A Rh ve Pürtelaş

Bir yol buldum sana. 
Kolayca büyü diye. 
Önce emekle
Ve sonra yürü diye.

Biz alışmışız seninle sevişmeye telaşla.
Tenimizle, bedenimizle, kanımızdaki Rh’la.

Bir mezarlık buldum sana.
Yaşamaktan korkma diye. 
Ölümün öldüğü yerde ölmekten kaçmak niye?

Okuduğun kitap ol, 
İçtiğin su.
Bir kabiliyet ol çocukken edinilen.
Bir damla yağmur ol her yere yağabilen.

Bir çift eldiven buldum sana,
El ele tutuşmaktan utanma diye. 
Nerede bir ışık hüzmesi görsen güneş olacaktın.
Nerede ay görsen sen iki kere parlayacaktın.
Sen başka kucaklarda uyuyup uyanmayacaktın.

Bir amaç buldum sana.
Sebebiyetken sebepsiz olma diye.
Soruyken cevapsız kalma,
Kendini hep haklı sanma diye.

Bir ilk bahar buldum sana.
İlk günlerinde gösterişsiz bir koza.
Ruhunda kelebekler uçuşacak biz yaklaşırken yaza.
Bir zamir buldum sana.
Adı da ”sen”.
Ne güzel ”biz” olurduk sen terkedip de gitmesen.

Bir son buldum sana.
Adı elveda.

Baştan sona tekrar oku bu şiiri.
Daha da yazmam sana…

Can Bonomo / Delirmek Belirmektir / 2013