“Ik ben niet complex. Ik ben misschien dieper dan iemand anders. En dat is oké.”Die zin van Maarten Horemans (Afdelingshoofd Ruimte, Gemeente Nijlen) bleef hangen.🗣️ Maarten zei het zo mooi:“Omdat ik zo snel vooruitzag in een project en zag wat er mis kon gaan en hoe het beter kon, voelde ik me overal verantwoordelijk voor. Dat putte me volledig uit.”🌿 Vandaag kiest hij anders:“Ik doe geen twintig dingen tegelijk meer aan tweehonderd procent. Ik kies. Ik geef een aanzet. Soms zeggen mensen: ‘Amai, wat heeft die al gerealiseerd, een echte superman!’Maar die wil ik niet meer zijn. Ik werk nu als visionair vanuit de tussenruimte. Ik breng mensen en ideeën samen.”✨ Die tussenruimte is de plek van sensitieve intelligentie.Maarten bezit een hoog bewustzijn en een snel denkvermogen, waardoor hij complexe verbanden razendsnel ziet.In onze gesprekken leerden we dat vermogen niet te temperen, maar te integreren: voelen zonder alles te willen fixen, begrijpen wat er gebeurt zonder je voor alles verantwoordelijk te voelen.🔥 Want als je dat niet doet, raak je langzaam uitgeput.Je draagt meer dan van jou is tot de fut, de zin en soms zelfs de vreugde eruit lekt.⚡ Je mist de signalen in je team, verliest connectie, en haalt resultaten ten koste van jezelf.🌱 Precies daarom raakt Maartens verhaal zoveel leiders.Hij weet hoe het is om ’s nachts met drie scenario’s tegelijk in je hoofd te liggen, elk gesprek na te spelen, elk risico al te willen oplossen.Vandaag gebruikt hij datzelfde scherpe bewustzijn anders: om verbanden te zien zonder ze te willen beheersen, om richting te geven zonder zichzelf te verliezen.🎧 Hoe hij dat doet en hoe rust en scherpte elkaar versterken hoor je in de podcast.Over snel denken, diep voelen en leiden vanuit de tussenruimte.