Gökyüzü yıldızlarla dolu, uzaklarda bir ses, bir şarkı söylüyor. Kendimize bir yer aramanın, bir omuzda, bir bakışta, bir şehrin ara sokaklarında nefeslenmenin öyküsü bu.
Sevmenin iki yüzü: biri yalnızlıkla kavgalı, diğeri teslimiyetle barışık. Bir kalbin ritminin başka bir kalpte tamamlandığı, bazen bir şarkının adını anmadan hep aynı kişiye seslendiği anlar...
Her kalabalıkta bir boşluk, her boşlukta bir ev hissi…
İkametgâhta yazmayan ama istikamette duran bir ev.
Abeslang bu bölümde kelimelerden çok bakışlarla konuşanlara, sahiplenişi yük değil özgürlük bilenlere, bir sesin gölgesinde bütün gün dinlenenlere selam veriyor. “Varsın olsun” derken aslında “vardın, hep vardın” diyor.
Dinlemek için; apple podcast, spotify ve youtube : abeslang podcast