Ανάμεσα στα πολύχρωμα σοκάκια του Μεξικού, πίσω από τους ήχους των μαριάτσι και τη μυρωδιά των τάκος και της τεκίλας, απλώνεται μια χώρα γεμάτη ζωή.
Ο τόπος των Αζτέκων και των Μάγια, των πυραμίδων που αγγίζουν τον ουρανό και των θεών που διψούσαν για αίμα. Μια γη που χορεύει σε ρυθμούς καρδιάς και θανάτου ταυτόχρονα. Εκεί όπου οι άνθρωποι γελούν δυνατά, τιμούν τους νεκρούς τους με λουλούδια και κρασί και στις γιορτές της Día de los Muertos ο θάνατος γίνεται φίλος.
Μα πίσω από τα φώτα, πίσω από τη μουσική και τα χρώματα, υπάρχει κάτι κρυμμένο.
Ένα Μεξικό βυθισμένο στη σιωπή και στο αίμα.
Εκεί όπου το χαμόγελο μπορεί να κρύβει έναν αιμοσταγή δολοφόνο. Όπου η πίστη, η φτώχεια και η απελπισία μπλέκονται,μέχρι να μην ξεχωρίζεις πια το καλό από το κακό.
Ένας εφτιάλτης πίσω από τα σύμβολα και τα τραγούδια που προσεύχεται στη Santa Muerte και ζει με τον θάνατο και την ανατριχίλα.
ΠΡΟΣΟΧΗ το επεισόδιο περιέχει ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΕΣ περιγραφές.
Ένα γκαράζ στην άκρη της πόλης. Μια πόρτα που κλείνει πίσω της ατελείωτες κραυγές. Ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους, ο χρόνος σταματά κι όλα παγώνουν. Στο σκοτάδι, ο φόβος παίρνει μορφή. Για χρόνια, κανείς δεν υποψιάστηκε τι κρυβόταν πίσω από εκεινη την γκαραζοπορτα. Κι όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε, η φρίκη είχε ήδη σκεπάσει τα πάντα. μαζί κι εκείνον που την δημιούργησε.
ΠΡΟΣΟΧΗ το επεισόδιο περιέχει πολύ σκληρές περιγραφές και αναφορές σε ευαίσθητα θέματα.
Ένα σπίτι στην Καλιφόρνια. Ήσυχο, συνηθισμένο, σαν όλα τα άλλα.
Κι όμως, πίσω από τους τοίχους του κρύβεται μία από τις πιο φρικτές ιστορίες.
Πατέρας. Προφήτης. Τύραννος.
Ένας άνθρωπος που έπεισε τα ίδια του τα παιδιά πως ο κόσμος έξω ήταν ο εχθρός.
Όταν οι πόρτες του σπιτιού άνοιξαν, η αστυνομία βρέθηκε μπροστά σε μια φρίκη που δεν χωρά στον νου.
Εννέα ζωές χαμένες. Μια οικογένεια διαλυμένη. Κι ένας άνθρωπος που πίστεψε ότι είχε το δικαίωμα να παίξει τον Θεό.
ΠΡΟΣΟΧΗ το επεισόδιο περιέχει σκληρές περιγραφές και αναφέρεται σε ευαίσθητα θέματα.
Μέσα στη νύχτα, ένα σπίτι παραδόθηκε στη φωτιά. Ο πραγματικός κίνδυνος όμως δεν ήταν έξω, υπήρχε ήδη μέσα. Καραδοκούσε πίσω από την πόρτα, ενώ στα χέρια του κρατούσε το όπλο της καταστροφής που είχε διαλέξει. Φωνές που δεν υπάρχουν, σκιές που δεν φαίνονται και ψυχές γεμάτες μυστικά μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα σε μια στιγμή. Όταν η ψυχική αστάθεια ζει χωρίς ελπίδα και λογική, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Μια απομονωμένη φάρμα κρύβει μυστικά που κανείς δεν θα φανταζόταν. Παιδικές φωνές σβήνουν στη σιωπή και πίσω από τα ήσυχα τοπία κρύβεται ένας τρόμος που κανείς δεν τολμά να κοιτάξει κατάματα. Στο σκοτάδι, οι ψυχές των θυμάτων ψιθυρίζουν και κάθε λεπτό φέρνει νέες αποκαλύψεις που κόβουν την ανάσα.
Εκεί στο κοτέτσι είναι θαμμένοι εφιάλτες που ζητούν ακόμα να απευλευθερωθούν απο τα δεσμά τους.
8:30 το πρωί. Οι πόρτες της τάξης κλείνουν πίσω σου, όλοι στα θρανία τους, η μέρα μοιάζει συνηθισμένη. Η τάξη γεμίζει από ψίθυρους, χαρτιά που τσαλακώνονται, το γραφείο του καθηγητή, η κιμωλία στον πίνακα. Και ξαφνικά, ο ήχος που δεν περιμένεις, η στιγμή που αλλάζει τα πάντα με μια βίαιη και απότομη κίνηση. Η καθημερινότητα που μόλις ζούσες καταρρέει μπροστά στα μάτια σου, αφήνοντας μόνο σιωπή, φόβο και μια αίσθηση ότι τίποτα δεν θα είναι ποτέ ίδιο ξανά.
Όλα μπλεγμένα μέσα σε έναν αιματηρό φαύλο κύκλο.
Στη φάρμα, η σιωπή ήταν βαριά. Ο καθένας υπάκουε τυφλά σε έναν άντρα που πίστευε ότι ήταν ο κυρίαρχος όλων. Κινήσεις, ψίθυροι, κραυγές αγωνίας που έβγαιναν από τους τοίχους, θύμιζαν ότι ο τρόμος ήταν πάντα παρών. Η υπακοή είχε γίνει δεύτερη φύση τους, οσο η φρίκη έτρωγε σιγά-σιγά τις ζωές τους.
ΠΡΟΣΟΧΗ το επεισόδιο περιέχει σκληρή γλώσσα & περιγραφές
Οι ήχοι της πόλης σιγοβράζουν στα ακουστικά σου, οι δρόμοι και οι ιστορίες τους μπλέκονται με ρυθμούς που δεν σταματούν ποτέ. Κάποτε, κάποιος μίλησε για το σκοτάδι και την αδικία, για τη φτώχεια, για την οργή και την ελπίδα, και η φωνή του αντηχεί ακόμα, γεμίζοντας τα κενά που άφησε πίσω του. Δεν έκανε απλώς μουσική. Τα λόγια του ήταν καθρέφτης της εποχής, ένας τρόπος να νιώσεις όσα δύσκολα λέγονται. Και όταν οι στίχοι του σιώπησαν από τις σφαίρες, έμεινε το κενό, αλλά και η αίσθηση ότι κανένα κενό δεν μπορεί να σβήσει για παντα τη φωνή που ελεγε μονο την αληθεια.
Στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται, είχε αφήσει πίσω του δεκάδες θύματα, όλα μέρος ενός αόρατου τρόμου. Πίστευε ότι ήταν άτρωτος στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Κι όμως, μια πινακίδα αυτοκινήτου τον πρόδωσε. Εκείνη τη στιγμή, η μοίρα του γράφτηκε πάνω σε ενα κομματι μέταλλο και ο κόσμος που είχε χτίσει γύρω από τον φόβο που έσπειρε, διαλύθηκε.
Όχι που θα γλυτώνατε.
Μικρό αλλά θανατηφόρο.... για μένα σίγουρα.
Μερικές φορές το κακό ζει δίπλα μας, κρυμμένο πίσω από το πιο οικείο πρόσωπο. Κάποιοι άνθρωποι περπατούν ανάμεσά μας χωρίς να τους καταλαβαίνουμε, αφήνοντας πίσω τους σιωπή, τρόμο και αίμα. Στην Ουκρανία, ένας τέτοιος άνθρωπος γονάτισε ολόκληρη χώρα από τον φόβο, αφήνοντας καμένα σπίτια, άδεια κρεβάτια και ψυχές που δεν μπόρεσαν ποτέ να ησυχάσουν.
Σίδνεϊ, αρχές του ’70. Ένας νεαρός βυθισμένος στην απώλεια ακούει φωνές από τον τάφο του παιδιού του. Οι φωνές ζητούν αίμα. Τυχαίοι άνθρωποι γίνονται θύματα μιας εμμονής που δεν γνωρίζει λογική. Τρεις νεκροί, μια πόλη παγωμένη από τον τρόμο, και ένας φόβος που μοιάζει να μην έχει τέλος. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί μόνο όταν η σιωπή σπάσει και οι σκιές φανερώσουν το πρόσωπο του δολοφόνου που η μοναδική του παρέα είναι η παράνοια και μια αποστολή.
*Για σήμερα μιας και όλοι είστε διακοπές, κάτι μικρό... αλλά συνάμα ανατριχιαστικό.
Μια παγωμένη νύχτα. Μια κλειδωμένη μπαλκονόπορτα. Έξω, μια μορφή παλεύει για λίγη ζεστασιά ενώ μέσα, η κάμερα γράφει και το αδηφάγο κοινό παρακολουθεί.
Όσο τα λεπτά περνούν, η φωνή της χάνεται στο ασυγχώρητο κρύο. Και η σιωπή παίρνει τη θέση της.
Στο τέλος, οι θεατές πλήρωσαν για να δουν ακριβώς αυτό.
Και εκείνη, πλήρωσε με την ζωή της.
