Στο παρόν επεισόδιο παρουσιάζεται η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD) μέσα από το ψυχαναλυτικό πρίσμα. Παρουσιάζονται τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 και τα δεδομένα επιπολασμού, ενώ αναδεικνύεται πώς οι ιδεοληψίες και οι καταναγκασμοί υπερβαίνουν την εικόνα μιας «ιδιορρυθμίας» και συνιστούν μια βαθιά ψυχική διεργασία. Εξερευνάται η ψυχοδυναμική κατανόηση της ιδεοψυχαναγκαστικής νεύρωσης και οι μηχανισμοί άμυνας που τη χαρακτηρίζουν. Μέσα από τρία κλινικά παραδείγματα, διερευνάται πώς η ΙΔΨ εκφράζει την εσωτερική πάλη του ανθρώπου με τον έλεγχο, την ενοχή και το αβέβαιο.
Το παρόν επεισόδιο πραγματεύεται τις όψεις και τα πρόσωπα του ναρκισσισμού, εξετάζοντας το φάσμα του ιδιαίτερα πολύπλοκου αυτού ψυχικού φαινομένου από τον υγιή έως τον κακοήθη ναρκισσισμό. Στο επεισόδιο αναλύονται οι τέσσερις βασικοί τύποι – ο Ανήθικος, ο Αντισταθμιστικός, ο Ερωτομανής και ο Ελιτιστής Ναρκισσιστής, με στόχο να κατανοηθεί ο τρόπος που συγκροτούνται, οι μηχανισμοί άμυνας που επιστρατεύουν και οι συνέπειες που έχουν στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.Η ανάλυση επιχειρεί να φωτίσει τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των εκφάνσεων του ναρκισσισμού, επισημαίνοντας τόσο τις λειτουργικές όσο και τις παθολογικές διαστάσεις του, καθώς και την ιδιαίτερη περίπτωση του κακοήθους ναρκισσισμού, όπου η αλαζονεία συνδυάζεται με σαδιστικά και αντικοινωνικά στοιχεία.
Mε το παρόν επεισόδιο επιχειρώ να μοιραστώ ορισμένες σκέψεις αναφορικά με την προβληματική χρήηση του Chat GPT και τις ψυχολογικές προεκτάσεις αυτής. Για πολλούς ανθρώπους η τεχνητή νοημοσύνη δεν αποτελεί απλώς ένα εργαλείο παραγωγικότητας ή πληροφορίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μετατρέπεται σε ένα είδος «από μηχανής μητέρας»:μια φωνή ακατάπαυστης διαθεσιμότητας, που δεν κουράζεται, δεν αποσύρεται και δεν απογοητεύει ποτέ. Σε αυτό το επεισόδιο, διερευνώ την ψυχική φαντασίωση της απόλυτης διαθεσιμότητας και την ενίοτε ασυνείδητη εξιδανίκευση του ως αντικειμένου φροντίδας.Τι αναζητούμε πραγματικά όταν απευθυνόμαστε στο ChatGPT και σε άλλα παρόμοια συστήματα;Πρόκειται για ένα τεχνικό βοήθημα ή για έναν καθρέφτη μιας βαθύτερης εσωτερικής εξάρτησης;Μια τέτοια σχέση, μακροπρόθεσμα, ενισχύει τα βρεφικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού και αναστέλλει την ανάπτυξη της ικανότητας για σκέψη – δηλαδή την ικανότητα να αντέχουμε την έλλειψη, την καθυστέρηση, και την αναμονή για νόημα.
