Bu bölümde travmanın görünmeyen izlerine bakıyoruz. Ne yaşandığından çok, ne hissettiğimizi konuşuyoruz. Suçluluk, utanç, çaresizlik… Her duygunun anlamlı olduğunu hatırlatıyor, iyileşmenin zamana ve şefkate ihtiyaç duyduğunu söylüyoruz. Çünkü kırıldığımız yerden de yeniden filizleniyoruz.
