Οι συζητήσεις για το νέο κόμμα Τσίπρα καταλαμβάνουν ολοένα και περισσότερο χρόνο στη Δημόσια Σφαίρα με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη ΔΕΘ, όπου κάθε πολιτικός αρχηγός ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για αυτήν την πιθανή πρωτοβουλία.Τι ακριβώς θα είναι αυτό το κόμμα όμως, και τι θα υποστηρίζει; Με ποιους θα συμμαχήσει και με ποιους έχει ήδη συμφωνίες;Αυτά και άλλα πολλά συζητήσαμε με τον Γιάννη Ανδρουλιδάκη, ο οποίος έχει αρθρογραφήσει εκτενώς για το ζήτημα με πολύ οξυδερκείς αναλύσεις, πολλές από τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στο info-war.gr.Η ανάλυση ξεκίνησε από το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ και τους κληρονόμους του και στη συνέχεια εστίασε στο περιεχόμενο που δείχνει ότι μπορεί να υιοθετήσει ο Τσίπρας, με βάση όσα αναφέρθηκαν τους τελευταίους μήνες. Μεταξύ άλλων, σχολιάστηκε το «νέο παραγωγικό μοντέλο», που προτείνεται, το «δημογραφικό» και φυσικά η πολύμηνη αμηχανία μπροστά στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.
Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin Greece o Γιώργος Σουβλής και ο Χρήστος Αβραμίδης μιλάνε με τον πολιτικό επιστήμονα Κωνσταντίνο Λαμπράκη για τα γεγονότα των Ιουλιανών του 1965 με αφορμή την μονογραφία του, Παρεμποδίζοντας την Αποστασία. Ιουλιανά 1965: Κοινωνική διαμαρτυρία και Αριστερά (Τόπος, 2025). Ειδικότερα, συζητάνε, μεταξύ άλλων, για τις μεθοδολογικές επιλογές που ενημερώνουν τη συγκεκριμένη μελέτη, για το ευρύτερο συγκείμενο των Ιουλιανών, εθνικό και διεθνές, για τους κύριους κινηματικούς δρώντες που εμπλέκονται σε αυτά τα γεγονότα διαμαρτυρίας, τα αιτήματα που τους κινητοποιούν σε πολιτική δράση, την στάση της Ένωσης Κέντρου και της ΕΔΑ σε σχέση με τα Ιουλιανά, τον ρόλο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και τέλος την επίδραση τους στις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις.
Στην εκπομπή αυτή της σειρά Συζητήσεις με το Jacobin Greece ο Γιώργος Σουβλής μιλάει με την Επίκουρη Καθηγήτριας ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, Τζένη Λαλιούτη για τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα με αφορμή την μονογραφία της, Ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα, 1947-1989 (Ασίνη, 2016). Ειδικότερα, συζητάνε, μεταξύ άλλων, για τις καταβολές του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα, τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ως σύστημα σκέψης καλύπτει ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της μετεμφυλιακής περιόδου, το κατά πόσο αποτελεί το φαινόμενο αυτό μια ελληνική ιδιαιτερότητα, την σχέση του με το Κυπριακό ζήτημα, τα ειδικά περιεχόμενα τα οποία λαμβάνει στην χώρα με βάση τους διακριτούς πολιτικούς χώρους μετά το τέλος του πολέμου, το πως μετασχηματίζεται ως ιδεολογικός σχηματισμός κατά τις επόμενες δεκαετίες του 1960 και του 1970, τον αντιαμερικανισμό του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, το εάν ως εναντιωματικός λόγος αντικαθίσταται την περίοδο της Ελληνικής οικονομικής κρίσης χρέους από τον αντιγερμανισμό και τέλος, ποιες μορφές λαμβάνει στην σημερινή συγκυρία.
Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin Greece ο Γιώργος Σουβλής μιλάει με την εικονογράφο, Νίκο Τσουκνίδα για το γκράφικ νόβελ του Πορτρέτα (Μεταίχμιο & Αλεξάνδρεια, 2024).Ειδικότερα, συζητάνε, μεταξύ άλλων, για την εκδοτική πορεία και την ιστορία της σύλληψης του συγκεκριμένου γκράφικ νόβελ, την φωτογραφία και την αναπαράσταση, τις αξίες που το ενημερώνουν όπως αυτές της εμπιστοσύνης και της χειραφέτησης, τη σχέση του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλου και Το Βλέμμα του Οδυσσέα, την διαπλοκή του με την ιστορία, το φαινόμενο του brain drain και τους παροντικούς προβληματισμούς που αναδεικνύει, τη νοσταλγία, το Τόπο και τις ρίζες, τους Απόντες του Νίκου Γραμματικού και την δομή συναισθήματος του Raymond Williams και τέλος, την έννοια του χρόνου.
