"Bütün “hazır olmamalar”, bütün “zamana ihtiyacım varlar” anlaşılabilir, ama sadece kısa bir süre için. Gerçek şu ki, asla bir “tamamen hazır olma” söz konusu değildir, asla bir gerçekten “doğru zaman” yoktur. Bilinçdışına her inişte olduğu gibi, öyle bir zaman gelir ki, sadece en iyisi umularak burun sıkı sıkıya kapatılır ve en derin sulara atlanır. Eğer böyle olmasaydı, kadın kahraman, erkek kahraman ve cesaret sözcüklerini yaratmaya ihtiyaç duymazdık."

“O gün ne yapmam gerektiğini şimdi biliyorum.

Ama artık o günde değilim.”

Geriye dönüp baktığımda çoğu durumu halletmiş olduğumu gösteren o buruk duygu.

Bu bölüm, geçmişin yükünü omuzlarında taşıyanlara, kendini affetmeyi hâlâ öğrenenlere…

Dur bi’ saniye. Kalbini biraz dinle.

'' özlem sonsuz varlığın hiç olmamış yokluğudur ; ya da sonu gelmeyen hiçliğin hep olacak varlığı..''