We denken dat we scherp observeren, maar vaak projecteren we vooral onszelf. Ons oordeel ligt al heel snel klaar.
We zien gedrag (van anderen) en vullen de rest zelf in. Maar wat gebeurt er als je het niet invult? Als je eerst vraagt, in plaats van concludeert?
Toch is oordelen niet verkeerd. Het helpt ons de wereld te begrijpen. Het wordt pas lastig als we het veroordelen wordt.
In deze aflevering: hoe je de stap van veroordelen terugdraait naar nieuwsgierigheid. Hoe reframing het verschil maakt tussen veroordelen en begrijpen.
Soms begint verandering niet met minder oordelen. Maar met beter leren kijken.
We zeggen dat we op inhoud stemmen. Maar ondertussen luisteren we niet meer naar wat er gezegd wordt. Alleen nog naar wie het zegt.
De verkiezingen staan voor de deur en veel kiezers weten het niet meer. Niet omdat er te weinig partijen zijn, maar omdat vertrouwen schaars is geworden.
Politici preken over respect en samenwerking, terwijl ze elkaar publiekelijk afmaken. En dan zijn we verbaasd dat er geen leiderschap overblijft.
Wat doet dat met ons vertrouwen? En wat zegt het over onszelf, als we niet meer luisteren naar inhoud, maar alleen nog reageren op gezichten?
In deze aflevering: over reactance, boegbeelden en de dunne lijn tussen geloofwaardigheid en gezichtsverlies.
"Wees jezelf". Het hangt als spreuk aan kantoormuren en wordt ook op social media veel gebezigd. Maar wat als “dit ben ik nou eenmaal” vooral een excuus wordt?
Authentiek betekent niet: altijd alles zeggen wat je denkt.
Trouw aan je waarden is iets anders dan altijd voor jezelf kiezen.
Je hele zelf meenemen? Graag alleen het deel dat hier nodig is.
De meest authentieke mensen passen zich aan zonder zichzelf te verliezen. Zichtbaar wanneer het telt. Onopvallend prettig de rest van de tijd.
Altijd presteren. Altijd leveren. Maar wat gebeurt er als de druk om elke week iets neer te zetten zwaarder gaat wegen dan het plezier zelf?
In deze aflevering onderzoeken we de onzichtbare kracht van prestatiedruk. Van de angst om niet te voldoen tot de vraag hoe teamdynamiek die druk kan versterken.
Waarom leggen we de lat soms zo hoog? En wat maakt het zo moeilijk om verwachtingen los te laten? Zowel die van anderen als die van onszelf?
We houden onszelf een spiegel voor en mijmeren tot op het filosofische af. Want pas als je de druk herkent, kun je er luchtiger mee omgaan.
Soms is loslaten de grootste prestatie.
Een boomgaard. Een paar kinderen. Gelach. En laarzen die met volle overtuiging in de plassen stampen.
Wat begint als een simpele scène bezien vanachter een kop koffie, mondt uit in een gesprek over leiderschap en loslaten.
Niet alleen kinderen groeien daarvan. Ook teams. Soms vraagt echt leiderschap maar één ding: ga eens lekker in de plassen stampen!
We willen mensen in beweging krijgen. Op het werk, thuis, bij onszelf.
Maar elke keer dat we gaan overtuigen, duwen we de ander de weerstand in.
Wat als motivatie niet zit in “de sportschool” of “op tijd je verslag”, maar in wat daaronder ligt?
Niet: waarom lukt het niet?
Wel: wanneer zou het wél lukken? De vraag die verandertaal losmaakt.
Met gedragsveranderingsexpert Stijn van Merendonk verkennen we hoe kleine wendingen in een gesprek groot effect hebben: van behoudtaal naar verandertaal, van pushen naar gidsen, van symptoom naar onderliggende reden.
Wat je jezelf hardop hoort zeggen, stuurt wat je doet. Dus stel vragen die de intrinsieke motivatie naar boven halen — ook als die onderweg even inzakt.
Veranderen begint niet bij harder duwen.
Het begint bij het juiste gesprek.
Iedere leidinggevende zegt het vroeg of laat: ik wil minder brandjes blussen.
En toch voelt het stiekem lekker. Je bent nodig, je krijgt applaus, je bent de held. Maar wat levert het je echt op? Hou je vast aan controle, of bouw je vertrouwen? Kies je voor korte-termijn kicks, of voor duurzame rust in je team? En durf je jezelf de vraag te stellen:
saboteer je misschien je eigen ambitie?
In deze aflevering duiken we in de paradox van brandjes blussen. Over identiteit, controle en die onweerstaanbare dopamine-kick van een quick fix.
En vooral: hoe je het applaus van vandaag kunt inruilen voor de resultaten van morgen.