Στην εκπομπή αυτή της σειρά Συζητήσεις με το Jacobin Greece ο Γιώργος Σουβλής μιλάει με την ιστορικό, Ελισάβετ Παπαλεξοπούλου για το ρόλο των γυναικών στην ελληνική επανάσταση του 1821 με έμφαση στις διανοητικές τους συμβολές με αφορμή την διδακτορική της διατριβή με τίτλο, Intellectual activists in an Age of Revolutions: Women’s ideas and political practices in the Greek cultural space (1800–1830) (Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτου Φλωρεντίας, 2025).
Ειδικότερα, εκκινώντας από τις γυναίκες που μελετά συζητάνε, μεταξύ άλλων: τον τρόπο με τον οποίο η διανοητική ιστορία προσεγγίζει μεθοδολογικά μια τέτοια θεματική, τους λόγους που η ελληνική ιστοριογραφία έχει υποβαθμίσει την μελέτη του συγκεκριμένου αντικειμένου, το εάν έχει νόημα να προσδιορίζουμε τις υπό εξέταση γυναίκες ως «Ελληνίδες», το χώρο της Μεσογείου ως γεωγραφικό ορίζοντα εντός του οποίου έδρασαν και τα διάφορα άλλα τοπικά και χωρικά πλαίσια της Ελληνικής Επανάστασης, το πώς τα διαφορετικά οράματα τους για την επακόλουθη πολιτική τάξη πράγματων διαμορφώνουν και διαμορφώνονται από τον εθνικισμό της περιόδου, τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους αντιλαμβάνονται την ιστορική μετάβαση από τις αυτοκρατορίες στα έθνη-κράτη, το τι μπορούμε να μάθουμε για τις ιστορικές επαναστατικές διαδικασίες από την εξέταση του ρόλου τους, τα διαφορετικά γλωσσικά και θρησκευτικά πλαίσια που τις καθόριζαν, τις θεσμικές μορφές που χρησιμοποιήσαν ως «οχήματα» για να διεκδικήσουν τις πολιτικές τους στοχεύσεις και τις αξιακές πλαισιώσεις που τροφοδοτήσαν την πολιτική εμπλοκή τους με τις επαναστατικές διαδικασίες της περιόδου.
Τα Τέμπη ήταν δυστύχημα ή έγκλημα; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα στο οποίο απαντά ο Νίκος Μπογιόπουλος και στη συνέχεια ξεδιπλώνει μαζί με τον Χρήστο Αβραμίδη τα αίτια για αυτήν την τραγική κατάληξη που οδήγησε στον θάνατο 57 ανθρώπων, ενώ σκιαγραφεί με τεκμήρια ποιοι ήταν οι ένοχοι. Αυτοί που θησαύριζαν, από τη διαδικασία που μας οδήγησε σε αυτήν την μαύρη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2025.
Η συζήτηση φωτίζει όλα όσα συνέβησαν, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη μοιραία νύχτα. Από την πλήρη υποβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων και τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης (μαζί πάνε αυτά) μέχρι τις συμβάσεις που δεν έγιναν ποτέ για να κερδίζουν παραπάνω οι μεγάλοι εργολάβοι. Φυσικά απ’τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει το μπάζωμα, και το βίντεο που «έτυχε» να βρεθεί 2 χρόνια μετά.
Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει εύκολα για το χάλι του ελληνικού σιδηροδρόμου, αν αποφύγει να μιλήσει για τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα μνημόνια που μας οδήγησαν εδώ. Όπως επίσης δεν μπορεί να μιλήσει για τα αιωνίως ανολοκλήρωτα συστήματα ασφαλείας, αν δεν αγγίξει μια παλιά και «ξύλινη» για κάποιους έννοια της πολιτικής οικονομίας: Το ποσοστό κέρδους. Ούτε μπορεί κανείς να μιλήσει για τις κατευθύνσεις της Hellenic Train, δίχως να εξετάσει δυο άλλες ξεχασμένες έννοιες: Την εντατική και εκτατική ανάπτυξη του κεφαλαίου.
