University. Od 2003 mieszka w angielskim hrabstwie Norfolk. 13 grudnia 2006 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za dorobek literacki.




Wstęp mamy za sobą, więc mam dla Was kilka ciekawostek,

Czy jesteś w szczęśliwym związku?



W historii ludzkości to stosunkowo nowe pytanie, którego powstanie datuje się na połowę 18-ego wieku. I my wszyscy, obecnie żyjący, jesteśmy spadkobiercami tej idei. Idei miłości romantycznej.



Problem leży w tym, że nie do końca odpowiada realiom, w jakich żyje większość ludzi. Bo kto w 18 wieku mógł sobie pozwolić na długie i częste spacery, spędzanie całego dnia na łódce na środku jeziora, czy okrywanie wybranki kocem skleionym z płatków róż?



Raczej osoby, które miały sporo pieniędzy i nie musiały pracować minimium 40 godzin w tygodniu, nie licząc już dojazdów.



Nie uważam, że jest coś złego w romantyzmie i spędzaniu czasu w ten sposób. Zauważam tylko, że statystyczna para w naszym społeczeństwie może sobie na to pozwolić maksymalnie raz w tygodniu.



To z czego faktycznie składa się związek, jest znacznie bardziej przyziemne, codzienne i mniej skąpane w blasku zachodzącego słońca.



Dlatego dziś mam dla was książkę, która pięknie rozwiewa mit, jakoby tylko romantycy mogli mieć szczęśliwe związki.



Jest to „Prawdziwa historia miłości’, a napisał ją Alain de Botton.



To książka dla osób, które:



* chcą poprawić swoją relację z partnerem/ką* są zmęczone typowymi poradnikami w tym temacie* nie doświadczyły związku dłuższego niż pół roku



Nie jest dla osób, które:



* mają udane, długotrwałe związki* nie chcą nic w nich zmieniać



Ta książka w większości potwierdziła to, co już wiem, lub wiedziałem, ale mam wrażenie, że lepiej dzięki niej rozumiem dynamikę relacji romantycznych.



Oczywiście, to dopiero pokażą przyszłe doświadczenia, ale juz teraz mogę podzielić się z Wami 3 lekcjami które z niej wyciągnąłem.



Wszystkie oczywiście w formie podcastu 🙂

Czy każdy może stworzyć udany związek? Patrząc na rosnącą liczbę rozwodów i spadek liczby małżeństw można łatwo wnioskować, że… Nie. Udane związki to rzadkość i nie każdy umie w relacje.



Jednak autorka tej książki twierdzi, że prawie każdy może stworzyć udany związek!



Ale tylko, jeśli nauczy się zachowywać równowagę pomiędzy dopasowywaniem się, a posiadaniem własnego zdania.



O równowadze pomiędzy potrzebą więzi, potrzebą autonomii, porozmawiamy dzisiaj w oparciu o najważniejsze lekcje z książki „Kochaj najlepiej jak potrafisz” autorstwa Stefanie Stahl.











Jest to przede wszystkim książka dla osób, które:



* Uważają że nie potrafią tworzyć związków* Spotykają się z różnymi osobami, jednak każda relacja Kończy się po maksymalnie kilku spotkaniach* Są w związku, w którym czują się stłamszone i niedocenione* Mają wrażenie, że partner trzyma je w klatce i nie wiedzą jak się z niej uwolnić



Nie przyda się natomiast osobą które:



* Miały radosne dzieciństwo i w większości dobry z niego wspomnienia* Są w szczęśliwym związku i nie sądzą, żeby cokolwiek mogłoby być nie tak* Wiedzą jak wychować swoje dzieci, aby wyrosły na asertywne i potrafiąca budować zdrowe relacje osoby







W 2016 r. pojawiła się bestsellerowa książka blogera Michaela Nasta pt. „Pokolenie ja. Niezdolni do relacji”. Jej autor twierdzi, że ludzie coraz rzadziej zawierają związki, bo – z jednej strony – zbyt mocno skupiają się na sobie, ale także gubią się podczas poszukiwań idealnego partnera, który – jak ostatni fragment puzzli – perfekcyjnie wpasuje się w ich życie.



Stefanie Stal twierdzi jednak, że to zdecydowanie za mało, by udowodnić że nie potrafimy tworzyć związków i zrozumieć problem.



Przyczyną nieumiejętnego budowania związków nie jest ani perfekcjonizm, ani wynikające z niego problemu, ani życie w wielkim, zatłoczonym mieście i skupienie na karierze.



Przyczyną jest brak równowagi pomiędzy potrzebą bycia z kimś, a potrzebą bycia z samym sobą. Pomiędzy przywiązaniem, a niezależnością.



