Z młodszymi niż my — jak rozmawiać, żeby się dogadać. I dlaczego to ważne.

A więcej w moim kursie, sprawdź jeszcze dzisiaj, bo tylko do 2.10.2025 zapisy, tutaj: https://piotrstankiewicz.pl/kurs-jak-sie-dobrze-starzec-2025/

#autoreklama :)

Jak się dobrze starzeć? Czemu warto w ogóle to rozkminiać?
Jeśli nie wiesz — zapraszam!

I zapraszam na mój kurs na ten sam temat, tutaj:
https://piotrstankiewicz.pl/kurs-jak-sie-dobrze-starzec-2025/

Zapisy tylko do 2 października!

#autoreklama :)

Czy wyzwania, przed którymi stoi współczesny świat i młodzi ludzie dzisiaj są wyjątkowe (jak pierwsza miłość), czy właśnie niczym nowym pod słońcem? Czy stoicyzm jest dla młodych? Może szczególnie dla młodych? A może zupełnie nie? Pokolenia — od A do Z — czym w ogóle są? Co w nich wyjątkowego?

Zapraszam!

Zapraszam też na premierę mojego kursu, w którym poruszę m.in. te tematy, 22 września, zapis tutaj: https://piotrstankiewicz.pl/warsztat-1-sep2025/

A do społeczności stoickiej dołączysz tu: https://patronite.pl/Stankiewicz

Widzimy się?

Kolejny etap życia przed nami. Zawsze jest kolejny, prawda? Bać się go? Nie bać? Być otwartym? Zamrożonym w przeszłości? O tym dzisiaj!

Punktem wyjścia są “Rozmyślania” Marka Aureliusza, IX.21.
Zacytuję: “Przejdź teraz okresy życia: wiek dziecinny, pacholęcy, męski i starczy. I tych wszelka przemiana jest śmiercią. A czy to straszne? A pomyśl teraz o swym życiu pod opieką dziadka, a potem matki, a potem ojca. I wiele innych rozłączeń i przemian i zmian znajdując, zadaj sobie pytanie: Co w tym strasznego?”.

Wspominam w podcaście, że nagrałem całą serię odcinków o śmierci — tak jest, i ten cykl się Wam całkiem podobał. To jest odcinek “Cienie zapomnianych przodków” z listopada 2023 r. i szereg kolejnych po nim na ten temat. Zalecam!

A przede wszystkim! Jeśli nie chcesz przegapić następnych odcinków (I MOJEGO KURSU, KTÓRY JUŻ WE WRZEŚNIU), to zapisz się na mailing, tutaj — https://stoickiglos.pl/

Wkurzają Cię czasem inni? Są niewdzięczni, nieżyczliwi, idą nie po Twojej myśli? Nie lękaj się — jesteś w doskonałym towarzystwie! W cesarskim towarzystwie. Sam Marek Aureliusz tak miał.

Dzisiaj w podcaście bierzemy na warsztat „Rozmyślania” (II.1), a konkretnie to oto zdanie: “Zaczynając dzień, powiedz sobie: zetknę się z ludźmi natrętnymi, niewdzięcznymi, zuchwałymi, podstępnymi, złośliwymi, niespołecznymi” (tłum. M.Reiter).

O co tu chodzi? To właśnie wyjaśnimy sobie w dzisiejszym odcinku!

— dlaczego praca z ludźmi jest taka ciężka?
— jak działają medytacje poranne?
— co to jest “przed-pomyślenie o tym, co złe”... i dlaczego warto?
— dlaczego ludzie tak Marka trapili (i triggerowali)?
— jak się nie dać się złej energii i być życzliwym dla wszystkich?

Innymi słowy: warto posłuchać!

Warto też dołączyć do naszej społeczności, gdzie m.in. ustalamy jakie następne kawałki będziemy rozkminiać!
Polecamy i zapraszamy, tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

START NOWEGO FORMATU!
Omawiamy konkretne teksty starożytnych stoików!
Na dobry początek wakacyjny wątek z „Rozmyślań” Marka Aureliusza (IV.3), niżej
cytuję dla jasności.