Φυσικά από τη συζήτηση δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι προειδοποιούσαν για χρόνια ότι η κατάσταση χειροτερεύει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι από τις 2.100 οργανικές θέσεις που προβλέπονταν, το 2023 δούλευε περίπου το 1/3, κάτι που κατά κοινή ομολογία έπαιξε τελικά ρόλο σε αυτήν την δραματική έκβαση.
Οι εργαζόμενοι ακόμα και την τελευταία στιγμή, λίγες εβδομάδες πριν έστελναν ντοκουμέντα που αποδείκνυαν ότι «έρχεται έγκλημα». Ως γνωστόν η κυβέρνηση αγνοούσε επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις και συνέχιζε την ίδια πολιτική, με αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους να θρηνήσουν πολλούς συναδέλφους τους. Αυτά είναι μερικά από όσα αναλύονται στην εκτεταμένη συζήτηση του Jacobin Greece με τον Νίκο Μπογιόπουλο.
Ο Αλέξανδρος Μινωτάκης, ο Αντώνης Φάρας και ο Γιώργος Καλαμπόκας συνομιλούν για το νέο βιβλίο των εκδόσεων "Εκτός Γραμμής".
Αυτή δεν ήταν μια ακόμα εκπομπή στο ελληνικό ραδιόφωνο. Ήταν μια στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου, την οποία συνόδεψαν με τις φωνές τους δυο από τους καλύτερος δημοσιογράφους που εργάζονται στη χώρα. Ο Γιώργος Αυγερόπουλος και ο Πάνος Χαρίτος ένωσαν τις δυνάμεις τους για να πραγματοποιήσουν μια εκπομπή αφιερωμένη στην Παλαιστίνη και συγκεκριμένα κυρίως σε όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας.
Οι δύο δημοσιογράφοι έχουν ζήσει από κοντά την κατάσταση της περιοχής, καθώς έχουν καλύψει το παρελθόν δημοσιογραφικά τα γεγονότα και αυτό το βίωμα τους επιτρέπει, όπως φάνηκε, και στον ραδιοφωνικό αέρα του Αθήνα 98,4 να φιλτράρουν και να την καθημερινή ειδησεογραφία από την περιοχή με μια βαθύτερη ματιά στα αίτια όσων συμβαίνουν.
Στην εκπομπή φιλοξενήθηκε η συνέντευξη του Motasem Dalloul, ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου, ο οποίος έχασε από βομβαρδισμούς του Ισραηλινού στρατού τη σύζυγό του και δύο από τα παιδιά του. Περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τη δολοφονία του ενός παιδιού του μπροστά στα μάτια του και τη συνδέει με το δράμα που ζουν οι άνθρωποι που έκαναν το «έγκλημα» να γεννηθούν στην Παλαιστίνη. «Κάθε δευτερόλεπτο που περνά σκέφτομαι πώς να προστατέψω τα παιδιά μου. Δεν έχουμε χρόνο για δάκρυα γιατί η Ισραηλινή δολοφονική μηχανή δεν σταματά», δηλώνει χαρακτηριστικά.
Στην εκπομπή μίλησε και ο διεθνώς βραβευμένος δημοσιογράφος της Haaretz, ο Ισραηλινός Γκιντεόν Λεβί και άσκησε σκληρή κριτική στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων, για τα περισσότερα από 17.000 νεκρά παιδιά. την εθνοκάθαρση και την απανθρωποποίηση των Παλαιστίνιων απ’την πλευρά του Ισραήλ.
Με βάση το κλίμα που επικρατεί «κάθε ένας από τα νεογέννητα μέχρι τους ηλικιωμένους πρέπει να τιμωρηθεί για την 7η Οκτωβρίου και τα ΜΜΕ το υποδαυλίζουν αυτό» δηλώνει ο γνωστός δημοσιογράφος. Ενώ συνεχίζει αναφέροντας ότι «δεν είναι πόλεμος. Είναι δολοφονία των Παλαιστινίων. Κανείς δεν πολεμά στη Γάζα. Υπάρχουν μόνο δολοφονίες Παλαιστινίων.»
Ο Πάνος Χαρίτος καταθέτει κάποια συγκλονιστικά στοιχεία όπως το ότι η Γάζα βιώνει την 2η μεγαλύτερη πολιορκία που υπάρχει στην Ιστορία της ανθρωπότητας μετά το Λένινγκραντ και ότι έχουν πέσει περισσότεροι τόνοι εκρηκτικών από ότι είχαν χρησιμοποιηθεί στο Βιετνάμ. Αναφέρεται επίσης ότι οι άνθρωποι εκτός από τις βόμβες, χάνουν τη ζωή τους και από την έλλειψη φαγητού. Αυτό συμβαίνει και διότι ένοπλες ομάδες κλέβουν την ανθρωπιστική βοήθεια, δηλαδή το φαγητό και τα φάρμακα σε σημεία που είναι υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού στρατού. «Δηλαδή με τις ευλογίες του Ισραήλ» σχολιάζει ο Πάνος Χαρίτος.
