Όταν έρθει η εποχή που κάθε ρουτίνα θα εκτελείται από ρομπότ, όπου την οργάνωση και τον συντονισμό από τις πιο σύνθετες ρουτίνες θα τις αναλαμβάνει η ΤΝ, όταν θα ζητάμε συμβουλές και βοήθεια από εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, με αβέβαια ή ανεξέλεγκτα αποτέλεσματα, η επιστροφή στις κλασική παιδεία, και στις σταθερές αξίες ίσως να μοιάζει η καλύτερη λύση για ό,τι θα έχει απομείνει να κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτό θα ανοίξει πιθανότατα τον ενδιαφέρον για μια εξαντλητική έρευνα και ανάπτυξη της Ανθρώπινης Νοημοσύνης. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα κάποιος έξυπνος επιστήμονας να δώσει στην επιστήμη αυτή το όνομα anthropo-intelligence (ανθρώπινη νοημοσύνη) κατά το anthropocene (ανθρωπόκαινο) που περιγράφει από πολλούς την καινούργια γεωλογική εποχή που διανύουμε όπου ο άνθρωπος είναι ο σημαντικότερος συντελεστής επιρροής και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος. Και ίσως κάποιος να το σημειώσει με τα αρχικά Α°Ι ή ΑΙ° εφιστώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της γνωστής μας ανθρωπότητας την προσοχή στο καίριο σημείο της μέχρι τώρα παρανόησης πως το μέσο -τα εργαλεία, η τεχνολογία- δεν είναι το μήνυμα, δεν είναι η κινητήριος δύναμη.  The medium is not the message. Και φυσικά δεν είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης. Ούτε η επιβίωση είναι αυτοσκοπός.  Η εξέλιξη του του ανθρώπου ως συνειδητού όντως συντελείται μέσα από διαδικασίες συνειδητότητας ή αυτογνωσίας όπως λέμε, ο άνθρωπος τελικά αυτοδημιουργείται ή αυτοποιείται όπως θα μπορούσαμε να προσθέσουμε. Αυτοποιείται όταν φτάνει στα όριά του χωρίς να έχει πετύχει τον σκοπό του. Τότε κάτι μέσα του αναβαθμίζεται για να μπορέσει να προχωρήσει. Όνειρα, επιθυμίες, ένα όραμα, μια αποστολή είναι σε θέση να καθορίσουν την εξέλιξη του ανθρώπου.