Odrzucenie to jedno z najbardziej bolesnych doświadczeń, jakich możemy doświadczyć. Właśnie dlatego należy je powstrzymać. Ale jak to zrobić? Czy mamy wpływ na drugiego człowieka, by nas nie odrzucił? Czy możemy kontrolować jego myśli, emocje, decyzje? Oczywiście, że tego nie potrafimy zrobić, chyba że zdecydujemy się na nieetyczną manipulację.

Ale problem bynajmniej nie jest tak zewnętrzny, jak nam się zazwyczaj wydaje. Dlatego faktycznie możemy coś zrobić. Mianowicie, powstrzymać samoodrzucenie.

Często wydaje nam się, że ludzie nas nie lubią, krytykują, oskarżają, poniżają, oceniają. Oczywiście, takie sytuacje się zdarzają. Ale najczęściej nawet nie zdążą tego zrobić – bo my już z góry zakładamy, że tak właśnie myślą. Wkładamy w ich umysły nasze własne przekonania, lęki i obawy. Sądzimy, że nas odrzucają, choć w rzeczywistości może im to nawet nie przyjść do głowy.

W istocie to my sami odrzucamy siebie, zanim ktokolwiek zdąży to zrobić.

Dlatego warto porozmawiać o zjawisku projekcji, a konkretnie – projekcji komplementarnej. To właśnie ona rozwiązuje nasz wewnętrzny dylemat. Gdy mamy w sobie wewnętrzny konflikt, często nie jesteśmy w stanie go zintegrować. Zamiast tego odrzucamy jedną z części naszego umysłu i projektujemy ją na inną osobę. Jeśli nie czegoś w sobie nie akceptujemy, dostrzegamy to u innych, po to by ich odrzucić, albo odrzucić siebie za pośrednictwem ich potępiającego rzekomo wzroku , ponieważ zaczynamy wierzyć, że to oni nas odrzucają.

Kluczem do powstrzymania odrzucenia jest świadomość tych mechanizmów. Jeśli dostrzeżemy, że to nie inni nas oceniają, ale my sami sobie to robimy – możemy zatrzymać ten proces. Nie chodzi o to, by zmieniać świat, ale by zmienić sposób, w jaki go postrzegamy. O tym jest ten podcast.