Εντωμεταξύ όλο και περισσότεροι οργανισμοί κινούνται στην κατεύθυνση να αναγνωρίσουν αυτό που κάνει το Ισραήλ ως Γενοκτονία. Στα πλαίσια αυτής της συζήτησης ο διευθυντής του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας μιλάει στην εκπομπή «Αντίδοτο» και περιγράφει τα χαρακτηριστικά της φρίκης.
Ανάμεσα σε άλλα πολύ σημαντικά στοιχεία, ο Πάνος Χαρίτος σημειώνει ότι στρατιώτες του Ισραήλ μίλησαν σε συνεντεύξεις στη Haaretz για τα εγκλήματα πολέμου, αναφέροντας, μεταξύ άλλων ότι υπήρξαν περιοχές στις οποίες είχαν οδηγίες να πυροβολούν οτιδήποτε κινείται. Μάλιστα, οι στρατιώτες μίλησαν για 200 εγκλήματα πολέμου.
Μετά από μια τέτοια εκπομπή δεν μένουν πολλές λέξεις που αξίζει να ειπωθούν. Ίσως μόνο αυτές οι πέντε λέξεις τις οποίες έβαλε στη σειρά ο Γιώργος Αυγερόπουλος για το κλείσιμο:
«Μην ξεχνάτε τη Γάζα. Μιλήστε»
Στην εκπομπή αυτή της σειρά Συζητήσεις με το Jacobin Greece ο Γιώργος Σουβλής μιλάει με τον αρχιτέκτονα μηχανικό Ιάσονα Γιαννόπουλο με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του, Ο επίπονος, αντιδραστικός εκμοντερνισμός της Ελλάδας. Ιδεολογία - βιοπολιτική – αρχιτεκτονική (Εκδόσεις Oblik). Ειδικότερα, συζητάνε για τον τίτλο του βιβλίου, την έννοια της βιοπολιτικής και του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται με την αρχιτεκτονική, τον νεοκλασικισμό στην αρχιτεκτονική στην Ελλάδα του 19ού αιώνα, τον μοντερνισμό στην ελληνική αρχιτεκτονική του μεσοπολέμου, τη στάση κεντρικών αρχιτεκτόνων σε σχέση με το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά της 4ης Αυγούστου, το πως ο εθνοκεντρισμός επηρεάζει την αρχιτεκτονική της μεταπολεμικής Ελλάδας, το πως ο εργολάβος αντικαθιστά τον αρχιτέκτονα στον κατασκευαστικό τομέα στην συγκυρία αυτή, τη διαπλοκή τουρισμού και αρχιτεκτονικής στην ελλάδα του μεταπολέμου, το ρόλο των αρχιτεκτόνων Άρη Κωνσταντινίδη και Κωνσταντίνου Δοξιάδη στην μεταπολεμική οικονομική και οικιστική ανοικοδόμηση των δεκαετιών του 1950 και 1960, τον μεταμοντερνισμό και το kitsch στην ελληνική αρχιτεκτονική, το ρόλο της αρχιτεκτονικής σε αυτό το οποίο έχει ονομαστεί εξευγενισμός και στην διαδικασία του rebranding της πρωτεύουσας μέσω mega projects στην Ελλάδα των δύο τελευταίων δεκαετιών.
