Bazen hayatın ortasında, görünmez çitlerle çevrili olduğumuzu fark ederiz. Adım atmak isteriz ama sanki her yönde görünmez engeller vardır. Belki de bizi tutan şey dışarıdaki dünya değil, içimizdeki korkular, geçmişten kalan zincirlerdir. Bu bölümde, kendi zihnimizde ördüğümüz çitleri nasıl fark edebileceğimizi ve onları yavaş yavaş nasıl aşabileceğimizi konuşuyoruz. Çünkü bazen tek yapmamız gereken, o çitlerin aslında kapısının açık olduğunu hatırlamaktır.
***
Mail: nedenben668@gmail.com