Sabah kuş sesleriyle uyanan Ata, pencereden süzülen kırmızı-beyaz bayrakları görür ve merakla sorar: “Anne, neden her yerde bayrak var?” Annesi gülümseyerek yanına oturur ve eskiden gökyüzünün gri olduğu, seslerin kısıldığı günlerden bahseder. Ta ki Mustafa Kemal’in kalbinde bir kıvılcım parlayana kadar... O kıvılcım, karanlığı aydınlatır, okullar açar, yollar yapar ve herkese sesini duyurma fırsatı verir. Cumhuriyet, işte bu ışığın adıdır: Her çocuğun rengarenk bahçede özgürce büyüdüğü bir ülke. Ata, bayrakların rüzgârda dansını izlerken kalbinde o kıvılcımı hisseder ve anlar: Biz, Atatürk’ün sevgisinden doğan renkleriz.