Agrupación dos derradeiros once capítulos da novela No Fondo, sen interrupcións.

Este é o derradeiro capítulo da novela No fondo, e non vou poñer nin sequera un pequeno adianto do seu contido e iso que eu son desas ás que lles gusta saber o final para valorar se a historia paga a pena. O que si vou facer é agradecerche que escoitases os cincuenta capítulos anteriores, ou, ou que os vaias escoitar se miraches o final no libro e pensas que vai pagar a pena (Podes descargar a novela de balde en: https://www.bubok.es/libros/172734/No-fondo).

Xiana, Salva e Carlos quedan no Porto de Lorbé mentres ven desaparecer a lancha que as trouxo na escuridade da noite, poñendo punto final á historia do tesouro, á gaita da conspiración, á leria da Little Venice e á todo o que tiña que rematar; e aínda así, espera atopar a Ramón ó chegar á súa casa.

Andrés bota a correr aproveitando que Carlos se distraiu ca presencia de Xiana e Salva. Cando Carlos nota a súa falta bota a andar polo hangar seguindo uns pasos que escoita ó fondo dun corredor. Xiana e máis Salva van detrás del sen decatarse de que cada vez está máis escuro, de que descoñecen o que as agarda dentro e de que xa non saben por onde hai que saír.

Carlos leva a Andrés collido polo pescozo e a punta de pistola ó hangar dos helicópteros plegables, para que lle dea os cartos dos que lle oiu falar ó seu sogro. E, pese ás advertencias de Carlos, Xiana y Salva van detrás deles e cando entran no hangar, ven a Carlos dando voltas mirando ó teito desesperado.

Xiana desperta no chan da súa casa diante de Sandra, Salva, Paco, Alberto, Andrés e Alicia. A parte da sorpresa alegre de volver ver a Sandra despois duns días sen saber dela e a vergoña de despertar espida diante de tanta xente, vai levar un bo susto.

Despois de entregarlle as escrituras á Concellala van á casa de Xiana, ela desconfía da actitude de Ramón, pensa que el sospeita algo das escrituras que lle roubou, pero, en realidade, a cousa non vai por aí.

No camiño da casa de Argimiro ó punto de entrega das escrituras á concellala, Xiana sinte o poder das escrituras e cae na tentación de coller tres delas, aproveitando que Ramón está concentrado en chegar a tempo. O problema vai ser atopar onde agochalas para que Ramón non a descubra.

Unha vez Ramón se "decata" de que as escrituras non son auténticas volven á casa de Argimiro, entra adoecido e ameázao con destruír o máis preciado que ten se non lle entrega as escrituras verdadeiras.

Xiana e Ramón volven ca carpeta das escrituras que lles dou Argimiro. Fan unha parada no hotel de Ramón onde éste selecciona unhas escrituras, que lle dá a Xiana para gardar mentres el vai entregarlle á Concellala a carpeta co resto das escrituras. Por pasar o tempo, Xiana, xa na súa casa, bótalle un ollo ás escrituras que colliu Ramón.

Argimiro é un funcionario gris dos funcionarios grises de toda a vida, con sona de home íntegro porque nunca ansiara participar nas intrigas do Concello. É por iso que as concellalas pensan nel para que lles bote unha man co das escrituras, poñendolle ó alcance da man unha oportunidade que nunca soñara.

Xiana e Ramón despertan no Dique de Abrigo, o bosque desapareciu e a marea está baixando. Ramón fala ca concellala para averiguar a identidade do seu cómplice e quedan con el para falar das escrituras.

Agrupación dos dez capítulos da novela No Fondo, sen interrupcións.

O concellal sabe que se lle foi a lingua co seu xenro e chama a Andrés para ver como vai a cousa. Andrés está no hangar supervisando a descarga dos maletíns, cando Ramón chega e se pon a abrilos con moita ansia.

Carlos decide chamar a Salva para tratar de sacarlle algo de información e chegar ós cartos antes que o seu sogro. Salva pensa que quere falar do seu caso e insístelle para quedar esa mesma noite. Quedan nun bar e, tras unhas compas, Salva acaba contándolle toda a historia.

Xiana e Ramón camiñan polo bosque sen rumbo, só guiadas pola marea e rematan nun peñasco ó final do Dique de Abrigo porque Ramón cansa de andar e teme morrer afogado, claro que dicirlle a Xiana que na vida hai máis ca cartos, tampouco lle axuda moito a sobrevivir.

Alberto vai todo o camiño cara a casa de Xiana pensando na maneira de escaquearse. Por sorte, cando están diante do posto de filloas, a piques de comezar co plan, aparecen unhas turistas que lle enchen o ollo a Andrés e ambos marchan con elas, librándose ter que "entreter" a Salva; aínda que terán que volver para rematar o traballo.

A Alberto non lle parece ben o plan que traza Ramón para quedar cos cartos unha vez Xiana os saque das profundidades, e moito menos ben lle parece a idea que lle plantexa de que ten que "entreter" a Salva, mentres él se encarga de Xiana.

Xiana e Ramón adéntranse no bosque que naciu da semente dun metrosidero dos que había nos antigos Xardíns de Méndez Núñez. Ela faino aproveitando a cara de pánico de Ramón, coma unha coacción sutil para facerlle confesar todo o que ten que confesar, sen decatarse de que, ela, tampouco ten demasiada experiencia camiñando por aquela zona.

María, Josefa e Carme afrontan xuntas o trato inxusto que reciben o seus departamentos en favor do de Urbanismo, e deciden urdir un plan para sacar proveito da operación que sospeitan que están artellando desde o Concello polo do maremoto.