Ben her şeyi ertelemeye alışkınım.

Erteledikten sonra da, işimi ertelediğim için kendimi suçlayıp, bir daha asla ertelemeyeceğime ve daha disiplinli olacağıma söz veriyorum… ama sonra yine aynısını yapıyorum.

Açık olmak gerekirse, sürekli ertelemekten, yapmadıklarım yüzünden hayal kırıklığı yaşamaktan ve hep aynı yerde kalmaktan çok sıkıldım.

Bilimsel makaleleri, psikolojiyle ilgili yazıları ve dijital kaynakları incelerken bir terimle karşılaştım: “procrastination”.

Procrastination — sürekli olarak bir şeyleri erteleme alışkanlığıdır.

Bugün bu bölümde sizinle birlikte bu konuyu konuşacağız ve çözüm odaklı düşünmeye çalışacağız.

Belki de bugün, bu döngüyü birlikte kırabiliriz.

P.S :: bolumu sonuna kadar dinleyenler için ise.. @thelunasway - beni burda bulursunuz

Yaptığımız işleri değersizleştiriyoruz.. sadece işleri de değil duygularımıza da bunu yapıyoruz. Bunu yaparak aslında yaptığımız işleri erteliyoruz, zaman kaybediyoruz ve en önemlisi enerjimizi kaybediyoruz.

Bir söz var biliyorsunuzdur belki

“ - Dünyada en zengin yer mezarlıklardır. Çünkü muhteşem fikirler orada gömülü” herkes kendisini farkında olmadan yetersiz görerek aslında konfor alanında kalmayı tercih ediyor. 

Yetersiz olduğunuz için kendinizi yetersiz hissetmiyorsunuz aslında bu bir çeşit savunma mekanizması. Yeni bir şeyler denemek isteriz ve korkarız ya aslında farkında olmadan “konfor alanımızdan” çıkmak istemiyoruz. Korkmadan bir adım atın ve devamı mutlaka gelecektir.

Bu bölümde tamda bu korku hakkında, benim deneyimim hakkında konuşacağız! Umarım sevgi ve destek gösterirsiniz