„Nic, co smutne w życiu - nie było mu odmówione” - tak Józefa Szelińska napisała o swoim niedoszłym mężu Brunonie Schulzu.  

Ten odcinek jest inny, niż pozostałe. Wraz z moim gościem staraliśmy się dotknąć wspaniałego uniwersum, które pozostawił po sobie ów niewysoki, wielkogłowy drohobyczanin. To on był głównym bohaterem tej rozmowy. Stworzone przez niego przestrzenie są materią ruchliwą i nieokiełznaną. Jej nieustanne przepoczwarzenia sprawiają, że nie sposób doświadczyć ich inaczej, jak – błądząc.   

„Główna rzecz, ażeby nie zapomnieć – jak Aleksander Wielki – że żaden Meksyk nie jest ostateczny, że jest on punktem przejścia, który świat przekracza, że za każdym Meksykiem otwiera się nowy Meksyk, jeszcze jaskrawszy – nadkolory i nadaromaty...”

Józef Olejniczak (ur. 1957) - profesor zwyczajny w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego, autor kilkunastu autorskich monografii naukowych, redaktor naukowy kilkunastu monografii zbiorowych, autor opracowania edycji korespondencji Józefa Wittlina z redaktorami londyńskich "Wiadomości", uczestnik prawie stu ogólnopolskich i międzynarodowych konferencji naukowych, m.in. w Nowym Jorku, Neapolu, Frankfurcie nad Menem, Lille, Wilnie, Kownie, Drohobyczu i Opawie. Zajmuje się teorią literatury i polską literaturą modernistyczną. Jest członkiem kapituły nagrody za debiut prozatorski im. Witolda Gombrowicza.