Wij mensen functioneren goed op gewoontegedrag. Het eerste wat we doen als we iemand aantreffen in misère, is proberen weer orde aan te brengen in de dingen. Niet om daardoor het onverwachte te minimaliseren, dat zou immers de vreugde wegdrukken uit het bestaan. Wel om zaken aandacht te geven die er écht toedoen. Dat komt je niet aanwaaien. Dat geldt ook voor de omgang met God en de betrokkenheid op het gemeentewerk.