Bu bölümde, travma sonrası yalnızlık hissini, bağ kurmanın iyileştirici gücünü ve birlikte olmanın anlamını konuştuk. Kırıldığımız yerlerden sızan ışığın, bazen bir bakışta, bir sessizlikte, bir tanıklıkta çoğalabileceğini hatırladık. Yeniden bağ kurmanın; önce kendimize, sonra başkalarına doğru şefkatli bir yolculuk olduğunu konuştuk. Çünkü bazen iyileşme, sadece biriyle aynı odada susabilmekle bile başlar.