Στην εκπομπή αυτή της σειρά Συζητήσεις με το Jacobin Greece ο Γιώργος Σουβλής μιλάει με τον αρχιτέκτονα μηχανικό Ιάσονα Γιαννόπουλο με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του, Ο επίπονος, αντιδραστικός εκμοντερνισμός της Ελλάδας. Ιδεολογία - βιοπολιτική – αρχιτεκτονική (Εκδόσεις Oblik). Ειδικότερα, συζητάνε για τον τίτλο του βιβλίου, την έννοια της βιοπολιτικής και του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται με την αρχιτεκτονική, τον νεοκλασικισμό στην αρχιτεκτονική στην Ελλάδα του 19ού αιώνα, τον μοντερνισμό στην ελληνική αρχιτεκτονική του μεσοπολέμου, τη στάση κεντρικών αρχιτεκτόνων σε σχέση με το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά της 4ης Αυγούστου, το πως ο εθνοκεντρισμός επηρεάζει την αρχιτεκτονική της μεταπολεμικής Ελλάδας, το πως ο εργολάβος αντικαθιστά τον αρχιτέκτονα στον κατασκευαστικό τομέα στην συγκυρία αυτή, τη διαπλοκή τουρισμού και αρχιτεκτονικής στην ελλάδα του μεταπολέμου, το ρόλο των αρχιτεκτόνων Άρη Κωνσταντινίδη και Κωνσταντίνου Δοξιάδη στην μεταπολεμική οικονομική και οικιστική ανοικοδόμηση των δεκαετιών του 1950 και 1960, τον μεταμοντερνισμό και το kitsch στην ελληνική αρχιτεκτονική, το ρόλο της αρχιτεκτονικής σε αυτό το οποίο έχει ονομαστεί εξευγενισμός και στην διαδικασία του rebranding της πρωτεύουσας μέσω mega projects στην Ελλάδα των δύο τελευταίων δεκαετιών.
Πώς έφτασε σε αυτό το σημείο ο ΣΥΡΙΖΑ και γιατί διεξάγονται έτσι οι διαδικασίες του κόμματος;Τι σημαίνει «Κόμα καρτέλ» και κατά πόσο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτή η έννοια για να περιγράψει το σημερινό ΠΑΣΟΚ και τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα τίθενται στη συζήτηση με τον πολιτικό επιστήμονα και διευθύνωντα σύμβουλο της Public Issue, Γιάννη Μαυρή.Ο Χρήστος Αβραμίδης και ο Γιώργος Σουβλής εκ μέρους του Jacobin Greece, συζητούν με τον Γιάννη Μαυρή με στόχο να κατατεθούν στον δημόσιο λόγο εκτιμήσεις που ερμηνεύουν με επιστημονικά εργαλεία τα πολιτικά φαινόμενα που αναφέρονται.Μεταξύ άλλων η συζήτηση πραγματεύεται την ποσοστιαία άνοδο του ΚΚΕ, την ίδρυση της Νέάς Αριστεράς και τις επιδόσεις του ΜΕΡΑ25. Εκτός αυτών εξετάζεται η σύγκλιση των κομμάτων εξουσίας μετά την περίοδο των μνημονίων και η «προεδροποίηση».Επίσης πραγματοποιείται μια ιστορική ανασκόπηση της πτώσης του ΠΑΣΟΚ και περιγράφεται η δομική του αδυναμία να καταγράψει κάποια αξιοσημείωτη δυναμική, υπό το πρίσμα της εγκατάλειψης των λαικών στρωμάτων.Εκτός αυτών σχολιάζεται πως ξεκινάει η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ από την«προδοσία» του 2015, όπως την χαρακτήρισε ο Πέρι Άντερσον και τα συμπεράσματα που (δεν) έβγαλε το κόμμα υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα.Επιπλέον, η συζήτηση αγγίζει και το έγκλημα στα Τέμπη και το μεγάλο ερωτηματικό, πώς έγινε και δεν επηρέασαν το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα μετά το τραγικό γεγονός, με ένα σχόλιο για τη στάση των κομμάτων που απέτυχαν να μορφοποιήσουν την οργή.Τέλος, ο Γιάννης Μαυρής αναλύει τις επιδόσεις της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα και ερμηνεύει την άνοδο των κομμάτων της υπό το φως της θεματολογίας που κυριαρχεί στην χώρα. Οι 3 συνομιλητές πραγματεύονται επίσης το τι σημαίνει αριστερή/δεξιά ηγεμονία στην κοινωνία και κατά πόσο έχει δίκιο ο Μάκης Βορίδης;Η συζήτηση έλαβε χώρα στα φιλόξενα στούντιο του The Press Project, στις 6 Νοεμβρίου, μερικά εικοσιτετράωρα πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αλίκη Κοσυφολόγου (Jacobin Greece), η Κλεονίκη Αλεξοπούλου (Ιστορικός, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Princeton) και ο Στέλιος Φωτεινόπουλος (Πολιτικός Aναλύτης σε θέματα ευρωπαικής, Δημόσιας Πολιτικής & Στρατηγικής με έδρα το Λονδίνο) μοιράζονται πρώτες σκέψεις και σχολιάζουν το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών. Ποιό είναι το ιδεολογικό, πολιτικό και οικονομικό υπόβαθρο της σαφούς νίκης του Ντόναλντ Τραμπ; Τί σημαίνει η ήττα της Κάμαλα Χάρις για το μέλλον του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ; Ποιά είναι η σημασία του αποτελέσματος αυτό για τη διεθνή κατάσταση και τον πόλεμο; Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις λίγες και περίπλοκες.
