Herhaling IV
Inleiding

Nu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo’n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.

Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.

Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. Het is hun doel jou iets anders voor te spiegelen, en correctie tegen te houden door allerlei zelfmisleiding, gemaakt ter vervanging daarvan.

En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.

Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.

Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.

Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. En we houden geen ander schema voor onze oefening aan dan het volgende:

Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan...

LES 140
Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.

‘Geneesmiddel’ is een woord dat niet toepasbaar is op enige remedie die de wereld als heilzaam aanvaardt. Wat de wereld als genezend beschouwt is slechts wat het lichaam ‘beter’ maakt. Wanneer ze de denkgeest tracht te genezen, ziet ze deze niet gescheiden van het lichaam waar ze denkt dat de denkgeest bestaat. Haar vormen van genezing vervangen dus onvermijdelijk de ene illusie door de andere. Het ene geloof in ziekte neemt een andere vorm aan en bijgevolg ziet de patiënt zichzelf nu als gezond.

Hij is niet genezen. Hij heeft alleen een droom gehad dat hij ziek was en in de droom vond hij een magische formule die hem beter maakte. Toch is hij niet uit de droom ontwaakt en dus blijft zijn denkgeest precies zoals hij voordien was. Hij heeft niet het licht gezien dat hem zou doen ontwaken en een eind zou maken aan de droom. Welk verschil maakt de inhoud van een droom in werkelijkheid? Of men slaapt, of men is wakker. Daartussen ligt niets.

De gelukkige dromen die de Heilige Geest brengt zijn anders dan het dromen van de wereld, waar iemand alleen maar dromen kan dat hij wakker is. De dromen die vergeving de denkgeest laat zien, brengen geen andere vorm van slaap teweeg, zodanig dat de dromer een andere droom droomt. Zijn gelukkige dromen zijn voorboden van het dagen van de waarheid in zijn denkgeest. Ze leiden van slaap naar zacht ontwaken, zodat dromen voorbij zijn. En zo genezen ze voor alle eeuwigheid.

De Verzoening geneest met zekerheid, en geneest elke ziekte. Want de denkgeest die begrijpt dat ziekte niets anders dan een droom kan zijn, wordt niet misleid door de vormen die de droom kan aannemen. Ziekte kan niet komen waar schuld afwezig is, want ze is slechts een andere vorm van schuld. De Verzoening maakt de zieke niet beter, want dat is geen genezing. Ze neemt de schuld weg die de ziekte mogelijk maakt. En dat is inderdaad genezing. Want nu is de ziekte weg, zonder dat er iets overblijft waarnaar ze terug kan keren.

Vrede zij met jou, jij die in God genezen bent, en niet in ijdele dromen. Want genezing komt nu eenmaal van heiligheid, en heiligheid kan niet worden aangetroffen waar zonde wordt gekoesterd. God woont in heilige tempels. Hij wordt buitengesloten waar zonde is binnengedrongen. Toch is er geen plaats waar Hij niet is. En daarom kan zonde geen verblijfplaats hebben waar ze zich voor Zijn weldadigheid verbergen kan. Er is geen plaats waar heiligheid niet is, en nergens kunnen zonde en ziekte verblijf houden.

Dit is de gedachte die geneest. Ze maakt geen onderscheid tussen onwerkelijkheden. Evenmin probeert ze te genezen wat niet ziek is, zonder acht te slaan op waar de behoefte aan genezing ligt. Dit is geen magie. Het is slechts een beroep op de waarheid, die niet nalaten kan te genezen en wel voor altijd. Het is geen gedachte die een illusie beoordeelt naar haar omvang, haar schijnbare ernst, of naar iets wat betrekking heeft op de vorm die ze aanneemt. Ze concentreert zich louter op wat ze is, en weet dat geen illusie werkelijkheid kan zijn.

Laten we vandaag niet proberen te genezen wat niet aan ziekte kan lijden. Genezing moet alleen daar worden gezocht waar ze is en dan toegepast worden op wat ziek is, zodat het kan worden genezen. Geen enkele remedie die de wereld verschaft kan in wat dan ook een verandering brengen. De denkgeest die illusies naar de waarheid brengt, is werkelijk veranderd. Er is geen andere verandering dan deze. Want hoe kan de ene illusie van de andere verschillen behalve in eigenschappen die geen substantie hebben, geen werkelijkheid, geen kern, en niets dat werkelijk verschillend is?

Vandaag proberen we ons denken te veranderen over wat de bron van ziekte is, want we zoeken een geneesmiddel voor alle illusies, niet een nieuwe verschuiving onder hen. We zullen vandaag proberen de bron van genezing te vinden, die zich in onze...

LES 139Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.

Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?’

Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.

Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo’n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?

Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. Hij heeft het aanvaard omdat hij leeft, heeft ertegen geoordeeld en de waarde ervan ontkend, en heeft besloten dat hij de enige zekerheid waardoor hij leeft, niet kent.

Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.

Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?

Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.

Alleen aanvaarding kan van jou worden gevraagd, want wat jij bent staat vast. Het is voor eeuwig vastgesteld in de heilige Denkgeest van God, en in die van jou. Het is zo ver boven alle onzekerheid en twijfel verheven dat vragen wat het moet zijn alle bewijs is dat je nodig hebt om aan te tonen dat jij de tegenspraak gelooft dat jij niet weet wat je wel móet weten. Is dit een vraag, of een stelling die zich in de stelling zelf ontkent? Laten we niet toestaan dat onze heilige denkgeest zich bezighoudt met dergelijke zinloze spinsels.

We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van...

LES 138
De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.

In deze wereld is de Hemel een keuze, want we geloven hier dat er alternatieven zijn om uit te kiezen. We menen dat alle dingen een tegenpool bezitten, en wat we wensen kiezen we. Als de Hemel bestaat, moet er ook een hel zijn, want juist via tegenstelling maken wij wat we waarnemen en wat we menen dat werkelijk is.

De schepping kent geen tegendeel. Maar hier maakt tegenstelling deel uit van ‘werkelijk’ zijn. Juist deze merkwaardige voorstelling van de waarheid maakt dat het kiezen van de Hemel hetzelfde schijnt als het opgeven van de hel. Zo is het in werkelijkheid niet. Maar wat waar is in Gods schepping kan hier alleen zijn intrede doen als het weerspiegeld wordt in een vorm die de wereld kan begrijpen. Waarheid kan niet komen op een plaats waar ze enkel met angst kan worden waargenomen. Want dit zou de misvatting zijn dat de waarheid naar illusies kan worden gebracht. Tegenstelling maakt de waarheid onwelkom, en ze kan niet komen.

Keuze is de voor de hand liggende ontsnapping aan wat er als tegendelen uitziet. Een beslissing maakt één van de tegenstrijdige doelen tot het streefdoel waaraan tijd en moeite wordt besteed. Zonder beslissing is de tijd slechts verspild en de moeite verkwist. Ze wordt besteed zonder er iets voor terug te krijgen, en de tijd verstrijkt zonder resultaat. Er is geen gevoel van winst, want er wordt niets bereikt en niets geleerd.

Je dient eraan herinnerd te worden dat jij denkt het hoofd te moeten bieden aan duizenden keuzes, terwijl er in werkelijkheid maar één te maken valt. En zelfs die líjkt alleen maar een keuze. Breng jezelf niet in de war met alle twijfels die ontelbare beslissingen teweeg zouden brengen. Je neemt er maar één. En wanneer die ene is genomen, zul je merken dat het helemaal geen keuze was. Want waarheid is waar, en niets anders is waar. Er is geen tegendeel om in plaats daarvan te kiezen. Er is niets in tegenspraak met de waarheid.

Kiezen berust op leren. En de waarheid kan niet worden geleerd, maar slechts herkend. In de herkenning ligt haar aanvaarding, en zodra ze aanvaard is, is ze gekend. Maar kennis valt buiten de doelen die we in het kader van deze cursus proberen te onderwijzen. Onze doelen zijn leerdoelen, die worden verwezenlijkt door te leren hoe ze te bereiken zijn, wat ze zijn, en wat ze jou bieden. Beslissingen zijn het resultaat van wat je hebt geleerd, want ze berusten op wat je hebt aanvaard als de waarheid van wat jij bent en wat jouw behoeften moeten zijn.

In deze waanzinnig ingewikkelde wereld lijkt de Hemel de vorm van een keuze aan te nemen, in plaats van louter te zijn wat hij is. Van alle keuzen die jij geprobeerd hebt te maken, is dit de eenvoudigste, de meest definitieve en het prototype van alle andere, de enige die alle beslissingen tot een oplossing brengt. Al zou je over alle andere kunnen beslissen, dan nog blijft deze ene onopgelost. Maar wanneer je deze ene oplost, zijn de andere tegelijk opgelost, want alle beslissingen houden slechts deze ene verborgen door verschillende vormen aan te nemen. Hier ligt de definitieve en enige keuze waarmee de waarheid wordt aanvaard of ontkend.

Zo beginnen we vandaag met het overwegen van de keuze, tot het maken waarvan de tijd als hulpmiddel werd gemaakt. Dat is het heilig doel ervan, nu omgevormd vanuit de bedoeling die jij eraan gegeven hebt: dat het een middel is om aan te tonen dat de hel werkelijk is, hoop in wanhoop verkeert, en het leven zelf uiteindelijk onvermijdelijk overwonnen zal worden door de dood. Alleen in de dood worden tegendelen opgelost, want tegenstellingen opheffen is sterven. En dus moet verlossing wel worden gezien als de dood, nu het leven wordt gezien als conflict. Het conflict oplossen betekent tevens je leven beëindigen.

Deze dwaze overtuigingen kunnen een onbewuste invloed van grote intensiteit gaan uitoefenen, en de denkgeest met zo’n...

LES 137
Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.

