Σήμερα σε μια συζήτηση μου λέει ο φίλος μου σχετικά: - Αυτοί που φρενάρουν κάθε αντίδραση έχουν ως κίνητρο το χρήμα ή την εξουσία, με οποιονδήποτε τρόπο. Δεύτερον το σύστημα όλο είναι στελεχομένο από τέτοιους. Και τρίτον λειτουργούν με την λογική, ο σώζων εαυτόν σωθείτω, και να ζήσω εγώ και ας πεθάνουν όλοι οι άλλοι. Όπως βλέπεις έχουν αρχίσει και ανοίγουν κάποια στόματα της διανόησης του τόπου, το θέμα όμως είναι ότι το σύστημα έχει θάψει ό,τι σπουδαίο και ικανό υπήρχε και έχει μπαζώσει με σκουπίδια τα μυαλά του κόσμου. Το πρώτο μέσα από την "παιδεία" και το δεύτερο μέσω της τηλεόρασης και των social media... Δεν αφήνουν να πέσει κάτω ούτε σπυρί να ανθίσει... Δεν πειράζει. Ίσα ίσα που αυτό ενεργοποιεί την μέγιστη όλων των δυνάμεων στο σύμπαν, την περίφημη Ανάγκη, η οποία και θεούς και δαίμονες πείθει. Η Ανάγκη λοιπόν θα οδηγήσει την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων, με τον τρόπο που λειτουργεί η χιονοστιβάδα ή η πυρίτιδα ή η αλυσιδωτή αντίδραση. Κάθε άνθρωπος όπως καταλαβαίνεις, είμαι σίγουρος, γενικά, μαστορικά, δεν μπορεί να διορθώσει σε χρόνους εντυπωσιασμού κάτι που δεν γνωρίζει, κάτι που δεν έμαθε με κάποιον τρόπο. Ευτυχώς η κοινωνική επιτυχία βασίζεται σε ρουτίνες, σε αυτοματισμούς και σε μηχανισμούς που κινούνται γρήγορα, πιο γρήγορα από τον ανταγωνισμό. Αυτό κάνει να προχωρούν ή να προοδεύουν, όπως θέλουν να πιστεύουν οι ίδιοι, άνθρωποι ενός συγκεκριμένου τύπου. 'Εύστροφοι', 'ταχύνοες', αδίστακτοι, ανήσυχοι, ταχύρυθμοι και γενικά 'ανήθικοι' ως προς τις αξίες της "πλέμπας". Αυτός ο τύπος ανθρώπου αγνοεί ή αρνείται ή απορρίπτει το συναίσθημα εξ ολοκλήρου. Σωστά; Έλα μου όμως που το συναίσθημα πέρα από το petit bourgeois, και το petit peuple, πέρα από τον συναισθηματισμό των λαϊκών ασμάτων και του ρεμπέτικου είναι και η γλώσσα του σώματος. Και του ασυνείδητου. Και πίσω από τα προγράμματα ελέγχου και επιβίωσης της βασικής ανθρώπινης, βιολογικής μορφής -προκαταλήψεις, δόγματα, εικασίες, ιδεαλισμοί, ιδεολογίες, ιδεοληψίες, για ευχάριστες ή δυσάρεστες ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες...-, βρίσκεται το σύμπαν. Ένθεν της ύλης, μέσα στα πλαίσια της αντίληψης των βασικών αισθήσεων, μέσα σε οποιοδήποτε γνωστικό πλαίσιο ή στα κουτάκια που λέει ο λαός αυτό δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό. Όμως η ήρεμη, απελευθερωμένη από τον εγωισμό και τα πάθη αντίληψη αγγίζει τη κβαντική. Κι ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος από μια ενέργεια που ρέει διαρκώς μέσα του και τον κρατάει στη ζωή. Κυλάει μέσα του αυτό που παλιά το ονομάζαμε θείο, θεϊκό, ουράνιο. Τα πάντα, το σύμπαν αυτορυθμίζεται από αυτή την ενιαία αρχή. Οπότε και όλα τα πράγματα με ρυθμούς που δεν αντιλαμβανόμαστε εύκολα εμείς οι παγιδευμένοι στα κουτάκια και τα γρανάζια του νου. Κατέληξα πως η πραγματικότητα αυτοποιείται για την ύπαρξη ζωής και για την εξέλιξη. Κι ο άνθρωπος μπορεί πλέον να εισέλθει σε αυτή τη διάσταση, μέσα από ουσιαστική Αυτογνωσία ενεργοποιείται και η πέραν του δράματος και της τραγωδίας ευεργετική Αυτοποίηση. Όλες οι στατιστικές και τα δεδομένα, τα σενάρια τρόμου χάνουν την δύναμή τους μπροστά στο αδιανόητο και το άγνωστο που κρατάει το σύμπαν ζωντανό δισεκατομμύρια χρόνια πριν από τον ελάχιστο άνθρωπο που λέει "L'État, c'est moi!".