'Caprera, de koeien, de hazen en schaatsen alsof ik kan dansen. Geuren, kleuren, die ik nooit vergeten zal...
Wat doe ik hier?
O ja, een naast geschoten bal.'
Wat Hockeyclub Bloemendaal kenmerkt is hoe iedereen, jong en oud, hockeyend en niet (meer) hockeyend, zich onvermoeibaar en onvoorwaardelijk inzet en waarbij iedereen deel uitmaakt van dat ijzersterke DNA. Een club met zoveel nationale én internationale successen, maar ook gewoon als warme familievereniging in ons bijzondere dorpje, met sterke tradities en natuurlijk….met sterke verhalen!
You'll Never Walk Alone, de Bloemigans sinds 2003 de allereerste supportersvereniging in het hockey.
Het Openluchttheater Caprera, kortweg Caprera genoemd, is een uniek en iconisch theater. Gelegen in een afgegraven zandkuil in Wandelpark Caprera, vlak bij het Kopje en een gewaardeerd buurman van de Hockeyclub.
Het Kopje is, met zijn steile trappen en paden (45 hoogtemeters), overigens een ideale plek voor de trainers en coaches om hun teams te laten zwoegen voor of na een training!
Het Clubhuis is het kloppende hart van de club. Het clubhuis ademt pure geschiedenis en is de plek waar het bruisende clubleven begint en eindigt.
Weet je waar de naam vandaan komt? Luister dan gauw! Het meertje is zowel historisch, als botanisch en landschappelijk heel interessant. Het ligt pal naast de ruïnes van het voormalige jachtslot Aelbertsberg (Huys te Bloemendaal).
Engelse Sporten op HC Bloemendaal? Een volstrekt onbegrijpelijk spel. Het geheel wordt voorzien van, zowaar nog veel onbegrijpelijker, typisch Brits commentaar, zoals we dat kennen van sporten als snooker, cricket en bowls.
Een gewaardeerd kunstschilder en buurman van de club. Simon De Heer geliefde onderwerpen om te schilderen waren de duinlandschappen, het meertje van Caprera, omliggende boerderijen en weilanden en uiteraard de hockeyvelden. Kijk gerust eens op de website simondeheer.nl. Daar wordt u via zijn werken meegenomen op een prachtige kunstroute.
Is je die enigszins verborgen kooi weleens opgevallen, in de hoek bij de ingang van veld drie? Nou, dat is een rijksmonument. Op het achterschot zijn de jaartallen zichtbaar van de enorme hoeveelheden vogels die in die periode zijn gevangen. “Kom vrij binnen in dit huis….maar wees stil, gelijk een muis.”
Aanvankelijk leken de eerste jaren van de Duitse bezetting relatief rustig, maar naarmate de oorlog vorderde, werd de onderdrukking steeds dwingender. Met haar ligging aan zee en haar kapitale panden was de gemeente Bloemendaal voor de bezetter het neusje van de zalm. Na hun entree hadden zij in korte tijd een flink aantal gebouwen en terreinen in beslag genomen en voor militaire doeleinden ingericht. Dit had ook zijn gevolgen voor het Bloemendaalse hockey...
Op deze plek stond in 1132 Het Huis te Aelbrechtsberg, later ook wel het Huys te Bloemendaal genoemd. Deze 12e-eeuwse kasteelhoeve - een jachtslot/ridderhuis met landgoed - was een grafelijk onderkomen en functioneerde vooral als bestuurslocatie voor de graven van Holland. Het huis is gebouwd in opdracht van Graaf Floris II en zijn vrouw Petronilla van Saksen.
Wie denkt dat HC Bloemendaal ooit begon met één schamel hockeyveldje, komt bedrogen uit!
De oorsprong van Hockeyclub Bloemendaal ligt in het jaar 1895, toen op 26 april van dat jaar Hockey en Bandy Club ‘Haarlem & Omstreken’ werd opgericht.
De plek waar je nu staat kent een rijke geschiedenis. Waar nu dagelijks gehockeyd wordt, werd zo rond het jaar 1100 vooral gejaagd. We drinken er nu met enige regelmaat een klein biertje, maar in de 16e eeuw werd het bier hier gebrouwen. We gaan terug naar die tijd, maar laat ik beginnen met een stuk historie over de club zelf, want sinds de oprichting is er heel veel gebeurd.
Van harte welkom bij het Mussenpad we nemen je mee diep de geschiedens in van HC Bloemendaal en de omgeving!