Στο παρόν επεισόδιο αναλύεται η συνεξαρτηση, το προφίλ του συνεξαρτητικού ατόμου και η δυναμική με την οποία αντιλαμβάνεται τις ανθρώπινες σχέσεις. Θα επιχειρήσω να παρουσιάσω πώς η ύπαρξη του συνεξαρτητικού ανθρώπου οργανώνεται γύρω από τις ανάγκες και τα συναισθήματα του άλλου, με αποτέλεσμα την απώλεια της ατομικότητας και της αυτονομίας. Η συνεξάρτηση παρουσιάζεται όχι απλώς ως ένα μοτίβο συμπεριφοράς, αλλά ως μια βαθύτερη ψυχολογική κατάσταση που συνδέεται με την αιτιολογία της, κυρίως το να μεγαλώνει κανείς με σημαντικούς άλλους οι οποίοι αντιμετώπισαν τον άνθρωπο ως προέκταση του εαυτού τους και φορέα ικανοποίησης των δικών τους επιθυμιών.
Η Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας (Borderline Personality Disorder - BPD) αποτελεί μία από τις πιο σύνθετες και πολύπλοκες διαταραχές προσωπικότητας. Σε παρόν επεισόδιο, επιχειρώ να περιγράψω με όσο το δυνατότερο κατανοητό τρόπο τα δυναμικά της Οριακής Διαταραχής Προσωπικότητας. Πιο συγκεκριμένα, θα μιλήσω για το πώς οργανώνεται ο ψυχισμός ενός ατόμου με ΟΔΠ, περιγράφοντας το πώς βιώνει τον εαυτό του, τους άλλους, καθώς και την και τον κόσμο στον οποίο ζει μέσα από ένα πρίσμα αστάθειας, έντονων συναισθημάτων και φόβου. Στο επεισόδιο περιγράφονται οι τρόποι με τους οποίους το άτομο σχετίζεται με τους άλλους (όπως και με τον θεραπευτή), οι οποίοι περιλαμβάνουν έντονη αμφιθυμία και φόβο εγκατάλειψης. Αναλύονται τα κυρίαρχα άγχη που βιώνει ένα άνθρωπος με ΟΔΠ καθώς και οι ρίζες του άγχους αυτού.Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με συζήτηση γύρω από την αιτιολογία της ΟΔΠ, στον παρανομαστή της οποίας βρίσκεται η εγκατάλειψη, η παραμέληση και το τραύμα.
00:28 Τραύματα από τη μητέρα
02:46 Πώς ξεφεύγουμε από τη συνεξάρτηση
05:12 Ο ρόλος των ορίων στο παιδί
09:07 Αρχές που διέπουν τη ζωή
10:36 Κατάλληλη ηλικία για ψυχανάλυση
12:04 Πώς βοηθάμε κάποιον με κατάθλιψη
13:41 Βιβλία ψυχολογίας & φιλοσοφίας
15:02 Η αύξηση του ναρκισσισμού
16:53 Κατάθλιψη και σώμα
18:24 Τι είναι στοματική επιθετικότητα
19:54 PTSD από ναρκισσιστική σχέση
21:47 Μαζοχιστική έξαψη και παθολογία
24:55 Αντιμετώπιση μεγάλων αδικιών
27:09 Πορεία για να γίνεις ψυχαναλυτής
30:05 Εμμονή με ιερόδουλες
32:20 Δυσκολία με εποικοδομητική κριτική
34:52 Μητρικές & πατρικές λειτουργίες
36:43 Βρεφονηπιακοί σταθμοί από 3 μηνών
38:55 Ρόλος της διαδυκτικής σχέσης
42:37 Ψυχοδυναμική και υπαρξιακή προσέγγιση
45:23 Όταν ο θεραπευόμενος δεν μιλά
48:23 Θεραπεία με διαφορετικούς θεραπευτές
50:03 Αστοχίες της ψυχανάλυσης
54:24 Αυθεντία ή σιωπή στον θεραπευτή;
