Her şeyi dönüştürme gücüne sahibiz.

Bazı küçük şeyler insanın hayatını değiştirebilir mi?

"Uyaran ve tepki arasında bir boşluk bulunur. O boşlukta bizim tepkimizi seçme kudretimiz yatar."

Davranışlarımız bize mi ait, bahanelerimize mi? Bizi biz mi kontrol ediyoruz, yoksa bize istediğini hissettirenler mi?

Farkındalık sahibi olmak, güzel yaşamak birer tercih. Aldığımız kararlar, gösterdiğimiz tepkiler; hepsi bizim seçimlerimiz. Aydınlanmak bile bir sonuç değil, yaşamın kendisi. Nasıl daha güzel yaşayabiliriz?

Sen bir izlenimsin ve göründüğün gibi değilsin.

Başkalarının huzursuzluğu bizi ele geçireceğine, neden bizim huzurumuz onları ele geçirmesin?

Felsefe, başımız sıkıştığında sığınacağımız bir liman değil, sürekli bizimle beraber olan bir dost olmalı.

İyi bir insan olmak, iyi bir vatandaş olmak, iyi bir kardeş olmak için en önemli yol.

Kendimizi güçlü gösterme çabasının nedeni korkularımız olabilir mi? Bunların üstesinden görev bilincine sahip olarak gelebilir miyiz?

Aslında sadece bilgi içeren olaylara kendi yargılarımızı vererek, onları bizi etkileme gücüyle donattığımızın farkında mıyız?

Şans, biz hazır olduğumuzda karşılaştığımız şey midir yoksa kendi şansımızı kendimiz mi yaratırız? Nasıl davranacağımızı biz mi seçiyoruz yoksa insanların dayattıklarını mı yaşıyoruz? Şanslı, iyi ve güçlü olmayı mı tercih ediyoruz yoksa kurban olmayı mı?

Henüz rol modelleri bulamamış ya da onlarla tanışmamış insanlara rol modeli olmak bizim görevlerimizden biri olabilir mi?

Hiç zorluğun olmadığı bir hayat mı yoksa aşabildiğimiz zorluklarla kendimizi ve etrafımızı geliştirebilmek mi?

Olaylara karşı olan bakış açımızı değiştirerek yaşadığımız sıkıntıları azaltabilir miyiz?

İletişim kurma amacımız fikirlerimizi empoze etmeye çalışmak mı? Bunun yerine karşımızdakine destek olacak bir iletişim kurabilir miyiz?

Hayatımızı paylaşmamamız ve atalet içinde yaşıyor olmamız bizi buhrana sürüklüyor olabilir mi?

Pozitif tohumların bizimle birlikte olmaları, negatif tohumların da bizimle birlikte olmamaları için uygulanması gereken dört doğru çaba.

En iyi durumda doğmadığımız için haksızlığa mı uğradık? Stoacılar, tam tersi; hiç zorluk yaşamayanların aslında hiç yaşamadığını söylüyor.

İnsan, kendisine ait olmayan bir eylemden zarar görmez.