Een lege vergaderruimte zegt soms meer dan een volle agenda. Waarom is het zo moeilijk om balans te vinden tussen thuis en kantoor?
Werknemers zoeken vrijheid, werkgevers verlangen nabijheid. Twee werelden die elkaar raken, maar vaak ook botsen. In de VS kiezen CEO’s massaal voor verplicht terug naar kantoor. Maar wat gebeurt er als je inzet op dwang in plaats van aantrekkingskracht?
In deze aflevering duiken we in de psychologie achter dit debat: waarom fysieke aanwezigheid nog steeds betekenis heeft, maar ook waarom ‘begrip’ misschien waardevoller is dan ‘beleid’.
Misschien is de echte vraag niet óf we naar kantoor moeten, maar: hoe maken we kantoor een plek waar je wílt zijn?
Iedereen heeft ze: collega’s die op je zenuwen werken. Maar wat als irritatie niet alleen maar lastig is?
In deze aflevering onderzoeken we waarom die ergernis meer over jou zegt dan over de ander.
Wat triggert het in je brein? Hoe kan een kleine frustratie uitgroeien tot een spiegel voor je eigen gedrag?
Van vergaderfrustraties tot verkeerswoede: irritatie blijkt geen lastige emotie, maar een uitnodiging. Een kans om te reflecteren, te leren en zelfs je werkomgeving te verbeteren.
Misschien is die irritante collega wel je beste leermeester.
Iedereen is vóór duurzaamheid, eigenaarschap en verantwoordelijkheid. Tot het moment dat er iets moet gebeuren. Dan wordt het ineens… stil.
In deze aflevering duiken we in de verwarrende kloof tussen wat mensen belangrijk vinden en wat ze uiteindelijk doen.
Waarom zegt attitude zo weinig over gedrag? En hoe komt het dat juist de mensen met de beste intenties soms het minst in beweging komen?
We nemen je mee in de Campbell’s Paradigm. Een scherpe lens op de mate van moeilijkheid achter gedrag. Wat zegt dat over je team? Over jezelf?
Dus: wil je écht snappen waarom goede bedoelingen zelden genoeg zijn? Luister dan mee. Want pas als je het verschil kent tussen denken en doen, kun je iets veranderen.
Je bent rood. Of blauw. Of groen met een vleugje geel. En ineens lijkt je gedrag verklaard.
In deze aflevering onderzoeken we de magie én misleiding van populaire kleurentesten als DISC, Insights Discovery en MBTI. Waarom willen we zó graag in een hokje geplaatst worden? En wat gebeurt er als die hokjes beginnen te knellen?
We duiken in de psychologie achter kleurprofielen, bespreken hoe het groepsgedrag beïnvloedt en waarom teams zich soms juist verliezen in typologie-theater.
Want hoewel inzicht waardevol is, is kleurdenken soms gewoon … zwart-wit.
Iedere leider kent het: het moment waarop je stijl niet meer lijkt te werken. Waar je ooit de juiste toon raakte, wringt het nu. Is dat een kwestie van bijsturen? Of heeft leiderschap simpelweg een houdbaarheidsdatum?
In deze aflevering duiken we in de mythe van situationeel leiderschap. Kun je echt moeiteloos switchen van stijl, of houden we onszelf een academisch sprookje voor?
Met voorbeelden uit de consultancy- en start-upwereld onderzoeken we wat er gebeurt als een frisse wind meer is dan een metafoor. Als het misschien een noodzaak wordt.
Wanneer is het tijd om ruimte te maken? Niet elk leiderschap slijt. Maar soms is het wel op.
Een podium dat in vlammen opgaat. En ineens gaat het niet meer over muziek, maar over mensen. Wat doe je als chaos dreigt, maar verbinding ontstaat?
Bij Tomorrowland gebeurde precies dat. Geen verdeel-en-heers, maar: samen de schouders eronder. Zelfs tussen concurrenten.
In deze aflevering onderzoeken we hoe crisis onverwachte samenwerking blootlegt. Wat maakt een gedeeld doel zó krachtig dat het ego’s overstijgt? Hoe kun je die kracht aanspreken zonder eerst iets te verliezen?
Geen modellen of theorieën. Wel: echte verhalen over leiderschap, menselijkheid en de magie van collectieve veerkracht.
Je kent het wel. Je komt binnen in een ruimte die je moet delen en het stinkt naar vieze afwas, overal koffievlekken en vooral een blijk van onverschilligheid. De office manager is vrij. Wie ruimt dan op?
In deze aflevering onderzoeken we de stille spelregels op de werkvloer. Waarom grijpt niemand in als iets overduidelijk fout gaat?
Is het gemakzucht? Onzichtbare hiërarchie? Of voelen we ons gewoon te goed?
