Kunnen ouders die altijd voor je klaar stonden, altijd alles gaven, altijd er waren bij je sportwedstrijden, je toch trauma's hebben gegeven? Kun je boos zijn of zeggen dat ze steken hebben laten vallen, terwijl je eigenlijk super dankbaar voor ze bent, maar alsnog in het leven staat met onzekerheid, eenzaamheid, angsten of een laag zelfbeeld?