Jak sztuka współczesna opowiada o doświadczeniu Zagłady? Po jakie środki sięga, na czym się skupia, co ją wyróżnia? O sztuce z Zagłady (tworzonej przez świadków i ofiary) oraz sztuce po Zagładzie (w tym sztuce krytycznej).

Rozmowa z Romą Sendyką (ur. 1973), która pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ. Prowadzi tam Ośrodek Badań nad Kulturami Pamięci. Jest autorką książek: Nowoczesny esej, Od kultury ja do kultury siebie oraz Poza obozem. Nie-miejsca pamięci – próba rozpoznania. Była współkuratorką wystawy Widok zza bliska. Inne obrazy Zagłady (2018–2019). Obecnie pracuje nad teorią miejsc po przemocy i wizualnymi badaniami w kontekście ludobójstwa.