57:10 Ισορροπία ενδοσκόπησης και αυθορμητισμού
1:00:55 Διάρκεια ψυχαναλυτικής θεραπείας
1:03:45 Είναι η καλύτερη μορφή θεραπείας;
1:05:45 Ποια θεραπεία ταιριάζει σε τι;
1:07:12 Υπερβολικός χρόνος με το μωρό
1:08:57 Πόνοι ως κρίσεις πανικού;
1:10:57 Η αξία του "δεν ξέρω"
1:12:48 Σύγχρονα βιβλία ψυχολογίας & φιλοσοφίας
1:13:27 Υπερανάλυση και απραξία
1:15:12 Ένας γονιός και οι δύο ρόλοι
1:16:31 Στωική φιλοσοφία και ατομικισμός
1:20:52 Φιλοσοφικές ρίζες της ψυχοθεραπείας
1:23:04 Πώς διαχειριζόμαστε την κοινωνική αδικία
1:26:05 Το "πολύ ενδιαφέρον" στην αρχή
1:28:19 Αντιμετώπιση του φόβου της φθοράς
1:31:22 Ψυχολογία και μυθολογία
Αγαπητές φίλες και
Την επόμενη εβδομάδα θα δημοσιεύσω ένα επεισόδιο Q & A. Παρακαλώ μη διστάσετε να γράψετε τις ερωτήσεις σας στην ενότητα των σχολίων κάτω από το βίντεο . Οι ερωτήσεις μπορεί να αφορούν θεματικές της ψυχολογίας, της ψυχαναλυτικής σκέψης, της φιλοσοφίας, της καθημερινής εμπειρίας ή/και ζητήματα που αναδύονται από τα προηγούμενα επεισόδια του podcast.Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις.
Με εκτίμηση,
Θοδωρής Παπαγαθονίκου
Το παρόν επεισόδιο εστιάζει στις παθολογικές μορφές μητρικής λειτουργίας και στην επίδρασή τους στην ψυχική ανάπτυξη του ανθρώπου. Μέσα από τη μελέτη τριών κεντρικών τύπων — της νεκρής, της νεκροζώντανης και της ναρκισσιστικής μητέρας — επιχειρείται μια ψυχαναλυτική προσέγγιση της δυσλειτουργικής μητρότητας ως τραυματικής εμπειρίας. Πώς επηρεάζει η μητρική απουσία ή υπερεμπλοκή τη συγκρότηση του εαυτού; Ποιες είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες στη συναισθηματική ωρίμανση, στις σχέσεις και στη δυνατότητα του ατόμου να αγαπήσει και να αγαπηθεί;Με αναφορές στη σύγχρονη ψυχοδυναμική θεωρία το επεισόδιο φωτίζει τον τρόπο με τον οποίο η μητέρα, ακόμη και από την απουσία της, μπορεί να σημαδέψει βαθιά την αναπτυξιακή πορεία του ανθρώπου.
Το παρόν με επεισόδιο αφορά ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο, πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό φαινόμενο, το οποίο ονομάζουμε νεανική παραβατικότητα. Καλεσμένη μου είναι η Δρ. Αγγελική Καρδαρά* με την οποία θα αναλύσουμε το πολύ σημαντικό αυτό φαινόμενο. Το επεισόδιο χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα συζητάμε το τι ορίζεται ως νεανική παραβατικότητα. Στο δεύτερο μέρος αναδεικνύονται οι σημαντικότερες αιτίες του φαινομένου και ιδιαίτερα ο ρόλος του σχολείου και της οικογένειας. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος παρουσιάζονται ορισμένες σκέψεις γύρω από το πως και αν η νεανική παραβατικότητα μπορεί να προληφθεί.
