Op weg naar zijn pensionering laat journalist Wim Wegman Haarlemmermeer opnieuw een serie onderhoudende vertellingen na. In het Haarlems Dagblad verschenen in de voorbije maanden immers tal van in bloemrijke taal geschreven verslagen van zijn wandelingen door en rond de kernen van de gemeente.
Opnieuw, want van zijn hand verschenen in het verleden vele waarnemingen van zijn tochten onderweg, toen langs de overblijfselen van de spoorlijnen die ooit de polder doorkruisten. De verhalen werden gebundeld in een serie van in totaal vijf rijk geïllustreerde boeken met de titel Sporen, 1 tot en met 5.
Wie zijn naam niet verbindt met die uitgaven en artikelen, herkent hem wellicht anders wel van zijn artikelen vanuit de lokale Haarlemmermeerse politiek. Scherp, met aandacht voor de menselijke kant van het nieuws, maar altijd in balans dankzij consequent ingepast wederhoor.
Dat scherpe kleurt ook zijn toon als hij praat over de manier waarop de gemeente Haarlemmermeer omgaat met haar monumenten. Zo maakt hij zich, gesteund door MeerHistorie, met name sterk voor behoud van het stationnetje bij Rozenburg, dat verpaupert en dreigt om te vallen. Wie deze aflevering van PassiePraat beluistert ontdekt waarom hem dit zo aan het hart gaat.