Mat haar typerend gevoel voor beeldspraak beschrijft Kaija Saariaho de cellopartij van 'Amers' als een zeilboot die zijn koers uitzet door een zee van klank, in weerwil van de golven. Helemaal betoverd door Saariaho’s muzikale taal vertelt Séverine Ballon onder andere over de hoor-én voelbare link met de zee en de wind in de celloklanken, maar ook inhet ensemble en de electronics.
Het beeld van vogels die door de lucht trekken, fascineerde Saariaho. Toen ze de dichtbundel Oiseaux van de Franse dichter Saint-John Perse ontdekte, kon ze niet anders dan dit in haar muziek verweven. Katrien Gaelens vertelt over haar zoektocht tussen spreken en spelen, tussen woord en klank, en op welke manier onze ademhaling daar een cruciale rol in speelt.
Lange tijd was het voor Saariaho ondenkbaar dat ze een vioolconcerto zouschrijven. Het boek 'Graal Théâtre' van Jacques Roubaud inspireerde haar om het toch te doen. Wibert Aerts verdiepte zich in de solistenrol: een intens en bijzonder leerrijk proces.
Credits en info op https://bit.ly/webexposaariaho
Aan het IRCAM verdiepte Saariaho zich in de interne structuur van klanken en de nieuwste toepassingen van audiotechnologie. Ilan Volkov verwondert zich erover hoe simpel en geniaal ze in 'Verblendungen' het orkest en de tape met elkaar verbindt.
Credits en info op https://bit.ly/webexposaariaho
Kaija Saariaho componeerde met 'Lonh' de opmaat voor haar eerste opera, 'L’amour de loin'. Aan de basis van het stuk ligt middeleeuws troubadour Jaufré Rudel zijn gedicht 'Lanquan li jorn son lonc en mai' over een onbereikbare, verre geliefde. Griet De Geyter vertelt hoe Saariaho dit eeuwenoude lied in haar unieke, sfeervolle klankwereld omarmt.
Credits en info op https://bit.ly/webexposaariaho