Temat wypłynął w czasie rozmów w naszej społeczności, do której zapraszamy —
https://patronite.pl/Stankiewicz

Pomówimy o tym:
— czy jest sens płacić za wakacje, skoro i tak siedzisz w telefonie?
— czym jest twierdza wewnętrzna i jak się do niej dostać?
— czy dusza to jest coś, co się ma, czy może coś, co się… robi?
— czy powinniśmy sami siebie zagłuszać, czy raczej dać sobie przestrzeń na
wybrzmienie?

O tym wszystkim w dzisiejszym odcinku!

A analizujemy ten oto cytat:
“Ustroni sobie szukają na wsi, nad morzem lub w górach. I ty zwyczajnie bardzo za
tym tęsknisz. Wszystko to jest bardzo niemądre, bo przecież można usunąć się,
kiedykolwiek zechcesz, w głąb siebie. Nigdzie bowiem nie schroni się człowiek
spokojniej i łatwiej, jak do duszy własnej, zwłaszcza ten, kto ma taką ustroń
wewnętrzną, że się natychmiast zupełny znajdzie spokój, jeżeli w nią się wpatrzy”.
Marek Aureliusz, “Rozmyślania” (IV.3), tłum. M. Reiter.

Stoicka analiza wartości — na lekkim, urlopowym przykładzie. Zalecam!
 
I zapraszam do społeczności — dyskusje, spotkania, tematy i rozkminy. Szczegóły tutaj, wystarczy dowolny próg: https://patronite.pl/Stankiewicz

Od nastoletnich motylków w brzuchu po małżeństwa na dziesięciolecia — czy to w ogóle możliwe? Czy potrzebne? Jak to w ogóle działa? 

Dzisiaj garść nieoczywistych spojrzeń na ten temat. Jak myśleć o byciu parą, żeby się nie rozstać ani w trzecim, ani w trzynastym, ani... — kto wie! — w trzydziestym trzecim roku.

Zapraszam! I zapraszam też do nowo otwartej społeczności — dyskusje, spotkania, tematy i insighty. Szczegóły tutaj, wystarczy dowolny próg: https://patronite.pl/Stankiewicz

Śmierć kolegi ze szkolnej ławy, czyli garść stoickich refleksji o śmierci, przemijaniu i moim pokoleniu.

(Więcej o śmierci jako takiej znajdziecie w całym cyklu na ten temat z jesieni 2023 r., odcinek pt. „Śmierć — i jej 10 paradoksów” i następnych)

A żeby nie było tak minorowo, przypominam, że zapraszamy do społeczności — wszystkie szczegóły tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

Czy stoicyzm pomaga przetrwać w „kulturze narcyzmu”, która nas otacza? I czy ona faktycznie nas otacza? Takie pytanie dostałem od Was — i dzisiaj odpowiadam!

Będzie o egoizmie i empatii, o wyjątkowości, ale i zwyczajności każdego z nas. W planie osobistym, ale i kosmicznym. Czy stoik powinien być skupiony na sobie? Czy właśnie nie? A co z rzeczami zależnymi?

„Andrzeju, nie denerwuj się” — rozklepiemy ten temat!

Pytania spływają głównie w naszej społeczności, dołącz do niej, zapraszam!
Tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

PS. Do końca maja trwają w moim wydawnictwie Dni Darmowej Dostawy — możesz kupić książkę nie płacąc za dostawę, polecam: https://dziennikstoika.pl/

„Nie udało mi się życie, zmarnowałem.  Praca, która była moim powołaniem, okazała się udręką za grosze. Nikt i nic mnie już nie czeka. Nie widzę przed sobą przyszłości. Jestem w proszku, w rozsypce. Muszę przystanąć w biegu, chociaż nigdzie nie dobiegłem”.

