Duch Święty wstawia się za nami w „niewysłowionych westchnieniach”, pomagając w naszej słabości. Przez Ducha Świętego, prawdziwi wierzący są bezpieczni na zawsze.
Wszystkie te wzdychania są pewną oznaką niespełnionej rzeczywistości. Całe stworzenie odczuwa niedosyt. Wierzący odczuwają niedosyt. Nawet błogosławiony Duch Święty doświadcza tego niedosytu.
Jesteśmy dziedzicami Boga, współdziedzicami Chrystusa, a tym, co dziedziczymy, jest chwała. Właśnie to dziedziczymy. Przyjrzyjmy się teraz bliżej i przeanalizujmy ten prosty tekst. Pomówmy o fakcie naszego dziedzictwa.
Duch Święty działa w ten potężny sposób, a twoim obowiązkiem jest wykorzystanie całej mocy, którą masz w Jego sile, żeby zabić pozostały grzech w twoim życiu. To właśnie robią ludzie, którzy żyją. To właśnie robią ludzie w mocy Ducha.
Duch Święty nie jest dodatkiem do życia chrześcijańskiego — jest jego źródłem. To On odradza serce, uświęca, przekonuje o grzechu i prowadzi do prawdy przez Słowo Boże. W czasach, gdy wielu przypisuje Duchowi Świętemu emocjonalne doświadczenia lub sensacyjne manifestacje, musimy wrócić do biblijnego zrozumienia Jego świętej i przemieniającej obecności. W tym nauczaniu dowiesz się, jak rozpoznawać prawdziwe działanie Ducha i dlaczego bez Niego nie ma prawdziwego chrześcijaństwa.
W tej krótkiej serii staramy się lepiej zrozumieć dzieło i służbę błogosławionego Ducha Świętego, żebyśmy mogli wzmocnić i wzbogacić naszą wdzięczność. Dziękować Mu i uwielbiać Go.
We współczesnym chrześcijańskim świecie ewangelicznego kościoła ludzie są trochę mniej skłonni do przynoszenia hańby imieniu Boga oraz imieniu Chrystusa, ale najwyraźniej myślą, że mają swobodę w hańbieniu i znieważaniu Ducha Świętego, ponieważ wiele takich rzeczy ma miejsce.Przypisując Duchowi Świętemu słowa, których nie wypowiedział, dzieła, których nie dokonał, i doświadczenia, których nie wytworzył. Przypisując Duchowi Świętemu to, co nie jest dziełem Ducha Świętego. Niekończące się ludzkie doświadczenia, emocjonalne doświadczenia, dziwaczne doświadczenia i demoniczne doświadczenia, przypisywane są Duchowi Świętemu.
Największym darem, jaki Bóg kiedykolwiek dał światu, jest prawda. Boskie objawienie. Boska prawda. Prawda o Nim samym. Prawda o nas. Prawda o czasie i wieczności. Prawda o życiu i śmierci. Prawda o początku i zakończeniu. Prawda o sądzie. Prawda o zbawieniu. Prawda o niebie. Prawda o piekle. To największy dar, jaki kiedykolwiek dał Bóg.
W tym tygodniu przyjrzymy się wierze, która zbawia, na przykładzie etiopskiego eunucha. W obu przypadkach kluczowym narzędziem Boga w narracjach z tego rozdziału jest Filip.
Piotr nie mówi o niemowlętach w Chrystusie. Zapomnijcie to. Mówi, że każdy wierzący powinien przez cały czas pragnąć Słowa Bożego tak, jak dziecko pragnie mleka.
Bezbłędna Biblia wymaga kaznodziejstwa ekspozycyjnego. Jeśli każde słowo jest prawdziwe, każde słowo musi być głoszone. W przeciwnym razie redagujesz Boga.
Pytania i odpowiedzi na temat bezbłędności Pisma Świętego z Johnem MacArthurem, Markiem Deverem, Albertem Mohlerem, Ligonem Duncanem i Kevinem DeYoungiem podczas Shepherds' Conference The Inerrancy Summit, 4-6 marca 2015 r.
Jak pokazują takie przykłady, ilekroć Kościół porzuca swoje oddanie autorytetowi i nieomylności Pisma, wynik zawsze jest katastrofalny.
Pismo Święte jest wystarczające. Wystarczające do zbawienia i wystarczające do potępienia. Nie ma zbawienia bez ewangelii. To nie jest ludzka księga, to Boska księga. To instrukcja przesłana przez producenta, żebyśmy wiedzieli, jak żyć pełnią życia, pełne wyjaśnienie Bożej woli dla życia człowieka w czasie i wieczności.
John MacArthur omawia niebezpieczeństwa zniekształcania Słowa Bożego poprzez wybiórczą interpretację. Podkreśla potrzebę pokory, obiektywizmu i konsekwentnego studiowania. Musimy pozwolić, by Pismo Święte mówiło samo za siebie, zamiast narzucać osobiste przekonania lub perspektywy kulturowe.
John MacArthur przedstawia kluczowe zasady właściwej interpretacji Pisma Świętego, podkreślając wagę dążenia do prawdy. Wskazuje na odpowiedzialność wierzących za dogłębne studiowanie Biblii, zachowanie szacunku dla jej autorytetu oraz staranne podejście do jej tekstu, co pomaga unikać błędnych interpretacji i subiektywnych przekonań.
Mamy tylko jedną opcję: Nie ma żadnych błędów w Biblii. Jeśli wierzysz w Boskość Chrystusa, musisz wierzyć w natchnienie, nieomylność i bezbłędność Pisma Świętego.
W tym wspaniałym fragmencie z 2 Listu do Koryntian 4, Paweł mówi w wersecie 5: „Albowiem nie siebie samych głosimy, lecz Chrystusa Jezusa, że jest Panem, o sobie zaś, żeśmy sługami waszymi dla Jezusa”. Pierwszą zasadą służby jest pokora. Ten aksjomat to wyraża. On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym.