Bu bölümde anlattığım şey bir yemek tercihi değil; bir çocukluğun, bir bedenin, bir inancın ve bir iyileşme sürecinin hikâyesi.

Et yiyemeyen bir çocuk olarak doğduğum kültürde, damgalandım.
Ama asla teslim olmadım.

Bu hikâye, travmanın içinden sevgiyle çıkmanın, kendine yeni bir yaşam kurmanın ve toplumun dayattığı doğruların karşısında ayakta kalmanın hikâyesi.

Bu bölümü kaydetmek benim için kolay olmadı. Ama biliyorum ki:

Zorla değil, sevgiyle dönüşen şey kalıcıdır.

Çünkü bazen, karnındaki çarpının üstüne kendi hikâyeni yazmalı..

Bi' Şey Yapmalı