Het idee van vandaag blijft de kerngedachte waarop verlossing berust. Want genezing is het tegendeel van alle ideeën van de wereld die betrekking hebben op ziekte en een afgescheiden staat. Ziekte is een zich terugtrekken van anderen en een zich afsluiten voor verbinding. Ze wordt een deur die dichtvalt achter een afgescheiden zelf en dit geïsoleerd houdt en alleen.

Ziekte is isolatie. Want ze schijnt één zelf afgezonderd te houden van heel de rest, om te lijden aan wat de anderen niet voelen. Ze geeft het lichaam beslissende macht om de afscheiding werkelijk te maken en de denkgeest in eenzame opsluiting te houden, afgesplitst en in brokstukken bijeengehouden door een massieve muur van verziekt vlees, waar hij niet overheen kan komen.

De wereld gehoorzaamt de wetten waaraan ziekte dienstbaar is, maar genezing werkt los daarvan.
Het is onmogelijk dat iemand alleen wordt genezen. In ziekte kan hij niet anders dan op zichzelf en afgescheiden zijn. Maar genezing is zijn eigen beslissing om weer één te zijn, en zijn Zelf te aanvaarden met al Diens delen intact en onaangetast. In ziekte lijkt zijn Zelf verscheurd, en zonder de samenhang waar Het leven aan ontleent. Maar genezing komt tot stand wanneer hij inziet dat het lichaam niet de macht heeft om de universele Eenheid van Gods Zoon aan te tasten.

Ziekte wil bewijzen dat leugens wel de waarheid moeten zijn. Maar genezing toont aan dat waarheid waar is. De afscheiding die ziekte wil opleggen heeft nooit echt plaatsgevonden. Genezen is slechts aanvaarden wat altijd de eenvoudige waarheid was en altijd precies zo blijven zal als ze eeuwig is geweest. Maar aan ogen die gewend zijn aan illusies, moet getoond worden dat wat ze zien onwaar is. Dus moet genezing, die voor de waarheid nooit nodig is, aantonen dat ziekte niet werkelijk is.

Genezing zou aldus een tegendroom kunnen worden genoemd, die de droom van ziekte opheft in naam van de waarheid, maar niet in waarheid zelf. Net zoals vergeving aan alle zonden voorbijziet, die nooit werden begaan, neemt genezing slechts illusies weg die niet hebben plaatsgevonden. Net zoals de werkelijke wereld verschijnen zal om de plaats in te nemen van wat helemaal nooit is geweest, zo biedt genezing slechts restitutie voor ingebeelde toestanden en onware ideeën die door dromen tot beelden van de waarheid worden aaneengeweven.

Maar denk niet dat genezing aan jouw functie hier onwaardig is. Want de antichrist wordt machtiger dan Christus voor wie droomt dat de wereld werkelijk is. Het lichaam schijnt steviger en stabieler te zijn dan de denkgeest. En liefde wordt een droom, terwijl angst als de enige werkelijkheid overblijft die kan worden gezien, gerechtvaardigd en volledig begrepen.

Net zoals vergeving alle zonde wegschijnt en de werkelijke wereld de plaats zal innemen van wat jij hebt gemaakt, zo moet genezing de fantasieën van ziekte vervangen die jij voor de eenvoudige waarheid plaatst. Wanneer gezien wordt dat ziekte verdwijnt in weerwil van alle wetten die staande houden dat ze wel werkelijk moet zijn, dan heb jij antwoord op je vragen. En die wetten kunnen niet langer gekoesterd of gehoorzaamd worden.

Genezing is vrijheid. Want ze toont aan dat dromen niet over de waarheid zullen zegevieren. Genezing wordt gedeeld. En met deze eigenschap bewijst ze dat andere wetten dan die welke staande houden dat ziekte onvermijdelijk is, krachtiger zijn dan hun ziekelijke tegendelen. Genezing is kracht. Want door haar zachte hand wordt zwakheid overwonnen, en zijn denkgeesten die in een lichaam waren ingemetseld, vrij zich te verbinden met andere denkgeesten, om voor altijd sterk te zijn.

Genezing, vergeving, en de blijde inwisseling van heel de wereld van verdriet voor een wereld waar droefheid niet kan binnendringen, zijn de middelen waarmee de Heilige Geest jou aanspoort Hem te...

LES 136
Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.

Niemand kan genezen tenzij hij begrijpt welk doel ziekte schijnt te dienen. Want dan begrijpt hij eveneens dat dit doel zonder betekenis is. Omdat ziekte geen oorzaak en geen enkele zinvolle bedoeling heeft, kan ze überhaupt niet bestaan. Wanneer dit wordt ingezien, vindt genezing automatisch plaats. Ze verjaagt deze betekenisloze illusie met dezelfde aanpak als waarmee alle illusies naar de waarheid worden gebracht, en laat ze daar eenvoudig achter zodat ze kunnen verdwijnen.

Ziekte is geen toevalligheid. Zoals elke verdediging, is ze een waanzinnig middel tot zelfmisleiding. En net als alle andere is het doel ervan de werkelijkheid te verbergen, aan te vallen, te veranderen, absurd te maken, te vervormen, te verdraaien, of terug te brengen tot een hoopje losse onderdelen. Elke verdediging beoogt de waarheid te beletten heel te zijn. De delen worden gezien alsof ze ieder heel zijn in zichzelf.

Verdedigingen zijn niet onopzettelijk, en evenmin worden ze onbewust tot stand gebracht. Het zijn geheime toverstafjes waarmee je zwaait wanneer de waarheid lijkt te bedreigen wat jij graag geloven wilt. Ze schijnen onbewust te zijn enkel vanwege de snelheid waarmee jij ervoor kiest ze te gebruiken. In die seconde, of minder zelfs, waarin de keuze wordt gemaakt, begrijp je precies wat je probeert te doen, en denk je vervolgens dat het gedaan is.

Wie anders dan jijzelf beoordeelt iets als een bedreiging, beslist dat ontsnappen nodig is en zet een reeks verdedigingen op touw om de bedreiging te verminderen die als werkelijk beoordeeld werd? Dit alles kan niet onbewust worden gedaan. Maar achteraf vereist jouw plan dat je moet vergeten dat jij het hebt gemaakt, zodat het buiten je eigen bedoeling om leek te gaan, een gebeurtenis buiten de staat van jouw denken, een resultaat met een echte uitwerking op jou, in plaats van één door jouzelf bewerkt.

Juist dit snelle vergeten van de rol die jij speelt bij het maken van je ‘werkelijkheid’, maakt dat jouw verdedigingsmechanismen zich aan je controle lijken te onttrekken. Maar wat je vergeten bent, kan weer herinnerd worden, ervan uitgaande dat jij bereid bent de beslissing te heroverwegen die door vergetelheid dubbel wordt afgeschermd. Dat jij het je niet herinnert is slechts een teken dat deze beslissing, voorzover het jouw verlangens aangaat, nog altijd van kracht is. Zie dit niet ten onrechte aan voor een feit. Verdedigingsmechanismen moeten feiten onherkenbaar maken. Dat beogen ze, en dat doen ze dan ook.

Elke verdediging neemt fragmenten uit het geheel, voegt ze samen zonder zich te bekommeren om hun eigenlijke onderlinge verband, en bouwt zo de illusie op van een geheel dat er niet is. Het is dit proces dat de bedreiging vormt, en niet een of ander resultaat dat er mogelijk uit voortvloeit. Wanneer delen uit het geheel worden losgescheurd en worden gezien als afzonderlijk en als een geheel in zichzelf, worden ze symbolen die staan voor een aanval op het geheel, succesvol in hun uitwerking, en nooit meer als heel te zien. En toch ben jij vergeten dat ze slechts jouw eigen beslissing vertegenwoordigen over wat werkelijk moet zijn, om de plaats in te nemen van wat werkelijk is.

Ziekte is een beslissing. Het is niet iets wat jou overkomt, geheel ongezocht, dat je zwak maakt en je lijden brengt. Het is een keuze die jij maakt, een plan dat je opstelt, wanneer voor een moment de waarheid in je eigen misleide denkgeest oprijst en het lijkt of heel je wereld wankelt en op het punt staat om te vallen. Nu ben je ziek, opdat de waarheid zal weggaan en jouw verworvenheden niet langer zal bedreigen.

Hoe denk je dat ziekte erin kan slagen jou van de waarheid af te schermen? Omdat ze bewijst dat het lichaam niet van jou gescheiden is, en jij dus gescheiden van de waarheid moet zijn. Jij lijdt pijn omdat het lichaam pijn lijdt en in deze pijn word jij er één...

LES 135
Als ik me verdedig, word ik aangevallen.

Wie zou zichzelf verdedigen als hij niet dacht dat hij werd aangevallen, dat de aanval werkelijkheid was en dat zijn eigen verdediging hem zou kunnen redden? En hierin ligt de dwaasheid van verdediging: ze verleent illusies volledige werkelijkheid en probeert ze dan als werkelijk te behandelen. Ze stapelt illusie op illusie en maakt zodoende correctie dubbel moeilijk. En precies dit doe je wanneer jij probeert de toekomst te plannen, het verleden te doen herleven, of het heden naar je hand te zetten.

Je gaat te werk vanuit het geloof dat jij jezelf moet beschermen tegen wat er gebeurt omdat dat zeker zal bevatten wat jou bedreigt. Een gevoel van bedreiging is de erkenning van een ingewortelde zwakheid, een geloof dat er een gevaar bestaat dat de macht heeft jou aan te zetten tot een gepaste verdediging. De wereld is op dit waanzinnige geloof gebaseerd. En al haar structuren, al haar gedachten en twijfels, haar straffen en zware bewapening, haar wettelijke bepalingen en voorschriften, haar gedragsnormen en haar leiders en haar goden, allemaal dienen ze om haar gevoel van bedreiging in stand te houden. Want niemand bewandelt de wereld in wapenrusting zonder dat doodsangst hem om het hart slaat.

