Twórczość Małgorzaty Markiewicz rozwija się na styku rzeźby, obiektu i praktyk rękodzielniczych. Artystka pracuje z tkaninami, ubraniami, nićmi, szydełkowaniem i naprawianiem, sięgając po materiały blisko związane z codziennością i ciałem. W jej projektach gest reperowania, zszywania i plecenia staje się formą pamięci, troski oraz oporu wobec przyspieszenia i nadmiaru współczesnego życia.

W rozmowie opowiada o pracy domowej jako działaniu twórczym, o budowaniu relacji między kobietami, o sztuce, która rodzi się „pomiędzy” – w doświadczeniu życia, opieki i wspólnoty. Rozmawiamy także o przeszłości jako o przestrzeni poszukiwania alternatywnych historii, o feministycznym odzyskiwaniu materii i o myśleniu poprzez dotyk.

Małgorzata Markiewicz (ur. 1979) – artystka wizualna. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, doktora sztuki. Jej prace znajdują się w licznych kolekcjach instytucji publicznych w Polsce oraz m.in. w Berardo Collection w Lizbonie oraz Verbund Collection w Wiedniu – jednej z najważniejszych kolekcji sztuki feministycznej w Europie.

Fot. w tle: Krzysztof Marchlak
Współpraca: Solutio Medica, Risk Made in Warsaw, Pola Zag