Neye taciz, neye şiddet diyeceğiz?…Hangisi flört şiddeti, hangisi psikolojik manipülasyon?…Duygusal şiddet ne oluyor o zaman?…Veya aile içi şiddet aslında sadece fiziksel mi?… Neden aynı kişilerle aynı ilişkileri yaşıyorum?…Neden sınır koyamıyorum?

Erkekle cinsel olarak eşit olmak mı? Kadının cinsel özgürlüğü mü? Kadın o “değerli pırlantayı” düşürmemek için asla açamaz bacaklarını. Ya erkeğin itibarı?

Sahibinden az kullanılmış, son model mutluluk tarifleri.
Ya da: “Hadi canım ordan!”

Uygarlığın huzursuzluğu tadında, savrulan bir yaprak gibi, akıp giden günlerimiz..
Makine insanın başına gelenler/kendi başını yemesi…
Yaşamak tam olarak bu değil sanırım, bakınız kediler…

Aile kavramı, bütün sıcaklığı ve romantizmi bir yere bırakılarak bir çok insan için gerçek ve sorunlu yapısıyla ele alındığında karşımıza tadı kaçmış, küflü bir kucak kalıyor. Aile bir çoklarımız için kötülüğün, en iyi ihtimalle bir subliminasyonun başladığı yer.

Sosyal medya bize ne yapıyor? Peki biz sosyal medya ile kendimize ne yapıyoruz?
Göstermek, izlemek, sahneler ve seyirciler. Öte yandan eleştirenler, eleştirilenler ve diğerleri.

Kişisel gelişim sektörü bize neler vaad ediyor, neler kazandırıyor? Toplumsal açıdan gelişmeye bir katkısı var mı? Kişisel gelişim yerine “kişisel deneyim pazarı” diyebilir miyiz?