Verdediging is angstaanjagend. Ze komt voort uit angst en vergroot die bij elke verdediging. Jij denkt dat ze veiligheid biedt. Maar ze spreekt van angst die tot werkelijkheid is gemaakt en paniek die is gerechtvaardigd. Is het niet vreemd dat je er niet even bij stilstaat, terwijl jij je plannen verder smeedt en je wapenrusting zwaarder, je sloten steviger maakt, om je af te vragen wat jij verdedigt, en hoe, en tegen wat?

Laten we eerst eens bekijken wát je verdedigt. Het moet iets zijn dat erg zwak is en makkelijk aan te vallen. Het moet iets zijn dat een gemakkelijke prooi vormt, niet in staat zichzelf te beschermen, iets dat jouw verdediging behoeft. Wat anders dan het lichaam heeft zo’n broosheid dat voortdurende zorg en waakzame, diepe bezorgdheid nodig zijn om zijn nietig leven te beschermen? Wat anders dan het lichaam wankelt en moet wel falen om als waardige gastheer van de Zoon van God te dienen?

Toch is het niet het lichaam dat bang, of een voorwerp van angst kan zijn. Het heeft geen andere behoeften dan die jij eraan toekent. Het heeft helemaal geen ingewikkelde verdedigingssystemen, geen gezondheid bevorderende medicijnen, geen zorg en geen bezorgdheid nodig. Verdedig zijn leven, geef het geschenken om het op te sieren, of muren om het te beveiligen, en je zegt alleen dat jouw huis openstaat voor de dief van de tijd, dat het bouwvallig is en onderhevig aan verval, en zo onveilig dat het met jouw eigen leven moet worden beschermd.

Is dit beeld niet angstwekkend? Kun jij in vrede zijn met zo’n beeld van jouw huis? Maar wat anders heeft het lichaam het recht gegeven jou op deze manier te dienen dan jouw eigen geloof? Het is jouw denkgeest die het lichaam alle functies heeft gegeven die jij erin ziet, en zijn waarde ver heeft uitgetild boven een hoopje stof en water. Wie zou iets gaan verdedigen dat hij als zodanig heeft herkend?

Het lichaam heeft geen verdediging nodig. Dit kan niet vaak genoeg worden benadrukt. Het zal sterk en gezond zijn, als de denkgeest er geen misbruik van maakt door het rollen toe te kennen die het niet kan vervullen, taken die buiten zijn bereik liggen en verheven doelen die het niet volbrengen kan. Zulke pogingen, lachwekkend en toch intens gekoesterd, zijn de bron van de vele dwaze aanvallen die jij erop uitvoert. Want het schijnt niet te voldoen aan je verwachtingen, je behoeften, je waarden en je dromen.

Het ‘zelf’ dat bescherming nodig heeft, is geen werkelijkheid. Het lichaam, zonder waarde en niet eens de geringste verdediging waard, hoeft alleen maar waargenomen te worden als iets dat geheel los van jou staat, en het wordt een gezond, dienstbaar...

LES 134
Laat me vergeving zien zoals ze is.

Laten we de betekenis van ‘vergeven’ eens opnieuw bekijken, want die wordt snel verdraaid en gezien als iets wat gepaard gaat met een onterecht offer van terechte toorn, als een ongerechtvaardigd en onverdiend geschenk, en een totale ontkenning van de waarheid. In zo’n zienswijze moet vergeving wel gezien worden als louter een buitenissige dwaasheid, en lijkt het of deze cursus verlossing laat berusten op een gril.

Deze verwrongen zienswijze van wat vergeving inhoudt valt makkelijk te corrigeren wanneer je het feit kunt accepteren dat er geen vergeving wordt gevraagd voor wat waar is. Het moet worden beperkt tot wat onwaar is. Het is voor alles irrelevant behalve voor illusies. Waarheid is Gods schepping en die te vergeven heeft geen betekenis. Alle waarheid behoort Hem toe, weerspiegelt Zijn wetten en straalt Zijn Liefde uit. Heeft die vergeving nodig? Hoe kun je het zondeloze, eeuwig weldadige vergeven?

De voornaamste moeilijkheid die je ondervindt bij oprechte vergeving van jouw kant is dat jij nog steeds gelooft dat je de waarheid moet vergeven, en niet illusies. Jij beschouwt vergeving als een vergeefse poging om voorbij te gaan aan wat er is, om de waarheid te negeren, in een ongegrond streven jezelf te misleiden door een illusie waar te maken. Dit verwrongen gezichtspunt weerspiegelt slechts de greep die het begrip zonde nog steeds op jouw denkgeest heeft, zoals jij jezelf bekijkt.

Omdat jij denkt dat je zonden werkelijk zijn, zie je vergeving als een vorm van misleiding. Want het is onmogelijk de zonde voor waar te houden en niet te geloven dat vergeving een leugen is. Aldus is vergeving in feite niets dan een zonde, net als heel de rest. Ze zegt dat de waarheid onwaar is, en lacht de verdorvenen toe alsof die zo onschuldig zijn als gras, en zo wit als sneeuw. Ze is bedrieglijk in wat ze denkt dat ze bereiken kan. Ze ziet als juist wie duidelijk verkeerd is, en wie weerzinwekkend is als goed.

Vergeving is in zo’n optiek geen uitweg. Het is slechts eens te meer een teken dat zonde onvergeeflijk is en op zijn best moet worden verborgen, ontkend of van een andere naam voorzien, omdat vergeving verraad aan de waarheid is. Schuld kan niet worden vergeven. Als je zondigt, is je schuld eeuwig. Degenen die worden vergeven vanuit de optiek dat hun zonden werkelijk zijn, worden jammerlijk bespot en twee keer veroordeeld: eerst door henzelf voor wat ze denken te hebben gedaan, en dan nog eens door degenen die aan hen vergeving schenken.

Het is de onwerkelijkheid van de zonde die vergeving natuurlijk en volkomen zinnig maakt, een intense opluchting voor degenen die haar geven en een stille zegening waar ze ontvangen wordt. Ze gedoogt geen illusies maar verzamelt die lichthartig, met een lachje, en legt ze zachtjes aan de voeten van de waarheid. En daar verdwijnen ze totaal.

Vergeving is het enige wat staat voor de waarheid binnen de illusies van de wereld. Ze ziet dat die niets zijn en kijkt dwars door de duizend vormen heen waarin ze kunnen verschijnen. Ze neemt leugens waar, maar wordt niet misleid. Ze slaat geen acht op de zelfbeschuldigende kreten van zondaars, buiten zichzelf van schuldgevoelens. Ze kijkt naar hen met kalme blik en zegt eenvoudig tot hen:

‘Mijn broeder, wat je denkt is niet de waarheid.’

De kracht van vergeving is haar eerlijkheid, die zo onbezoedeld is dat ze illusies als illusies en niet als waarheid ziet. Hierom wordt juist zij de ontmaskeraar van leugens en de grote hersteller van de eenvoudige waarheid. Door haar vermogen voorbij te zien aan wat er niet is, opent ze de weg naar de waarheid die door schulddromen was versperd. Nu ben jij vrij de weg te volgen die jouw ware vergeving voor je openlegt. Want als één broeder dit geschenk van jou ontvangen heeft, staat de deur open voor jouzelf.

Er is een heel eenvoudige manier om de deur naar ware...

LES 133
Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft.

Soms levert het in het onderwijs profijt op de leerling terug te brengen tot praktische aangelegenheden, vooral nadat je hebt doorgenomen wat theoretisch schijnt en ver lijkt af te staan van wat hij al heeft geleerd. Dit zullen we vandaag doen. We zullen niet spreken over hoogstaande, wereldomvattende ideeën, maar in plaats daarvan stilstaan bij profijt voor jou.

Jij vraagt niet te veel van het leven, maar veel te weinig. Wanneer je toestaat dat jouw denkgeest wordt aangetrokken tot lichamelijke aangelegenheden, tot dingen die je koopt, tot aanzien zoals de wereld dat waardeert, vraag je om verdriet, niet om geluk. Deze cursus doet geen poging het weinige dat je hebt van jou af te nemen. Hij probeert niet utopische ideeën in de plaats te stellen van genoegens die de wereld bevat. Er zijn geen genoegens in de wereld.

Vandaag zetten we de werkelijke criteria op een rij waaraan jij alle dingen kunt toetsen die je meent te verlangen. Tenzij die aan deze gegronde vereisten voldoen, zijn ze het verlangen allerminst waard, want ze kunnen slechts de plaats innemen van wat meer te bieden heeft. Jij kunt de wetten die de keuze bepalen niet maken, evenmin als jij de alternatieven kunt maken waaruit je kiezen kunt. Kiezen kun je, sterker nog, dat moet je. Maar het is verstandig de wetten te leren die je in beweging zet wanneer je kiest, en te weten tussen welke alternatieven je kiest.

Wij hebben al beklemtoond dat er maar twee zijn, hoeveel het er ook lijken. De keuzeruimte is bepaald en dat kunnen we niet veranderen. Het zou hoogst onheus zijn tegenover jou om geen limiet te stellen aan de hoeveelheid alternatieven en zo jouw uiteindelijke keuze te vertragen totdat je ze in de tijd allemaal had overwogen, en jou niet ondubbelzinnig naar de plaats te voeren waar maar één keuze moet worden gemaakt.

Een andere milde en verwante wet is dat er geen compromis mogelijk is in wat jouw keuze je moet brengen. Ze kan jou niet maar een beetje geven, want er is geen tussenmaat. Elke keuze die jij maakt, brengt jou alles of niets. Daarom, als je de criteria leert waarmee jij alles van niets kunt onderscheiden, zul jij de beste keuze maken.

Ten eerste, als je iets kiest dat niet voor altijd blijft bestaan, heeft wat je gekozen hebt geen waarde. Een tijdelijke waarde is zonder enige waarde. Tijd kan nooit een waarde wegnemen die werkelijk is. Wat vervluchtigt en sterft, is er nooit geweest en heeft niets te bieden aan degene die het kiest. Hij wordt door een niets misleid, in een vorm die hij prettig denkt te vinden.

Vervolgens, als je ervoor kiest iets van iemand anders weg te nemen, zul jij niets overhouden. Dit komt doordat je, wanneer jij hem zijn recht op alles ontzegt, jezelf ook je recht daarop hebt ontzegd. Daarom zul je de dingen die jij werkelijk hebt, niet herkennen, omdat je ontkent dat ze er zijn. Wie iets probeert weg te nemen is misleid door de illusie dat verlies winst opleveren kan. Maar verlies kan alleen maar verlies opleveren, en niets meer dan dat.

Op je volgende overweging zijn alle andere gebaseerd. Waarom heeft de keuze die jij maakt waarde voor jou? Waardoor wordt jouw denkgeest ertoe aangetrokken? Welk doel dient ze? Hier kun je het makkelijkst van al worden misleid. Want wat het ego wenst, herkent het niet. Het spreekt de waarheid zelfs niet wanneer het die waarneemt, want het moet het aureool behouden dat het gebruikt om zijn doelen te beschermen tegen vlekken en roest, opdat jij kunt zien hoe ‘onschuldig’ het is.

Maar zijn camouflage is een dun vernisje, dat alleen diegenen kan misleiden die zich ermee tevredenstellen te worden misleid. Zijn doelen zijn zonneklaar voor ieder die de moeite neemt ernaar te zoeken. Hier wordt de misleiding verdubbeld, want degene die misleid wordt, zal niet merken dat hij er eenvoudig niet in is geslaagd iets te winnen....

LES 132
Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.

Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan jouw overtuigingen? En wat anders kan de wereld verlossen dan jouw Zelf? Geloof is werkelijk krachtig. De kracht van de gedachten die jij eropna houdt is enorm, en illusies zijn even sterk in hun gevolgen als de waarheid dat is. Een krankzinnige denkt dat de wereld die hij ziet werkelijk is en twijfelt er niet aan. Evenmin kan hij daarvan worden afgebracht door de gevolgen van zijn gedachten in twijfel te trekken. Pas wanneer hun bron in twijfel wordt getrokken gloort voor hem eindelijk de hoop op vrijheid.

Toch is verlossing makkelijk te bereiken, want ieder is vrij zijn denken te veranderen, en al zijn gedachten veranderen mee. Nu is de bron van alle gedachten verschoven, want je denken veranderen betekent dat je de bron hebt veranderd van alle ideeën die je bedenkt, ooit bedacht hebt of nog bedenken zult. Je maakt het verleden vrij van wat je eerder hebt gedacht. Je maakt de toekomst vrij van alle oeroude gedachten van een zoeken naar wat jij niet vinden wilt.

Het heden is nu de enige tijd die overblijft. Hier in het heden wordt de wereld bevrijd. Want zodra jij toelaat dat het verleden opgeheven wordt en je de toekomst van je oeroude angsten bevrijdt, vind je ontsnapping en schenk je die aan de wereld. Jij hebt de wereld tot slaaf gemaakt met al je angsten, je twijfels en misère, je pijn en tranen; en al je ellende drukt op haar en maakt de wereld tot gevangene van je overtuigingen. Ze wordt overal getroffen door de dood omdat jij in je denkgeest de bittere gedachten aan de dood vasthoudt.

De wereld op zichzelf is niets. Jouw denkgeest moet er betekenis aan geven. En wat jij erin aanschouwt zijn jouw wensen, die je ten tonele hebt gevoerd zodat jij ernaar kunt kijken en kunt denken dat ze werkelijk zijn. Misschien denk je dat jij de wereld niet hebt gemaakt, maar met tegenzin bent gekomen naar wat al was gemaakt en beslist niet stond te wachten tot jouw gedachten er betekenis aan gaven. Maar feitelijk heb je toen je kwam, precies gevonden wat je zocht.

Er is geen wereld los van wat jij wenst, en hierin ligt jouw uiteindelijke bevrijding. Verander slechts je denken over wat je wilt zien en heel de wereld zal onvermijdelijk in overeenstemming hiermee veranderen. Ideeën verlaten hun bron niet. Dit centrale thema wordt in het tekstboek vaak vermeld en moet in gedachten worden gehouden, wil je de les van vandaag begrijpen. Het is geen trots die jou zegt dat jij de wereld die je ziet, gemaakt hebt, en dat ze verandert als jij je denken verandert.

Maar het is trots die beweert dat je in een wereld gekomen bent die volledig los van jou staat, ontoegankelijk voor wat jij denkt en volkomen afgezonderd van wat jij toevallig denkt dat ze is. Er is geen wereld! Dit is de kerngedachte die de cursus probeert te onderwijzen. Niet ieder is bereid dit te aanvaarden en ieder moet zo ver gaan als hij zich kan laten leiden langs de weg die hem naar de waarheid voert. Hij zal terugkeren en weer verder gaan, of misschien een tijdje ervoor terugwijken en terugkeren eens weer.

Maar genezing is het geschenk van hen die bereid zijn te leren dat er geen wereld is en die les nu kunnen aanvaarden. Hun bereidheid zal hun de les aanreiken in een vorm die zij kunnen begrijpen en herkennen. Sommigen zien die plotseling in hun stervensuur en staan op om haar te onderwijzen. Anderen vinden haar in een ervaring die niet van deze wereld is, en die hun laat zien dat de wereld niet bestaat, want wat zij aanschouwen moet wel de waarheid zijn, en toch weerspreekt dat duidelijk deze wereld.

En sommigen zullen haar in deze cursus vinden en in de oefeningen die we doen vandaag. Het idee van vandaag is waar omdat de wereld niet bestaat. En als ze inderdaad het product van je eigen verbeelding is, dan kun jij haar bevrijden van alle dingen die je haar ooit hebt...

LES 131
Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.

Mislukking omringt jou overal, zolang je doelen nastreeft die niet bereikt kunnen worden. Je zoekt naar het duurzame in het vergankelijke, naar liefde waar geen liefde is, naar veiligheid te midden van gevaar, naar onsterfelijkheid binnen de duisternis van de droom van de dood. Wie kan slagen waar tegenstrijdigheid het decor van zijn zoektocht vormt, de plaats waar hij komt om stabiliteit te vinden?

Zinloze doelen worden niet bereikt. Je kunt die met geen mogelijkheid bereiken, want de middelen waarmee jij ze nastreeft zijn even zinloos als het doel zelf. Wie kan zulke onzinnige middelen
gebruiken en hopen hiermee iets te winnen? Waar kunnen ze toe leiden? En wat zouden ze kunnen bewerkstelligen dat enige hoop biedt werkelijk te zijn? Het najagen van fantasieën leidt tot de dood, want het is een zoektocht naar het niets, en terwijl je naar het leven zoekt, vraag je om de dood. Je zoekt naar veiligheid en geborgenheid, terwijl je in je hart bidt om gevaar en om de bescherming van de nietige droom die jij hebt gemaakt.

Toch is zoeken onvermijdelijk hier. Daarvoor ben je gekomen en je zult stellig datgene doen waarvoor je gekomen bent. Maar de wereld kan jou het doel dat je zoekt niet voorschrijven, tenzij jij haar de macht daartoe geeft. Zo niet, dan ben je nog steeds vrij een doel te kiezen dat voorbij de wereld en elke wereldse gedachte ligt, een doel dat jou wordt ingegeven door een idee dat je opgaf en toch in herinnering hield, oud en toch nieuw, een echo van een vergeten erfgoed, die toch alles inhoudt wat jij werkelijk verlangt.

Wees blij dat je moet zoeken. Wees ook blij te ontdekken dat je naar de Hemel zoekt en dat je ontegenzeggelijk het doel zult vinden dat jij werkelijk verlangt. Niemand kan nalaten dit doel te verlangen en het uiteindelijk te bereiken. Gods Zoon kan niet vergeefs zoeken, al kan hij proberen uitstel af te dwingen, zichzelf te misleiden en te denken dat het de hel is die hij zoekt. Wanneer hij zich vergist, ondervindt hij correctie. Wanneer hij afdwaalt, wordt hij teruggeleid naar de hem toegewezen taak.

Niemand blijft in de hel, want niemand kan zijn Schepper in de steek laten, noch Zijn volmaakte, tijdloze en onveranderlijke Liefde beïnvloeden. Jij zult de Hemel vinden. Alles wat je zoekt, op dit ene na, zal wegvallen. Maar niet omdat het jou ontnomen wordt. Het zal verdwijnen omdat jij het niet verlangt. Je zult het doel dat jij werkelijk verlangt even zeker bereiken als het zeker is dat God jou in zondeloosheid geschapen heeft.

Waarom op de Hemel wachten? Die is hier vandaag. Tijd is de grote illusie dat die in het verleden of in de toekomst ligt. Toch kan dit niet zo zijn, als dit het is waar God wil dat Zijn Zoon is. Hoe zou Gods Wil in het verleden kunnen liggen of nog moeten geschieden? Wat Hij wil, is nu, zonder verleden en geheel toekomstloos. Het staat even ver van de tijd af als een nietig kaarsje van een verafgelegen ster, of wat jij koos van wat jij werkelijk verlangt.

De Hemel blijft jouw enige alternatief voor deze vreemde wereld die jij hebt gemaakt, met al haar aspecten, haar verschuivende patronen en onzekere doelen, haar pijnlijke genoegens en droevige geneugten. God heeft geen tegenstrijdigheden gemaakt. Wat zijn eigen bestaan ontkent en zichzelf aanvalt, komt niet van Hem. Hij heeft niet twee denkgeesten gemaakt, met de Hemel als het verheugende gevolg van de ene, en de aarde, die in elk opzicht het tegendeel van de Hemel is, als het droevige resultaat van de andere.

God lijdt niet aan conflict. Evenmin is Zijn schepping in tweeën gedeeld. Hoe kan het dan mogelijk zijn dat Zijn Zoon in de hel verblijft, terwijl God Zelf hem in de Hemel heeft gevestigd? Zou hij kunnen verliezen wat de Eeuwige Wil hem voor eeuwig als zijn woonplaats heeft geschonken? Laten we niet langer proberen een vreemde wil op te leggen aan Gods...

LES 130
Het is onmogelijk twee werelden te zien.

Waarneming is consistent. Wat je ziet, weerspiegelt je denken. En je denken weerspiegelt alleen jouw keuze van wat jij verlangt te zien. Jouw waarden zijn hierin bepalend, want waaraan jij waarde hecht moet je wel willen zien, omdat je gelooft dat wat jij ziet er werkelijk is. Niemand kan een wereld zien waaraan zijn denkgeest geen waarde heeft toegekend. En niemand kan nalaten te kijken naar wat hij gelooft dat hij verlangt.

Maar wie kan werkelijk tegelijkertijd haten en liefhebben? Wie kan datgene verlangen waarvan hij wil dat het geen werkelijkheid heeft? En wie kan verkiezen een wereld te zien waar hij bang voor is? Angst moet wel blind maken, want dit is zijn wapen: wat je vreest te zien, kun je niet zien. Liefde en waarneming gaan aldus hand in hand, maar angst verbergt wat daar is in duisternis.

Wat kan angst dan op de wereld projecteren? Wat kan in duisternis gezien worden dat werkelijk is? De waarheid wordt door angst overschaduwd en wat overblijft is slechts ingebeeld. Maar wat kan werkelijk zijn in blinde fantasieën die voortkomen uit paniek? Wat is het dat je verlangt, dat dit jou wordt getoond? Wat is het dat je wenst in zo’n droom te behouden?

Angst heeft alles gemaakt wat jij denkt te zien. Alle afscheiding, alle onderscheid en de veelheid aan verschillen die naar jij gelooft de wereld uitmaken. Ze zijn er niet. De vijand van de liefde heeft ze bedacht. Maar liefde kan geen vijand hebben en dus hebben ze geen oorzaak, geen bestaansgrond en geen gevolg. Er kan waarde aan worden toegekend, maar ze blijven onwerkelijk. Ze kunnen worden gezocht, maar niet gevonden. Vandaag zullen we er niet naar zoeken, en deze dag niet verspillen met zoeken wat niet kan worden gevonden.

Het is onmogelijk twee werelden te zien die elkaar op geen enkele manier overlappen. Zoek de ene; de andere verdwijnt. Eén blijft slechts over. Zij vormen de keuzeruimte waarbuiten jouw beslissing niet kan gaan. Het werkelijke en het onwerkelijke is alles waaruit gekozen kan worden, en niets meer dan dat.

Vandaag zullen we geen poging tot compromis doen waar geen compromis mogelijk is. De wereld die je ziet is het bewijs dat jij al een keuze hebt gemaakt even alomvattend als haar tegendeel. Wat we vandaag willen leren is meer dan alleen de les dat je geen twee werelden kunt zien. Ze leert ook dat de wereld die je ziet volkomen consistent is vanuit het gezichtspunt van waaruit je haar ziet. Ze is uit één stuk, omdat ze uit één emotie voortkomt en haar bron weerspiegelt in alles wat je ziet.

Met vreugde geven we vandaag, in dankbaarheid en als dankbetuiging, zes keer vijf minuten aan de gedachte die een einde maakt aan alle compromis en twijfel, en gaan aan dit alles als één geheel voorbij. We zullen geen duizend zinloze onderscheidingen maken, noch proberen een klein stukje onwerkelijkheid met ons mee te brengen, terwijl we onze denkgeest eraan wijden alleen te vinden wat werkelijk is.

Begin je zoektocht naar de andere wereld met te vragen om een kracht die de jouwe overstijgt en in te zien wat het is waarnaar je zoekt. Jij verlangt geen illusies. En je begint aan deze vijf minuten door alle armzalige schatten van deze wereld uit je handen te leggen en die leeg te maken. Je wacht op God om jou te helpen, terwijl je zegt:

Het is onmogelijk twee werelden te zien. Laat me de kracht die God mij biedt aanvaarden en geen waarde in deze wereld zien, opdat ik mijn vrijheid en verlossing vinden kan.

God zal er zijn. Want je hebt een beroep gedaan op de grote onfeilbare macht die in dankbaarheid deze reuzenstap mét jou zal zetten. Ook zul je zeker Zijn dank in tastbare waarneming en in waarheid uitgedrukt zien. Je zult wat je aanschouwt niet betwijfelen, want hoewel het waarneming is, is het niet het soort zien dat jouw ogen op eigen kracht ooit eerder hebben aanschouwd. En je zult weten dat...

LES 129
Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang.

Dit is de gedachte die volgt uit degene waarmee we gisteren oefenden. Je kunt niet stoppen bij het idee dat de wereld waardeloos is, want als je niet ziet dat er iets anders is waarop je hopen kunt, zul je alleen depressief worden. Onze nadruk ligt niet op het opgeven van de wereld, maar op het inruilen ervan voor iets wat veel bevredigender is, vervuld van vreugde, en in staat jou vrede te schenken. Denk je dat deze wereld jou dat bieden kan?

Het kan lonend zijn er wat tijd aan te geven nogmaals na te denken over de waarde van deze wereld. Misschien zul jij toegeven dat er niets te verliezen valt in het loslaten van elke gedachte aan waarde hier. De wereld die jij ziet is inderdaad genadeloos, instabiel, wreed, onverschillig tegenover jou, snel met wraak en meedogenloos in haat. Ze geeft alleen om terug te nemen, en neemt alle dingen weg die jij een tijd gekoesterd hebt. Geen blijvende liefde laat zich hier vinden, want die is hier niet. Dit is de wereld van de tijd, waar alle dingen eindigen.

Is het dan een verlies om in plaats hiervan een wereld te vinden waar verliezen onmogelijk is, waar liefde eeuwig duurt, haat niet kan bestaan en wraak geen betekenis heeft? Is het een verlies om alle dingen te vinden die jij werkelijk verlangt en te weten dat die geen einde kennen en door de tijd heen precies zo zullen blijven als jij ze wilt? Maar zelfs zij zullen tenslotte worden verwisseld voor datgene waarvan we niet kunnen spreken, want vandaar ga je naar waar woorden totaal ontoereikend zijn, naar een stilte waar de taal ongesproken blijft en toch stellig wordt verstaan.

Communicatie, ondubbelzinnig en kristalhelder, blijft voor alle eeuwigheid onbegrensd. En God Zelf spreekt tot Zijn Zoon, zoals Zijn Zoon tot Hem spreekt. Hun taal heeft geen woorden, want wat Zij zeggen kan niet in symbolen worden uitgedrukt. Hun kennis is direct en volledig gedeeld en volledig één. Hoe ver ben jij, die aan deze wereld gebonden blijft, hiervan verwijderd. En toch, hoe dicht ben jij erbij, wanneer je die ruilt voor de wereld die je verlangt.

Nu is de laatste stap zeker, nu ben je nog maar een ogenblik verwijderd van tijdloosheid. Hier kun je alleen maar vooruit kijken, nooit achterom om weer de wereld te zien die je niet verlangt. Hier is de wereld die de plaats daarvan komt innemen, wanneer jij je denkgeest losmaakt van de kleinigheden die de wereld naar voren brengt om jou gevangen te houden. Hecht er geen waarde aan en ze zullen verdwijnen. Stel ze op prijs en ze zullen jou werkelijk toeschijnen.

Dat is de keuze. Welk verlies kan er voor jou liggen in de keuze geen waarde te hechten aan niets? Deze wereld bevat niets dat je werkelijk verlangt, maar wat je ervoor in de plaats kiest, is waarlijk wat jij verlangt! Laat het je gegeven worden vandaag. Het wacht er slechts op dat jij het kiest, om de plaats in te nemen van alles wat je zoekt, maar niet verlangt.

Oefen je bereidwilligheid om deze verandering te bewerkstelligen tien minuten ‘s morgens en ‘s avonds en nog eens daartussenin. Begin hiermee:

Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang. Ik kies ervoor die wereld te zien in plaats van deze, want hier is niets wat ik werkelijk verlang.

Sluit dan je ogen voor de wereld die jij ziet, en sla in de stille duisternis gade hoe de lichten die niet van deze wereld zijn een voor een oplichten, totdat waar het een begint en het ander eindigt alle betekenis verliest, wanneer ze zich tot één geheel versmelten.

Vandaag buigen de lichten van de Hemel zich naar jou en schijnen op je oogleden terwijl jij voorbij de wereld van duisternis rust. Hier is licht dat jouw ogen niet kunnen aanschouwen. En toch kan je denkgeest het duidelijk zien en ook begrijpen. Een dag vol zegen wordt jou vandaag geschonken, en wij zeggen dank. Deze dag beseffen we dat het alleen verlies was wat je...

LES 128
De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang.

De wereld die jij ziet heeft jou niets te bieden wat je nodig hebt, niets wat jij op enigerlei wijze kunt gebruiken, en helemaal niets wat dient om jou vreugde te verschaffen. Geloof deze gedachte en het bespaart je jaren van ellende, ontelbare teleurstellingen en hoopvolle verwachtingen die tot de bittere as van wanhoop vergaan. Er is niemand die deze gedachte niet als waar dient te aanvaarden, wil hij de wereld achter zich laten en zich verheffen boven haar nauwe blikveld en kleingeestige hebbelijkheden.