*Αγγελική Καρδαρά είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα διδακτορικής διατριβής «Φυλακή και Γλώσσα: η γλωσσική επικοινωνία των κρατουμένων ως κρίσιμο και αναπόσπαστο στοιχείο της δομής των φυλακών» και φιλόλογος, με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία. Από το Τμήμα της Ελληνικής Φιλολογίας αποφοίτησε με «άριστα» και έλαβε τιμητική διάκριση που είχε απονεμηθεί στους αριστεύσαντες πτυχιούχους του έτους της. Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης. Είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο πλαίσιο των επιμορφωτικών εξ αποστάσεως προγραμμάτων του ΕΚΠΑ πραγματοποιεί παράλληλα διαδικτυακές διαλέξεις (livestreaming εκπαιδεύσεις). Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών και ισπανικών), με τις οποίες επίσης ασχολείται επαγγελματικά.Έχει οργανώσει πολλά σεμιναριακά μαθήματα και δίνει διαλέξεις στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα και ΜΜΕ» και ειδικότερα σε θέματα, όπως: γυναικεία εγκληματικότητα και γυναικεία θυματοποίηση, εγκλήματα με δράστες και θύματα ανήλικα άτομα, σχολικός εκφοβισμός, φυλακή και ιδιαίτερος γλωσσικός κώδικας επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού, απεικονίσεις στα ΜΜΕ υποθέσεων μεγάλου εγκληματολογικού ενδιαφέροντος. Ασχολείται επίσης με την επιστημονική έρευνα και έχει αναλάβει έρευνες εγκληματολογικού και δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος. Είναι Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.) και Επιστημονική Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος, που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ.Παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:Προσωπικό Ιστολόγιο στο οποίο μπορείτε να βρείτε όλη την συγγραφική δραστηριότητα της Δρ Αγγελική Καρδαρά: https://aggelikikardara.wordpress.com/LinkedIn:Aggeliki Kardara |
Το τραγικό γεγονός της σταύρωσης και του μαρτυρικού θανάτου του Ιησού Χριστού αποτελεί, κατά την άποψη μου, το κορυφαίο αρχέτυπο τραγωδίας στον Δυτικό πολιτισμό. Mε το παρόν επεισόδιο θα επιχειρήσω να παραθέσω ορισμένες σκέψεις σχετικά με την συμβολική σημασία της μεγάλης εβδομάδος. Θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τα γεγονότα κάθε μέρας μέσα από την ψυχολογική και ψυχαναλυτική σκοπιά και να εξετάσω το νόημα τους, το οποίο πιστεύω ότι εκτείνεται πέρα από την θεολογική τους διάσταση.
Με το παρόν επεισόδιο επιθυμώ να εκφράσω ορισμένες σκέψεις αναφορικά με την σειρά του Netflix, «Adolescence». Ήδη από τις πρώτες ημέρες μετά την εμφάνισή της στην πλατφόρμα, η τηλεθέαση της σειράς εκτοξεύτηκε στα ύψη καθιστώντας την ενδεχομένως μία από τις πιο δημοφιλείς και πολυσυζητημένες σειρές. Η συζήτηση γύρω από το Adolescence, ωστόσο, δεν περιορίστηκε γύρω από το σενάριο και την σκηνοθεσία, αλλά επεκτάθηκε στην εφηβική παραβατικότητα, την αιτιοπαθογένεια αυτής, καθώς τον ρόλο των γονέων και των διαφόρων θεσμών στην πρόληψη της. Λόγω της εκτεταμένης συζήτησης που λάβανε τα ζητήματα αυτά, τόσο με αφορμή, όσο και με παρανομαστή την εν λόγω σειρά, ο σκοπός του παρόντος επεισοδίου είναι να αναδείξει ορισμένες από τις υπεραπλουστεύσεις και γενικεύσεις που διατυπώθηκαν τις τελευταίες ημέρες και οι οποίες, κατά την άποψη μου, είναι επικίνδυνες, μα περισσότερο από όλα είναι αντιεπιστημονικές.
