Van roots-reizen, racisme en worstelingen met de eigen met identiteit tot kolonialisme dat steeds meer in een kwaad daglicht kwam te staan. Hoe gaat de tweede generatie’ Nederlands-Indische schrijvers om met het koloniale verleden in Indonesië en het postkoloniale heden?
In de postkoloniale podcast gaan Rick Honings, Scaliger-hoogleraar, en Coen van ’t Veer, docent-onderzoeker, van de Universiteit Leiden met gasten in gesprek over hun werk in relatie tot het koloniale verleden. In aflevering 23 van De postkoloniale podcast spreken zij met Marion Bloem over de Nederlands-Indische literatuur.
Als ‘grande dame’ van de Nederlands-Indische literatuur behoeft Bloem natuurlijk nauwelijks introductie. In 1983 publiceerde ze met haar roman Geen gewoon Indisch meisje een nieuwe klassieker in Nederlands-Indische letteren. Naast schrijver is Bloem ook schilder, filmregisseur en documentairemaker. Indië en Indonesië zijn in haar werk nooit ver weg. Zo schreef ze onder meer Vaders van betekenis (1989), Indië voorbij (2009), Een meisje van honderd (2012), en het monumentale Indo (2020). Ook publiceerde ze meerdere jeugdboeken en reisverhalen over Indië en Indonesië. Bloem was getrouwd met Ivan Wolffers, die in 2022 overleed. Over haar rouwproces na zijn dood publiceerde ze in 2024: Verkleed in vreugde.
All content for De Postkoloniale Podcast is the property of De Postkoloniale Podcast and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
Van roots-reizen, racisme en worstelingen met de eigen met identiteit tot kolonialisme dat steeds meer in een kwaad daglicht kwam te staan. Hoe gaat de tweede generatie’ Nederlands-Indische schrijvers om met het koloniale verleden in Indonesië en het postkoloniale heden?
In de postkoloniale podcast gaan Rick Honings, Scaliger-hoogleraar, en Coen van ’t Veer, docent-onderzoeker, van de Universiteit Leiden met gasten in gesprek over hun werk in relatie tot het koloniale verleden. In aflevering 23 van De postkoloniale podcast spreken zij met Marion Bloem over de Nederlands-Indische literatuur.
Als ‘grande dame’ van de Nederlands-Indische literatuur behoeft Bloem natuurlijk nauwelijks introductie. In 1983 publiceerde ze met haar roman Geen gewoon Indisch meisje een nieuwe klassieker in Nederlands-Indische letteren. Naast schrijver is Bloem ook schilder, filmregisseur en documentairemaker. Indië en Indonesië zijn in haar werk nooit ver weg. Zo schreef ze onder meer Vaders van betekenis (1989), Indië voorbij (2009), Een meisje van honderd (2012), en het monumentale Indo (2020). Ook publiceerde ze meerdere jeugdboeken en reisverhalen over Indië en Indonesië. Bloem was getrouwd met Ivan Wolffers, die in 2022 overleed. Over haar rouwproces na zijn dood publiceerde ze in 2024: Verkleed in vreugde.
Veel mensen weten niet dat Nederland ooit het grootste islamitische land ter wereld koloniseerde. Dat was toen Nederland de kolonie Nederlands-Indië nog had. Van koningin Wilhelmina is opgemerkt dat zij de koningin was van het grootste moslimland ter wereld. Nu is Indonesië het land met de meeste islamitische inwoners ter wereld. De islam heeft uiteraard ook sporen nagelaten in de koloniale literatuur over de archipel. Aangezien de meeste boeken daarvan vooral vanuit een Europees perspectief zijn geschreven, komt de islam slechts sporadisch ter sprake in de Nederlands-Indische literatuur. In sommige romans is dat echter anders. De stille kracht van Louis Couperus uit 1900 is daarvan een uitgesproken voorbeeld.
In deze aflevering van De postkoloniale podcast spreken we over de islam in de Indische letteren en dan in het bijzonder over de rol van deze godsdienst in De stille kracht. Welk beeld van de islam komt in die roman – en in andere koloniale romans uit die tijd – naar voren? En hoe werkt het islambeeld uit de koloniale tijd door in de huidige tijd?
De Postkoloniale Podcast
Van roots-reizen, racisme en worstelingen met de eigen met identiteit tot kolonialisme dat steeds meer in een kwaad daglicht kwam te staan. Hoe gaat de tweede generatie’ Nederlands-Indische schrijvers om met het koloniale verleden in Indonesië en het postkoloniale heden?
In de postkoloniale podcast gaan Rick Honings, Scaliger-hoogleraar, en Coen van ’t Veer, docent-onderzoeker, van de Universiteit Leiden met gasten in gesprek over hun werk in relatie tot het koloniale verleden. In aflevering 23 van De postkoloniale podcast spreken zij met Marion Bloem over de Nederlands-Indische literatuur.
Als ‘grande dame’ van de Nederlands-Indische literatuur behoeft Bloem natuurlijk nauwelijks introductie. In 1983 publiceerde ze met haar roman Geen gewoon Indisch meisje een nieuwe klassieker in Nederlands-Indische letteren. Naast schrijver is Bloem ook schilder, filmregisseur en documentairemaker. Indië en Indonesië zijn in haar werk nooit ver weg. Zo schreef ze onder meer Vaders van betekenis (1989), Indië voorbij (2009), Een meisje van honderd (2012), en het monumentale Indo (2020). Ook publiceerde ze meerdere jeugdboeken en reisverhalen over Indië en Indonesië. Bloem was getrouwd met Ivan Wolffers, die in 2022 overleed. Over haar rouwproces na zijn dood publiceerde ze in 2024: Verkleed in vreugde.
