Η εγκληματική οργάνωση που σόκαρε την Ελλάδα του ’80 ήταν μια συμμορία με άτομα υπεράνω υποψίας που σκόρπιζαν τη φρίκη, σκοτώνοντας ηλικιωμένους για να τους κληρονομήσουν. Αρχηγός τους ήταν ο πρώην δήμαρχος Χρήστος Παπαδόπουλος που έλεγε ότι έκλεβε πλούσιους υπέρ των φτωχών.

Είναι 27 Αυγούστου του 1988. Η Ελπίδα Ταχτσή πλησιάζει την οικεία του αδερφού της, Κώστα, στην οδό Τυρνάβου 26 (στον Κολωνό). Εδώ και δύο μέρες είναι εξαφανισμένος και δεν απαντά στο τηλέφωνο. 

Ανήσυχη, χρησιμοποιεί το επιπλέον κλειδί που έχει για ώρα ανάγκης και μπαίνει στο σπίτι του. Έντρομη, βρίσκει τον αδερφό της στο κρεβάτι, γυμνό, γυρισμένο στο πλάι, με μια ξανθιά περούκα στο κεφάλι. Είναι νεκρός.

O Κωσταλέξης ή το Κωσταλέξι, είναι πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας, στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 120 μέτρων και σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή έχει 275 μόνιμους κατοίκους. Αυτό σημαίνει ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γνωρίζεις για την ύπαρξή του χωρίς να είχες καταγωγή από εκείνα τα μέρη. Ωστόσο, πολλές φορές η μοίρα παίζει παράξενα παιχνίδια και στην περίπτωση του συγκεκριμένου χωριού συνδυάζεται αρμονικά με τη φράση: «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». 

Όλη η χώρα γνωρίζει το «Κωσταλέξι» και αυτό οφείλεται σε μια ανατριχιαστική υπόθεση που έλαβε χώρα εκεί. Μια υπόθεση που θα μπορούσε άνετα να γίνει επεισόδιο true crime σειράς του Netflix. Επίκεντρο της ιστορίας, μια γυναίκα στην οποία δεν δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να ζήσει. Μάλιστα, η περίπτωσή της έφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για τη ψυχική υγεία χρόνια πριν γίνει must! 

Η υπόθεση είχε προκαλέσει σοκ στην ελληνική κοινή γνώμη. Τα ΜΜΕ ασχολούνταν με αυτήν επί εβδομάδες - πρωτοσέλιδα, ρεπορτάζ, τηλεοπτικά πάνελ. Η αποκάλυψη των εγκλημάτων ήρθε στα τέλη του 1993, όταν έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες δύο φρικιαστικών δολοφονιών. Οι βασικοί πρωταγωνιστές της υπόθεσης ήταν τρεις νεαροί: Ο Ασημάκης Κατσούλας, ο Μάνος Δημητροκάλης και η Δήμητρα Μαργέτη, ή αλλιώς «οι Σατανιστές της Παλλήνης».
 
Με τον όρο «Σατανιστές της Παλλήνης» έμεινε γνωστή η παραπάνω εγκληματική ομάδα που δρούσε στην ευρύτερη περιοχή της βορειοανατολικής Αττικής (Παλλήνη, Παιανία, Κάντζα) την περίοδο 1991-1993. Η ομάδα αυτή δεν περιοριζόταν μόνο σε τελετουργικές πρακτικές μαύρης μαγείας, αλλά προχωρούσε και σε στρατολόγηση ανηλίκων -κυρίως μαθητών Λυκείου- υποσχόμενη μυστικά μονοπάτια και «πνευματική» μύηση. Στο αποκορύφωμα της δράσης τους, διέπραξαν δύο αποτρόπαιες δολοφονίες: Tης 14χρονης Δώρας Συροπούλου και της 28χρονης Γαρυφαλλιάς Γιούργα.

Η αποκάλυψη της υπόθεσης, τον Δεκέμβριο του ‘93, προκάλεσε σοκ σε ολόκληρη τη χώρα. Οι αποκαλύψεις για εγκλήματα με σατανιστικά κίνητρα και αιματηρές τελετές σκόρπισαν τον τρόμο και δημιούργησαν ένα πρωτοφανές κύμα κοινωνικού πανικού. Θυμάμαι ακόμα τα πρωτοσέλιδα - «Έπιναν αίμα». Και δεν ήταν σχήμα λόγου -τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής περιέγραφαν σατανιστικές τελετές, αίμα, βουντού και δαιμονικές πρακτικές. Αυτή η υπόθεση έμοιαζε βγαλμένη από σενάριο του Criminal Minds. Ήταν μια από τις πρώτες φορές στην Ελλάδα που ο όρος «σατανισμός» δεν ακουγόταν απλώς ως τρομολαγνεία, αλλά συνδεόταν με πραγματικά εγκλήματα. Ήταν αρχές των ‘90s και η κοινωνία βίωνε ένα σοκ. Ήταν κάτι πρωτοφανές.

Η διαδρομή και η ιστορία του «most wanted» Βασίλη Παλαιοκώστα, η δράση μαζί με τοναδερφό του Νίκο, οι ληστείες, οι απαγωγές, οι κινηματογραφικές αποδράσεις του μεελικόπτερο από τον Κορυδαλλό, τα κυνηγητά με την Αστυνομία, τα βιβλία του και το Hollywood.