We praten over een smerige ruimte, maar raken ondertussen aan iets veel groters:
de norm in een team, de onzichtbare afspraken, en wat er gebeurt als niemand zich verantwoordelijk voelt.
Soms begint frictie in je bedrijfscultuur niet met woorden, maar met een lege vaatwasser.
Waarom komt die collega wéér te laat met zijn deel van het project, terwijl jij je netjes aan de afspraak hield?
En waarom moeten leerlingen zich houden aan een deadline, terwijl hun docent er doodleuk weken overheen gaat?We zeggen dat regels voor iedereen gelden, maar ons gedrag vertelt iets anders.
Sommige mensen lijken de ongeschreven vrijheid te hebben om ze te buigen. Of te negeren.
In deze aflevering onderzoeken we de stille scheefgroei in verwachtingen en afspraken. Wat doet dat met motivatie, met samenwerking, met vertrouwen?
En: hoe herstel je de balans zonder harder te roepen, maar juist beter te spreken?
Soms zit er achter frustratie een patroon. En achter dat patroon… een uitnodiging tot verandering.
Wat gebeurt er als een leider die bekendstaat om bravoure en zelfverzekerdheid, ineens iets heel anders laat zien?
Tijdens de NAVO-persconferentie toont president Trump een onverwachte kant: empathisch, bijna kwetsbaar. Geen spektakel, geen borstklopperij, maar oprechte betrokkenheid.
Wat doet dat met ons beeld van leiderschap? Wanneer voelt kwetsbaarheid als kracht, en wanneer als manipulatie?
In deze aflevering verkennen we die dunne lijn. Monique deelt haar eigen ervaring met leiderschap en laat zien hoe spannend, maar ook waardevol, het is om je niet groter voor te doen dan je bent.
Kwetsbaarheid is niet zwak. Het is precies wat leiders menselijk maakt.
Maar durf jij het aan?
In deze aflevering duiken we in een subtiel maar venijnig verschil: verantwoordelijkheid nemen versus verantwoordelijkheid dragen.
Op papier voelt iedereen zich eigenaar. Maar in de praktijk? Dan sluipt eilandjesgedrag binnen. Teamleden doen hun eigen ding, schuiven grenzen op, en het gezamenlijke belang raakt uit beeld.
We delen een casus uit een managementteam waarin het collectief uit elkaar dreigt te vallen, juist omdat niemand écht het voortouw neemt.
Wat betekent het eigenlijk om verantwoordelijkheid te delen? En waarom levert dat, gek genoeg, vaak minder stress op in plaats van meer?
Soms begint verbinding niet met vergaderen of rapporteren, maar met iets veel fundamentelers: durven delen.
Zomer. Tijd voor ontspanning, out-of-office op vakantie en even helemaal niks. Volledig detachen, toch?
Maar wat als dat detachen je onbewust parten speelt?
In deze aflevering duiken we in de Detachment Paradox: waarom loslaten soms juist leidt tot een stap terug in plaats van vooruit.
We ontrafelen hoe onbewuste aannames van leidinggevenden je kansen beïnvloeden, waarom ‘balans’ vaak een mooier ideaal is dan praktijk, en hoe een scène uit Friends verrassend veel zegt over jouw promotiekansen.
Een frisse blik op werk en vakantie, zonder zonnebrand, maar mét mentale scherper.
Luister mee en ontdek waarom ‘ontspannen’ niet altijd zo onschuldig is als het lijkt.
In deze aflevering duiken we in het verhaal van Milli Vanilli, de popsterren die miljoenen harten veroverden… en daarna collectief teleurstelden. Ze zongen geen noot zelf.
Maar dit is meer dan een foute fakers-case uit de jaren ’90.We ontleden het Milli Vanilli-effect: hoe leiders, managers en organisaties soms vasthouden aan een zorgvuldig opgebouwd imago, terwijl de realiteit wringt. Wat doet het met je mensen, je geloofwaardigheid en uiteindelijk je impact als je speelt alsof?Want één ding weten we zeker: façades kunnen indrukwekkend zijn, maar uiteindelijk brokkelen ze altijd weer af.In deze aflevering: waarom authentiek zijn geen luxe is, maar noodzaak.
In deze 51e aflevering trekken we de Waterleidingduinen in, maar niet alleen voor de frisse lucht.
We onderzoeken een hardnekkige mythe in veranderland:
dat verandering groot, meeslepend en ingewikkeld moet zijn.
Waarom stellen we die eerste stap zo vaak uit? Wat maakt klein veranderen eigenlijk zo krachtig? En waarom houden bombastische plannen ons soms juist tegen?
Met voorbeelden uit coach- en grote verandertrajecten en workshops leggen we bloot hoe één kleine gedragsverandering de koers kan laten veranderen.
Dus: wil je echt iets in beweging zetten? Begin dan niet met een groots en meeslepend masterplan, maar met die eerste stap.