„Szkoda, żeby się zmarnował taki zawał“, mówi, gdy pytają go, dlaczego napisał „Rok, w którym nie umarłem“. Opowiada o tym, jak balansował na granicy życia i śmierci, jak przeżył zawał serca.

Mikołaj Grynberg, pisarz i fotograf.

Człowiek o żydowsko-polskiej duszy.

Walczył o powrót do zdrowia. „Odkryłem, jak bardzo chcę żyć, bo wcześniej nie aż tak bardzo chciałem“, mówi. Dlaczego? Padnie i to pytanie.Aż dotarło do niego, że chce zdążyć ze wszystkim, co jeszcze "zostało do zdążenia", aż odkrył, że jest Walczakiem. Tak, o tym granicznym doświadczeniu opowiada sinusoidalnie. Więc czasem można się uśmiać, a czasem wzruszyć do łez.Rozmawiamy o strachu przed śmiercią – „Parę razy pomyślałem, że umrę“ – i o odzyskiwaniu życia. O bliskości w smutku, którą lubi, i o tym, jak łzy szczęścia lecą ciurkiem ze szczęścia. O tym, jak pokochał mężczyznę, o „głasku swojego życia“, o tym, że stara się być dobrym uczniem własnych rodziców i własnych dzieci, o tym, że empatia, którą odczuwa w stosunku do nich, „jest nieporównywalna z niczym“... DO USŁYSZENIA!

🧡 DRODZY, MILI, podcastu można słuchać za darmo, ale nie powstaje za darmo. Jeśli słuchacie, lubicie, można mnie wesprzeć tutaj: https://patronite.pl/annamaruszeczko🧡🧡🧡

Baaardzo dziękuję studiu nagraniowemu TakTo! 🧡 . Szczególnie Piotrowi Świtakowskiemu za realizację i Małgorzacie Lesiak za organizacyjny support.

Muzyka: Leszek Kołodziejski

Śpiew: Wojciech Myrczek