In deze aflevering schuift Zakiya Tarmach aan. Een krachtige vrouw, geboren in Purmerend, met Marokkaanse roots, moeder, partner, trainer, moslima en nog veel meer, maar bovenal iemand die zich niet laat vastzetten in één beeld. Want daar gaat deze aflevering over: wat gebeurt er als je werkelijk luistert naar de mens achter de buitenkant?

We praten met Zakiya over veerkracht, over jezelf blijven in een wereld die vaak eerst oordeelt en daarna pas vraagt. Ze vertelt over hoe het is om voortdurend verwachtingen te ontkrachten. Hoe het voelt als mensen zeggen: “Je spreekt zo goed ABN” , en wat dat eigenlijk verraadt. Over opgroeien als Nederlandse in Nederland, maar tóch vaak aangesproken worden op ‘anders zijn’. En over de gesprekken die ze voert met haar kinderen, die dezelfde vragen nu opnieuw tegenkomen.

Zakiya vertelt openhartig over het dubbele gevoel van ergens bij willen horen en jezelf willen blijven. Over hoe ze zich in haar werk jarenlang als een kameleon aanpaste, en wat er veranderde toen ze haar eigenheid ging omarmen. We praten over herkenning, over thuiskomen in jezelf en over hoe je tegelijk mild én stevig kunt blijven. Ook bespreken we hoe media en beeldvorming invloed hebben op hoe mensen elkaar benaderen, en hoe belangrijk het is om echt in gesprek te gaan, nieuwsgierig te blijven, en niet alleen maar je eigen gelijk te willen bevestigen.

Deze aflevering is geen debat, geen les, geen pleidooi. Het is een gesprek. Over wat er gebeurt als je met open oren en een open hart luistert. Als je niet blijft hangen in aannames. Als je jezelf de vraag stelt: wat zegt mijn eerste indruk eigenlijk over mij?

Of je nu zelf ervaring hebt met ‘anders zijn’, of je nieuwsgierig bent naar wat je zelf misschien nog niet eerder hebt gehoord; dit gesprek raakt. Warm, echt en eerlijk. We nodigen je uit om mee te luisteren. Niet naar ‘de vrouw met de hoofddoek’, maar naar Zakiya. Zoals ze is.