Μερικές βαλίτσες δεν είναι φτιαγμένες για ταξίδια. Δεν περνάνε έλεγχο ασφαλείας, δεν τις περιμένει κανείς στη μεταφορική ή σε κάποιον ιμάντα αεροδρομίου. Κουβαλούν πράγματα που κανονικά δεν χωράνε σε αποσκευές ...
εμμονές, φόβους, σώματα.
Κάποιοι τις έσερναν με νευρικότητα. Άλλοι τις άφησαν πίσω.
Όλοι τους πίστευαν πως δεν θα ανοίξουν ποτέ.
Ένα σπίτι βυθισμένο στη σιωπή. Τέσσερα σώματα, καμία φωνή. Και μια σκιά που μπήκε και βγήκε μέσα στη νύχτα, αφήνοντας πίσω της ένα έγκλημα που δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Yπερβολές, αβεβαιότητες, γεγονότα, σιωπές και ερωτήματα που ακόμη αιωρούνται γίνονται ένα συνοθύλευμα σε μια υπόθεση που ίσως δεν τελειώσει ποτέ. Ένα χρονικό βίας σε μια Αμερική που κοιτάζει τον εαυτό της μέσα από το πιο σκοτεινό της είδωλο.
Στο φρέσκο χώμα βαθιά ίχνη μαρτυρούν την παρουσία του. Εκεί, να περιμένει, να παρακολουθεί, να επιμένει. Και όταν η στιγμή έρθει να επιτεθεί. Να εξαλείψει κάθε ζωή.
Χρόνια ολόκληρα χωρίς κανείς να συνδυάσει τις κουκίδες. Τόσα ονόματα, τόσες ευκαιρίες.
Για δεκαετίες ο τρόμος έκλεινε στα σαγόνια του ολόκληρες γειτονιές. Και το δάγκωμά του ήταν δολοφονικό.
Μέσα στη σκιά ενός σκοτεινού δρόμου, δύο ψυχές η Lady Sundown και ο Nightrider κινούνται μαζί, σαν ένα διαβολικο δίδυμο, μια σύγχρονη εκδοχή των Bonnie και Clyde. Μα εδώ δεν υπάρχει ρομαντισμός ή ηρωισμός· μόνο μια αρρωστημένη σύνδεση που σπέρνει τον τρόμο και την καταστροφή στο πέρασμά τους.μια βουτιά στα πιο σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής, όπου η αγάπη και ο τρόμος μπλέκονται με τρόπο που μόνο οι πιο επικίνδυνοι και οι πιο αρρωστημενοι μπορούν να καταλάβουν.
Βυθισμένος σε μια σιωπηλή παράνοια, διέσχισε τη γραμμή ανάμεσα στον άνθρωπο και το κτήνος χωρίς ποτέ να κοιτάξει πίσω. Τα εγκλήματά του δεν ήταν απλώς βίαια — ήταν μια διαστροφή της ίδιας της έννοιας της ζωής. Στα χέρια του, η αθωότητα γινόταν στόχος, το σώμα εργαλείο εξουσίας, και ο θάνατος μια τελετουργία χωρίς λύτρωση. Δεν σκότωνε για να καλύψει ίχνη· σκότωνε για να νιώσει. Και μέσα σε αυτό το σκοτάδι, δεν υπήρχε ούτε ίχνος τύψης. Μονάχα η παγωμένη αδιαφορία ενός μυαλού που είχε μάθει να ζει χωρίς ψυχή.
Μια πόρτα κλειδωμένη από μέσα, πίσω από την οποία κρύβεται ένα μυστήριο που κανείς δεν κατάφερε να λύσει. Ίχνη αίματος σε μέρη που μοιάζουν να μην έχουν καμία λογική εξήγηση. Ένα τηλέφωνο που χτυπάει και κλείνει ξαφνικά, σαν να κρύβει μυστικά που φοβάται να αποκαλύψει. Ύποπτοι σε μια υπόθεση γεμάτη σκοτεινά σημεία και αντιφάσεις. Υπηρέτες, γείτονες, φίλοι — όλοι έχουν κάτι να κρύψουν ή να φοβούνται. Κανείς δεν γνωρίζει τι συνέβη εκείνη τη νύχτα, και η αλήθεια μοιάζει να ξεγλιστρά μέσα από τα κενά, τις κλειδωμένες πόρτες και τις σκιές που καλύπτουν τα πάντα.
Σελίδες ημερολογίων...κιτρινισμένες από τον χρόνο, γεμάτες ακατανότητες φαντασιώσεις, μουτζούρες, λίστες με ονόματα... λεκιασμένες με σταγόνες ιδρώτα και αίματος.
Κλείνουν μέσα τους ένα μυαλό τόσο διεστραμμένο που η κόλαση δεν θα άνοιγε τις πύλες της για αυτόν.
Επιθυμίες φονικές, μεγαλεπήβολα όνειρα για θάνατο και δύναμη.
Σελίδες από το Βιβλίο του Θανάτου.