*Παρακολουθείστε ολόκληρη την (αυθόρμητη) συζήτηση εδώ:
«Δεν αρκεί ένα λάθος για να γίνουν Τέμπη». Πρέπει να γίνουν πολλά λάθη στη σειρά και να μην διορθώσει κανείς, σύστημα ή άνθρωπος, σημειώνει ο Άρης Χατζηγεωργίου, ένας από τους δημοσιογράφους που έχει παρακολουθήσει με μεγάλη συνέπεια τα ζητήματα των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα. Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας των Συντακτών διηγείται το πρώτη τηλεφώνημα στην εφημερίδα από έναν επιβάτη του τρένου που δεν γνώριζε γιατί έχει σταματήσει το μοιραίο τρένο και αναλύει τα συστήματα ασφαλείας που δεν λειτούργησαν. Επίσης ο Άρης Χατζηγεωργίου αναλύει την Οδύσσεια των συμβάσεων που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ και μεταφέρει την εικόνα από την εξεταστική επιτροπή της Βουλής, την οποία κατέγραψε ως δημοσιογράφος. Εκτός αυτών η συζήτηση επικεντρώνεται στα σημερινά προβλήματα του σιδηροδρομικού δικτύου, καθώς και στα τελευταία ατυχήματα. Τέλος, ο Χρήστος Αβραμίδης και ο Άρης Χατζηγεωργίου μιλούν για το μέλλον της υπόθεσης σε δικαστικό, κοινοβουλευτικό και εν γένει πολιτικό επίπεδο. Ευχαριστούμε για τα πλάνα τον Άρη Χατζηστεφάνου.
Σήμερα έχουμε την χαρά να εγκαινιάσουμε τη νέα σειρά 2024-2025 «Συζητήσεις με το Jacobin» με καλεσμένο το Στάθη Κουβελάκη, πρώην Καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας στο King’s College του Λονδίνου, με τον οποίο συζητάμε τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Γαλλία.
Μεταξύ άλλων το vidcast εστιάζει στις διπλές Γαλλικές βουλευτικές εκλογές του 2024, στην εκλογική μετεώριση της Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λε Πεν, στο φαινόμενο στήριξης του ακροδεξιού αυτού κόμματος από κρίσιμα τμήματα της Γαλλικής εργατικής τάξης, στη στάση των διαφορετικών πολιτικών σχηματισμών στην συγκεκριμένη χώρα σε σχέση με το ζήτημα του ρατσισμού και φυσικά στην ανάδειξη του Νέου Λαϊκού Μετώπου σε πρώτη δύναμη στο δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών του 2024 με 182 έδρες και στο πως αυτή επιτεύχθηκε. Επίσης στη συζήτηση αναλύεται το πραξικόπημα της γραβάτας που έλαβε χώρα με το διορισμό του Μισέλ Μπαρνιέ ως πρωθυπουργού της Γαλλίας από τον Εμανουέλ Μακρόν και γίνεται λόγος για τους ερχόμενους δύσκολους μήνες, με την πολιτική αστάθεια να προσδιορίζει τις εξελίξεις της χώρας. Τέλος, η συζήτηση πραγματεύεται το τι θα έπρεπε να κάνει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο ώστε να αμφισβητήσει την ηγεμονία της γαλλικής ακροδεξιάς.