Jeżeli słowa czasem nie rezonują z Tobą, to NIE słuchaj dzisiejszego odcinka. Ale wiem jak jest — dlatego zapraszam!

Dzisiaj trochę bardziej osobiście. O tym, że w pewnym wieku, dziwnym trafem jako koło czterdziestu lat najczęściej, człowiek czasem nieuchronnie się czuje jak wyżej. 
Ale właściwie dlaczego? Co to dokładnie znaczy? Jak z tym walczyć? Kryzys wieku średniego, chwilowa zadyszka, wypalenie czy... coś więcej?

O tym w dzisiejszym odcinku! Tym razem solo. Jak zawsze dla wszystkich, choć szczególnie chyba dla Was — drogie rówieśniczki, kochani rówieśnicy :) Piękni czterdziestoletni, ale trochę zmęczeni.

Also, w podcaście mówię, że uruchamiam stoicką społeczność, zapraszam do niej, link tutaj, dowolny próg — https://patronite.pl/Stankiewicz

Dzisiaj rozmawiam z kimś, kto jest i stronnikiem i przeciwieństwem Marka Aureliusza. Dlaczego? Jest stronnikiem, bo emanuje spokojem i pewnością siebie jak nikt inny. „A w jego fachu to ważne” :) Ale jest i przeciwieństwem, bo Marek Aureliusz uważał, że cały świat jest do siebie podobny, jak zobaczysz kawałek, to jak byś widział całość. A mój dzisiejszy gość dokładnie odwrotnie: uważa, że można i należy poznawać go w całej o okazałości i różnorodności. 

Moim i Twoim gościem jest Łukasz Supergan. Podróżnik, który się podróżnikiem nie nazywa. Grenlandia zimą, Islandia, Andy i Himalaje. Dziesiątki tysięcy kilometrów na szlakach samotnie. Wyżej i dalej na tej planecie się nie da. 

Posłuchacie o tym:
— jak to jest wpieprzyć się w trudną sytuację w górach Zagros w Iranie?
— jak kalkulować ryzyko?
— jakie decyzje podejmuje lider wyprawy wysokogórskiej?
— jak uniknąć paniki i skupić się na sytuacji?

Zapraszam!

A kto z Was chce wybrać się z Łukaszem... no, nie koniecznie od razu na Broad Peak, ale na szkolenie z zaawansowanej turystyki, to tutaj znajdziecie wszystkie informacje —  https://lukaszsupergan.com/

Jeżeli my słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba i daj follow temu podcastowi, gdziekolwiek go słuchasz, to za dwa tygodnie usłyszymy się ponownie. Dobre rzeczy giną w szumie internetu, zapobiegajmy temu :) 

A jeśli to nie pierwszy raz i ogólnie podobają Ci się moje treści, to zapraszam do społeczności, którą buduję, tutaj — https://patronite.pl/Stankiewicz 

Czy hospicjum to umieralnia? Czy bliskich do hospicjów „oddajemy”? Za każde z tych słów moja dzisiejsza gościni mnie słusznie skrzyczała. Bo nie tak to wygląda.

Często myślimy o hospicjach jako o ostatniej prostej na drodze życia. I to smutnej prostej. A to zupełnie nie tak! Opieka hospicyjna to kompleksowe ogarnięcie ostatniego etapu. Znacznie ciekawsze, bardziej wielowymiarowe i — tak jest! — wcale nie takie smutne jak się nam wydaje.

O tym wszystkim opowiada mi Anna Jochim-Labuda, dyrektorka założonego jeszcze przez księdza Jana Kaczkowskiego hospicjum w Pucku.
I jest to potężna rozmowa!

Posłuchacie o tym:
— o czym marzą umierający?
— a czego żałują?
— kim właściwie są pacjenci hospicjum?
— i jak wygląda praca z nimi? 

Zapraszam!