Elk ding waaraan jij hier waarde hecht, is alleen maar een keten die jou aan de wereld bindt, en het zal geen ander doel dienen dan dat. Want alles moet het doel dienen dat jij eraan gegeven hebt, totdat jij er een ander doel in ziet. Het enige doel dat deze wereld bevat dat jouw denkgeest waardig is, is dat jij eraan voorbijgaat, om geen moment langer nog enige hoop waar te nemen waar er geen is. Laat je niet langer misleiden. De wereld die jij ziet bevat niets wat je verlangt.

Ontsnap vandaag aan de ketenen die jij je denkgeest oplegt wanneer je hier verlossing ziet. Want waar jij waarde aan hecht maak je tot deel van hoe jij jezelf waarneemt. Alle dingen die jij zoekt om je waarde in je eigen ogen groter te maken, beperken jou verder, verbergen je waarde voor je en voegen nog een grendel toe aan de deur die tot waar bewustzijn van jouw Zelf leidt.

Laat niets wat te maken heeft met lichaamsgedachten je voortgang naar verlossing vertragen, en laat de verleiding te geloven dat de wereld iets bevat wat jij verlangt, je niet tegenhouden. Niets valt hier te koesteren. Niets hier is één ogenblik van uitstel of pijn, één ogenblik van onzekerheid of twijfel waard. Het waardeloze heeft niets te bieden. En het waardevaste kan niet gevonden worden in waardeloosheid.

Vandaag oefenen we in het loslaten van elke gedachte aan waarden die wij aan de wereld hebben gegeven. We vrijwaren haar van de bedoelingen die wij aan haar verschillende aspecten, haar fasen en haar dromen hebben verleend. We houden haar zonder doel in onze denkgeest vast, en maken haar los van alles wat we verlangen dat ze was. Zo heffen we de ketenen op die de deur naar onze bevrijding van de wereld gesloten houden en gaan voorbij aan alle nietige waarden en beperkte doelen.

Pauzeer en wees een tijdje stil, en zie hoe ver je boven de wereld uitstijgt, wanneer jij je denkgeest van ketenen ontlast en hem het niveau laat zoeken waar hij zich thuis voelt. Hij zal dankbaar zijn even vrij te zijn. Hij weet waar hij thuishoort. Maak slechts zijn vleugels vrij en hij zal vol zelfvertrouwen en in vreugde vliegen, om zich te verenigen met zijn heilig doel. Laat hem rusten in zijn Schepper, om daar in gezondheid, in vrijheid en in liefde te worden hersteld.

Geef hem vandaag drie keer tien minuten rust. En wanneer je jouw ogen daarna weer opendoet, zul jij niets van wat je ziet evenveel waarde toekennen als toen je er voordien naar keek. Je hele kijk op de wereld zal een klein beetje verschuiven, telkens wanneer jij je denkgeest aan zijn ketenen ontsnappen laat. De wereld is niet waar hij thuishoort. En jij hoort thuis waar hij wil zijn en waar hij gaat rusten wanneer jij hem van de wereld bevrijdt. Je Gids is betrouwbaar. Stel je denkgeest voor Hem open. Wees stil en rust.

Bescherm ook je denkgeest de hele dag door. En wanneer je denkt dat jij enige waarde ziet in een aspect of een beeld van de wereld, weiger dan je denkgeest deze keten op te leggen, maar vertel jezelf met rustige zekerheid:

Dit zal mij niet verleiden om mezelf te vertragen.
De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang.

LES 127
Er is geen liefde dan die van God.

Jij denkt misschien dat er verschillende soorten liefde mogelijk zijn. Jij denkt misschien dat er een soort liefde is voor dit, en een soort voor dat; een manier om de een lief te hebben, en een andere manier om een ander lief te hebben. Liefde is één. Ze kent geen afzonderlijke delen en geen gradaties, geen soorten of niveaus, geen verschillen en geen onderscheidingen. Ze is zichzelf gelijk, volkomen onveranderlijk. Ze verandert nooit naar gelang de persoon of de omstandigheid. Ze is het Hart van God en tevens van Zijn Zoon.

De betekenis van liefde is duister voor ieder die denkt dat liefde veranderen kan. Hij ziet niet in dat veranderlijke liefde nu eenmaal onmogelijk is. En dus denkt hij dat hij nu eens liefhebben, en dan weer haten kan. Hij denkt bovendien dat liefde aan de een kan worden geschonken, en toch zichzelf kan blijven hoewel ze anderen wordt onthouden. Zulke dingen over liefde geloven betekent niet begrijpen wat liefde is. Als ze dergelijke onderscheidingen kon maken, zou ze tussen de rechtvaardige en de zondaar moeten oordelen, en de Zoon van God in afzonderlijke delen waarnemen.

Liefde kan niet oordelen. Omdat ze zelf één is, ziet ze alles als één. Haar betekenis ligt in eenheid. En ze moet wel ontgaan aan de denkgeest die denkt dat ze partijdig of gedeeltelijk is. Er is geen liefde dan die van God, en alle liefde is de Zijne. Waar liefde afwezig is regeert geen ander principe. Liefde is een wet zonder tegendeel. Haar heelheid is de kracht die alles bijeenhoudt, de schakel tussen de Vader en de Zoon die Hen beiden voor eeuwig als hetzelfde samenbindt.

Geen cursus die tot doel heeft jou te leren je te herinneren wat jij werkelijk bent, kan nalaten te benadrukken dat er nooit een verschil kan zijn tussen wat jij werkelijk bent en wat liefde is. De betekenis van liefde is jouw betekenis en wordt gedeeld door God Zelf. Want wat jij bent, is wat Hij is. Er is geen liefde dan die van Hem, en wat Hij is, is al wat er is. Hemzelf is geen beperking opgelegd, en dus ben jij eveneens onbeperkt.

Geen wet waaraan de wereld gehoorzaamt, kan jou helpen de betekenis van liefde te bevatten. Wat de wereld gelooft, werd gemaakt om de betekenis van liefde te verbergen en die duister en geheim te houden. Er is geen enkel principe dat door de wereld hooggehouden wordt, dat niet indruist tegen de waarheid van wat liefde is en wat jij bent.

Probeer niet in de wereld jouw Zelf te vinden. Liefde wordt niet gevonden in duisternis en dood. Toch is ze volkomen duidelijk voor ogen die zien en oren die de Stem van de liefde horen. Vandaag oefenen we om je denkgeest vrij te maken van alle wetten waaraan jij denkt te moeten gehoorzamen, van alle beperkingen waaronder je gebukt gaat en alle veranderingen die volgens jou deel uitmaken van het menselijk lot. Vandaag zetten we de allergrootste stap die deze cursus verlangt in je voortgang naar zijn vastgestelde doel.

Als je vandaag ook maar het vaagste begrip verkrijgt van wat liefde betekent, heb jij een onmetelijke afstand en een in tijd ontelbaar aantal jaren overbrugd op de weg naar je verlossing. Laten we dan samen vandaag met blijdschap enige tijd aan God geven en begrijpen dat dit het allerbeste gebruik van de tijd is dat er is.

Ontsnap vandaag gedurende twee keer vijftien minuten aan elke wet waarin jij nu gelooft. Stel je denkgeest open en rust. Aan de wereld die jou gevangen schijnt te houden, kan iedereen ontsnappen die er niet aan is verknocht. Neem alle waarde terug die jij aan haar povere aanbiedingen en onzinnige geschenken hebt gehecht, en laat de gave van God ze allemaal vervangen.

Roep je Vader aan, in de zekerheid dat Zijn Stem zal antwoorden. Hijzelf heeft dit beloofd. En Hijzelf zal een vonk van waarheid in je denkgeest plaatsen, overal waar jij een onjuiste overtuiging of een duister waanbeeld van je eigen werkelijkheid en van...

LES 126
Al wat ik geef, is aan mijzelf gegeven.

Het idee van vandaag, dat volkomen vreemd is aan het ego en het denken van de wereld, is van doorslaggevend belang voor de omkering van je denken die deze cursus teweeg zal brengen. Als je deze uitspraak geloofde, zou jij geen moeite hebben met totale vergeving en zekerheid van doel en richting. Je zou het middel begrijpen waardoor verlossing tot jou komt en niet aarzelen dat nu te gebruiken.

Laten we eens bekijken wat jij in plaats van dit idee wel gelooft. Het schijnt je toe dat andere mensen los van jou staan, en in staat zijn zich te gedragen op een manier die met jouw gedachten geen verband houdt, evenmin als de jouwe met die van hen. Daarom heeft jouw houding geen effect op hen, en hebben hun verzoeken om hulp geen enkele betrekking op de jouwe. Jij denkt verder dat zij kunnen zondigen zonder jouw waarneming van jezelf te beïnvloeden, terwijl jij hun zonde kunt beoordelen en toch buiten veroordeling en in vrede kunt blijven.

Wanneer je een zonde ‘vergeeft’, heb je daar zelf niet direct baat bij. Je geeft liefdadigheid aan iemand die onwaardig is, alleen maar om te laten zien dat jij beter bent, op een hoger niveau staat dan degene die jij vergeeft. Hij heeft jouw liefdadige tolerantie niet verdiend, die jij verleent aan iemand die dit geschenk onwaardig is, nu zijn zonden hem hebben verlaagd tot een niveau beneden een werkelijke gelijkwaardigheid met jou. Hij heeft geen recht op jouw vergeving. Het bevat een geschenk voor hem, maar bepaald niet voor jouzelf.

Zo bezien is vergeving fundamenteel ongegrond: een liefdadige gril, goedgunstig toegestaan maar onverdiend, een gift soms vergund en op andere momenten misgund. Omdat ze onverdiend is, is het rechtvaardig dat jij ze niet verleent, en is het niet eerlijk dat jij zou lijden wanneer ze iemand wordt onthouden. De zonde die jij vergeeft, is niet de jouwe. Iemand die los van jou staat heeft die begaan. En als jij hem dan zo genadig bent door hem te geven wat hij niet verdient, is het geschenk evenmin van jou als zijn zonde dat was.