Τα τελευταία χρόνια οι συζητήσεις για το αν ο καπιταλισμός έχει υπερβεί τον εαυτό του, πληθαίνουν διαρκώς. Τροφοδοτούνται από τις τεχνολογικές αλλαγές και τις αλλαγές που αυτές φέρνουν τόσο στη δομή των επιχειρήσεων, στα επιχειρηματικά μοντέλα αλλά και στην αναδιοργάνωση της εργασίας. Κοιτώντας κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι αποθήκες τις Amazon ή τον τρόπο που πλατφόρμες όπως η Uber και η Airbnb εκμεταλλεύονται τις δημόσιες υποδομές, αναρωτιέται εύλογα αν μπορούμε ακόμα να μιλάμε για καπιταλισμό με τον τρόπο που θα μιλούσαμε πριν 40 ή 50 χρόνια. Σε αυτό το πλαίσιο, επιπλέον, ευδοκιμούν θεωρίες που «ανακοινώνουν» νέα κοινωνικο-οικονομικά συστήματα και αντίστοιχα νέες πολιτικές στρατηγικές. Γι αυτότον λόγο, έχει αξία να πιάσουμε την ελληνική έκδοση του Καπιταλισμός της Πλατφόρμας που μπορεί να κυκλοφόρησε αρχικά πριν 8 χρόνια αλλά διατηρεί την επικαιρότητα του ακριβώς επειδή δίνει εργαλεία για να σκεφτούμε πάνω σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα. Η σύντομη αναδρομή που επιχειρεί ο συγγραφέας του βιβλίου, Νικ Σέρνικ, προσπαθεί να αναδείξει το πώς είναι η ίδια η κρίση του μετασχηματισμού από το 1973 και μετά που ανοίγει τον δρόμο για όλες αυτές τις αλλαγές αλλά και το πώς οι καινοτομίες αυτές φέρουν πάνω τους τη στάμπα της επιδίωξης του κέρδους και της κατάκτησης ολιγοπωλιακών θέσεων στην αγορά. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να σκεφτούμε και τις αλλαγές στην εργασία, την κατανάλωση, τον νέο ρόλο των δεδομένων μέσα σε μία σχέση τομής και συνέχειας με τα οικονομικά μοντέλα των προηγούμενων χρόνων. Η προσέγγιση αυτή προσπαθεί να βρει το νέο μέσα στο παλιό και με αυτό τον τρόπο μπορεί να συνδεθεί με εξελίξεις μετά τη συγγραφή του βιβλίου, όπως είναι οι εργατικοί αγώνες σε μια σειρά από πλατφόρμες διεθνώς, οι οποίοι δείχνουν ότι «παραδοσιακά» εργαλεία και μορφές οργάνωσης διατηρούν τη σημασία τους — αυτό προσπαθούν να αναδείξουν οι μεταφραστές του βιβλίου στο επίμετρο που έγραψαν. Αντίστοιχα, η ανάλυση του Σέρνικ για τον κυρίαρχο ρόλο των δεδομένων στα νέα επιχειρηματικά μοντέλα, θέτει τις βάσεις για την κατανόηση της τωρινής άνθησης της τεχνητής νοημοσύνης και τον ρόλο της σε μια νέα πιθανή αναδιοργάνωση του καπιταλισμού — πολύ συνοπτικά, στον πρόλογο που έγραψε για την ελληνική έκδοση, ο συγγραφέας προσπαθεί να αναδείξει αυτή την πλευρά. Για όλα αυτά τα θέματα και πολλά ακόμα, ο Χρήστος Αβραμίδης παίρνει συνέντευξη από τον Αλέξανδρο Μινωτάκη, που είναι ένας εκ των μεταφραστών του βιβλίου.
Εκ μέρους του Jacobin, συζητούν με τον συγγραφέα ο Γιώργος Σουβλής και ο Χρήστος Αβραμίδης
Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin μιλάμε με την Επίκουρη Καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ Φιλίππα Χατζησταύρου για την ιστορική διαδικασία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, για τις νεοφιλελεύθερες ιδέες που είχαν ασπαστεί όσοι ενεπλάκησαν στην διαδικασία αυτή, για την απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να εντάξει την Ελλάδα στο Ευρώ, για την είσοδο της Ελλάδας στα μνημόνια και τον αντίκτυπο που είχε αυτή στην οικονομία και την κοινωνία της χώρας, για τις συνέχειες και τις ασυνέχειες που μπορούμε να δούμε σε επίπεδο πολιτικών της ΕΕ μεταξύ της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και της πανδημίας, για την διακυβέρνηση σε επίπεδο ΕΕ, για το λόμπινγκ σε επίπεδο ΕΕ και για το πως πρέπει να προσεγγίσουμε θεωρητικά την σχέση του κράτους με τον καπιταλισμό στην σημερινή συγκυρία. Εκ μέρους του Jacobin συμμετέχει στη συζήτηση ο Γιώργος Σουβλής.
Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin μιλάμε με τον δημοσιογράφο των Reporters United Θοδωρή Χονδρόγιαννο για την κατάσταση της δημοσιογραφίας σήμερα στην Ελλάδα.