Με το παρόν επεισόδιο θα επιχειρήσω να πω μερικά πράγματα για ένα πολυσύνθετο φαινόμενο το οποίο εμφανίζεται συχνά στην ψυχοθεραπευτική εργασία, το οποίο ονομάζεται ερωτική μεταβίβαση. Η ερωτική μεταβίβαση είναι από τα λίγα ζητήματα που προβηματίζουν ενδεχομένως στον ίδιο βαθμό τόσο τους θεραπευτές, όσο και τους θεραπευόμενους. Ο στόχος του επεισοδίου είναι να πω μερικά πράγματα για τι είναι η ερωτική μεταβίβαση, ποια είναι η καταγωγή του φαινομένου αυτού, καθώς και να μοιραστώ ορισμένες σκέψεις για το τι είναι βοηθητικό να συμβαίνει όταν η ερωτική μεταβίβαση εμφανίζεται στην θεραπεία. Στην προσπάθεια μου να σκιαγραφήσω όσο το δυνατόν γλαφυρότερα τα δυναμικά της ερωτικής μεταβίβασης, θα αναφερθώ o σε μία σκηνή του Πλατωνικού Συμποσίου: στην σκηνή όπου ο Αλκιβιάδης προσπαθεί να σαγηνεύσει τον Σωκράτη. Η σκηνή αυτή, κατά την άποψη μου, σκιαγραφεί με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο τα δυναμικά της ερωτικής μεταβίβασης και ταυτόχρονα δίνει και πολύ σημαντικές πληροφορίες για το πως η μεταβίβαση αυτή χρειάζεται να εμπεριεχθεί από τον θεραπευτή.
Το παρόν επεισόδιο αφορά τις συνέπειες που έχει η απουσία του πατέρα στην ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τις επιπτώσεις στην ζωή του αργότερα ως ενήλικα. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις συνέπειες αυτές μέσα από ένα χωριό της πρώτης ραψωδίας της Οδύσσειας του Ομήρου, παρομοιάζοντας την αναζήτησή του Οδυσσέα από τον γιο του Τηλέμαχο με την αναζήτησή του συμβολικού πατέρα και το άνοιγμα στην ενός ανθρώπου στην ζωή. Αποτελεί πεποίθηση μου ότι είναι η μητέρα που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο, αλλά ο πατέρας αυτός που εισάγει το παιδί μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Ο άνθρωπος που έχει εσωτερικεύσει έναν "αρκετά καλό" πατέρα, νιώθει αυτό εκτίμηση, κουράγιο και θάρρος να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής. Αντιθέτως, όταν ο πατέρας είναι απών, ο ψυχισμός του ανθρώπου αδειάζει από το ψυχικό σθένος και κουράγιο και ο άνθρωπος βιώνει την τύχη του Τηλέμαχου: παγιδευμένος στο παλάτι της ζωής και ανίσχυρος να το υπερασπιστεί από τους διάφορους "μνηστήρες - εισβολείς" που το λυμαίνονται.
Στο παρόν επεισόδιο επιχειρώ να σκιαγραφίσω το ψυχολογικό προφίλ μίας ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Μέσα από την παρουσίαση και ανάλυση της ιστορικής και σοβαρά ναρκισσιστικής προσωπικότητας του Αλκιβιάδη, θα προσπαθήσω να περιγράψω τα δομικά χαρακτηριστικά της ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας. Η ναρκισσιστική οργάνωση προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενσυναίσθησης και ενοχής, καθώς και απουσία της ικανότητα για αμοιβαία σύνδεση με τους άλλους. Ο ναρκισσιστής χαρακτηρίζεται από φθόνο, στοματική επιθετικότητα και ορισμένες φορές από απουσία ελέγχου παρορμήσεων. Η ανάγκη του ναρκισσιστικά οργανωμένου ανθρώπου να προσπαθεί να υποκαταστήσει την απουσία εσωτερικής αξίας με εξωτερικά επιτεύγματα μετατρέπει την ζωή του σε τραγωδία.
Με το παρόν ολιγόλεπτο βίντεο επιθυμώ να εκφράσω την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους ανθρώπους που στήριξαν το podcast την τελευταία τριετία και να πω μερικά πράγματα για την κατεύθυνση του στο μέλλον.