Więcej o Hospicjum w Pucku przeczytacie tutaj (i pomyślcie o 1.5 % podatku, bo nic nie dzieje się za darmo) — https://goodtimetodaj.hospitium.org/
I tutaj: https://www.instagram.com/puckie_hospicjum/

A jeżeli my słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba i daj follow temu podcastowi, gdziekolwiek go słuchasz, to za dwa tygodnie usłyszymy się ponownie. Dobre rzeczy giną w szumie internetu, zapobiegajmy temu :) 

A jeśli to nie pierwszy raz i ogólnie podobają Ci się moje treści, to zapraszam tu: https://patronite.pl/Stankiewicz 

Kojarzycie tych trenerów, którzy kopią butelki i krzyczą zza linii? No właśnie! A przecież w TV widzimy tylko wierzchołek góry stresu. W dzisiejszym podcaście dowiecie się, jak to wygląda z zaplecza i co się dzieje, gdy gasną stadionowe światła.

„Gryźć trawę” — tak się mówi w przenośni na ostrą robotę. Ale trener piłkarski na poziomie ekstraklasy gryzie ją dość dosłownie. O tym dlaczego ta praca jest tak stresująca i absorbująca, rozmawiam z zawodowym trenerem piłkarskim, Łukaszem Smolarowem.

Będzie o tym:
— dlaczego zawodowa piłka nożna to klasztor?
— ile roboty jest do wykonania przed pierwszym gwizdkiem i po ostatnim?
— czy „pasja” to rzecz tylko pozytywna? A Pasja Chrystusa?
— jak wygląda w tej pracy work-life balance i dlaczego źle?
— i co można zrobić, żeby go poprawić?

WAŻNE!
Możesz poprawić od razu —  jeśli jesteś trenerem, albo pracujesz przy piłce, to zarejestruj się na nasze szkolenia, które będziemy robić z Łukaszem jesienią, tutaj: https://spokojtrenera.pl/
Polecamy się!

Więcej o samym Łukaszu znajdziecie na IG: https://www.instagram.com/smolarow/
I na X aka Twitterze: https://x.com/smolarow
I jeszcze ciekawostka, książkę żony Łukasza, o znaczącym w kontekście work-life balance tytule „Zaniechanie” możecie zamówić tutaj — https://karakter.pl/product-pol-733-Zaniechanie.html
A jeżeli my słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba i daj follow temu podcastowi, gdziekolwiek go słuchasz, to za dwa tygodnie usłyszymy się ponownie. Dobre rzeczy giną w szumie internetu, zapobiegajmy temu :) 

Umarłaś już kiedyś? Ja też jeszcze nie. Za to rozmawiam dziś z kimś, kto na temacie dobrej
śmierci i dobrego życia zjadł zęby — z dr Agatą Malendą. Doktor medycyny, nie żadnej tam
filozofii.

Będzie o tym:

— jakie są trzy główne trajektorie śmierci (onkologiczna, krążeniowo-oddechowa i „ze
starości”)?
— dlaczego wszyscy koniec końców lądujemy na internie?
— jaki procent pracy lekarza to komunikacja?
— co to jest śmierć dojrzała? (nawet jeśli przedwczesna)
— potrzeba całej wioski, żeby wychować dziecko — czy potrzeba też wioski, żeby umrzeć?

Zalecam! Jest moc!

Instytut Dobrej Śmierci możecie śledzić tutaj — https://www.linkedin.com/company/instytut-
dobrej-smierci/
Doktor Agatę tutaj — https://www.instagram.com/doktor.malenda

A jeżeli chcecie zostać jej pacjentem i spróbować nowej formy komunikacji „lekarz na
subskrypcję”, to zerknijcie tutaj — https://www.doctor.one/

Jeżeli my słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba i daj follow temu podcastowi,
gdziekolwiek go słuchasz, to za dwa tygodnie usłyszymy się ponownie. Inaczej możemy się
już nie zobaczyć :)

