‘Als omstanders al durven te denken dat er mogelijk sprake is van seksueel misbruik, gaat er van alles door het hoofd: ze twijfelen aan hun waarneming of ze zijn bang dat ze er iets mee moeten. Dit thema willen mensen liever zo snel mogelijk van de tafel schuiven. Maar kinderen zijn sterk afhankelijk van die voelsprieten van mensen om hen heen.’ Veel van de pijn die mensen met trauma ervaren in hun leven, komt niet alleen door het trauma zelf, maar ook door de manier waarop de mensen in hun omgeving ermee omgaan. Ze weten zich geen houding te geven of vatten het in beelden die geen recht doen aan de ervaring en beleving van de mensen die het betreft. Met klinisch psycholoog Iva Bicanic bespreekt Julia von Graevenitz hoe we mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt kunnen bijstaan, de rol van omstanders in het signaleren en stoppen van seksueel geweld en waarom dat zo lastig is. Zij werkt al meer dan 25 jaar met mensen die seksueel misbruikt zijn. Ze is hoofd van het Centrum Seksueel Geweld en van het Landelijk Psychotraumacentrum van het UMC Utrecht, en is er een groot voorstander van om seksueel geweld en kindermishandeling bespreekbaar te maken. Ze pleit voor minder schroom bij zowel professionals als omstanders om erover te praten en zou graag willen dat traumabehandeling eerder begint. Daarnaast behandelt zij kinderen die langdurig seksueel zijn misbruikt en begeleidt hun ouders. Deze podcast is gemixt en gemasterd door Emile van de Griendt. www.eqj.nl