Ece bu bölümde, okulun ilk gününden bahsediyor. 

Bugün kime dönüşmüş olursak olalım ya da kaç kere yeniden başlamış olursak olalım, geçmişte bir yerde her şeyin çok başında, okul bahçesindeki kalabalığın içinde; hem eve dönmek için hem de burada kalıp yeni bir şeyler denemek için sabırsızlanan biri var ve izleri bize hala eşlik ediyor. 

Daha sonra, o okulu, bahçeyi çok geride bıraktığımızda, Eylül ayı bizim için artık bambaşka anlamlar taşırken bile; tüm detayları değişse de, bu hikaye kendini tekrar ediyormuş gibi geliyor bana. Kaç yaşına gelmiş olursak olalım, hala kocaman bir okul bahçesindeyiz, önümüzde uzun bir gün, yeni bir sene var, burda zaman bazen hızlı bazen çok yavaş akıyor; bazen susmak bazen konuşmak istiyoruz ve aslında hepimiz, tanıdık bir yüz arıyoruz.