Her zaman mutlu olmamız gerektiği kimin fikriydi? Mutsuzuz diye bizden uzaklaşmayan ve mutsuzluğumuzu yargılamadan bizim yanımızda olabilen kaç kişi var? Peki ya siz daha önce mutsuzluklarınız hakkında “gerçekten” düşünme fırsatı buldunuz mu? Mutsuzluğu övmekten ya da onun içerisinde kaybolup derin depresyonlara gömülmekten bahsetmiyorum. Onu tanımayı ve ona rağmen, onunla birlikte yaşama sanatını paylaşmak istiyorum. Mutsuzluğunuzun altında yatan sebepleri araştırabilecek enerjiyi kazanmanıza yardımcı olan küçük mutluluklarınız neler? Dar giysilerimizi çıkartalım, mumlarımızı yakalım ve mirketlerden hayat dersi alalım. Bize dayatılan sınırlar içerisinde kalmadan, bize iyi gelenlerle yaşamanın güzelliğini keşfedelim.