Bazen beynimiz, çöp kutusuna dönüşüyor. Düşünmememiz gerekenleri düşünüyoruz, dert etmememiz gereken şeyleri içimizde büyütüyoruz. Birinin yanlış bakışı, birinin gereksiz sözü, geçmişte kalmış hatalar… Hepsi birikiyor, yer kaplıyor. Ve farkında olmadan o çöplerin içinde yaşamaya başlıyoruz.
Bu bölümde, zihnimizde biriken bu “gereksiz yığınları” konuşuyorum. Sürekli kafamızda dönüp duran o düşünceler, “ya öyle olursa”larla dolu senaryolar, kimsenin hatırlamadığı ama bizim hâlâ unutmamaya direndiğimiz küçük şeyler...
Belki artık biraz temizlik yapmanın, kendi içimizi ferahlatmanın zamanı gelmiştir.
Hazırsan, bugün birlikte çöpleri dışarı çıkarıyoruz.
***
Mail: nedenben668@gmail.com