Als dit waar zou zijn, heeft vergeving geen vaste grond waarop ze betrouwbaar en zeker rusten kan. Ze is iets bizars waarmee je soms toegeeflijk besluit onverdiende gratie te verlenen. Toch blijft het je goed recht de zondaar zijn terechte vereffening van zijn zonden niet te laten ontgaan. Denk je dat de Heer des Hemels zou toestaan dat de verlossing van de wereld hiervan afhangt? Zou Zijn zorg om jou dan inderdaad niet gering zijn als jouw verlossing berustte op een gril?

Jij begrijpt niet wat vergeving is. Zoals jij vergeving ziet, is het niets anders dan het intomen van een openlijke aanval, zonder de noodzaak van een correctie in jouw denkgeest. Vergeving zoals jij die waarneemt kan jou geen vrede schenken. Ze is geen middel om jou te bevrijden van wat jij ziet in iemand anders dan jezelf. Ze heeft niet de kracht je weer bewust te maken van jouw eenheid met hem. Ze is niet wat God bedoeld heeft dat ze voor jou zou zijn.

Wanneer jij Hem niet het geschenk gegeven hebt dat Hij van jou vraagt, kun jij Zijn gaven niet herkennen en denk je dat Hij ze jou niet gegeven heeft. Maar zou Hij jou om een geschenk vragen als het niet voor jou was? Zou Hij tevreden kunnen zijn met lege gebaren, en zulke armzalige geschenken Zijn Zoon waardig keuren? Verlossing is een beter geschenk dan dit. En ware vergeving, als middel waarmee het wordt verkregen, moet de denkgeest die geeft, wel genezen, omdat geven ontvangen is. Wat onontvangen blijft, werd niet gegeven, maar wat gegeven is, moet ontvangen zijn.

Vandaag proberen we de waarheid te begrijpen dat gever en ontvanger dezelfde zijn. Je zult hulp nodig hebben om dit betekenis te verlenen, omdat het zo wezensvreemd is aan de gedachten waaraan jij bent gewend. Maar de Hulp die jij nodig hebt, is voorhanden. Schenk Hem vandaag jouw vertrouwen en vraag Hem om vandaag deel...

LES 125
In stilte ontvang ik vandaag Gods Woord.

Laat deze dag er een zijn van stilheid en van rustig luisteren. Je Vader wil dat je Zijn Woord hoort vandaag. Hij roept jou toe vanuit de diepte van je denkgeest waar Hij vertoeft. Hoor Hem vandaag. Geen vrede is er mogelijk zolang Zijn Woord niet overal ter wereld wordt gehoord, zolang jouw denkgeest niet, in stil luisteren, de boodschap aanvaardt die de wereld moet horen om de stille tijd van vrede in te luiden.

Deze wereld zal door middel van jou veranderen. Geen ander middel kan haar redden, want Gods plan is eenvoudig dit: de Zoon van God is vrij zichzelf te verlossen, omdat hem het Woord van God gegeven is als zijn Gids, voor eeuwig in zijn denkgeest en aan zijn zijde om hem met zekerheid naar zijn Vaders huis te leiden, krachtens zijn eigen wil, eeuwig vrij zoals die van God. Hij wordt niet door dwang geleid, alleen door liefde. Hij wordt niet geoordeeld, maar alleen geheiligd.

In stilheid zullen we vandaag Gods Stem horen, zonder inmenging van onze kleine gedachten, zonder onze persoonlijke verlangens, en zonder enige beoordeling van Zijn heilig Woord. We zullen onszelf niet oordelen vandaag, want wat wij zijn, kan niet worden geoordeeld. We houden ons afzijdig van elk oordeel dat de wereld over de Zoon van God heeft geveld. Ze kent hem niet. Vandaag zullen wij niet naar de wereld luisteren, maar in stilte wachten op Gods Woord.

Hoor, heilige Zoon van God, jouw Vader spreken. Zijn Stem wil jou Zijn heilig Woord geven om over de wereld het nieuws van verlossing en het heilige tijdperk van vrede te verspreiden. We komen vandaag tezamen bij de troon van God, de stille plaats in de denkgeest waar Hij eeuwig vertoeft, in de heiligheid die Hij geschapen heeft en nooit verlaten zal.

Hij heeft niet gewacht met jou Zijn Woord te geven tot jij jouw denkgeest aan Hem teruggaf. Hij heeft Zich niet voor jou verborgen terwijl jij een tijdje van Hem afdwaalde. Hij koestert de illusies niet die jij er over jezelf opna houdt. Hij kent Zijn Zoon en wil dat hij deel van Hem blijft, ongeacht diens dromen, ongeacht diens dwaze overtuiging dat zijn wil niet van hemzelf is.

Vandaag spreekt Hij tot jou. Zijn Stem wacht op jouw stilte, want Zijn Woord kan niet worden gehoord voordat jouw denkgeest een poosje stil is, en zinloze verlangens tot bedaren zijn gebracht. Wacht in rust op Zijn Woord. Er is een vrede in jou waarop je vandaag een beroep kunt doen om je hoogst heilige denkgeest klaar te helpen maken om de Stem te horen die namens zijn Schepper spreekt.

Geef vandaag driemaal, op tijden die het meest voor stilte zijn geschikt, tien minuten die uitgezonderd worden van het luisteren naar de wereld, en verkies in plaats daarvan rustig en kalm te luisteren naar het Woord van God. Hij spreekt van nader dan je hart tot jou. Zijn Stem is dichterbij dan je hand. Zijn Liefde is alles wat jij bent en wat Hij is: hetzelfde als jij, en jij hetzelfde als Hij.

Het is jouw stem waarnaar je luistert wanneer Hij tot jou spreekt. Het is jouw woord dat Hij spreekt. Het is het Woord van vrijheid en vrede, van eenheid van wil en doel, zonder enige afgescheidenheid of onenigheid in de ene Denkgeest van Vader en van Zoon. Luister in stilte naar je Zelf vandaag, en laat Hij jou vertellen dat God Zijn Zoon nooit verlaten heeft, en jij nooit je Zelf.

Wees alleen maar stil. Jij hebt geen andere regel dan deze nodig om je vandaag door je oefenen te laten verheffen boven het denken van de wereld, en jouw visie los te maken van de ogen van het lichaam. Wees alleen maar stil en luister. Je zult het Woord horen waarin de Wil van God de Zoon zich met zijn Vaders Wil verbindt, ermee vereend, zonder dat er illusies staan tussen wat volledig ondeelbaar en waar is. Wees bij het verstrijken van elk uur vandaag een ogenblik stil, en herinner jezelf eraan dat jij een speciaal doel hebt voor deze dag: 

het Woord...

LES 124
Laat me mij herinneren dat ik één ben met God.

Vandaag zullen wij opnieuw dank betuigen voor onze Identiteit in God. Ons thuis is veilig, bescherming is gewaarborgd bij al wat we doen, macht en kracht staan ons ter beschikking in al wat we ondernemen. We kunnen falen in niets. Al wat we aanraken, gaat stralen met een licht dat zegent en geneest. Eén met God en met het universum gaan we vol blijdschap onze weg, met de gedachte dat God Zelf ons overal vergezelt.

Hoe heilig is onze denkgeest! En alles wat we zien weerspiegelt de heiligheid binnen de denkgeest die één is met God en met zichzelf. Hoe makkelijk verdwijnen vergissingen en maakt de dood voor eeuwigdurend leven plaats. Onze lichtende voetsporen wijzen de weg naar de waarheid, want God is onze Metgezel terwijl we een tijdje onze weg door de wereld gaan. En zij die ons zullen volgen, zullen de weg herkennen doordat het licht dat wij dragen achterblijft, en toch bij ons blijft terwijl we verdergaan.

Wat wij ontvangen is onze eeuwige gave aan hen die na ons komen en aan hen die ons zijn voorgegaan of een tijd bij ons bleven. En God, die ons liefheeft met dezelfde liefde waarin wij werden geschapen, glimlacht ons toe en schenkt ons het geluk dat wij gaven.

Vandaag zullen we niet twijfelen aan Zijn Liefde voor ons, noch Zijn bescherming en Zijn zorg in twijfel trekken. Tussen ons vertrouwen en ons gewaarzijn van Zijn Aanwezigheid kunnen geen zinloze bezorgdheden komen. Wij zijn vandaag één met Hem in herkenning en herinnering. Wij voelen Hem in ons hart. Onze denkgeest bevat Zijn Gedachten, onze ogen aanschouwen Zijn liefelijkheid in alles wat we zien. Vandaag zien wij alleen het liefdevolle en het beminnelijke.

We zien het in verschijningsvormen van pijn, en pijn wijkt voor vrede. We zien het in de radelozen, in de treurenden en bedroefden, de eenzamen en bevreesden, die de rust en vrede van denkgeest hervinden waarin ze werden geschapen. En we zien het eveneens in de stervenden en de doden, en brengen hen weer tot leven. Dit alles zien we, want wij zagen het eerst in onszelf.

Geen enkel wonder kan ooit worden ontzegd aan hen die weten dat ze één zijn met God. Geen enkele gedachte van hen ontbeert de kracht om elke vorm van lijden in wie ook te genezen, in vroeger tijden en toekomstige tijden, even makkelijk als in degenen die nu naast hen gaan. Hun gedachten zijn tijdloos en staan even los van afstand als van tijd.

Wij verenigen ons in dit gewaarzijn wanneer we zeggen dat we één zijn met God. Want met deze woorden zeggen we eveneens dat we verlost en genezen zijn, en dat wij dus ook kunnen verlossen en genezen. Wij hebben aanvaard en nu willen we geven. Want wij willen de gaven behouden die onze Vader geschonken heeft. Vandaag willen wij onszelf als één met Hem ervaren, zodat de wereld onze erkenning van de werkelijkheid delen kan. In onze ervaring wordt de wereld bevrijd. Wanneer wij onze afscheiding van onze Vader ontkennen, wordt deze genezen, tegelijkertijd met onszelf.

