พระธรรมโยเอลมีลักษณะเฉพาะหลายประการ เช่น ไม่ระบุเวลาเขียนชัดเจน และอ้างอิงถึงพระคัมภีร์เล่มอื่น ๆ อย่างมาก สิ่งสำคัญคือ โยเอลไม่ได้กล่าวโทษอิสราเอลในบาปเรื่องใดเป็นพิเศษ แต่ประกาศถึงการพิพากษาของพระเจ้าที่กำลังมาถึง ผู้เขียนโยเอลคุ้นเคยกับงานเขียนพระคัมภีร์ก่อนหน้านี้และใช้มันเพื่อทำความเข้าใจโศกนาฏกรรมในยุคของเขา และให้ความหวังสำหรับอนาคต

ใจความสำคัญของพระธรรมโยเอลคือ "วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า" ซึ่งโยเอลใช้เหตุการณ์ในอดีต เช่น ภัยพิบัติฝูงตั๊กแตนที่ทำลายล้างอิสราเอล เพื่อสะท้อนภาพถึงวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าที่จะมาถึงในอนาคต ซึ่งเป็นการพิพากษาที่รุนแรงยิ่งกว่า เปรียบเสมือนกองทัพ โยเอลเรียกร้องให้ประชากร กลับใจ โดยเน้นว่าเป็นการกลับใจที่แท้จริงคือ "ฉีกใจ ไม่ใช่ฉีกเสื้อผ้า" เหตุผลที่ควรกลับใจคือ พระเจ้านั้นทรงเปี่ยมด้วยพระคุณ ทรงกริ้วช้า และเปี่ยมด้วยความรัก ซึ่งพระเมตตาของพระองค์ทรงพลังกว่าพระพิโรธและการพิพากษา

เมื่อประชากรกลับใจ พระเจ้ารับปากว่าจะทรงเวทนาสงสาร พระองค์จะจัดการกับผู้รุกราน ฟื้นฟูแผ่นดินที่ถูกทำลาย และนำการทรงสถิตของพระองค์มาเหนือประชากร แม้บาปนำไปสู่หายนะ แต่ก็ยังมีความหวังอยู่เสมอ ส่วนท้ายของพระธรรมได้ขยายความหวังนี้ว่า พระวิญญาณของพระเจ้าจะเติมเต็มประชากรทั้งหมด จะมีการ พิพากษาประชาชาติที่โหดร้าย และจะนำไปสู่การ ฟื้นฟูสิ่งทรงสร้างทั้งหมดให้กลายเป็นสวนเอเดนใหม่ โดยพระเมตตาและการยกโทษของพระเจ้าได้เปิดประตูสู่การทรงสร้างใหม่นี้ สรุปคือ พระธรรมโยเอลสำรวจบาปมนุษย์ แต่เน้นพระเมตตาของพระเจ้า และความหวังแห่งการเยียวยาและการสร้างสิ่งใหม่