Ειδικότερα, συζητάμε για το σκάνδαλο των υποκλοπών και το ιστορικό του από τότε που ξέσπασε μέχρι σήμερα, τον τρόπο με τον οποίο το «κάλυψαν» τα κυρίαρχα μίντια και τον ευρύτερο ρόλο τους στην νομιμοποίηση της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, τον ρόλο των μη κυρίαρχων μέσων και εγχειρημάτων ενημέρωσης στην συγκρότηση μιας υγειούς δημόσιας σφαίρας, τις slapp αγωγές έναντι δημοσιογράφων, την κατάπτωση της ποιότητας των Μ.Μ.Ε στην Ελλάδα από την περίοδο της κρίσης μέχρι και σήμερα, τις πολλαπλές παράλληλες έρευνες που διεξάγουν οι Reporters United, τον ρόλο των κυρίαρχων μίντια στην κανονικοποίηση της άκρας δεξιάς, την ελληνική τηλεόραση και το μέλλον της και το κοινωνικό αίτημα για ένα ραδιοτηλεοπτικό τοπίο που οι συχνότητες δεν θα ανήκουν σε ολιγάρχες.
Εκ μέρους του Jacobin συμμετέχουν στη συζήτηση οι Γιώργος Σουβλής και Χρήστος Αβραμίδης.
Το ημερολόγιο γράφει 10 Απριλίου 2008 και σε στην πιο ψηλή γωνιά της γης διεξάγονται κάποιες εκλογές. Πρώτη δύναμη αναδεικνύονται οι κομμουνιστές. Για την ακρίβεια οι αντάρτες κομμουνιστές, οποίοι μετά από χρόνια ένοπλης πάλης κατάφεραν να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, να ρίξουν τη μοναρχία και να αναδειχθούν νικητές σε εκλογές. Πολιτικές συλλογικότητες από όλο τον πλανήτη ρίχνουν το βλέμμα τους προς τα εκεί. Σε μια χώρα που σπάνια καταλάμβανε την πολιτική προσοχή, οι επαναστάτες κομμουνιστές παίρνουν την κυβέρνηση. Είναι όμως έτσι; Όχι ακριβώς. Και αυτό αποδεικνύεται από τις μετέπειτα εξελίξεις. Το ποσοστό του 29.28% που λαμβάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ (Μαοϊκό) δεν είναι αρκετό για μια αυτοδύναμη κυβέρνηση και εκεί ξεκινούν, ή μάλλον συνεχίζονται οι περιπέτειες. 16 χρόνια μετά το συγκεκριμένο κόμμα βρίσκεται ξανά στην κυβέρνηση. Όμως σχεδόν τίποτε δεν θυμίζει τους ριζοσπάστες αντάρτες που θα τα άλλαζαν όλα. Τι συνέβη σε αυτό το χρονικό διάστημα; Μιλήσαμε με τον Σπύρο Σακελλαρόπουλο, που είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει γράψει το βιβλίο «Νεπάλ: Εθνότητες, Τάξεις στην κορυφή του κοσμου 1769-2008». Μάλιστα, ετοιμάζει το νέο του βιβλίο για το Νεπάλ, σε διεθνή έκδοση, με κατεύθυνση την ενσωμάτωση και των εξελίξεων μέχρι σήμερα. Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος ανέλυσε την πολιτική και κοινωνική κατάσταση που οδήγησε στη γιγάντωση του Κομμουνιστικού Κόμματος μέσα στη δύσκολη δεκαετία του 1990 και στη συνέχεια τις επιλογές και τις εξελίξεις που ακολουθούν με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί η σημερινή κατάσταση. Ταυτόχρονα αναλύονται σε βάθος οι κοινωινικές συνθήκες σε επίπεδο τάξης, φύλου και φυλής.
Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin μιλάμε με την Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton, Κλεονική Αλεξοπούλου για την Επανάσταση των Γαρυφάλλων. Ειδικότερα, συζητάμε για τα γεγονότα γύρω από αυτήν, του τι είδους Επανάσταση ήταν, την σχέση με τις άλλες μεταβάσεις στην Νότια Ευρώπη κατά την ίδια περίοδο, για τον πόλεμο στις αποικίες που έκανε η Πορτογαλία κατά την προηγούμενη δεκαετία και το αντίκτυπο του στην επαναστατική διαδικασία όσο και στις πολιτικές εξελίξεις αργότερα, τον ρόλο των αριστερών πολιτικών κομμάτων στην Επανάσταση, τον ρόλο της εργατικής τάξης, των φοιτητών και των γυναικών, τα αιτήματα που έθεσε η Επανάσταση και την κληρονομιά της στην σημερινή Αριστερά.
