Mirjam de Vos praat met Hans van der Hoeven, hoofd van de afdeling Intensive Care van het Radboud Universitair Medisch Centrum. Ze staan stil bij de heel nieuwe dilemma’s waarmee IC’s geconfronteerd werden tijdens de coronapandemie en wat dit betekende voor de zorg voor patiënten én voor hun families. Om daarna uit te zoomen naar vragen als: hoe leidend is de wens van de patiënt, wat doe je als families iets vragen en je ervan overtuigd bent dat dit de patiënt te veel zal schaden en hoe overbrug je verschillen van inzicht binnen je team.  

Het is eind maart 2020 en het aantal coronabesmettingen neemt hand over hand toe. De IC’s in Brabant liggen vol en dat betekent dat ernstig zieke patiënten worden overgeplaatst naar ziekenhuizen elders. Een van hen is mijnheer van Elst. Hij is zo ziek dat hij van zijn overplaatsing geen weet meer heeft. Maar voor zijn vrouw, zelf ook ziek, en voor hun kinderen maakt het de situatie nog stressvoller. Want hoe weten ze hoe het werkelijk met hem gaat in dit centrum zo ver bij hen vandaan? Doet men daar alles wat kan? De telefoontjes van de vaste gespreksarts geven aanvankelijk houvast en hoop. Maar dan worden haar berichten somberder.

Acteurs: Teun Luijkx, Laurien van Rijswijk, Nyncke Beekhuizen en Cokky van Dongen

Mirjam de Vos praat met Tina van Hemel-Rintjap, intensivist in het Leids Universitair Medisch Centrum. Zij vertelt hoe ze praat met patiënten zelf, ook als die aan de beademing liggen, hoe ze families het liefst vanaf het begin meeneemt in het behandelproces en wat je kunt doen als je het wantrouwen bij families ziet groeien. Tot slot staat ze stil bij hoe ze heeft geleerd om altijd op zoek te gaan naar de vraag achter de vraag.

Er is een mevrouw Davids voordat zij diabetes kreeg en een mevrouw Davids erna. Ervoor: energiek, altijd in touw voor anderen. Erna: steeds passiever, steeds somberder, steeds eenzamer. Haar enige contact met de buitenwereld bestaat nu nog uit haar telefoontjes met haar dochter Joy. Maar het telefoontje dat Joy deze dag krijgt komt niet van haar moeder maar van de IC. Daar is haar moeder net opgenomen en aan de beademing gelegd. Die eerste week blijft de toestand van mevrouw Davids zeer zorgelijk, maar uitzichtloos is hij niet. Alleen: zou zij al deze behandelingen nog wel gewild hebben? Zou zij niet liever er niet meer zijn? Of is het eerder de wens van Joy zelf dat haar moeder eindelijk rust vindt?

Acteurs: Joy Wielkens, Urmie Plein, Mirjam Stolwijk en Sijtze van der Meer

Mirjam de Vos praat met Eduard Verhagen, hoofd Kindergeneeskunde van het Universitair Medisch Centrum Groningen en hoogleraar Kinderpalliatieve Zorg. Samen buigen ze zich over vragen als: hoe bepaal je of een leven nog leefbaar is als de patiënt daar zelf geen woorden aan kan geven? Wat doe je als ouders je vragen: laat mijn kind sterven? Mag je het leven van een kind actief beëindigen? En als het overlijden van een kind onontkoombaar is: hoe sta je ouders bij?   

Nooit ziek, vol levenslust en vol ideeën over wat hij in de toekomst allemaal wil gaan doen. Caspar, 17 jaar. Dan krijgen zijn ouders ‘s nachts een telefoontje van Caspars beste vriend. Caspar is plotseling in elkaar gezakt tijdens een avondje stappen. Hij is gereanimeerd, maar laat en lang, heel lang. Aan zijn bed op de IC houden zijn ouders zich vast aan het meest hoopvolle scenario dat het medisch team schetst. Maar in de weken erna komt langzamerhand het besef dat hun zoon nooit meer zal worden wie hij was. Er rijzen nieuwe vragen: wat zou hun zoon zelf gewild hebben en wat niet meer? En hoe kunnen zij Caspar beschermen tegen zijn toenemend lijden?

Mirjam de Vos praat met Matthijs de Hoog, hoofd van de afdeling Intensive Care voor Kinderen van het Erasmus MC Sophia. Lagen er vroeger eigenlijk alleen kinderen met een acute ziekte of een acuut trauma op zijn afdeling, nu liggen er steeds meer kinderen met verschillende chronische aandoeningen. Welke nieuwe dilemma’s geeft dit? Leidt dit tot andere gesprekken met ouders? Wat maakt een gesprek tot een goed gesprek? En hoe kom je er toch samen uit als de standpunten verschillen over wat in het belang is van het kind om te doen? 

De ouders van Bloem weten al jarenlang dat hun ernstig gehandicapte dochter niet oud zal worden. Maar hoe oud precies, dat weet niemand. En dus proberen ze zoveel mogelijk bij de dag te leven en te genieten van alle goede momenten. Alles verandert wanneer Bloem met een ernstige epileptische aanval op de kinder-IC belandt. Na een aantal dagen mag ze weer naar huis. Echt opknappen doet ze niet. Dan volgt een tweede nog heftiger aanval. Deze keer lukt het de artsen niet om de aanval te doorbreken. Intensieve gesprekken volgen over wat nog in het belang is van Bloem om te doen en wat niet meer.

Acteurs: Chiara Tissen, Martijn de Rijk, Anniek Pfeiffer en Fedja Louman

Mirjam de Vos praat met Peter Dijk, neonatoloog in het Universitair Medisch Centrum Groningen, over zijn ervaringen door de jaren heen en zijn levenslessen voor jonge dokters. Vragen die aan bod komen: hoe weeg je de toekomstige kwaliteit van leven mee in je besluitvorming over een te vroeg geboren baby, zijn de wensen van ouders doorslaggevend en hoe steun je ouders die verschillend aankijken tegen wat het beste is voor hun kind? 

Jamila Aziz is 23 weken zwanger, wanneer zij met zwangerschapsvergiftiging op de afdeling Verloskunde wordt opgenomen. Na vier weken gaat het snel slechter met haar en met de baby in haar buik. Er rest geen andere keus dan hem zo snel mogelijk te halen. En zo worden Jamila en haar man de kersverse ouders van de piepkleine Adam. Na een hoopvolle start belanden ze in een emotionele rollercoaster die weken duurt. Daarbij komt hun vertrouwen in het team van neonatologen onder toenemende druk te staan.

Acteurs: Juul Vrijdag, Ibrahim Ben Hadi, Sam Gihlane, Wendell Jaspers, Maurits van den Berg en Tijn Doctor.