A najlepiej zapisz się od razu na mój stoicki mailing, „Stoicki głos w Twoim domu”. W
każdy piątek solidna piguła stoicyzmu! Tutaj — https://stoickiglos.pl/

A jeśli ten podcast wspiera Cię już od jakiegoś czasu — to rozważ też wsparcie podcastu!
Zapraszamy do społeczności, na Godziny Dziekańskie i inne bajery, wszystkie szczegóły
tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

Pracuję w branży twórczej, piszę książki i teksty, nagrywam podcasty i kursy. Mówi się czasem, że w takim zawodzie „tylko” 10 % wyniku to jest natchnienie, inspiracja, czy błysk geniuszu, a reszta, te 90 %, to jest ciężka, wytrwała i systematyczna praca. Ale zaprawdę powiadam Wam, to jest nieprawda. Wkład błysku geniuszu i natchnienia wynosi 0 %. Tak w pracy kreatywnej, jak i w każdej innej. WSZYSTKO co osiągamy i ogarniamy w życiu — osiągamy i ogarniamy dzięki systematycznej pracy i wytrwałości. 

Jak się jej nauczyć? Jak być wytrwałym, zdyscyplinowanym i skutecznym? Jak zaprowadzić porządek w swoim życiu?

Opowiem Ci jak to zrobić po stoicku!

Jeżeli słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba czy follow temu podcastowi, to zostaniemy w kontakcie! A najlepiej zapisz się od razu na mój stoicki mailing, „Stoicki głos w Twoim domu”. W każdy piątek solidna piguła stoicyzmu! Tutaj — https://stoickiglos.pl/

A jeśli ten podcast wspiera Cię już od jakiegoś czasu — to rozważ też wsparcie podcastu! Zapraszamy do społeczności, wszystkie szczegóły tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

Masz ciasny deadline. Masz stanąć przed ludźmi i powiedzieć parę słów. Masz problemy rodzinne. Jesteś w kłopotach kłopotach finansowych. Albo po prostu tkwisz w kołowrotku życia, bo praca, dzieci, gęsty kalendarz, zero bufora i jeszcze mniej czasu dla siebie. Co łączy te sytuacje? Otóż łączy je stres. 

Stres to choroba cywilizacyjna i nieustanna pandemia naszych czasów. Jak sobie z nim radzić?  W dzisiejszym odcinku sięgniemy do Marka Aureliusza, Seneki i Epikteta, żeby się o tym przekonać!

Jeżeli słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba czy follow temu podcastowi, to zostaniemy w kontakcie! A najlepiej zapisz się od razu na mój stoicki mailing, „Stoicki głos w Twoim domu”. W każdy piątek solidna piguła stoicyzmu! Tutaj — https://stoickiglos.pl/

A jeśli ten podcast wspiera Cię już od jakiegoś czasu — to rozważ też wsparcie podcastu! Zapraszamy do społeczności, wszystkie szczegóły tutaj: https://patronite.pl/Stankiewicz

Jest niedziela, 31 stycznia 2010 roku. Godzina 20:30. W pociągu relacji Szklarska Poręba — Warszawa Wschodnia ja, Wasz autor, podcaster i początkujący stoik piję piwo. Jest to piąte piwo tego dnia. To wiem. Ale nie wiem jeszcze, że będzie to ostatni alkohol w moim życiu.
Od tego czasu minęło piętnaście lat. Piętnaście lat absolutnej abstynencji. Zero. Nic, nada, niente, ani kropli.

Jak do tego doszło?
Jak udało się wytrwać?
Czego się nauczyłem i co mi dała abstynencja?
Dlaczego to była najlepsza decyzja w moim życiu?

O tym wszystkim opowiadam ze szczegółami w dzisiejszym odcinku.
Zapraszam!