Vrede zij met jou vandaag. Stel je vrede veilig door je te oefenen in het bewustzijn dat jij één bent met je Schepper, zoals Hij één is met jou. Wijd vandaag een keer, wanneer jou dat het beste lijkt, een half uur aan de gedachte dat je één bent met God. Dit is onze eerste poging tot een langduriger oefenperiode, waarvoor we geen regels of speciale tekst geven om je meditatie te leiden. We vertrouwen erop dat Gods Stem zal spreken zoals Hij dat vandaag geschikt acht, in de zekerheid dat Hij niet zal falen. Blijf dit half uur bij Hem. Hij doet de rest.

Als je gelooft dat er niets gebeurt, zul jij er niet minder baat bij hebben. Je bent er misschien niet klaar voor om de winst vandaag in ontvangst te nemen. Toch zal die ergens eenmaal tot jou komen, en jij zult haar beslist herkennen wanneer ze met zekerheid in je denkgeest daagt. Dit halfuur zal met goud zijn omlijst, en alle minuten zullen...

LES 123
Ik dank mijn Vader voor Zijn gaven aan mij.

Laten we dankbaar zijn vandaag. We zijn op lichtere paden en makkelijker wegen terechtgekomen. Omkeren is het laatste waaraan we denken, en er is geen onverbiddelijke weerstand tegen de waarheid. Er rest nog enige weifeling, enkele geringe bezwaren en een lichte aarzeling, maar je kunt met recht dankbaar zijn voor wat je gewonnen hebt, want dat is veel meer dan jij beseft.

Een dag nu aan dankbaarheid gewijd zal je het voordeel brengen van enig inzicht in de werkelijke omvang van wat je allemaal gewonnen hebt, van de gaven die je hebt ontvangen. Wees blij vandaag, in liefdevolle dankbaarheid, dat je Vader jou niet aan jezelf heeft overgelaten, noch je alleen laat ronddolen in het duister. Wees dankbaar dat Hij je heeft verlost van het zelf dat jij dacht te hebben gemaakt om Zijn plaats en die van Zijn schepping in te nemen. Dank Hem vandaag.

Dank Hem dat Hij jou niet in de steek gelaten heeft, en dat Zijn Liefde, voor eeuwig onveranderlijk, eeuwig op jou zal blijven schijnen. Dank Hem er ook voor dat jij onveranderlijk bent, want de Zoon die Hij liefheeft is even onveranderlijk als Hijzelf. Wees dankbaar dat je bent verlost. Wees blij dat je een functie te vervullen hebt in de verlossing. Wees dankbaar dat jouw waarde ver uitstijgt boven je povere gaven en onbeduidende oordelen over degene die God als Zijn Zoon heeft gegrondvest.

Vandaag verheffen we in dankbaarheid ons hart boven alle vertwijfeling en slaan dankbaar onze ogen op, en kijken niet langer omlaag naar het stof. Wij zingen het lied van dankbaarheid vandaag, ter ere van het Zelf dat God heeft gewild als onze ware Identiteit in Hem. Vandaag glimlachen we tegen iedereen die we zien en gaan lichtvoetig onze weg om te doen wat ons gewezen wordt te doen.

Wij gaan niet alleen. En we danken ervoor dat in onze eenzaamheid een Vriend gekomen is om tot ons het verlossend Woord van God te spreken. En dank aan jou omdat jij naar Hem luistert. Zijn Woord is klankloos als het niet wordt gehoord. Terwijl jij Hem dankt komt de dank ook jou toe. Een boodschap die niet wordt gehoord, zal de wereld niet verlossen, hoe machtig ook de Stem die spreekt, en hoe liefdevol de boodschap ook mag zijn.

Dank aan jou die gehoord hebt, want jij wordt de boodschapper die Zijn Stem met je meedraagt, en Die over heel de wereld laat weerklinken. Ontvang vandaag de dank van God terwijl jij Hem dankt. Want Hij wil jou de dank schenken die jij geeft, aangezien Hij jouw gaven in liefdevolle dankbaarheid ontvangt en ze duizend- en honderdduizendmaal meer teruggeeft dan ze werden gegeven. Hij zal jouw gaven zegenen door die met jou te delen. En zo nemen ze toe in macht en in kracht, tot ze de wereld vullen met blijdschap en met dankbaarheid.

Ontvang Zijn dank en schenk Hem die van jou vandaag tweemaal vijftien minuten lang. En je zult beseffen aan Wie jij je dank aanbiedt, en Wie Hij dankt wanneer jij Hem dank betuigt. Dit heilig halfuur aan Hem gegeven zal jou in jaren worden teruggegeven voor elke seconde; een macht om de wereld eonen vlugger te verlossen dankzij jouw dank aan Hem.

Ontvang Zijn dank en je zult begrijpen hoe liefdevol Hij jou in Zijn Denkgeest bewaart, hoe diep en onbegrensd Zijn zorg voor jou, hoe volmaakt Zijn dankbaarheid jegens jou is. Herinner je er elk uur aan aan Hem te denken en Hem te danken voor alles wat Hij Zijn Zoon gegeven heeft, opdat hij boven de wereld uit zou stijgen en zich zijn Vader herinnert en zijn Zelf.

LES 122
Vergeving biedt alles wat ik wens.

Wat kun jij wensen dat vergeving niet geven kan? Wil je vrede? Vergeving biedt jou die. Wil je geluk, een kalme denkgeest, doelgerichtheid en een gevoel van waarde en schoonheid dat de wereld overstijgt? Wil je zorg en geborgenheid en de warmte van een veilige bescherming, voor altijd? Wil je een kalmte die niet kan worden verstoord, een zachtmoedigheid die nooit kan worden gekwetst, een diepe, blijvende troost, en een rust zo volmaakt dat die nooit kan worden geschonden?

Dit alles biedt vergeving jou, en meer. Ze fonkelt in je ogen als je ontwaakt en schenkt je de vreugde waarmee jij de dag tegemoet kunt gaan. Ze legt een kalmerende hand op je voorhoofd terwijl je slaapt en rust op je oogleden zodat je geen dromen over angst en slechtheid, kwaadaardigheid en agressie ziet. En als je weer ontwaakt, schenkt ze jou een nieuwe dag vol geluk en vrede. Dit alles biedt vergeving jou, en meer.

Vergeving maakt dat de sluier wordt opgelicht die het gelaat van Christus verborgen houdt voor wie de wereld niet met vergevingsgezinde ogen bekijkt. Ze laat jou de Zoon van God herkennen en bevrijdt je geheugen van alle dode gedachten, zodat de herinnering van je Vader kan opkomen boven de drempel van je denkgeest. Wat kun je wensen dat vergeving niet kan geven? Welke andere gaven dan deze zijn het zoeken waard? Welke ingebeelde waarde, welk onbeduidend effect of welke voorbijgaande belofte, die nooit gehouden wordt, kan meer hoop bevatten dan wat vergeving brengt?

Waarom zou je een ander antwoord zoeken dan het antwoord dat alles beantwoorden zal? Hier is het volmaakte antwoord, gegeven op onvolmaakte vragen, zinledige verzoeken, een halfhartige bereidwilligheid om te horen, en minder dan halfslachtige ijver en gedeeltelijk vertrouwen. Hier is het antwoord! Zoek er niet langer naar. Een ander zul je in plaats hiervan niet vinden.

Gods plan voor jouw verlossing kan veranderen noch falen. Wees dankbaar dat het precies zo blijft als Hij het ontworpen heeft. Onveranderlijk staat het voor je als een open deur, roept het jou van achter de deuropening een warm welkom toe en nodigt je uit binnen te komen en je thuis te voelen waar jij thuishoort.

Hier is het antwoord! Zou jij buiten willen blijven staan, terwijl heel de Hemel binnen op jou wacht? Vergeef en wees vergeven. Zoals je geeft, zul je ontvangen. Er is geen ander plan dan dit voor de verlossing van Gods Zoon. Laten wij ons er vandaag over verheugen dat dit zo is, want hier hebben we een antwoord, duidelijk en klaar, in zijn eenvoud boven alle bedrog verheven. Alle ingewikkeldheden die de wereld uit fragiele spinnewebben heeft gesponnen, verdwijnen voor de kracht en luister van deze uiterst eenvoudige formulering van de waarheid.

Hier is het antwoord! Keer je niet af om weer doelloos rond te dolen. Accepteer verlossing nu. Het is Gods gave, en niet die van de wereld. De wereld kan geen gaven van enige waarde schenken aan een denkgeest die ontvangen heeft wat God hem als zijn eigendom heeft gegeven. God wil dat verlossing vandaag ontvangen wordt en dat de gecompliceerdheid van je dromen niet langer voor jou verbergt dat ze niets zijn.

Open vandaag je ogen en zie een gelukkige wereld van veiligheid en vrede. Vergeving is het middel waarmee zij de plaats van de hel inneemt. In stilte verheft ze zich om jouw open ogen te begroeten en je hart te vervullen van een diepe rust, terwijl aloude waarheden, eeuwig jong, in je bewustzijn opdoemen. Wat jij je dan zult herinneren, kan nooit beschreven worden. Toch schenkt jouw vergeving je dit.

Terwijl we de gaven die vergeving schenkt in gedachten houden, doen we vandaag onze oefeningen in de hoop en het vertrouwen dat dit de dag zal zijn dat verlossing ons deel wordt. Ernstig en blijmoedig zullen we er vandaag naar zoeken, ons ervan bewust dat we de sleutel in handen hebben, terwijl we van de Hemel het...