Potrzeba więzi i przynależności oraz potrzeba bycia człowiekiem wolnym i niezależnym należą do podstawowych ludzkich potrzeb egzystencjalnych. Dbania o te potrzeby uczymy się już od najwcześniejszych lat dzieciństwa. Zarówno w relacjach z rodzicami, później z z innymi bliskimi, aż do nawiązywania przyjaźni i pierwszych relacji romantycznych.



Te wzorce znacząco wpływają na nasze późniejsze życie uczuciowe.



Pierwszym przypadku, jeśli jako dzieci jesteśmy bardzo często odseparowani, a nasze nawoływania i prośby o bliskość są odrzucane, tym samym dostajemy bardzo wyraźny sygnał, że nie jesteśmy kochani i na te miłość potrzebujemy sobie zapracować. Uczymy się wtedy nadmiernego dopasowywania, ponieważ dziecko, które nie potrafi zaspokoić samo swojej potrzeby bliskości, stara się robić wszystko by skłonić innych do tego.



Natomiast w drugim przypadku, kiedy rodzice nadmiernie nas przywiązują do siebie i nie dają nam przestrzeni do realizowania innych potrzeb w sposób, jaki chcemy,

„Wyloguj swój mózg” to oparty na analizie wielu badań naukowych poradnik, który tłumaczy jaki wpływ na naszą psychikę i samopoczucie mają ogólnie dostępna elektronika i wszechobecne media.



Pokazuje, krok po kroku, z jakimi problemami mierzymy się dziś jako ludzie, skąd one wynikają, a także w jaki sposób sobie z nimi radzić.



Dzisiaj każdy z nas, a przynajmniej prawie każdy, ma w kieszeni telefon lub smartfon. Niestety znajdujemy coraz więcej dowodów na to, że może być on być powodem obniżenia wyników w pracy, czy w nauce. Od korzystania z niego można się uzależnić, jak od alkoholu, a jednocześnie wydaje się niezbędnym elementem naszego życia codziennego.



Możemy dzięki niemu skontaktować się w każdej chwili z bliskimi, zadzwonić po pomoc w razie potrzeby, lub sprawdzić dowolną informację, której brakuje nam do zdania egzaminu.



Jednocześnie, choć tak pomocnym jest urządzeniem, to sama jego obecność w zasięgu naszego wzroku znacząco obniża koncentrację i umiejętność skupienia na wykonaniu zadania.



W książce „Wyloguj swój mózg”, Anders Hansen skupia się na tym, by pokazać nam wszystkie te realne zagrożenia, a także podaje skuteczne sposoby na radzenie sobie z nimi.



Listen to „Wyloguj swój mózg – Anders Hansen” on Spreaker.




Kliknij i przeczytaj całą książkę








Wyloguj swój mózg – dla kogo jest ta książka?



Dlatego też moim zdaniem ta książka przyda się każdej osobie, która korzysta z jakiegokolwiek urządzenia umożliwiające łączność z internetem, czy korzystanie z mediów społecznościowych.



Zakładam, że jeśli słuchasz tego podcastu, to robisz to na smartfonie, lub laptopie. A należysz dokładnie do tej grupy, to zachęcam Cię serdecznie do wysłuchania tego odcinka do końca. Podam w nim najważniejsze zagadnienia, którymi dzieli się autor i jeśli nie czytałeś lub nie czytałaś żadnej książki w tym temacie, takich jak „Cyfrowy minimalizm” Cala Newporta, czy „Indistructable”, to zachęcam Cię również do sięgnięcia po jej pełną wersję.



Kim jest autor?




Anders Hansen to szwedzki lekarz, specjalista w dziedzinie psychiatrii w Instytucie Karolinska, cieszącym się dużą popularnością w Szwecji. W swoich książkach – i to chętnie przyznaję – w zrozumiały sposób tłumaczy najnowsze odkrycia neurobiologii oraz wyjaśnia, jak możemy wykorzystać je w codziennym życiu. Za „Wyloguj swój mózg” otrzymał prestiżową nagrodą The Health Award of the Year.




A teraz przejdźmy do tego, co lubimy w tym podcaście najbardziej, czyli do konkretów. Mam trzy ciekawe informacje, które mam nadzieję odpowiednio Wam zobrazują, że warto z większą ostrożnością podchodzić do technologii, bez których dziś mało kto wyobraża sobie codzienność.



Brak zainteresowania otoczeniem



Ryan Dwyer z Kanadyjskiego Uniwersytetu British Columbia przeprowadził Show more...