To παρόν επεισόδιο αφορά τους ανθρώπους που νιώθουν παγιδευμένοι σε μία ανυπόφορη πραγματικότητα, μια πραγματικότητα από την οποία επιθυμούν να απεγκλωβιστούν αλλά δεν τα καταφέρνουν. Το επεισόδιο είναι επηρεασμένο από την έλευση της νέας χρονιάς, η οποία φέρνει κάθε άνθρωπο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό αντιμέτωπο με αυτό που είναι αυτή την στιγμή και αυτό που θα ήθελε να είναι στο μέλλον. Κατά αυτόν τον τρόπο, η άφιξη του νέου χρόνου φουντώνει μία γνώριμη και συνάμα μυστηριώδη σύγκρουση που φωλιάζει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου: την σύγκρουση μεταξύ του «είναι» και του «γίγνεσθαι». Χρησιμοποιώντας ως αφετηρία τον μύθο του Προμηθέα, επιχειρώ να πω μερικά πράγματα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος που νιώθει δεσμώτης της ίδιας του της ύπαρξης, αλλά και να αναδείξω ατοπήματα τα οποία κάνει και τα οποία ενδεχομένως εντείνουν το μαρτύριο του κάνοντας την ζωή του αχρείαστα πιο επώδυνη. Το επεισόδιο κλείνει με μερικές σκέψεις για το πως ένας άνθρωπος μπορεί να βγει από το μαρτυρικό «είναι» της ζωής του και να ανοιχτεί σε ένα πιο δημιουργικό «γίγνεσθαι».
Q & A
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Παρακαλώ βρείτε το επεισόδιο Q & A.
Με εκτίμηση,
Θοδωρής Παπαγαθονίκου
1. 1. 1:05 - 4:26 : Μπορεί κανείς να γίνει υγιής ψυχικά με την ψυχοθεραπεία;
2. 2. 4:27- 6:22 Μπορεί η ψυχοθεραπεία ενός ατόμου να κάνει κάποιον να φέρεται ή και να του βγάλει ναρκισσιστικό χαρακτήρα;
3. 3. 6:22 - 09:40: Ποια η γνώμη σας για τον νευρογλωσσικό προγραμματισμό;
4. 4. 09:40- 12:33: Γιατί οι άνθρωποι κάνουν ghosting;
5. 5. 12:33-14:30: Πώς επιλέγει ένας θεραπευτής να εργαστεί με έναν θεραπευόμενο; Τι κοιτάζει εκεί ο θεραπευτής δεδομένου ότι δεν ταιριάζουν όλοι με όλους;
6. 6. 14:30-16:58: Μπορεί να γίνει κανείς ψυχωτικός ξαφνικά;
7. 7. 16:58-19:00: Θα ήθελα να ακούσω την άποψή σας για το θέμα της ύπνωσης.
8. 8. 19:00- 22:45: Πώς μπορούμε οι άνθρωποι να απαλύνουμε τις ενοχές ότι δεν είμαστε/ήμασταν αρκετά βοηθητικοί ή ότι δεν πράξαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε, ώστε να προχωράμε στη ζωή λίγο πιο αβίαστα;
9. 9. 22:45-26:34: Πόσο φυσιολογικό και ανθρώπινο είναι να θρηνείς κάθε μέρα την ίδια τη ζωή γνωρίζοντας ότι το ρολόι μετράει αντίστροφα ; Να απολαμβάνεις κάθε τι τριγύρω σου με θλίψη όμως και όχι με χαρά.
