Her istediğim olması gerekiyor, bunu sanki prensipmiş gibi kabul ediyorum ve her istediğimin istediğim an olmasını istiyorum. Olmayınca tabi ki duruşumu sergiliyorum ve sesimi yükseltiyorum. Çığırdıkça daha çok sesim yükseliyor ve yankılanıyor her yerde sesim ama önce beni rahatsız ediyor ve kulaklarımı yırtıyor sanki sahtelikler. Neden böyle oldu ki? Halbuki ben prensip oluşturmuş ve istediğimi almak için çabalamıştım ama hala içimde bir his var, ağır ve yorucu diyorsanız, yeni bölümümüz de aslında nazlanmanın başka bir halini anlatacağız ve içimize açılan keşif yolculuğumuz kaldığı yerden devam edecek, siz kulaklığın ucunda bizi dinlerken arkanıza yaslanmayı ve rahatlamayı ihmal etmeyin çünkü kara tren hızını daha da artırıyor, keyifli dinlemeler efendim.