Jeżeli słyszmy się pierwszy raz, to kliknij koniecznie suba czy follow temu podcastowi, to zostaniemy w kontakcie! A najlepiej zapisz się od razu na mój stoicki mailing, „Stoicki głos w Twoim domu”. W każdy piątek solidna piguła stoicyzmu! Tutaj — https://stoickiglos.pl/

Stoicyzm jest kojarzony ze stałością, wiernością zasadom i niezmiennością przekonań. I słusznie! Ale w tej stałości są możliwe pułapki, na które trzeba uważać. I o nich porozmawiamy dzisiaj. Bo stałość jest narzędziem do celu — a nie celem samym w sobie.

I a propos tego tematu, zmiana logistyczna w samym podcaście. Z uwagi na okoliczności ogólnożyciowe, a także pracę nad planowymi aż trzema (sic!) dużymi premierami dla Was w tym roku, od dzisiaj „Myślnik Stankiewicza” będzie się przez jakiś czasu ukazywał nie w każdy, ale w co drugi czwartek. 

Mam też nadzieję, że doda mu to wartości i błysku. Że mi się będzie nagrywać z większą werwą, a Wam lepiej słuchać. Dziękuję za wyrozumiałość! I już widzę, że ten odcinek za dwa tygodnie będzie dobry, bo będzie o alkoholu. Po raz pierwszy wprost o tym temacie. Z okazji 15. rocznicy mojej abstynencji — nieźle zleciało!

Spotkania dla patronów i patronek odbywają się niezmiennie raz na tydzień, w każdy czwartek o 20:00. Zapraszam na nie serdecznie, wszystkie szczegóły tutaj — Patronite.pl/Stankiewicz

Zafollowuj koniecznie ten podcast gdziekolwiek słuchasz — poznamy się lepiej!
I dołącz do społeczności patronek i patronów — wbijaj na spotkania, gdzie wszystko omawiamy sobie na żywo, tutaj — Patronite.pl/Stankiewicz

O czym dzisiaj?
O tym, co nam daje kontakt z naturą! A daje wiele, więc jest moc i jest gęsto, więc zapraszam szczególnie!

Zaczynamy od „natury” w tym praktycznym, codziennym znaczeniu, czyli przyroda, lasy, zwierzęta, rośliny, formy skalne „i inne akweny”. To jasne. Ale główna rzecz: jak poprzez nią złapać kontakt z „naturą” w tym sensie, o którym pisał Marek Aureliusz — a więc z całością kosmosu, który się odnawia i żyje swoim rytmem.

Dlaczego wystawienie się na mróz może być przyjemne?
Czy śnieg sprawia, że świat młodnieje?
Dlaczego góry wyłaniające się zza horyzontu to jest reality check, a morze, które szumi od pokoleń, uspokaja tym, że szumi niezależnie od nas?
Co jest takiego pociągającego na odludziach?
Dlaczego warto jechać na koniec świata?
Ale dlaczego nie trzeba tam jechać codziennie?
I dlaczego samotna noc w lesie sprawia, że mózg nam się kalibruje i lepiej działa?

O tym wszystkim w dzisiejszym odcinku!

I parę linków do rzeczy, o których wspominam:

Ziemskie bieguny niedostępności — https://en.wikipedia.org/wiki/Pole_of_inaccessibility#Oceanic_pole_of_inaccessibility

Wspanałość lodowca Khumbu schodząca z Everestu: https://en.wikipedia.org/wiki/Khumbu_Icefall

Dąb Kobendzy:https://kampinoski.eu/drzewa

Tam gdzie opowiadam o pejzażach Arktyki, gdzie ludzkie siedziby są tylko na doczepkę, a Ziemia wygląda jak ciało niebieskie nietknięte działalnością człowieka, mam na myśli np. taki widok:https://en.wikipedia.org/wiki/File:Hope_Bay_Gold_Mine_04.jpg

No i oczywiście temat-otchłań: https://en.wikipedia.org/wiki/Dyatlov_Pass_incident

Zapraszam do wspólnej rozkminy i przygody! Zostawcie koniecznie follow, no i zerknijcie też tutaj — Patronite.pl/Stankiewicz