10. 10. 26:34-30:00: Θα ήθελα να ρωτήσω είναι αν μπορεί να υπάρξει κάποια συνθήκη όπου οι μηχανισμοί άμυνας δεν υπάρχουν, άρονται. Και αν ναι, θα μπορούσατε να δώσετε ένα παράδειγμα κάποιας συνθήκης; Και επιπλέον, θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στην ψυχοθεραπεία;
11. 11. 30:00 -32:00: Σε περίπτωση που μείνει αθεράπευτη η ΙΔΨ κλιμακώνεται ;
12. 12. 32:00-34:27: Είμαι σε διαδικασία εύρεσης φορέα για να εκπαιδευτώ σε προσέγγιση , ποιες είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο φορέας ώστε να είναι αξιόλογος;
13. 13. 34:30- 37:08: Κάνετε συχνά αναφορές στην θρησκεία και χρησιμοποιείται θρησκευτικές παραβολές. Θα ήθελα να ρωτήσω αν είστε θρησκευόμενος και αν ένας ψυχοθεραπευτής μπορεί να είναι ταυτόχρονα θρησκευόμενος;
14. 14. 37:11-39:19: Σε ποιο βαθμό γεγονότα στην ενήλικη ζωή μας διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας είτε θετικά είτε αρνητικά;
15. 15. 39.20-41.54: Γιατί ένας άνθρωπος επιμένει να προσπαθεί να με προσεγγίσει αφού διέκοψα για 3η φορά τη σχέση-κι εύχομαι τελευταία!Γιατί συνεχίζει;Τι αναζητά ;
16. 16. 41.55- 45:07: Μπορείτε να δώσετε κάποιο παράδειγμα ενός ανθρώπου με σκοπό στην ζωή του;
17. 17. 45:08- 47:50: Πώς θα μπορούσε ένας νάρκισσος να καταλάβει για τον ίδιο του τον εαυτό ότι είναι νάρκισσος;
18. 18. 47:50-50:16: Ήθελα να ρωτήσω πότε ο ψυχοθεραπευτής αποφεύγει να δώσει ανατροφοδοτιση για την πορεία της θεραπευτικής διαδικασίας όταν του το ζητάει ο θεραπευομενος ; Επίσης τι μπορεί να σημαίνει η πρόταση του ψ για 2 συνεδρίες εβδομαδιαίες (αντι για 1 που είθισται ) στην αρχική συνάντηση γνωριμίας; Τι είναι αυτό που βλέπει σε έναν υποψήφιο θεραπευομενο;
19. 19. 50:16- 52:38: Οι οικονομικές απολαβές ενος ψυχολόγου σε τι αριθμούς κυμαίνονται στην Ελλάδα.μ;
20. 20. 52:40 - 56:10: Θα ήθελα να σας ρωτήσω τι υπάρχει πίσω από τη ζήλια και την αντιμετώπιση άλλων γυναικών ως απειλή, ακόμα κι αν ο σύντροφος δεν δίνει κάποιες τέτοιες αφορμές.
21. 21. 56:11-56:49: Πόση ώραπρέπει , τουλάχιστον να διαρκεί μία συνεδρία ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας ;
22. 22. 56:50-58.20: Σε ποιο βαθμό γεγονότα στην ενήλικη ζωή μας διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας είτε θετικά είτε αρνητικά;
23. 23. 58:21- 1:00:17: Τι εννοείτε λέγοντας πως "ανοίγουν ψυχώσεις αν κάποιος ωθηθεί βίαια στην επεξεργασία του τραύματος";
24. 24. 1:00:17 - 1:04:05: 26. Πώς ένας ενήλικας μπορεί να εδραιώσει μια βαθιά και ουσιαστική αυτοπεποίθηση;
25. 25. 1:04:05 - 1:06:38: 27. Ποια η φύση της ζήλιας; Ποιος είναι ένας ωφέλιμος τρόπος να επεξεργαστούμε αυτό το συναίσθημα;
26. 26. 1:06:38-1:09:19: Πώς αντιμετωπίζουμε μεγάλες απώλειες, χωρίς να μας παραλύει η ματαίωση;
27. 27. 1:09:20-1:11:55: Πότε είναι «καλό» να επιστρέφει η μαμα στην εργασία μετα τη γέννα
28. 28. 1:11:56- 1:16:23: Όταν φροντίζουν το παιδί πολλοί, ποιος θεωρείτε βασικός φροντιστής;
29. 29. 1:16:23 - 1:23:12: (Παρακαλώ ανατρέξετε στο βίντεο λόγω του μεγέθους της ερώτησης)
Αγαπητές φίλες και φιλοι,
Θα ήθελα αρχικά να σας ευχαριστήσω για όλα τα ερωτήματα που μου έχετε θέσει τον τελευταίο καιρό, τόσο μέσω email, όσο και μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και του YouTube & Spotify. Έχω συγκεντρώσει τις ερωτήσεις σας και τις οποίες φιλοδοξώ να απαντήσω με ένα νέο επεισόδιο Q & A, το οποίο θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα.
Το επεισόδιο δεν θα έχει συγκεκριμένη διάρκεια, συνεπώς θα ήθελα να σας ενθαρρύνω να μου αποστείλετε τυχόν ερωτήματα με τα οποία θέλετε να καταπιαστώ είτε σε προσωπικό μήνυμά, είτε παραθέτοντας τα στα σχόλια παρακάτω.
Με εκτίμηση,
Θοδωρής Παπαγαθονίκου
Με το παρόν επεισόδιο επιχειρώ παρουσιάσω ορισμένα από τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες που χρειάζεται να έχει ένας ψυχαναλυτικός ψυχοθεραπευτής. Εν αντιθέσει με την πεποίθηση που κυριαρχεί στην συλλογική συνείδηση, θεωρώ ότι η ψυχοθεραπεία δεν είναι "ομιλητική" θεραπεία, αλλά κυρίως μία "ακουστική" θεραπεία. Η συνειδητοποίηση αυτή οδηγεί στο βασικότερο χαρακτηριστικό που χρειάζεται να έχει ένας θεραπευτής: την ικανότητα να ακούει. Στο επεισόδιο παρουσιάζονται διάφορες άλλες σημαντικές ιδιότητες που είναι βοηθητικό να έχει ένας θεραπευτής, όπως επί παραδείγματι η ικανότητα να αντέχει ότι δεν γνωρίζει, καθώς και η δυνατότητα να χωράει μέσα του άβολες και επώδυνες αλήθειες. Στο τέλος του επεισοδίου παρουσιάζω συνοπτικά ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την εκπαίδευση που ακολουθεί ένας θεραπευτής καθώς και κάποια πράγματα που χρειάζεται να έχουν οι άνθρωποι στον νου τους όταν καλούνται να επιλέξουν θεραπευτή.
Με το παρόν επεισόδιο θα επιχειρήσω να πω ορισμένα πράγματα για τις σχέσεις οι οποίες έχουν περάσει στην συνείδηση μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων ως "τοξικές". Το βασικό χαρακτηριστικό τον σχέσεων αυτών είναι ότι διαβρώνουν τον ψυχισμό των ανθρώπων και συνάμα δηλητηριάζουν κάθε ελπίδα για μία δημιουργική και υγιή σχέση. Παρότι ο όρος "τοξικός" δεν είναι ένας κλινικός όρος αλλά ένας ψυχολογικός νεολογισμός, θεωρώ σημαντικό να αποσαφηνιστεί το ποιες σχέσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "τοξικές". Οι "τοξικές'' σχέσεις, κατά την άποψη μου απαρτίζονται από τις ακόλουθες κατηγορίες σχέσεων: α) ναρκισσιστικές σχέσεις, β) σαδομαζοχιστικές σχέσεις και γ) νεκροζώντανες σχέσεις. Οι σχέσεις αυτές αναλύονται μέσα στο επεισόδιο μαζί με τους λόγους που οδηγούν τους ανθρώπους να μπουν σε καθεμία από αυτές.